thelimitishighasthe-sky-blog

[thelimitishighasthe-sky-blog]

gusto ko ulit dito.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

Captivating Work Of Clarissa Bonet

This talented Chicago-based artist and a freelance photographer amazed us with her work from the very start. Clarissa Bonet is inspired by the structures of the city, their impact on the body and she enjoys exploring aspects of the urban space in different contexts. In this interview, Bonet explains why time is the number one challenge in her career and reveals what’s a day like in her life when she is not busy working.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

[thelimitishighasthe-sky-blog]

[thelimitishighasthe-sky-blog]

Buhayani Festival 2016.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

fast or slow?

[thelimitishighasthe-sky-blog]

things are not going well right now. it’s more than just feeling unhappy.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

02/10/2016. Binondo.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

01/16/16. Tanay, Rizal.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

I’ve seen the light and have received His blessings through His words.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

I never dreamed of becoming an elementary teacher. nakakaubos ng dugo!! napakakukulit nila ngunit kahit ganon, masaya akong mag-serve :)

the feeling when I see the smiles in their faces and the enthusiasm as they participate in the discussion is priceless.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

last na to. kanina pa ako type-type-erase-type-erase eh.

ngayong gabi ang isa sa pinakamasakit na yugto ng pagiging miyembro ko. yung iparamdam sa ‘yo na napaka walang kwenta mo, napaka wala mong silbi. yung ipangalandakan at kulang nalang ipagduldulan sa mukha ng iba na ang tanga tanga mo.

masakit. though subtle lang lahat, at indirect ang atake.. . actually yung yung mas masakit eh. sana dineretso nalang ako at pinagmumura, di ba? kaysa yung ipaparamdam sa ‘yo lahat lahat...... at yung eksena na tinanong ka pagkatapos ay sinagot mo ngunit tila mas alam pa niya ang tunay na nangyari. wala naman talagang nakakaalam ng tunay na nangyari, kundi ako lang. kasi pilit ko pa ring pinagtatanggol ang mga tao na responsible. di ko naman kasi kailangang manisi ng manisi at ituro sa iba ang pagkakamali. malinaw na sa akin ang mga bagay bagay. kaya wala na yun. people hated me for being “maarte” and “o.a”. wala akong friends, masama kasi ugali ko; madaldal kasi ako masyado. puro kasi ako yabang.

pero ang punto ko lang dito, bakit may mga ganong tao. magtatanong pagkatapos ay hindi maniniwala. tapos siyempre kahit na ganon sisikapin mo pa rin magpaliwanag pero echapwera na yung paliwanag mo. nakakainis. ang mas nakakainis, yung biglang tatalikuran ka! HAHA ewan ko kung naiinis ako or matatawa nalang pero nakakabwisit. sobrang nakakabwisit yung ganon eh. puro ako pagrarant dito ngayon. sorry ha. sobrang nakakainis. at syempre dahil maimpluwensiya siya, edi nakakatawa kang tingnan don na pinupush mo pa rin yung sarili mo kahit nakakahiya na. mukha kang tanga na nilalaban mo pa rin ang sarili mo kahit na nakakahiya na.

tama na nga! ayoko na. basta ang sakit sakit. nakakabastos masyado. pinagmukha akong tanga. tapos magmamalinis pa. alam mo yun? yung parang ang engot engot engot engot mo? magmamaangmaangan. .. at magmamalinis. yung tipong “wala naman akong sinabi, ha?” at yung “general na po, ha? i am not pertaining to anybody here.” bastusan? wag nga ako.. ako pa ba? haha

pero, basta, masakit. ang sakit. good night.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

[thelimitishighasthe-sky-blog]

1,3,7-trimethylxanthine dependent.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

Twinteen.

Ngayun ko lang napag-isip isip na bente na pala kami ng kambal ko.

taken last 27th September 2015 at Picnic Grove, Tagaytay City.

[thelimitishighasthe-sky-blog]

Hindi ko alam pero nalungkot ako ng makita [ko] ‘to. Tila mag-isa niyang binabaybay ang isang madilim na sulok. Malamig. At ang tangan lamang niya ay ang bagay na tanging makakapagpasaya sa kanya.

Parang sa buhay ko na sobrang dilim at lamig. Pakiramdam ko mag-isa ako. Pakiramdam ko wala akong matatakbuhang ibang tao. Kaya sa pagtawid ko sa masukal na daan dala ko lang yung tiwala at pananampalataya sa Dakilang Takapaglikha. Alam ko na kahit anong mangyari ‘di Niya ako pababayaan, di Niya ako tatalikuran. Pero minsan may pagdududa pa rin na parang ang layo layo na ng nilakbay ko pero bakit ang dilim pa rin? Bakit ang lamig pa rin.

Help me God.

Precious Cargo

[thelimitishighasthe-sky-blog]

being under Satan’s yoke

we often say the reason why we can’t commit to something (e.g joining a volunteer organization or attending a debut party) is that we are busy in school, or have other things to work on. but try to think of it. despite our “busy” schedule, we still have time to sit down and scroll and scroll and scroll on facebook for an hour or 2. we still have time to take a selfie, then arrange it (collage) then think of a nice caption for it that takes about 15-30minutes. we still have time to watch videos tv or listen to music or chat with a friend, or text, or phone calls.

i just hate the idea that i, myself, say that i’m busy and yet i end up procrastinating.

i think, this is the thing that should die in me for me to become a better person someday.