3b-2017-laura

[3b-2017-laura]

Het Gouden Ei

[3b-2017-laura]

Vango

Voor deze opdracht heb ik “Vango” van Timothé van de Fombelle gelezen. Als klein jongetje spoelt Vango samen met zijn kamermeisje aan op een van de eolische eilanden. Hier groeit hij op maar hij hunkert naar avontuur. Als hij de wereld in gaat maakt hij veel vrienden maar denkt dat hij wordt achtervolgd door spionnen. Hoewel hij niet weet waarom, vlucht hij toch voor ze. Vango neemt je mee door het boek tijdens zijn vlucht met nogsteeds die ene vraag in zijn hoofd: Waar kom ik vandaan? Ik vind het een interessant, spannend en soms een beetje verwarrend boek.

Ik vind het een spannend boek omdat Vango de hele tijd wordt achtervolgd en je weet niet waarom en wat er allemaal precies gebeurt. Hij rent over daken, reist mee op een zappelin en gaat de hele wereld over van Italië naar Frankrijk, naar Engeland, naar Zuid-AFrika en Amerika. Omdat het zo spannend is moét je elke keer weer verder lezen. Hier is een voorbeeld van:

“Vlak voordat het ochtend werd glipte Vango de straat op. Alles leek rustig. Het voelde ijskoud aan. Nergens brandde licht. Het enige wat je hoorde was het gerinkel van een paar muntstukken in zijn zak, en het geplons van zijn armetierige schoenen in de regenplassen. Maar net toen hij de hoek van de straat wilde omslaan, startte er een auto die de achtervolging op hem inzette. Er zou nooit een einde aan komen.”

Juist net als het een beetje rustig is, gebeurt er weer iets waardoor het weer spannend wordt. Dit vind ik heel leuk omdat je dan steeds weer beniewd bent naar wat er gaat komen, maar wat dan niet zo leuk is, is dat je het boek dan wel heel snel uit hebt.                                                                                                  Ik vind het een verwarrend boek omdat er best veel wordt veranderd qua personages en tijd. Het ene moment is het in het heden en het andere hoofdstuk komen er ineens hele andere personages in voor die je nog niet kent of is er een hoofdstuk die zich afspeelt tien jaar geleden zonder waarschuwing. Dit lees je bijvoorbeeld bij:

“Ze duwden hen naar de voorkant van de boot. Een zilte regen viel met bakken uit de hemel op hen neer. De drie piraten wisten niet wat ze aan het doen waren. Geen van hen had de dag ervoor vermoed dat ze plotseling tot zo’n doldrieste daad zouden overgaan.”

Dit hoofdstuk begint meteen met ‘hen’. Maar je weet totaal niet wie zij zijn. Op het begin is het heel onduidelijk en uiteindelijk is het wel duidelijker maar ik had geen idee wat er was gebeurd en wanneer het zich afspeelde, het hoofdstuk daarvoor ging het nog gewoon over Vango. Dit kan soms heel verwarrend zijn. Dit zorgt er meestal ook voor dat ik het twee of drie keer moet lezen voor ik het snap.                                                                                                                Ikzelf vind de tweede wereldoorlog en de eerste wereldoorlog heel interessant. Dit boek speelt zich af rond 1930, de tijd waarin Hitler aan de macht kwam. Dit is soms ook te merken in het boek, wat ik heel leuk vind omdat je dan meer realiseert hoe het ook was voor de burgers die niet echt voor Hitler waren. Dit is bijvoorbeeld bij een zappelin die voorkomt in het boek. De kapitein van de zappelin is volstrekt tegen Hitler. Dit wordt ook bekend nadat hij het hakenkruis niet op zijn zappelin wil schilderen. Zijn opstandigheid kostte uiteindelijk zijn baan. De politie komt meerdere malen naar hem toen en neemt hem uiteindelijk mee. Ook komen er stukjes van de oorlog in voor waardoor je weer beseft dat het boek zich in die tijd af;speelt. Je merkt er namelijk niet heel veel van maar soms komen er dus van die stukjes in voor zoals: in het midden van het boek wordt er een oorlogsverhaal verteld over hoe een paar mannen elkaar hadden ontmoet. Ookal waren deze mannen elk van een ander land, ze spraken toch af om bij elkaar te komen. Dit vind ik heel mooi om te lezen dat die soldaten ook maar mensen waren. 

