deva-the-writer

[deva-the-writer]

,,Strach dziecięcy” 

Za dziecka bałam się samotności, która kilka lat później zabrała mnie w ciemną otchłań i nie chciała puścić. Po długim czasie, jak igłę w stogu siana, znalazłam człowieka z myślą, że nie jestem już sama — jednak igły potrafią ukłuć, i znowu samotność po mnie wróciła. Będzie towarzyszyć mi zawsze i wszędzie, ponieważ będę pamiętać tę jedną igiełkę, którą — pomimo że wielbiłam — i tak mnie zraniła i porzuciła. 

---------------------------------------

Cześć, jestem Deva. Piszę, bo w słowach znajduję ukojenie. Tutaj znajdziesz moje teksty – szczere, pełne emocji i bez cenzury

[deva-the-writer]

,,Oczy pełne, dusza pusta... “ 

Moje oczy czują i pokazują wszystko. Smutek, złość, strach..., ale dusza już nigdy nic nie poczuje – dlaczego? – tego nigdy się nie dowiemy. Może zapomniała, jak czuć, może zgubiła tę umiejętność i dalej szuka. Albo ktoś ją tego pozbawił. Jakaś osoba, która była tak ważna i ciebie zostawiła? Albo zraniła? Przez co zamknąłeś swe wrota i nie pozwoliłeś się więcej zranić. Zapomniałeś, jak reagować na emocje... Oczy za to wszystko mówią. Są wypełnione emocjami po brzegi i czekają na uwolnienie, które nie wiadomo, kiedy nastąpi. Czyż nie jest to męczące? Ciągłe rozmyślania nad życiem, po co się żyje i jaki to wszystko ma sens? Otóż życie nie ma sensu. Trzeba samemu go sobie wyznaczyć albo zatracić się i zgubić we własnej głowie. 

---------------------------------------

Cześć, jestem Deva. Piszę, bo w słowach znajduję ukojenie. Tutaj znajdziesz moje teksty – szczere, pełne emocji i bez cenzury.

[deva-the-writer]

,,Gwiazda jedna z niewielu.."

Ona jest gwiazdą jedną z niewielu, patrzy się na mnie z przerażeniem, że znowu zostanie skrzywdzona i porzucona, jak przez wielu wcześniej. Ona jeszcze nie wie, że dzięki niej jestem w komplecie, że ona była tą zagubioną częścią układanki, której szukałem całe życie. Stoi cała zapłakana i boi się, że jeśli zaufa, to spadnie i się nie podniesie – jak wcześniej… Wyciągam do niej ręce, aby się przełamała i popłynęła ze mną w nieznane, zwiedzając każdą inną gwiazdę, aby zobaczyła, że to ona jest tą najpiękniejszą.

---------------------------------------

Cześć, jestem Deva. Piszę, bo w słowach znajduję ukojenie. Tutaj znajdziesz moje teksty – szczere, pełne emocji i bez cenzury.

[deva-the-writer]

„Wieczna ucieczka przed wszechświatem”  

W każdym etapie życia mamy jakieś problemy — czy to za dziecka zgubienie zabawki, czy to złe oceny, czy to czyjaś śmierć. Niektórzy nie potrafią sobie z nimi poradzić, uciekają przed nimi jak owieczki przed krwiożerczymi bestiami… Biegną, ile sił w nogach z myślą, że problem sam się rozwiąże, lecz tak naprawdę się powiększa. Bestia się przybliża, a ty nie wiesz, co dalej robić — czy dalej biec, tracąc siły, czy postawić się bestii i walczyć.  Bardzo dużo osób wybrałoby biec dalej, z większą szansą na porażkę. To jak wielka, niekończąca się pętla – wieczne uciekanie przed wszechświatem. Niekończące się problemy i uciekanie przed nimi, łapiąc wszystko, co może nam to ułatwić — czy to narkotyki, czy to alkohol — wszystko, co nas tak naprawdę wyniszcza...  Uciekając, nigdy nie będziemy wolni. Zawsze będzie z nami strach, chyba że się postawimy i postanowimy walczyć.  Osoba stająca do walki nigdy nie będzie przegranym, bo nie uciekała — wybrała walkę o godność. 

---------------------------------------

Cześć, jestem Deva. Piszę, bo w słowach znajduję ukojenie. Tutaj znajdziesz moje teksty – szczere, pełne emocji i bez cenzury.

[deva-the-writer]

,,Krew się poleje, a martwi będą żywymi"

Zobaczyłem ich – martwych rodziców i dziadków – jakby stali żywi naprzeciw mnie… Choć jeszcze trzy miesiące temu stałem nad ich grobami, teraz stali przede mną z przerażeniem i zakłopotaniem w oczach. Nie tak sobie wyobrażali moją śmierć. Nie sądzili, że zakończę swoje życie…, że nagle postanowię to wszystko rzucić w płomienie i spalić na czarny proch. Stoję naprzeciw nich, ze skrzydłami białymi jak ich dusze. Grunt się pode mną zapada, a moje skrzydła nie umieją mnie utrzymać. Czuję się jak małe pisklę, które zostało poddane próbie – czy jest na tyle silne, aby zostać w stadzie i pofrunąć razem z nimi do gwiazd. Mnie tej siły zabrakło. Spadałem coraz szybciej i coraz mniej widziałem bliskich sobie ludzi, a moje jasne jak śnieg skrzydła zmieniały się w czarny jak smoła kolor. Nagle widzę światło, a obok – pielęgniarkę krzyczącą za lekarzem. Zdałem sobie sprawę, że to, co widziałem i przeżyłem, było tylko snem. 

---------------------------------------

Cześć, jestem Deva. Piszę, bo w słowach znajduję ukojenie. Tutaj znajdziesz moje teksty – szczere, pełne emocji i bez cenzury.

[deva-the-writer]

,,Życie jako tonący statek.."

Życie jest jak tonący statek.

Statek próbuje utrzymać się na wodzie, lecz i tak kiedyś zatonie.

Tak samo jest z życiem, staramy się żyć jak najdłużej ale i tak kiedyś wszyscy umrzemy.

---------------------------------------

Cześć, jestem Deva. Piszę, bo w słowach znajduję ukojenie. Tutaj znajdziesz moje teksty – szczere, pełne emocji i bez cenzury.