1c-leesdossier-hollandguy-blog

[1c-leesdossier-hollandguy-blog]

2C

Het boek 2C gaat over een klas die op kamp gaat naar de Ardennen. Het boek is geschreven door Mirjam Mous.

De hoofdpersoon is Valentijn Aafjes, een slim maar soms ook een beetje arrogant jongen. Hij word gepest door Driss, omdat hij volgens hem arrogant en betweterig is. Hij heeft geen vrienden op school, omdat hij het fijn vindt om alleen te zijn. Tijdens de reis naar de Ardennen, krijgen de leerlingen een berichtje op hun telefoon dat hen vertelt dat ze een cd moeten afspelen die in de bus ligt. Als ze het filmpje afspelen vertelt een man door middel van bordjes dat er een bom in de bus zit. Niemand mag erin of eruit, anders gaat de bom af. Nu behandelt de klas Valentijn heel anders, omdat hij zo slim is en weet hoe hij dit aan moet pakken. Dat komt omdat zijn moeder bij de politie werkt.

Wat we goed vinden aan dit boek is dat het niet alleen vanuit de ogen van de hoofdpersoon is geschreven, maar ook vanuit de ogen van de bij personen en hoe hun leven thuis is, buiten school. Zo lees je hoe Driss’ leven thuis gaat met zijn zieke vader, hoe Fleur haar ouders geld problemen probeert te verbergen voor haar vriendinnen, hoe Irmak’s broer  ernstig gediscrimineerd wordt en hoe Mila gepest wordt en haar leven zonder haar moeder en een depressieve vader moet leiden. Dit maakt het verhaal ook leuk om te lezen, hierdoor snap je ook de gedrag van sommigen. Soms is iemand bijvoorbeeld heel stil, zoals Mila die wordt gepest of juist pestend gedrag zoals Driss, die indruk probeert te maken op meisjes door Valentijn voor schut te zetten. Ook zijn er veel onderwerpen in het boek, bijvoorbeeld: discriminatie, pesten, financiële problemen, chantage. Meestal gaat een boek over één onderwerp, maar in dit boek komen er veel meer  in. Wat wij niet zo goed vonden aan het boek, is dat het einde een beetje

saai is. Dat komt omdat je pas op het einde alle informatie kreeg wie de dader was. Het zou spannender geweest zijn als de schrijver tussendoor kleine stukjes info gaf over de dader.

Dus wij vinden 2C een goede boek, vooral omdat je alle personages leert kennen en er veel onderwerpen in voor komen. Wat een minpunt is van het boek, is dat het einde saai en snel was geschreven. Verder was het leuk en spannend om te lezen!

[1c-leesdossier-hollandguy-blog]

Sprookje: De gouden kicksen

Tim haalde zijn voet naar achteren en schoot de bal keihard richting het doel. Deze keer zou het lukken. Maar nee, het schot was ver naast het doel.

‘Ha, ha, je kunt echt niet voetballen’, riepen zijn teamgenoten. ‘Vind je het gek dat je niet kan schieten met kicksen uit de oertijd’.

Tim wist ook wel dat hij niet de nieuwste voetbalschoenen had. Maar, ze hadden het bij hem thuis nu eenmaal niet zo breed.

‘Had ik maar nieuwe kicksen’, dacht hij, ‘dan zou ik wel kunnen scoren’.

Na de training fietste hij naar een verlaten voetbalveld waar nooit iemand kwam omdat er gezegd werd dat er mysterieuze wezens woonden. Het verhaal ging dat er ooit twee jongens naar het voetbalveldje waren gegaan en dat ze nooit waren teruggekeerd. Maar Tim wilde zo graag in zijn eentje oefenen want dan kon niemand hem pesten over zijn oude voetbalschoenen.

Toen hij bij het veld aankwam zag hij tot zijn verbazing een heel klein persoon zitten. Het leek wel een kabouter dacht hij. Tim wilde al weg gaan. Tot hij een stem hoorde die zei: ´Ga niet weg. Je hoeft niet bang voor mij te zijn. Ik ben Taeke de Lilliputter. Wil je samen voetballen?’.

‘Ik kan niet voetballen’, zei Tim.

