Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
leesautobiografie
Ik heb dit jaar vooral boeken van dan brown gelezen. Deze boeken zijn ingewikelder om te lezen en te begrijpen vergeleken met de boeken die ik vorig jaar las. Ik heb ook nog een paar franse boeken gelezen.
0 notes
Text
Gedichten bundel
Mijn eerste gedicht:
Ik ging op reis, de weide wereld in
Met de boot of met de auto, het maakte niet uit waarin
Soms ook op de fiets, een mooie fiets
Deze reis was echt iets expliciets
Mijn tweede gedicht:
Ik was nog maar een simpele boer
Ik werkte met koeien
Maar eigenlijk kon dat mij niks boeien
Dus speelde ik vooral met konijnenvoer
0 notes
Text
Nederlands recensie Pinkfluffyunicorn
De Da Vinci code : Waarheid of niet?
Raadsels uit het verleden, moord en dubbelzinnigheid : dit komt allemaal voor in het boek de Da Vinci code, geschreven door Dan Brown. Dan Brown was een pianist, een schrijver en een popzanger. In 2003, toen Dan Brown 39 was, bracht hij het boek de Da Vinci code uit. Dit boek zit vol met mysteries gebaseerd op uitgebreid en zelfs wetenschappelijk onderzoek. Wat is er nu waar van al de weetjes en theorieën over het 'echte' christendom zoals Dan Brown het beschrijft?
In dit boek claimt Dan Brown dat hij na gedegen en uitgebreid onderzoek een aantal nieuwe ontdekkingen heeft gedaan. Bijvoorbeeld dat de heilige graal niet een beker is maar een mens die in het fresco van het Laatste Avondmaal door Leonardo Da Vinci is afgebeeld. Als je goed kijkt zie je dat er eigenlijk een vrouw naast Jezus zit in plaats van Johannes, zo meent hij. Zij was Maria Magdalena. Door de bijbel beschreven als de hoer van Jezus. Maar volgens dit boek de voortbrenger van de heilige graal en de vrouw van Jezus. De heilige graag is eigenlijk de afstammeling van het huis van Benjamin (Maria Magdalena) en het huis van David (Jezus) (blz. 239). Het boek bouwt hier op verder : hoe Maria Magdalena met Jezus een kind krijgt en dat ze schuilend verdergaat na de dood van Jezus. Ze werd beschermd door de Tempeliers.
1 note
·
View note
Text
MIJN SPROOKJE
Er was eens een jongen van 15 die Stig heette, hij werkte op een handelsschip van zijn oom.
Hij vond het veel leuker om op de zee te zijn dan op het land. Hij was soms wel maanden weg. 5 jaar later had hij zijn eigen schip gekocht, om daarmee te handelen.
Op een dag voer hij langs een gevaarlijke stad, deze stad heette Aruleen, waar de mensen niet vriendellijk waren. Dus voer hij naar stuurboord van aruleen af. Maar opeens kwam een groot snel schip uit de stad. Stig en zijn mannen dachten dat het een piratenschip was.
Stig wist dat als ze tegen dit schip moesten gaan vechten dat ze zouden verliezen, dus hij moest of doorvaren naar de stad Biezen of teruggaan naar de stad Versleten, waar ze net vandaan kwamen. Wat moest hij doen? Uiteindelijk besloot hij naar Biezen te gaan. Maar hij en zijn bemanning wisten niet dat het geen piraten waren maar rovers die niet geintereseerd waren in handelsschepen maar in steden. De rovers hadden net Aruleen geplunderd en zij gingen nu naar Biezen. Het “piratenschip” ging dezelfde koers varen, omdat ze willde allebei zo snel mogelijk naar Biezen wilden. Uiteindelijk probeerde Stig met zijn schip en zijn bemanning Biezen binnen te komen terwijl het groot galei 100 meter achter hen aan voer.
‘Nu nog hopen dat ze ons binnen laten’ dacht Stig en dat ze niet de havenboom laten vallen. Ze naderden de stad en het schip achter hen kwam steeds dichterbij. Intussen werd de burgemeester van Biezen wakker gemaakt. Zijn bediende kwam en zei: er is een handelsschip naar de haven aan het varen met een ander schip vlak achter zich, wat moeten we doen?
De burgemeester antwoordde: ‘laat het handelsschip binnen en probeer het andere schip te weren’. Wat hij niet wist is dat het een heel gevaarlijk galei was, dat niet het handelsschip als doel had, maar de stad wilde veroveren.
