Günlük hayatın telaşesine kapılmış olan kendime bir küçük sesleniş:
"Böyle telaşlı telaşlı nereye sürüyorsun ayaklarını? Dur ve bak. Kaç hayat geçiyor yanından? Dur ve bak. Sen, et ve kemik yığınısın. Kafanı ve gövdeni kenara taşı, yığınların ötesine bak."
2 notes
·
View notes