‘Daar geloof ik niets van’, zei de Lilliputter. ‘Iedereen kan voetballen. Ik ga wel keepen. Ga jij maar schieten’.

Maar na Tim zijn derde schot was de bal nog niet eens in de buurt van de goal geweest.

‘Het komt allemaal door die rotkicksen’.

Tim trapte zijn voetbalschoenen uit, liep boos naar zijn fiets en fietste weg naar huis.

De volgende dag, vlak voor de wedstrijd, zei Tim tegen coach Hulsbergen dat hij niet mee kon doen omdat hij geen kicksen had.

Maar, toen Tim aan de kant stond te kijken naar de warming up voelde hij opeens een klopje op zijn schouder. Hij draaide zich om en zag de lilliputter staan. In zijn handen had hij gouden kicksen.

‘Wat doe jij hier?’

‘Ik heb wonderkicksen voor jou meegenomen. Met deze kicksen kan je geen kans missen’.

‘Waarom zou ik jou geloven?’.

‘Waarom niet’.

Daar moest Tim even over nadenken. Maar voordat hij antwoord kon geven was de lilliputter al weg. Voor hem stonden de gouden kicksen te stralen in de zon.

Tim aarzelde even, maar besloot toch het te proberen. Wat hij niet wist was dat het zijn eigen kicksen waren die de lilliputter met goud beschilderd had.

Hij trok de kicksen aan en rende snel naar de coach toe. Het voelde alsof hij over een wolk rende.

‘Coach ik heb kicksen. Ik kan toch meedoen’.

‘Ga maar snel het veld op jongen’.

Tim scoorde het ene na het andere doelpunt. Hij, zijn teamgenoten en zijn coach stonden perplex.

Tien minuten voor het einde van de wedstrijd begon het opeens keihard te regenen en spoelde de goudlaag van zijn kicksen.

Op dat moment stond Tim aan de rand van het zestien meter gebied en schoot met een prachtig effectschot in de rechterkruising. Hij keek nog eens vol trots naar zijn mooie gouden schoenen. Maar wat zag hij daar. Dat waren gewoon zijn eigen oude kicksen. ‘Het maakt dus niet uit wat voor schoenen ik draag’, dacht hij. ‘Ik kan voetballen’.

Na afloop van de wedstrijd kwam de lilliputter naar hem toe. Hij zei dat een scout hem geselecteerd had voor Ajax. Tim kon het gewoon niet geloven. Ajax was zijn favoriete club.

Een week later kwam met de post een brief dat hij naar Ajax mocht.

  Zes jaar later toen Tim negentien jaar was debuteerde hij in het eerste van Ajax en scoorde meteen een hattrick op zijn oude schoenen. Na afloop werd hij geïnterviewd en vertelde Tim dat hij alles te danken had aan Taeke de lilliputter.

[1c-leesdossier-hollandguy-blog]

Van Reisbrief tot Funka Faar

Reisbrief

  waarde vriend het is hier prachtig

de koeien zijn ontroerend drachtig

de spoorlijn loopt dwars door het dal

een vrouw beheert de waterval

elk huis of hok met beemd en gaard

verkoopt men op een ansichtkaart

de mensen lopen traag en stug

en komen op geen stap terug

men zegt god heeft ons klein gebouwd

maar sneed ons uit behoorlijk hout

dit alles sta ik aan te zien

zo is het paradijs misschien

en verder is hier alles prachtig

het wordt me soms weleens te machtig

  Bergman

      Dit gedicht van Bergman heb ik uitgekozen omdat:

v  ik de rijm heel mooi vind.

v  ik vind dat het een goede opbouw heeft.

v  er de boodschap in zit dat je als mens klein bent, maar toch ook groot en sterk.  

o   ‘men zegt god heeft ons klein gebouwd, maar sneed ons uit behoorlijk hout’.