Vango is een boek met constante spanning, veel verschillende characters, tijdsprongen en soms lees je flarden over de tweede wereldoorlog. Kortom een boek dat je moét lezen als je van spanning houdt. Het is snel uitgelezen ookal is het een best dik boek. Ik heb erg genoten van Vango en er is een deel twee waar ik al in ben begonnen!

[3b-2017-laura]

Mijn balansverslag

Vroeger was lezen een hele grote hobby van mij, om de twee weken ging ik naar de Openbare Bibliotheek waar ik dan 5 boeken leende. Elke dag na school ging ik lezen. Toen ik naar de middelbare school ging is dit totaal veranderd, ik heb nu geen tijd meer om een boek te lezen door school en vrienden. In dit balansverslag ga ik vertellen over de ontwikkeling van de lezende ik van het afgelopen jaar.

In het afgelopen jaar is mijn manier van lezen en mijn smaak niet echt veranderd. Dit komt omdat ik het afgelopen jaar ook niet zo veel boeken heb gelezen. De boeken die ik heb gelezen zijn vooral spannende boeken die ik vroeger ook las. 

Het afgelopen jaar heb ik Het Grote Misschien met veel plezier gelezen. Dit komt omdat het boek niet heel dik is, op sommige momenten spannend en ik kon me goed inleven in de hoofdpersoon. Ik heb het boek ook vrij snel gelezen omdat het verhaal heel meeslepend is. In tegenstelling tot Gebr. , ik kwam op het begin niet goed door het boek omdat het heel saai was. Bij Het Grote Misschien had ik dat totaal niet. Ik heb het boek Gebr. niet met veel plezier gelezen omdat ik niet door het boek kwam (uiteindelijk wel) en ik me dus elke keer moest dwingen om het boek verder te lezen (omdat ik het boek voor het vak Nederlands moest lezen).

In mijn leesautobiografie heb ik voorgenomen om Will Grayson Will Grayson, Het Grote Misschien en De trilogie van Eragon te lezen. Dat is deels gelukt. Het Grote Misschien heb ik gelezen en Will Grayson Will Grayson ben ik nu aan het lezen voor school. Ik heb de andere boeken nog niet gelezen omdat ik het was vergeten en omdat ik te weinig tijd had.

Ik wil volgend jaar meer literatuur gaan lezen omdat ik weet dat we later op school veel van dit soort boeken moet lezen, en om ze nu te lezen kan ik wennen aan dit soort boeken. Als doel heb ik voor dit jaar om in mijn vrije tijd minstens 4 boeken te lezen. 

[3b-2017-laura]

Het zwembad

Daar zaten we dan, zwetend en zuchtend met z’n zevenen in een auto. De een zo dicht mogelijk bij de airco zittend om nog een beetje af te koelen, wat toch maar voor kort was omdat er uiteindelijk toch weer warme lucht uitkwam, en de ander zat zo wijd mogelijk om nog de nog een beetje koude lucht die nog in de auto was zo goed mogelijk te voelen. En allemaal geen puf om iets te zeggen. Ik moest natuurlijk weer achterin zitten omdat ik de ‘kleinste’ was. Lekker dan. Er was bij mij geen airco waar ik dichtbij kon zitten en er was zo weinig ruimte dat ik zelfs nauwelijks comfortabel kon zitten. Buiten was het ongeveer 40 graden buiten en we waren net lekker in Barcelona geweest wat ook een levende hel was. We hebben ongeveer half Barcelona rondgelopen en om de 10 seconde gingen we een winkeltje in om even wat af te koelen of bevroren citroen limonade te kopen. Ondertussen zat ik me te verheugen op een hockeykamp waar ik in de middag naartoe zou gaan in Terrassa, een bijstad van Barcelona, maar dat werd steeds minder naderhand ik de hitte een beetje zat werd en verlangde ik hevig naar een zwembad die ze op de club zouden hebben. En om in dit weer te moeten hockeyen leek me ook niet echt een pretje.

