Don't wanna be here? Send us removal request.
Statistics
We looked inside some of the posts by kaneistote-blog and here's what we found interesting.
Average Info
Notes Per Post
1M
Likes Per Post
444K
Reblog Per Post
678K
Reply Per Post
282
Time Between Posts
7 days
Number of Posts By Type
Photo
11
Text
6
Last Seen Tumblr Blogs
Fun Fact
Mobile Tumblr US users spend an average of 4.04 minutes per session on the app.
Text
Μικρο-εαυτουλης (Χριστουγεννιατικο δωρο)
Το πακετο της μικροαστιλας σου περιλαμβανει : Μια βαρετη δουλεια χωρις προοπτικη εξελιξης ασχετη με τις σπουδες σου. Μεικτα 600€ Σχεση που σε καλυπτει λιγο συναισθηματικα και αρκετα σεξουαλικα Μικρα φθηνιαρικα ταξιδακια σε ευρωπαικους προορισμους Ενδιαφερον για κουλτουριαρικες εκδηλωσεις καλλιτεχνικου-επιστημονικου περιεχομενου Αναζητηση του εγω σου με ΜΟΝΑΔΙΚΟ αποτελεσμα την εξυπηρετηση ΜΟΝΑΧΑ του εαυτουλη σου Μελος της urban φασης της πολης σου και ενασχοληση με την αποθηκευση και ψηφιοποιηση των στιγμων σου με κανονακι που για να το αποκτησεις δουλεψες κανα 3-μηνακι Και το καλυτερο απο ολα αυτα καθε ρεβεγιον ( Την νεα χρονια θελω να κανω κατι πιο μικροαστικο κατι πιο εγωιστικο……για να δουλεψω με τον εαυτο μου ρε φαση)
0 notes
Text
ΣκΕψΕις...
Το να σκέφτεται κανείς προς την αντίθετη κατεύθυνση της εξέλιξης της ζωής, δηλαδή το παρελθόν πιθανώς να ανακαλύπτει αρκετά προσωπικά λάθη, χαμένες ευκαιρίες και έρωτες αλλά ταυτόχρονα και ωραίες στιγμές.Η διαδικασία δε αυτή αθροιστικά παράγει ένα σύνολο εικόνων και σκέψεων. Χωρίζεται για μένα στην θεωριτική και στην εφαρμόσιμη πλευρά της.Θεωριτική ως αυτοκριτική και εφαρμόσιμη ως εμππειρία....?
0 notes
Text
Το κάδρο
Προσπαθώ να καδράρω στιγμές μα κάτι μ'εμποδίζει....
0 notes
Text
Sergie polunin
Λοιπόν άλλο ένα βαρετό βράδι, μιας και στα δρόμενα της πόλης μου δεν “παίζει κάτι καλό” και εγώ κάνω endless scrol-down σε ένα πολύ δημοφιλές social media δεν θα πω το brand.Καθώς προσπερνάω το ένα μετά το άλλο post πέφτω πάνω σε έναν τίτλο που κανονικά δεν έπρεπε να με νοιάξει καθόλου.Ο τίτλος..? “Στις 29 Σεπτεμβρίου θα γίνει η προβολή της ταινία DANCER στο ΟΤΕ TV” Και γιατί να μην με νοιάξει? Γιατί πρώτον δεν έχω συνδρομητική και δεύτερον DANCER? Παρ'όλα αυτά το ανοίγω και διαβάζω το όνομα Sergei Polunin. Αυτόματα μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα ενος πολύ γνωστού τραγουδιού και video-clip αλλά και πάλι δεν είμαι σίγουρος.Googla-ρω και όντως take me to church πάνω από 15 εκατομμύρια προβολές.Ψάχνω για το documentary αφού τρώω αρκετή ωρα να το βρώ σε hd ανάλυση το βλέπω από την αρχή μέχρι το τέλος με μια ανάσα. Το 1989 σ ένα μικρό φτωχό χωριουδάκι της νότιας Ουκρανίας το λεγόμενο Kerhn γεννιέται ένας μπόμπιρας που ακόμη και κ μαμή που τον ξεγέννησε ήξερε οτι θα γίνει μπαλαρίνος.Το θέλανε και το ξέρανε όλοι εκτως από αυτόν.