  Geen idee

  Ik weet niet wat ik moet schrijven

Mijn papier is nog altijd even leeg

Maar toch beginnen de letters nu te komen

Over een gedicht waarvan ik niet wist waarvan het zou komen

Eigenlijk heb ik nog steeds geen idee

Hoe moet dat nu verder

Een dichter die niet kan rijmen

Op deze manier gaat het gedicht nooit in de media verschijnen

Nou ja, ik zal in ieder geval altijd blijven dromen

        Friet

  Ik eet pizza

Maar ik wil liever friet

Ik steek mijn hoofd in een vergiet

Door mijn verdriet

Dit was allemaal een droom

Want ik lag naast een boom

Niet zo maar een boom

Een boom met friet!

En ik had geen verdriet

  I G N A T I U S

  Ignatius in het prachtige Amsterdam

Gaan elke dag mensen heen en weer

Naar school, naar werk

Alle culturen

Terug naar huis

In enkele levens

Uw  kind naar

School, het IG.

  FUNKA-FAAR

  bing-bong-bat

ringeling-bing-pat

ting-ting-padoeng

bin-vin-tin-tin-boem

habskebabs-git-rit-hat

pam-padam

snip-snat-kam

haar-rap-schaar

funka-faar

[1c-leesdossier-hollandguy-blog]

Verhaal a la Dahl: Een slim meisje

“Wat heb jij er mee te maken? Jan, zeg op! Hoe kan het dat Meester Duncan zomaar verdwenen is? Iedereen weet dat jij de enige bent die meester Duncan niet mag”.

De rest van de klas vond meester Duncan juist heel aardig. Hij kon zo goed kon voorlezen en  had zelfs een boek van Roald Dahl met zijn handtekening op de voorkant.  

“Kom op zeg”, zei Jan, “ik ben pas elf, hoe kan ik iets te maken hebben met die verdwijning?

Jan en Chris kwamen aan bij Jan’s huis. Normaal ging Chris altijd bij Jan spelen na school. Maar sinds de verdwijning van Meester Duncan wil Jan opeens niet meer dat Chris bij Jan binnenkomt.

“Ik zie je morgen weer” zei Jan en hij snelde naar huis. Chris vond Jan’s gedrag vreemd. Hij ging hem alleen nog maar meer verdenken. 

De volgende morgen besloot Chris om aan Aya, het slimste meisje van de klas, te vragen of ze hem wilde helpen met het vinden van meester Duncan. Want één ding wist Chris zeker, hij moest uitvinden wat er met meester Duncan was gebeurd. Hij nam Aya op school mee naar een rustige gang zodat niemand hen kon zien. 

Ze wilde Chris graag helpen. Chris vertelde haar al zijn theorieën waarom het Jan moest zijn. Aya luisterde rustig naar wat Chris te zeggen had. Toen Chris klaar was zei ze: ‘Ik ben het helemaal met je eens. Zorg ervoor dat je bij Jan in de buurt blijft, maar laat niet merken dat je hem aan het bespioneren bent. Laat hem ook niet merken dat ik je help. Dat wij samen op onderzoek zijn”.

Toen de school was afgelopen liepen Chris en Jan samen naar huis. Chris deed heel erg zijn best om Jan over te halen om bij Jan thuis te gaan gamen. Na heel lang zeuren lukte het. Maar op twee voorwaarden zei Jan: dat ze in de woonkamer zouden blijven en dat Chris eerst moest wachten voordat hij naar binnen mocht. Terwijl Chris stond te wachten hoorde hij allemaal vreemde geluiden. Hel leek wel of er een zware kooi over de grond geschoven werd. Jan dacht meteen aan meester Duncan. Ook deed Jan heel zenuwachtig tijdens het gamen.

De volgende dag besloten Chris en Aya om meteen naar Jan´s huis te gaan en op onderzoek uit te gaan, of Jan nou wilde of niet. Gelukkig was er niemand thuis en wist Chris een geheime route om in de kamer van Jan te komen. Die had hij samen met Jan gemaakt toen ze nog klein waren. Het was een hele kleine donkere tunnel onder de grond, vol modder, die uitkwam in Jan´s kamer.

Ze kropen door de tunnel en kwamen in de kamer van Jan. Aya zag een opengeslagen boek liggen. Ze pakte het op en las er in. Opeens zag ze een wit konijn in een kooi.

“Oh Chris, Jan heeft meester Duncan in een konijn veranderd. In dit boek staat hoe je dat moet doen”.