Geconcentreerd keek ik naar de tomtom, omdat dat toch het enige wat ik kon doen: naar buiten kijken was geen optie want daar zag je toch alleen maar wegen en met iemand praten was ook geen optie want niemand had daar toch zin in. Ik zag duidelijk een pijltje naar links op de tomtom, maar mijn vader reed doodnormaal recht naar voren, zo komen we nooit op de hockeyclub. Meteen roep ik: ‘PAP! Daar moest je naar links hé!’ zijn reactie was: ‘huh? nee godverdomme die tomtom zei iets heel anders!’ meteen begon iedereen te praten en ik had geen idee hoe want net had niemand nog de energie om om wat water te vragen. Mijn moeder en broer begonnen te klagen tegen mijn vader waardoor hij zich niet meer concentreerde op de weg en wéér verkeerd reed. Onze vrienden die ook mee waren waren alleen maar aan het lachen omdat het blijkbaar grappig was. Ondertussen zit ik chagrijnig achterin en wacht ik af tot we op de club zijn. 

Bij de club aangekomen rende ik meteen naar de grote groep kinderen die blijkbaar al op me aan het wachten waren. We moesten allemaal gaan zitten en dat ging een beetje onhandig want alles plakte van het zweet. De begeleiders stelden zich voor en vertelden het programma, doodleuk stond hij te vertellen dat we nog 3 uur moesten gaan hockeyen voordat we naar het zwembad mochten. Die 3 uur waren verschrikkelijk maar uiteindelijk was het zover, we mochten naar het zwembad!! Ik rende letterlijk naar het zwembad en sprong er meteen in. De temperatuur was precies goed. Ik waste het zweet van me af en sprong er nog een keer in. En nog een keer... 

[3b-2017-laura]

Leesdossier opdracht 1.

Leesautobiografie:

Voor het vak Nederlands moet ik een tekst schrijven over wat lezen voor mij is/was. Zoals wat ik leuk vind en vond aan boeken, wat ik vroeger gelezen heb. Wat ik belangrijk vind wat in een boek moet zitten, en mijn smaak van vroeger en nu.

Thuis werd en wordt nog steeds heel veel voorgelezen, we hebben ook heel veel boeken met verschillende stijlen.                                                        Vroeger, toen ik nog klein was, las mijn moeder vaak prentenboeken voor. Zoals Nijntje, Rupsje nooit genoeg en Jip&Janneke. Die boeken vond ik heel leuk en werden ook vaak voorgelezen. Naarmate ik ouder werd las mijn moeder vaak boeken voor zoals Mio mijn Mio en sprookjes uit ‘ De Grimm’. Ik vond fantasie verhalen toen heel leuk. Ongeveer rond groep 5 las mijn moeder boeken voor van Thea Beckman. Ik vond die boeken heel leuk omdat het veel over de geschiedenis ging, maar het was meestal wel een beetje ingewikkeld. Nu lees ik samen met mijn moeder Griekse mythen.                                                          Op de basisschool werden vooral van groep 5 t/m 7 boeken van Ronald Dahl voorgelezen. Die boeken vond ik zelf altijd heel leuk, omdat het allemaal fantasie boeken waren.                                                                                         In die tijd heb ik toen heel veel gelezen. Zoals: Harry Potter en ook veel boeken van Thea Beckman. Ik vond dikke boeken en ook series heel leuk. Omdat het verhaal dan steeds spannender werd.Vanaf het moment dat ik kon lezen las ik vooral prenten boekjes maar ik weet niet meer wat ik van die boeken vond.                                                             