Op het grote galie vroeg de kapitein zich af wat dat klein handelsschip aan het doen was. Terwijl hij met zijn stuurman aan het bespreken hoe ze de havenboom het best konden breken, werd er in de stad een groot kanon geladen. Toen zag de kapitein van het galei dat de havenboom niet dicht ging maar open bleef. Dat was beter omdat er dan minder kans was dat zijn schip kapot ging.
De rovers hadden een tweede boot. Die lag in het moeras achter de stad. Het idee was dat dit andere schip een een verrassingsaanval zou plegen terwijl het grote galei de havenboom aan het breken was. Nu de havenboom niet dichtging, werkte dit plan niet meer.
De kapitein van het galei riep zijn stuurman bij zich om advies te vragen. De stuurman vond dat ze doormoesten gaan en de stad proberen te veroveren, omdat ze dan veel geld zouden verdienen en met dit geld nieuwe rovers zouden kunnen inhuren, en de andere boot kon al snel hen te hulp komen. Hierdoor besloot de kapitein toch te gaan. Ze hadden 50 man aan boord en na wat denken besloot hij dat zijn mannen in groepjes van 5 moesten gaan vechten. Maar eerst was er nog dat kleine handelschip dat ze misschien nog wel in de weg zou kunnen staan.
Ondertussen had het leger van Biezen het schip dat uit de moerassen kwam onschadelijk gemaakt. Het schip van Stig was inmiddels in de haven, waar een groot geheim kanon klaar gezet was. Dit kanon was heel speciaal, want hiermee zouden ze iemand op het schip af kunnen sturen, door een persoon in de kanonskogel kon gaan zitten en langzaam het schip ten zinken brengen.
Wie was zo dapper om in de kanonskogel te gaan, om de stad te beschermen? Niemand wou dat. Uiteindelijk beloofde de burgemeester dat de dapperen man die het wilde doen, daarna met zijn dochter Lydia mocht trouwen. Een man die Stig al eerder kende, Hal, vond dit een mooi aanbod, want hij was verliefd op de dochter van de burgemeester. Hij ging in de kanonskogel op het schip af. De kanonskogel boorde zich in het schip. Hal kroop uit de kogel, maar jammer genoeg zagen de rovers hem, en sneuvelde Hal, nadat hij nog wel een groot gat in het galei had gemaakt. Door de kanonskogel, en het gat van Hal zonk het Galei.
Hal had gezegd dat als hij zou sneuvelen dat de burgemeester zijn dochter Lydia aan zijn vriend Stig moest aanbieden.
Stig en Lydia werden verleifd en leefden nog lang en gelukkig.
2 notes
·
View notes
Text
RECENSIE BOY 7
Stel je voor dat je op een grote grasvlakte terecht komt. Je weet niet hoe je heet. Maar je hebt wel een tas met een mobieltje. Maar het mobieltje heeft geen contacten en je mag niet de politie bellen .
Wat zou jij doen ? Boy7 is gescheven door Miriam Mous . Mirjam Mous heeft twee keer de tip van de jonge jury gekregen . Dit boek is gewoon fantastisc h .
Dit boek is heel meeslepend . En als een boek meeslepend is dan is het fantastisch . En een fantastisch boek is wat ik leuk vind . Een voorbeeld hieran is clifhangers bijvoorbeeld ’’Er zat iets in het voorvak! Ik hijgde van inspanning. Het lipje sneed in mijn vingers. Na drie keer trekken gaf de rits eindelijk mee. De rijen tanden grijnsden me toe als opengesperde muil. Ik wurmde mijn hand naar binnen en …’’. Dit is een van de stukjes wat het boek meeslepend maken. Dit soort stukjes komen vaak voor .
Dit boek is niet altijd realistisch maar zo erg is dat niet voor mij. Dat vind ik zelfs boeiend omdat het iets meer toevoegd en wat extra spanning geeft .’Het was een spionnenbusje met een computerlab achterin. Daar kreeg ik een nieuwe opdracht te horen;inbreken in de privecomputer van de president. ` En de witpakken “de boeven” dwongen boy7 om dit te doen door een chip die in zijn hoofd is geplaatst. Dit maakt het niet altijd realistish.
Dit boek speelt zich af in onze moderne tijd. Dit spreekt mij aan omdat dit de tijd is waarin ik opgroei. Het is een herkenbare wereld voor mij die ik ook wel spannend vind. Bijvoorbeeld : De chip ,hacken in de privecomputer ...
