28122000-blog1

[28122000-blog1]

dag 5

Vandaag was de laatste dag van de cultuurdouche. In het begin van de dag hebben we nog in de morgen de laatste puntjes op de I gezet voor het pop-up museum. En dat was dan het eind van de Cultuurdouche. Het lastigste wat ik van de cultuurdouche vond, was om meteen met een heel groepje bestaande uit andere mensen meteen een project te doen, je kent elkaar niet en hebt elkaar nog nooit gesproken. In de eerste twee dagen was dat natuurlijk wel even wennen, maar na een dag of twee ging dat wel goed. De nieuwe mensen en nieuwe samenwerkingen waren niet alleen het lastigste wat er in de groep speelde, maar ook meteen het meest waardevolste. Je werd eigenlijk meteen voor de haaien gegooid, en moest het je jezelf maar uitzoeken. Het punt is wel dat dat ook straks in het bedrijfsleven zal plaatsvinden, daarom was het ook zeer leerzaam. Als ik terug kijk op deze week, zou ik vooral adviseren om de website www.cultuurdouche.nlin je brein te graveren. Telkens als ik ergens een vraag over had, was het even googlenen en daar kwam de oplossing.

Merlijn  

[28122000-blog1]

Dag 4

Vandaag was niet een heel bijzondere dag, we hebben een college gekregen gelregen over hoe je moest bloggen, en hoe je een mindmap moet maken. Hierna zijn we zelfstandig aan de slag gegaan met de mindmap en het blog. Over het kunstwerk hebben we ook nog het een en andere gediscussieerd. Eerst was het plan om alleen een tekening te maken, omdat we dat toch een beetje karig vonden, hebben we gebrainstormd over een ander idee. Zo kwamen we uiteindelijk op het plan om 2 halve bollen te maken die dienen als aarde en mars (als verwijzing naar The Martian). Dit is wel iets wat ik ontzettend sterk vind aan het team; als we het niet eens zijn over iets, of we vinden dat het nog verbeterd kan worden, dan praten we erover en komen we op een oplossing uit. Als er dus iets mislukte of niet zo ging als we gepland hadden, spraken we erover en kwamen we altijd uit op een betere oplossing. In al de gesprekken die we in het team gevoerd hebben, kwam het woord intranet toch wel het meest naar voren. Dit omdat we alle vier eigenlijk vrij onbekend waren met de trem intranet.

Merlijn 

[28122000-blog1]

Dag 3

Vandaag waren de interviews met de verschillende experts. Mijn doel van de interviews was om de “breedheid” van TBK eens zelf te ondervinden. We begonnen met het interview met Marij Vroemen, zij had 35 jaar ervaring als docent bij Fontys, na dat interview was me één ding heel duidelijk geworden. Ik wil nooit docent worden. Nu wilde ik eigenlijk nooit docent worden, maar nadat ik er nog eens over nadacht vond ik het al helemaal niks voor me. Ik heb een beetje het gevoel dat als je docent bent bij een bepaald vak in een bepaalde laag, dat elk jaar een beetje op elkaar lijkt en dat je dus elk jaar (ongeveer) hetzelfde aan het doen bent. Het tweede interview was met Hans Kokhuis. Wat hij precies deed was me onduidelijk, en durfde hem dat ook niet te vragen. De indruk die ik kreeg bij hem was dat hij nogal een hardstyle filosoof is. Laat even duidelijk zijn dat iedereen mag worden wat hij/zij wilt. Maar van filosofen ben ik nooit echt een fan geweest. Dhr. Kokhuis is een filosoof over creativiteit, en beoordeelde dingen of ze wel creatief genoeg waren. Maar eigenlijk vind ik dat niet goed. Creativiteit is namelijk in mijn beleving iets onbegrensd. Het beoordelen of iets wel creatief is en daar bepaalde eisen aan vaststellen zal in mijn beleving alleen maar de creativiteit verlagen. Het 3einterview dat we hadden was met storingsmanager Kees de Bie. Hij si verantwoordelijk voor het oplossen, en beperken van de storingen bij KPN. Hij heeft TB deeltijd gedaan. Wat mij duidelijk werd na dat interview was dat TB een ontzettend brede opleiding is, hoewel ik zelf nooit storingsmanager zou willen zijn, laat het wel zien hoe breed de opleiding is. Het laatste interview met Kenny Meesters (Verenigde Naties). Dit vond ik nog wel het meest interessante Interview. Wat ik heb geleerd van hem, was dat je soms vaker “ja” op dingen moet leren zeggen. Zo was hij (na eigen zeggen) ook zelf bij de Verenigde Naties terecht gekomen. De vraag die me het meest heeft verrast, was de vraag hoe Kenny Meesters bij de Verenigde Naties terecht was gekomen. Zijn antwoord was “ik liep stage bij iemand, en die vroeg of ik zin had om mee te gaan naar Haïti. Ik zei ja, en zo ben ik eigenlijk bij de verenigde naties terecht gekomen.” Dit antwoord verraste me het meest omdat de VN wordt gezien als iets heel groots, en dat het toch zo gemakkelijk eigenlijk was om er terecht te komen maakte wel een grote impact op me.