In groep 8 werden meer spannendere, waar een moord wordt gepleegd of iemand wordt vermist, boeken voorgelezen en ook realistischere. De spannende boeken vond ik heel leuk, omdat je je dan steeds afvraagt wie de moordenaar is. Maar de realistischere vond ik niet zo leuk omdat het een beetje saai werd doordat er bijna niks nieuws gebeurde. Thuis las ik toen veel fantasierijke boeken, zoals: the hungergames en divergent. Ik vond fantasie boeken heel leuk omdat daarin álles kan. En omdat ik dan wil dat ik daar ook woonde of was. Ook las ik mijn eerste engelse boek: Harry Potter deel 1, dat ik heel leuk vond. Vroeger vond ik het belangrijk dat het een fantasie boek was. Nu vind ik dat niet meer belangrijk, wat ik nu belangrijk vind is dat het een goed einde heeft en of het spannend is. 

Vroeger vond ik het ook belangrijk dat het een dik boek is, want een dun boek heb ik in een dag uit. Maar met een dik boek kan je er langer mee doen, en begrijp je het steeds beter. Ik vind het nu nog steeds belangrijk omdat ik het leuk vind om lang om een boek te doen.

Tot nu toe heb ik niet zo veel boeken gelezen, in het voortgezet onderwijs, omdat ik daar niet zo veel tijd voor heb. Maar de boeken die ik heb gelezen zijn de boeken: Soldaten huilen niet en Wolfsroedel. Soldaten huilen niet gaat over een gezin die zich niks aantrekt over wat andere mensen over hun vinden en volgen hun eigen weg. Ik vind dat een interessant boek omdat ze zich er niks van aantrekken, wat apart is want meeste mensen trekken zich meestal wel van anderen aan.                                                                                                           Wolfsroedel gaat over drie vrienden: Ion, Vulpe en Alexandru die uit hun dorp gaan om naar de roversbende te gaan van de broer van Vulpe. In die bende ontdekken ze een eiland waar ze een graf openmaken. Tijdens hun verblijf op het eiland komen ze een schaapherder en een kluizenaar tegen die hun historische verhalen vertellen. Ik weet niet wat ik van dit boek moet vinden want het is heel ingewikkeld en ik begrijp het niet heel goed. Maar ik vind het wel leuk dat er echt gebeurde geschiedenis verhalen in staan en het is ook heel spannend.

De boeken die me niet aanspraken waren vooral realistische boeken, omdat daarin alles zo normaal is omdat je daar zelf in woont. In fantasie boeken kan je je inbeelden hoe het eruit zal zien want je weet er niks van. Vroeger vond ik fantasie boeken heel leuk, nu vind ik dat ik heel veel verschillende smaken heb omdat ik nog steeds veel van fantasie boeken houd maar ik vind boeken waar oorlogen of boeken die afspelen in de geschiedenis vind ik ook heel leuk.

Later wil ik nog meer Engelse boeken lezen omdat dat dan een uitdaging wordt. Ook wil ik nog: Will Grayson Will Grayson - John Green& David Levithan , Het Grote misschien - John Green en De triologie van Eragon - Christopher Paolini lezen.

Update:

In de tweede heb ik weer niet zo veel boeken gelezen. Mijn leesstijl is dan ook niet veranderd. Ik heb 2 boeken gelezen: Schijnbewegingen en 2033. Schijnbewegingen heb ik gelezen voor het vak Nederlands en 2033 heb ik gelezen in mijn vrije tijd. Ik vond 2033 heel spannend terwijl Schijnbewegingen juist een beetje saai was. Het is mij niet gelukt om nog Engelse boeken te lezen maar ik heb wel Het Grote Misschien gelezen die ik heel leuk vond. 