Ze hoorden een deur kraken. Jan kwam de kamer binnen. “Gefeliciteerd Chris, je hebt je verjaardagscadeau gevonden. Is ze niet lief, ik noem haar Nijntje. Kunnen we samen goocheltrucs gaan doen. Met mijn nieuwe goochelboek”.

Aya slaakte een gil. “Maar dat konijn is meester Duncan”. Haar tas viel op de grond.

“Nee hoor, wees gerust” zei Chris, “zo´n truc bestaat niet. Dit konijn komt gewoon uit de winkel”.

Chris en Jan keken naar de grond. Uit de tas van Aya was een boek gevallen.

Het was het boek van Roald Dahl met zijn handtekening op de voorkant. Er zaten bloedvlekken op.      

[1c-leesdossier-hollandguy-blog]

Recensie boek Test.

Het boek Test is geschreven door Mirjam Mous. Uitgekomen in 2013. Het boek heeft in totaal 284 bladzijden.

Het verhaal:

Test gaat over Elvis Long, een Engelse jongen van 16 jaar wiens vader ontvoerd is. Hier komt hij achter wanneer, op weg naar zijn vriendin Talischa, er een briefje met deze boodschap in zijn handen word gedrukt. Elvis denkt eerst dat het een grap is, maar als zijn vader echt nergens te vinden is neemt hij het serieus. Om er voor te zorgen dat zijn vader in leven blijft moet hij van de ontvoerders bizarre opdrachten doen. Elvis staat er alleen voor want hij mag tegen niemand iets zeggen over wat er aan de hand is. Zou de ontvoering van Elvis zijn vader iets te maken kunnen hebben met zijn gokverslaving?

Het verhaal speelt zich af in deze tijd in een plaatsje aan de Engelse kust. Hoewel duidelijk is dat het verhaal zich in Engeland afspeelt had van mij de Engelse sfeer nog iets meer naar voren mogen komen. De titel slaat ongetwijfeld op de vele testen die Elvis moet doen om zijn vader te redden.

Ik vind Test een leuk en spannend boek. Wat ik goed vind aan het boek is dat door wat Elvis is overkomen, samen met de spannende opdrachten, je wel een beetje medelijden met hem krijgt. Dit wordt versterkt door het gegeven dat hij tegen niemand iets mocht zeggen en hij er dus helemaal alleen voor stond. Wat ik ook goed vind aan het boek is dat je na elk hoofdstuk wel wil weten hoe het verhaal gaat eindigen en wat de volgende opdracht is. Het is echt een boek wat moeilijk weg te leggen is. Daarnaast is het boek volledig geschreven vanuit het perspectief van Elvis, zodat je hem echt goed leert kennen en heel duidelijk voelt wat er in hem omgaat. Ook kon ik gedurende het hele boek een heel goed beeld vormen van de plekken waar Elvis was, omdat deze steeds heel erg duidelijk beschreven werden. Wat ook goed naar voren kwam was het feit dat je het gevoel kreeg dat de ontvoerders continu wisten wat Elvis deed of van plan was. Er zitten ook grappige stukken in het boek, zoals het feit dat de vader van Elvis een grote Elvis Presley fan is en hij voor zijn werk een Elvis imitator is.

Wat ik minder aan het boek vind is dat ik de opdrachten die Elvis moet uitvoeren om zijn vader te redden soms nogal overdreven en vergezocht vind. Soms gaat het om gewoon vreemde opdrachten. Ook is er een opdracht die ronduit smerig is, zoals die met de ‘poep’. Daarnaast liet het einde, de ontknoping, lang op zich wachten. Hoewel je aan de ene kant dus nieuwsgierig blijft over wat er allemaal gaat gebeuren voelde het daadwerkelijke einde voor mij een beetje als een teleurstelling. Ik had de ontknoping niet zien aankomen. Wat tevens een beetje jammer vond is dat omdat Elvis tegen niemand iets mocht zeggen, de andere personen in het boek en diens gevoelens maar een kleine rol speelden.

