womancatkyle

[womancatkyle]

Yetimhanede sevgisiz büyüyen bir kız çocuğu. Sevgiyi bulmak isterken hem insanî duygularından hem de benliğinden olmuştur.

*Silik turuncu boyası,körelmiş demirlikleri ve küf kokulu bir yetimhanede kalıyordum. Sekiz ya da dokuz yaşlarında, kıvırcık saçlı,yaramaz bir kız çocuğuydum. Esmer tenim birçok kişinin dikkatini çekiyordu. Koyu yeşil gözlerim,minik bir burnum ve çilli bir yüzüm vardı.*

O gün bir kadının geleceğini öğrenerek uyanmıştık. Kadının çok asil olduğunu ve 5 yılda bir gelerek üç kızı himayesine aldığıyla ilgili hikayeler dinlemiştim. Ben, pamela ve harleen kadınla ilgili hayaller kurmuş,iddiaya bile girmiştik. Kadının kızıl saçlı olduğu üzerine 10 dolara bahse girmiştim. Akşama doğru en güzel elbiselerini giyen arkadaşlarıma baktım. O kadın için süslenmişler miydi..? Barınaktaki hayvanlardan farkları yoktu...Süslenir, zekice şeyler ezberler bazen ise yalvarırlardı evlatlık alınmak için. Benim ise öyle dertlerim hiç olmadı. Zaten pek bir evlatlık alınacak tip değildim. Pamela ve Harleen de hazırlanmamışlardı. Harleen her zamanki gibi altın sarısı, parlak saçlarını açık bırakmıştı. Pamela ise kızıl saçlarını örmüş fazlasıyla toplu duruyordu.

Hepimizi bir odaya aldılar. Karanlık ve küf kokusu buram buram hissediliyordu. Tenime sıcak nefesler çarpıyor, bu dar odaya bu kadar kişiyi neden topladıklarını anlamıyorduk. Sonunda kapı açılmış içeriye soluk sarı bir ışık süzülmüştü. Gözlerim karanlığa hızlı alıştığı için ışık beni pek etkilememişti. Kadın kapıda müdürle konuşup içeri girmişti. O kadını ilk görenlerden biri olmuştum. Kızıl saçları ateş gibi yanıyordu. Açık kahverengi gözleri benim gözlerime kenetlenmişti. Kıvrak vücuduyla salınarak içeri girmiş,bana yaklaşmıştı. Biraz arkadaydım ve beni kapmak istercesine vahşice ilerledi. Kadın, önüne çıkan ve heyecanla konuşan Olivia'yı sertçe ittirip benim hizama gelmek için eğilmişti. Yutkunmuş ve korkmuştum. O gözleri sanki ruhumu eziyor, beni yiyecekmiş gibi bakıyordu. Eğer uyuyor olsaydım...o bakışlarla sıçrayarak uyanırdım.Dolgun kırmızı dudaklarını açmış ve gülümsemişti. Bu gülümseyişi samimi değildi bunu anlamıştım. Saçlarıma elini attıktan sonra o kadifemsi nazik sesiyle konuşmuştu.*

"Sen ve seçtiğin iki arkadaşın benimlesiniz. Kızlar...Sizlerle çok eğleneceğiz."

*histerik bir kahkaha atmıştı. Ben ise harleen ve pamela'nın elini tutmuştum. Yutkunarak kadının şeytani suratına bakttım. Gittikçe gözleri koyulaşıyordu sanki ya da ben fazla etkileniyordum... Az önce olivia'ya yaptığı hareket sinirimi bozmuştu. Tam ağzımı açmış konuşacakken Harleen önüme atlamış ve büyüklere karşı kullandığı o itaatkar sesini kullanmıştı.*

H:Merak etmeyin efedim. Hepimiz hazır olacağız.

*Öne çıkan harleen'e kısa bir bakış atmış ardından yerinde diklenmiştir. Saçlarını asilce geriye ittirdi ve tek bir kelime etmeden bana kısa bir bakış attı. Ardından odadan çıkmıştı. Çıkmasıyla birçok kişi tuttukları nefeslerini hızlıca vermişlerdi. Olivia'yı yerden kaldırıp hepimiz yukarı çıktık. Sinirliydim Harleen ise gözleri parlayarak valizine koşmuş, onu dolduruyordu. Pamela kararsız olsa da kadından etkilenmişti. O da valizlerini hazırlamak için yanımdan ayrıldı. Ben ise kadının gözlerindeki derinlikle biraz daha ürkmüş istemeyerekte olsa odama gidip valizimi hazırlamıştım. *

*O günün akşamı yetimhaneden ayrılmış yaşlı bir adamın sürdüğü araca binmiştik. Harleen kurduğu aptal hayallerini anlatıyor pamela hayranca onu dinliyordu. Ben ise yolculuk boyunca geçtiğimiz sokakları ezberliyordum. Sonunda bir malikanenin önünde durmuştuk. Arabadan inip etrafıma bakınmıştım. "Tanrım...Eğer şeytan'ın nerede olduğunu merak ediyorsan..Eminim ki bu evin içinde bir yerdedir." Diye düşünmüştüm. Siyah ve karanlık bir malikaneydi. Camları dahi siyahtı...İçerisi gözükmüyor ve daha da ürpertiyordu beni. Yaşlı adamın bağrışmalarıyla ilerlemiştik patika yolda. Kapının önünde durmuştuk. Adam bağırıp kapıyı yumrukladı. O kadın kapıyı açıp içeri girmemizi beklemişti. Adamın yüzüne kapıyı kapatarak bize dönmüştü. Gözlerindeki korkunçluk bu sefer o kadar diriydi ki...Elimi uzatsam beni kapacak gibiydi. Kırmızı dudaklarından cehennemi andıran bir gülümseme bahşetti bize. Ardından unutamayacağım o üç cümleyi söyledi.*

"Karanlığa hoş geldiniz."