Dit was mijn leesautobiografie.

[3b-2017-laura]

Sonnet

Regenbogen

Een mengsel van kleuren

van kou, wolken en regen

en warmte met haar lentegeuren.

In zoiets moois gaan deze elkaar tegen.

Hoe zoiets moois kan gebeuren.

De goede en slechte wegen

De goede die de regenboog opfleuren.

Kleuren zijn haar zegen.

Maar ook het slechte weer maakt de regenboog.

Het weer van verdriet en haat,

wat ervoor zorgt dat de regenboog staat.

Deze straal van kleuren gaat omhoog

en omlaag opnieuw.

Waar de ene regenboog eindigt, begint een ander nieuw.

Ik heb dit samen met Fleur gedaan.

[3b-2017-laura]

Synesthesie gedicht

Bomen:

Soms denk ik dat de bomen kunnen spreken,

dat ze kunnen uitbeelden met hun takken

en dat hun bladeren hun vingers zijn.

Soms denk ik dat ik de bomen hoor vertellen.

Dat ze vertellen over de lente en over de zomer.

Dat ze vertellen over de vogels die elke dag hun liederen zingen,

over de bloemen die ze zien bloeien

en over het gras waar de dieren elke dag doorheen lopen.

Elke dag ga ik weer naar het bos, 

daar ga ik dan tegen een boom zitten

en kan ik voor eeuwig naar ze luisteren tot ik in slaap val….

[3b-2017-laura]

Schijnbewegingen

Titelbeschrijving

Floortje Zwigtman, Schijnbewegingen. Baarn 2007, zevende druk. Eerste deel van een trilogie.

Motivatie boekkeuze

Ik heb gekozen voor Schijnbewegingen omdat het een aparte titel heeft dus je kan niet weten wat je te wachten staat. Bovendien staat er op de achterkant dat het boek een recensent deed denken aan Charles Dickens en ik vind zijn verhalen altijd erg mooi.

Samenvatting

Schijnbewegingen gaat over een jongen, Adrian Mayfield, die leeft in 1894 en het speelt zich af in Londen. Als hij wordt ontslagen bij zijn baantje in een kledingzaak komt hij op straat te staan waarna hij als schildermodel gaat werken bij Trops, een kunstenaar. Via Trops ontmoet hij rijke mensen, bekende kunstenaars en schrijvers (Oscar Wilde) die hem leren over kunst. Adrian komt erachter dat hij valt op mannen en als hij aan geldtekort komt gaat hij ook als prostituee werken. 

Mening over het boek

Ik vond het op het begin wel een beetje saai maar geleidelijk aan werd het interessanter en sleepte het verhaal mij mee. Gedurende het verhaal kom je steeds meer over de hoofdpersoon te weten en daardoor ga je steeds meer met hem meeleven.

Het boek lijkt inderdaad erg op een Charles Dickens verhaal. Wat kenmerkend aan een Charles Dickens verhaal is dat een kind van een lage stand mensen tegen komt van een hogere stand, ook kenmerkend is dat je het verhaal volgt van die jongen en dat er dramatische gebeurtenissen zijn. Dit komt ook allemaal voor in Schijnbewegingen.

[3b-2017-laura]

Boekverslag Gebr.

Titelbeschrijving

Ik heb in de meivakantie het boek Gebr. gelezen van Ted van Lieshout. Het boek Gebr. heeft de Zilveren Zoen gewonnen in 1997 en de Theo Thijssen prijs in 2009. Ted van Lieshout heeft onder andere ook prijzen gewonnen voor de boeken: Driedelig paard, rond vierkant vierkant rond en Spin op sokken. Gebr. is uitgegeven door Nieuw Amsterdam Uitgevers, 6e druk 2009.

Waarom dit boek?