Kortom, Ik vind dit boek fantastisch .Dus als je een beetje van technische snufjes en meeslepende boeken houd is dit voor jou het boek om te lezen!
2 notes
·
View notes
Text
recensie film Bleubird
De film duurt 76 minuten en is onder regie van Mijke de Jong
Inhoud:
Merel, een lief, opgewekt en zorgzaam meisje dat zielsveel houdt van haar gehandicapte broertje speelt de hoofdrol. Merel heeft twee aardige ouders en op school gaat het ook goed.
Plotseling verandert haar leven als er geheel onverwachts een aantal van haar klasgenootjes haar beginnen te pesten.
Ze verandert van een zorgeloze tiener in een somber meisje dat zich steeds wanhopiger en eenzaam gaat voelen. Die wanhoop reageert zij af op anderen.
Spanning:
De film is heel spannnend om naar te kijken omdat je heel goed mee voelt wat Merel meemaakt. Het lijkt of je Merel kunt aanraken. Dit komt door de manier waarop de film is gemaakt.
Je zit daarom helemaal in de film en in het verhaal. Als Merel bijvoorbeeld gepest wordt door haar klasgenoten staat de camera midden tussen de pesters in. Dit is eigenlijk heel frustererend om naar te kijken omdat je haar graag zou willen helpen maar machteloos toe staat te kijken. Waarschijnlijk precies diezelfde machteloosheid zal merel ook wel voelen.
Confrontatie:
Het is een realistische film. Ik kan mij nu veel beter voorstellen hoe het moet voelen om gepest te worden. Dat wens je eigenlijk niemand toe. Ik denk dat als je ooit gepest bent het een heel onprettige film is om naar te kijken omdat je hetzelfde gevoel weer terug zal voelen en je weer machteloos toekijkt.
Ook zie je goed dat jonge mensen eigenlijk zonder goede reden beginnen met pesten en dat dat dan net zolang doorgaat totdat iemand helemaal eraan onder door gaat. Het is gek om te zien dat niemand bedenkt om te stoppen met pesten als Merel heel ongelukkig aan het worden is. Kennelijk werkt het zo dat als je eenmaal begonnen bent het niet makkelijk is om erweer mee te gaan stoppen.
Einde:
Het einde van de film loopt gelukkig goed af. Ik vond dat wel prettig omdat je dan met een goed gevoel naar huis kunt gaan. Ik besef mij wel dat dat in het echte leven natuurlijk niet altijd het geval zal zijn. Zeker nadat ik hoorde dat iemand een paar jaar geleden zelfmoord had gepleegd na gepest te zijn, ben ik mij wel bewust dat het ook heel anders kan aflopen.
Acteren:
Ik vond dat er goed en levensecht werd geacteerd. Ik vond het ook knap hoe goed de kinderen konden acteren.
Conclusie:
Bleubird is een spannende levensechte film over een heel gewoon meisje Merel dat opeens heel ongelukkig is geworden omdat klasgenoten haar pesten. Je kunt je heel goed inleven hoe het is om gepest te worden of om pester te zijn. Dat komt omdat het op zo een manier is gefilmd dat het lijkt of je allles zelf meemaakt.
Ik denk dat het daarom heel goed is als iedereen deze film ziet om zo te beseffen wat je iemand aandoet als je pest. Het zou goed zijn als deze film op alle middelbare scholen getoond zou worden.
2 notes
·
View notes
Text
Mijn Leesautobiografie
Inleiding
Ik ging op zomer kamp deze zomer en mijn koffer mocht niet te zwaar zijn maar ik had toch 4 boeken meegenomen.Dus voor mij is een boek belangrijker dan een schone onderbroek . In deze leesautobiografie wil ik u uitleggen hoe ik denk dat het komt dat ik nu van boeken lezen houd.
Misschien heeft mijn ervaring tot nu toe met boeken lezen helemaal geen invloed gehad. Ik heb dit namelijk niet wetenschappelijk onderzocht. Maar voor het gemak gaan wij ervan uit dat dat wel belangrijk is geweest.
Mijn moeder las vroeger boeken voor vanaf dat ik 6 maanden oud was.Dit begon met plaatjes kijken in Nijntje en Richard Scarry boeken. Het was een avond ritueel voor het slapen gaan. Ik vond dat een gezellig moment en leuk om naar te luisteren.
