Link
Reportage over therapeutisch werk met dieren.
0 notes
Photo






Fotoreportage - Vrienden van Vlas en Kant - Jaarvergadering
0 notes
Photo






Fotoreportage - Carnegie Europe - Ceci n’est pas un Sibiu, i.o.v. Muriel Grégoire, van Mens tot Lens.
0 notes
Link
Zijn jas hangt aan de kapstok, zijn partituren liggen op de kast en zijn schoenen staan op het rek. Papa Wim en mama Hilde legden gisterenavond hun ziel bloot tijdens een gesprek met mij. Hun Watse zou vandaag 18 geworden zijn. Een ultieme partynacht in Ibiza was zijn droom, het lot besliste er anders over. Het verdriet hangt nog steeds als een donkere wolk boven het gezin. “Sinds Watse overleden is, zeg ik nooit meer dat het goed met me gaat. Want het gaat niet goed”, zegt Hilde. “Het is zo cliché, maar je staat er mee op en je gaat ermee slapen”, voegt Wim toe. In die duisternis maakt de familie echter ook plaats voor lichtpuntjes. “Het laatste wat we willen, is verbitterd worden. We maken nog leute, spreken nog af met vrienden. Maar ons verdriet vreet energie.” De grootste tip die het koppel aan de mensheid wil meegeven, is om een dood kind niet letterlijk dood te zwijgen. “Er heerst zo'n taboe. Laat dat toch varen. Het is erger om niets te zeggen, dan om iets verkeerd te zeggen”, zegt Wim. “Het enige wat wij willen, is dat Watse niet vergeten wordt. Het moet niet altijd over hem gaan, maar als je gewoon al even vraagt hoe het met ons gaat, weten we dat je ook aan hem denkt”, zegt Hilde.
0 notes