Και κάπως έτσι έγινε όταν η μητέρα του μετά από τα δύο χρόνια κλασικής γυμναστικής τον έστειλε στο μπαλέτο.Σε ηλικία 7 χρονών ξεχωρίζει στην σχολή του οπότε η οικογένεια του αποφασίζει να τον στείλει στο Κίεβο στο πιο καλό σχολείο μπαλέτου της Ουκρανίας.Για να το πετύχουν αυτό η γιαγιά του φεύγει για Ελλάδα και ο πατέρας του για Πορτογαλία ώστε να δουλέψουν για να βρούνε τα λεφτά που χρειαζόταν οι σπουδές του Sergei.Μόνο η μητέρα του μένει μαζί του.Ο Sergei μεγαλώνει, ψηλώνει,τα μπράτσα του δυναμώνουν τα πόδια του γραμμώνουν παραμένει όμως λεπτός και καλλίγραμος όπως πρέπει να είναι ένας χορευτής του επιπέδου του. Το μεγαλύτερο ταλέντο χορού στην ηλικία του. Στα 13 η μαμά του αποφασίζει πως θα πρέπει να σπουδάσει στο εξωτερικό στα καλύτερα όπως θα λέγαμε για να είναι σίγουρη πως έκανε ότι περνούσε από το χέρι της. Στέλνει αίτηση για ακρόαση στην βασιλική σχολή μπαλέτου του Λονδίνου. Ο Sergei με την μητέρα του φτάνει Αγγλία δίνει τις εξετάσεις του και σε ηλικία 13 χρονών γίνεται δεκτός σε μία από τις καλύτερες σχολές της Ευρώπης στο μπαλέτο. Και εκεί ξεχωρίζει για την δουλειά του, το ταλέντο του, μα πάνω από όλα για την ψυχή του που βγαίνει πάνω στη σκηνή. Στα 19 του γίνεται ο πιο νέος σολιστ στην ιστορία του βασιλικού μπαλέτου. Η οικογένεια του χαλάει. Οι γονείς του χωρίζουν και οι ελπίδες του Sergei ότι θα ξαναδεί την οικογένεια του ενωμένη πεθαίνουν. Οι παραστάσεις του στο Λονδίνο είναι sold out, ο τύπος μιλάει για ένα αστέρι για ένα χορευτή φαινόμενο….Ο Sergei κουράζεται ξενυχτάει και πίνει σε διάφορα clubakia.Παραιτείται από το βασιλικό μπαλέτο και το σκάνδαλο παίζει σε όλα τα κανάλια της Αγγλίας. Κανένα θέατρο δεν τον πλησιάζει για δουλειές. Φεύγει για Ρωσία και ο Polunin κάνει αυτό που έμαθε να κάνει καλά από μικρός. Χορεύει σε ένα reality show της Ρωσικής τηλεόρασης για να φτιάξει το όνομά του. Προφανώς κερδίζει και έτσι ξεκινάει μια σειρά απο δουλειές σε μεγάλα θέατρα της Ρωσίας. Συναντά μετά από πολύ καιρό την μητέρα του. Δεν τον έχει δει ποτέ να χορεύει στο σανίδι. Μαθαίνει μονάχα για τα κατορθώματα του κι νιώθει υπερήφανη ως μάνα. Στα 25 σταματάει τον χορό και στην Ρωσία. Θα χορέψει για μία τελευταία φορά στο video clip take me to church βάζοντας και εκεί την ψυχή του δείχνοντας για ακόμη μια φορά το δυνατό του κορμί και το ταλέντο του στον κόσμο. Ψέματα για προτελευταία φορά. Δυο μήνες μετά θα χορέψει στην Ρωσία και θα καλέσει την οικογένεια του να τον δεί να χορεύει.Μητέρα, πατέρας και γιαγιά όλοι μαζί στον εξώστη χειροκροτούν και κλαίνε απο περηφάνεια. Το documentary τελειώνει και ο Sergei κοιτάει την κάμερα και λεεί “Αν έλεγα πως δεν αγαπώ τον χορό θα έλεγα ψέματα, αλλά ήρθε η ώρα να ζήσω μια κανονική ζωή.” Μήπως τελικά οι γονείς μέσα στα τόσα καλά που κάνουν να μας μεγαλώσουν κάνουν και κάνα λαθάκι..? Ένας εσωστρεφής, ταλαντούχος, beatnik ωραίος τύπος μου έκανε παρέα απόψε.
1 note
·
View note