Toen ik ouder werd las mijn moeder kikker en Dikkie Dik en daarna Pluk en de Petteflet , Tommie en Lotje ,Abeltje , Pinkeltje en Kolletje. Sommige boeken vond ik leuk anderen vond ik te spannend zoals Pluk en de Petteflet.
Toen ik zelf kon lezen, las ik bijvoorbeeld; De Kleine Kapitein ,de Heksen ,De Knal in Het Heelal, Pinkeltje , Sjakie en de Chocolade Fabriek . Ik genoot vooral van het lezen van Suske en Wiske.
Aan het einde van de lagere school las ik boeken zoals Oorlogswinter , oosterschelde , windkracht 10. Vroeger vond ik het vooral leuk als de boeken over de oorlog gingen omdat ik toen in de fase zat dat ik militair spelen heel spannend vond. Ook het feit dat het waargebeurde verhalen waren vond ik leuk. Nu maakt het mij minder uit wat het onderwerp is zolang er maar actie is. Kruistocht in spijkerbroek sprak mij toen niet aan omdat ik dat weer net te spannend vond.
Ik heb recent de series van Cherube , de Henderson Boys en de Hunger games gelezen. In al deze boeken is er een spannend verhaal. Ik lees meestal in de avond in mijn bed en kan dan niet ophouden met lezen als ik eenmaal begonnen ben omdat ik dan helemaal opgenomen ben door het verhaal!
Ik heb nog steeds wel een voorkeur om in het Frans boeken te lezen omdat ik de lagere school in het Frans heb gedaan.
Kruistocht in spijkerbroek sprak mij op de lagere school niet aan omdat ik dat weer net te spannend vond. Ik krijg veel boeken van mijn grootmoeder over de Griekse oudheid en dat vind ik niet echt interessant. Ik denk dat mijn smaak is verandert omdat ik nu in Nederland woon en dus nu meer Nederlandse boeken wil lezen dan vroeger.
Ik ben wel nieuwsgierig naar de boeken die ik aangeraden krijg door mijn vrienden zoals Boys 7. De boeken die ik ga lezen laat ik afhangen van de adviezen van mijn vrienden.
Slot
Nu terugkijkend denk ik dat ik het wel gezellig vond en dat het goed was voor mijn ontwikkeling toen mijn moeder voorlas.
Dit kan ik natuurlijk niet bewijzen. Ik ben in ieder geval blij dat ik nu van lezen houd!
1 note
·
View note
Text
autobiografie
De leesautobiografie van pinkfluffyunicorn, klas 1 C, 16 november 2015
Inleiding
Ik ging op zomer kamp deze zomer en mijn koffer mocht niet te zwaar zijn maar ik had toch 4 boeken meegenomen.Dus voor mij is een boek belangrijker dan een schone onderbroek . In deze leesautobiografie wil ik u uitleggen hoe ik denk dat het komt dat ik nu van boeken lezen houd.
Misschien heeft mijn ervaring tot nu toe met boeken lezen helemaal geen invloed gehad. Ik heb dit namelijk niet wetenschappelijk onderzocht. Maar voor het gemak gaan wij ervan uit dat dat wel belangrijk is geweest.
Mijn moeder las vroeger boeken voor vanaf dat ik 6 maanden oud was.Dit begon met plaatjes kijken in Nijntje en Richard Scarry boeken. Het was een avond ritueel voor het slapen gaan. Ik vond dat een gezellig moment en leuk om naar te luisteren.
Toen ik ouder werd las mijn moeder kikker en Dikkie Dik en daarna Pluk en de Petteflet , Tommie en Lotje ,Abeltje , Pinkeltje en Kolletje. Sommige boeken vond ik leuk anderen vond ik te spannend zoals Pluk en de Petteflet.
Toen ik zelf kon lezen, las ik bijvoorbeeld; De Kleine Kapitein ,de Heksen ,De Knal in Het Heelal, Pinkeltje , Sjakie en de Chocolade Fabriek . Ik genoot vooral van het lezen van Suske en Wiske.
Aan het einde van de lagere school las ik boeken zoals Oorlogswinter , oosterschelde , windkracht 10. Vroeger vond ik het vooral leuk als de boeken over de oorlog gingen omdat ik toen in de fase zat dat ik militair spelen heel spannend vond. Ook het feit dat het waargebeurde verhalen waren vond ik leuk. Nu maakt het mij minder uit wat het onderwerp is zolang er maar actie is. Kruistocht in spijkerbroek sprak mij toen niet aan omdat ik dat weer net te spannend vond.
0 notes