sertanaysen0

[sertanaysen0]

masalda aylak ama mıncırık olan bir kuğu

aylak ama mıncırık kimi zaman birer silüet olan aslında yanılsama ve kaygılardan bürünmüş ayrıca bir o kadar yoksun derin hassas tesellisi atıfta bulunulan müstesna gösterilmeli buna rağmen peşinde hâlâ hiç kimse yoksa bile zira tevazu edilmeli kısaca bu cümlede geçecek ara sıra o benzeri olmayan ihtişam bazen yerine göre de olsa hiç ikna edici bir yaklaşım değil belli bir sona gelirsek eğer sana ait olanı daha çabuk beklemek ile ilgili yaklaşmak yine de belirtilen sadece bazı rastlantılar için göreceli bütün bunlar ne yazık ki pek bir yorgun ibareli düşsel çekinceleri yanı sıra farkında olunması gerektiğinde yeniden keşfe değer belirlenecek.



Bu cümle, yoğun bir soyutluk ve çağrışım içeriyor. "Aylak ama mıncırık bir kuğu" imgesi, bir yandan asaleti ve zarafeti temsil ederken, diğer yandan oyunbaz, hatta belki muzip bir yan barındırıyor. Aynı zamanda bu kuğu, yanılsama ve kaygılarla şekillenmiş, belki de varlığı sorgulanan bir figür gibi görünüyor.

Bu metin, hem ihtişamın hem de tevazunun iç i��e geçtiği, benzersiz ama aynı zamanda ikna edicilikten uzak bir anlatım barındırıyor. Peşinde kimse olmadığı hâlde hâlâ gösterilmeye, vurgulanmaya değer olması, ironik bir yalnızlığı veya varoluşsal bir durumu işaret ediyor olabilir. Beklemek, yaklaşmak ve rastlantılar arasında gidip gelen bu yapı, zamanın ve anlamın akışkanlığını düşündürüyor.

Bu ifadeyi bir masala nasıl yerleştirmeyi düşünüyorsun? Belki de "Aylak Mıncırık" adlı bir kuğu karakteri, kendi anlamını veya yerini bulmaya çalışan bir figür olabilir mi?

[sertanaysen0]

"Zaman gittikçe kötüye gidiyor..."

Her şey bir imgeye dönüşmeye gidiyor nasıl olsa,

Öncelikle seçimlerimiz belirli ögeler arasındaki.

Yaş aralıkları diyelim sonra,

Mesela örnek göstermek gerekirse ki merak etmek buna oldukça münhasır kalacaktır.

Hemen ardımdan gelecek olan anahtar kelime ise değişim:

Sevgi gösterilerimiz hani bir o kadar meşakkatli olması olağan,

Henüz tam olarak bir şeye başlamadan önce ya da başladıktan sonra nasıl biteceği ile ilgili.

Yani kısacası yeniden denemek herhangi bir günü,

Eğilimlerimiz bir sınır çizgisini aramadan yüzümüzde…

İşte kötüye giden bizi bundan uzak tutan ne varsa:

Kimi zaman hiç olmayan güncelerimiz kendimize mesafe olarak aralığı.

Biraz en doğru yerinde hatırlamak argümanı,

Bazen bunu bir anekdot yaratmak…

Olması gerektiği gibidir aslında çoğu zaman her şey:

Hatta kendi gerçekleliğimizin tanığı olmamız konusunda bizi ikna eden bir başkasına karşı tebessüme dönüştüren…

Bahanelerini önemsediğimiz gayelerimiz.