#yasaldimyaslanmadim

[mehmeeetcan]

30 Olmak

Saatler ömrün belki de yarısını göstermisti artık. Zamandan hicbir çıkarımız yok onun bizimle zoru ne! Nasıl ulaştım buralara, ne denli hızlı geçti tüm vakitler... Cevabı koca bir boşluk...

Bir iki kelam etmeden olmaz şimdi, koca 30 yıl devrilmiş, sevmişiz, üzülmüşüz çabalayıp durmuşuz, o kadar cok şey varken söylenecek, peki nedendir bu içimdeki sessiz kalmak hissi? Ağır geldigi doğru, kimse (ben de dâhil) guzel guzel yaş almak varken öylesine yaşlanmak istemiyor. Çok şükür ki geçen tüm yıllarımın çoğunda kendim olmayi ve kendim gibi yasamayi başarabilmişim. Bu konuda tümüyle alnım ak. Yeni yaşım ve gelecegim bana ne getirecek bilemiyorum ama en büyük dileğim sadece huzurlu ve severek yasayabilmek... Öncelikle kendimi, ailemi, bir kediyi, bir köpeği, bir çiçeği, yeri gelince bir dalı ama en kucuk sevgiyi bile içimde huzurla yasatabilmeyi... Gerisi zaten hayatin kendisi... 30 yıldır eskimeyen ümitlerim, yeni yaşımda da benimle olsun... Yaşadığım tüm deneyimlerimi de cebime koyup önüme bakıyorum, kapi aralık artık yoluma neler çıkacak, ne yeni hikayeler yaşanacak merakla bekliyorum.

Not: 30 yaş sendromu diye bişey varmış...