Toen ik keek op lezen voor de lijst zag ik dat ik eigenlijk bijna alle boeken al had gelezen. Uiteindelijk heb ik voor Gebr. gekozen omdat ik die al thuis had liggen en omdat mijn moeder zei dat het een heel leuk boek was.

Samenvatting

De hoofdpersoon van dit boek is Luuk. Zijn jongere broer Marius is overleden aan de ziekte van Wilson. 

Als de broer van Luuk overlijdt weet hij niet precies hoe hij ermee om wil gaan. Zijn vader en moeder gaan er heel anders mee om dan hijzelf. Als Luuk het dagboek van Marius vindt, die hij aan hem had gegeven voor zijn verjaardag, begint hij tegen de wil van zijn moeder erin te lezen en in te schrijven. In het dagboek leest hij allemaal dingen die hij nog niet wist over zijn broer en waarvan hij niet weet of hij dat mag weten.

Mijn mening

Mijn mening over dit boek is middelmatig. Op sommige momenten vond ik het heel interessant en zielig, maar verder was het een beetje eentonig en hierdoor ook saai. Dat waren de stukjes dat Luuk in het dagboek ging lezen en terug ging schrijven.

[3b-2017-laura]

"Reading is to the mind what exercise is to the body"

[3b-2017-laura]

Verhaal bij Nighthawks Edward Hopper

Dit is een verhaal dat we moesten schrijven over het schilderij ‘Nighthawks’ van Edward Hopper. Dit is niet wat er mee bedoeld is/was, maar wat ik zelf erbij denk.

Veel plezier!

Het verhaal uit de ogen van de man die alleen aan de bar zit.

Woedend en verdrietig ren ik over straat. Een paar uur geleden kwam ik woedend thuis, ik was ontslagen, en ik zag geen eten op tafel. Gefrustreerd ren ik naar boven, daar staat ze, mijn vrouw, ik vraag (misschien een beetje té hard) waarom er geen eten is. Woedend draait ze zich naar mij om: ‘Ik had geen tijd om te koken, ik ben ziek!’. Dan is het mijn beurt: ‘ Ja, maar wat moet ik daaraan doen? Ik moest de hele dag werken!’

En er is weer een ruzie. Ik probeer haar te kalmeren maar uiteindelijk zegt ze verdrietig: ‘Ga uit mijn huis! En kom hier nooit meer terug.’

Ik ren weg, ver weg. Ik kom bij een haven, daar ga ik zitten en probeer de woorden van haar uit mijn hoofd te halen. Maar het lukt me niet.

Het wordt licht, uitgeput loop ik over straat. Ik heb het ijskoud en probeer me warm te lopen. Ik loop een café in, in de hoop dat ik wat te eten kan krijgen. Een chagrijnige man staat aan de bar. Vermoeid ga ik op de kruk zitten. Ik moet moeite doen om niet ineen te zakken. Ik ben niet de enige in het café. Nog een man en een vrouw staan aan de bar.

Ik bestel wat ontbijt en probeer wat comfortabeler te zitten. De man geeft mij wat onhandig het ontbijt. 

Na een tijdje kijk ik nog steeds naar het onaangeroerde eten. Hoewel ik erg honger heb kan of wil ik het niet eten. De man achter de bar staat me al een tijdje geïrriteerd aan te kijken, omdat ik het eten nog steeds niet heb aangeraakt. Denk ik. Uiteindelijk val ik toch op het eten aan, de honger was mij te erg geworden. De man en de vrouw trekken zich niks van mij aan en zitten alleen maar wat te roken.

Als ik klaar ben met eten leg ik wat geld neer en ga weg, op zoek naar onderdak.

Het verhaal uit de ogen van de man met de vrouw.

Strompelend lopen we door de straten. Maria leunend op mij, ze loopt op haar blote voeten met haar hakken in haar hand. Ik denk over een paar uur geleden. Hoe we hadden gedanst, hoe heerlijk dat was geweest. Maar nee, Maria wilde weg. Ze zei: ‘ Zullen we weg gaan? Het is mij te druk hier.’