Op een schaal van vijf geef ik dit boek vier sterren. Ondanks de wat vreemde en vergezochte opdrachten en de late, verrassende, ontknoping overheerst bij het lezen van dit boek bij mij de opgebouwde spanning. Het lezen van dit boek heeft er bij mij voor gezorgd dat ik inmiddels andere titels van Mirjam Mous uit de bibliotheek heb gehaald.

[1c-leesdossier-hollandguy-blog]

honderd uur nacht is en boek waar je induikt en niet meer uitkomt tot het boek uit is. ik heb het boek ook in een nacht uitgelezen op vakantie. het is geschreven door anna woltz.

[1c-leesdossier-hollandguy-blog]

IK BEN STEEDS MINDER GAAN LEZEN 

Mijn hobby lezen

Ik heb altijd veel gelezen. Toen ik nog niet kon lezen las mijn moeder me voor. Dat deed ze ongeveer elke avond. Toen ik zelf kon lezen las ik ook ongeveer elke avond. Maar nu doe ik dat minder. Hoe veel ik las, wat ik las en hoe het gekomen is dat ik minder ben gaan lezen ga ik uitleggen in deze leesautobiografie. 

Fantasieverhalen

Vroeger toen ik nog niet kon lezen werd ik vaak voorgelezen door mijn moeder. Toen lazen we vooral uit boeken van Annie M. G. Schmidt (bijv. Otje, Jip en Janneke en Pluk van de Petteflat). Die boeken vond ik toen echt geweldig, omdat het altijd fantasiefiguren waren die iets beleefden. Deze boeken werden vooral voorgelezen in groep 1 en 2 want in groep 3 leerde ik lezen en schrijven. 

Boris en de Bizonboekjes

Wij hadden in groep 3 oefenboekjes die Boris heetten. Daarin stonden zinnen zoals:’Kijk een roze olifant’. En dan stond daar een plaatje van een roze olifant. Toen ik een beetje kon lezen las ik dus Boris en de bizon boekjes van Rindert Kromhout. En natuurlijk de boeken van Kikker. En Koen Kampioen. En nog veel meer.

Wat ik nooit leuk heb gevonden waren boeken die over meiden dingen gingen of over dieren zoals boeken over paarden. En boeken die heel zielig zijn vond ik niet leuk. 

Een echt persoon in een fantasiewereld

Nu vind ik boeken die een goed verhaal hebben met een echt persoon in de hoofdrol erg leuk om te lezen. Boeken zoals Oorlogswinter van Jan Terlouw. De boeken die ik nu lees kunnen dus ook zielig zijn. Maar boeken die een verhaal vertellen wat niet echt gebeurd kan zijn, maar wel met een echt persoon in de hoofdrol kan ik ook heel leuk vinden. Een voorbeeld is Harry Potter. Wat ik nog meer belangrijk vind als ik een boek lees is dat je het boek niet in een uurtje uit kan lezen. Je moet er wel even mee bezig zijn geweest. 

Op dit moment ben ik de serie Broederband aan het lezen. Ik vind dit een hele leuke serie omdat het over echte mensen gaat en het een goed doorlopend verhaal heeft. Wat ik ook leuk vind is dat er in deze boeken stukken zitten die nooit echt gebeurd zouden kunnen zijn en stukken die ook in het echt gebeurd zouden kunnen zijn. 

Ook heb ik net het nieuwste boek van Harry Potter gelezen: Het vervloekte kind. 

Minder tijd om te lezen

Ik ben minder gaan lezen omdat ik minder tijd heb omdat ik op de middelbare school zit.

En vroeger las ik meer boeken en nu meer strips. Strips vind ik nu grappiger om te lezen. Hierdoor ben ik strips leuker gaan vinden dan boeken. Daarom lees ik nu minder boeken dan eerst. Ook lezen mijn ouders me minder voor dan vroeger. 

In een boek kan je lekker wegduiken

Mijn smaak voor boeken is dus heel erg veranderd. Vooral de afgelopen jaren heb ik veel verschil gezien. Vroeger hield ik meer van fantasieboeken en nu meer van boeken met een kern van waarheid er in. Hoewel ik minder boeken ben gaan lezen, hou ik nog steeds veel van boeken. In een boek kan ik helemaal in het verhaal duiken.