merlijn

[28122000-blog1]

Dag 2

Vandaag hadden we een zeer goeie dag, door de presentatie werd ons eindelijk duidelijk hoe en wat we moesten doen voor het museum van komende vrijdag. Eerst dachten we dat we geen kunstwerk hoefde te maken, vandaag is duidelijk geworden dat dat wel van ons wordt verwacht. We zijn ook al begonnen met het maken van de vragenlijst die we willen gebruiken voor het interview van morgen. We hebben aan de hand van de LinkedIn profielen bepaalde vragen kunnen bedenken voor de specifieke personen. Later die dag werd er een interviewrooster gemaakt. Dit was natuurlijk een beetje balen, omdat we vragen hadden bedacht voor mensen die we niet eens hoefde te interviewen.  Ik verwacht morgen een beter beeld te kunnen krijgen over wat technische bedrijfskunde inhoudt. Op de treinreis terug naar huis heb ik nog een paar vragen bedacht. Ik sta nu al twee dagen om 6:00 op en ga rond 01:00 slapen. Het zijn dus best wel lange en zware dagen, ook nog in combinatie met werk.

In de middag maakte we kennis met onze tutor (Hidde), na een kennismakingsrondje, heeft hij ons nog eens duidelijk uitgelegd hoe alles in elkaar zat. Na het tutor-uur (dat een beetje uitliep) zijn we naar de aula in gebouw R5 gegaan. Daar was een presentatie/college over anders denken en ondernemen. Het geluid in de zaal was echt super, super slecht, waardoor er niks te volgen was. Ik kon begreep ook niet helemaal wat we daar deden. Na anderhalve (saaie) uren, mochten we naar huis. En dat was dan het einde van dag 2

Merlijn

[28122000-blog1]

Dag 1

De allereerste dag op een nieuwe school, nieuwe mensen en een nieuw gebouw zijn natuurlijk een beetje spannend. Zodra we aankwamen in de aula werden we na een korte presentatie meteen aan het werk gezet. Samen met Nic, Bram en Hicham werken we ingedeeld in groep nummer P106. Ik het begin hadden we allemaal wel van “wat komt er nu op ons af?”, dit omdat we ergens werden gedropt in de aula met een placemat en that’s it. Er werd ons ook al meteen gezegd dat we later die middag naar het zogenaamde NatLab moesten gaan, hoe we daar zouden komen maakte ze geen ene mallemoer uit. Toen dat werd gezegd besefte ik me wel dat ik nu echt was begonnen aan m’n serieuze opleiding en dat ik er niet met de pet naar moest gooien.

Later die dag moesten we naar het NatLab voor de film. Na de film “The Martian” kregen we nog even korte introductie van de vakdocenten. De beste vraag die die dag gesteld was: “Hoe laat moeten we morgen weer op school zijn?”. Na het vragenrondje mochten we weer de trein naar huis nemen. Wat me de eerste dag bij TBK meteen was opgevallen was dat het initiatief niet meer van de docenten kwam, maar echt van jezelf moest komen.

Merlijn

[28122000-blog1]

1