Eindelijk zien we een café en gaan we naar binnen. Er is niemand binnen. Ik help Maria op de kruk. Ze geeft mij een dankbaar knikje. Ik bestel twee koffie. Maria steekt een sigaret op en biedt mij er ook een aan. Ik wijs af.

En dan komt er een ellendige stilte, zo’n stilte die je nooit tegen wilt komen. Het duurt lang, té lang.

Uiteindelijk wordt de stilte verbroken door de bel van de deur die rinkelt. Er komt een man binnen die er verslagen uit ziet. Hij gaat zitten en bestelt wat. Verder gaat hij wat voor zich uit staren. Ik vraag aan de barman of ik mag afrekenen en we hebben een kort gesprekje over hoe belangrijk geld is. Daarna lopen Maria en ik naar buiten.

Dit was mijn verhaal, ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen.

[3b-2017-laura]

Wolfsroedel

Titelbeschrijving:

Ik heb in de mei vakantie een boek van Floortje Zwigtman gelezen. Het boek heet Wolfsroedel. Dit boek is bekroond met Gouden Uil en Zilveren Zoen. Floortje Zwigtman heeft onder andere ook Jeugdliteratuurprijs en Prijs van de Jonge Lezer gewonnen met haar boeken. De uitgever van Wolfsroedel is De Fontein, Baarn 2008, vierde druk.

Waarom juist dit boek?

Ik heb dit boek gekozen omdat ik al heel lang Wolfsroedel uit wilde lezen. Want ik had al eerder een stukje gelezen, maar ik ben toen gestopt. Toen Wolfsroedel op de lijst stond wist ik al meteen dat ik hem wilde lezen. De voorkant van het boek ziet er ook heel leuk uit (vind ik) en de samenvatting op de achterkant is ook heel spannend en mysterieus.

Samenvatting:

Wolfsroedel gaat over drie beste vrienden: Ion (hoofdpersoon), Alexandru en Vulpe, Die zich aansluiten bij de roversbende van de broer van Vulpe. Na een paar weken ontdekken ze het eiland Snagov en besluiten om zich daar te vestigen. Tijdens hun verblijf op Snagov ontmoeten ze een schaapherder en een kluizenaar, die hun verhalen vertellen over vroegere oorlogen en over ‘het Goede’ en ‘het Kwade’….

Mijn mening:

Ik vind Wolfsroedel een heel spannend en moeilijk boek. Het is ook een boek waarbij je veel moet nadenken. Op het begin van het boek is het erg moeilijk om verder te lezen, omdat er dan bijna niks gebeurt. Maar als je verder leest wordt het steeds spannender. Ik vind dit ook een heel leuk boek omdat er stukken geschiedenis in zitten over de oorlog tussen het Osmaanse rijk en het Walachijnse rijk.

[3b-2017-laura]

Leesdossier opdracht 1.

Leesautobiografie:

Voor het vak Nederlands moet ik een tekst schrijven over wat lezen voor mij is/was. Zoals wat ik leuk vind en vond aan boeken, wat ik vroeger gelezen heb. Wat ik belangrijk vind wat in een boek moet zitten, en mijn smaak van vroeger en nu.

Thuis werd en wordt nog steeds heel veel voorgelezen, we hebben ook heel veel boeken met verschillende stijlen.                                                        Vroeger, toen ik nog klein was, las mijn moeder vaak prentenboeken voor. Zoals Nijntje, Rupsje nooit genoeg en Jip&Janneke. Die boeken vond ik heel leuk en werden ook vaak voorgelezen. Naarmate ik ouder werd las mijn moeder vaak boeken voor zoals Mio mijn Mio en sprookjes uit ‘ De Grimm’. Ik vond fantasie verhalen toen heel leuk. Ongeveer rond groep 5 las mijn moeder boeken voor van Thea Beckman. Ik vond die boeken heel leuk omdat het veel over de geschiedenis ging, maar het was meestal wel een beetje ingewikkeld. Nu lees ik samen met mijn moeder Griekse mythen.                                                          Op de basisschool werden vooral van groep 5 t/m 7 boeken van Ronald Dahl voorgelezen. Die boeken vond ik zelf altijd heel leuk, omdat het allemaal fantasie boeken waren.                                                                                         In die tijd heb ik toen heel veel gelezen. Zoals: Harry Potter en ook veel boeken van Thea Beckman. Ik vond dikke boeken en ook series heel leuk. Omdat het verhaal dan steeds spannender werd.Vanaf het moment dat ik kon lezen las ik vooral prenten boekjes maar ik weet niet meer wat ik van die boeken vond.                                                             

In groep 8 werden meer spannendere, waar een moord wordt gepleegd of iemand wordt vermist, boeken voorgelezen en ook realistischere. De spannende boeken vond ik heel leuk, omdat je je dan steeds afvraagt wie de moordenaar is. Maar de realistischere vond ik niet zo leuk omdat het een beetje saai werd doordat er bijna niks nieuws gebeurde. Thuis las ik toen veel fantasierijke boeken, zoals: the hungergames en divergent. Ik vond fantasie boeken heel leuk omdat daarin álles kan. En omdat ik dan wil dat ik daar ook woonde of was. Ook las ik mijn eerste engelse boek: Harry Potter deel 1, dat ik heel leuk vond. Vroeger vond ik het belangrijk dat het een fantasie boek was. Nu vind ik dat niet meer belangrijk, wat ik nu belangrijk vind is dat het een goed einde heeft en of het spannend is. 

Vroeger vond ik het ook belangrijk dat het een dik boek is, want een dun boek heb ik in een dag uit. Maar met een dik boek kan je er langer mee doen, en begrijp je het steeds beter. Ik vind het nu nog steeds belangrijk omdat ik het leuk vind om lang om een boek te doen.

Tot nu toe heb ik niet zo veel boeken gelezen, in het voortgezet onderwijs, omdat ik daar niet zo veel tijd voor heb. Maar de boeken die ik heb gelezen zijn de boeken: Soldaten huilen niet en Wolfsroedel. Soldaten huilen niet gaat over een gezin die zich niks aantrekt over wat andere mensen over hun vinden en volgen hun eigen weg. Ik vind dat een interessant boek omdat ze zich er niks van aantrekken, wat apart is want meeste mensen trekken zich meestal wel van anderen aan.                                                                                                           Wolfsroedel gaat over drie vrienden: Ion, Vulpe en Alexandru die uit hun dorp gaan om naar de roversbende te gaan van de broer van Vulpe. In die bende ontdekken ze een eiland waar ze een graf openmaken. Tijdens hun verblijf op het eiland komen ze een schaapherder en een kluizenaar tegen die hun historische verhalen vertellen. Ik weet niet wat ik van dit boek moet vinden want het is heel ingewikkeld en ik begrijp het niet heel goed. Maar ik vind het wel leuk dat er echt gebeurde geschiedenis verhalen in staan en het is ook heel spannend.

De boeken die me niet aanspraken waren vooral realistische boeken, omdat daarin alles zo normaal is omdat je daar zelf in woont. In fantasie boeken kan je je inbeelden hoe het eruit zal zien want je weet er niks van. Vroeger vond ik fantasie boeken heel leuk, nu vind ik dat ik heel veel verschillende smaken heb omdat ik nog steeds veel van fantasie boeken houd maar ik vind boeken waar oorlogen of boeken die afspelen in de geschiedenis vind ik ook heel leuk.

Later wil ik nog meer Engelse boeken lezen omdat dat dan een uitdaging wordt. Ook wil ik nog: Will Grayson Will Grayson - John Green& David Levithan , Het Grote misschien - John Green en De triologie van Eragon - Christopher Paolini lezen.