aczseven

[aczseven]

@ibabemelikoglu adlı kişinin Tweetine göz at:

[aczseven]

Tutunacak bir dal aramışım tam evet oldu derken düştüğümle kalakalmışım.

[aczseven]

Yazarken dünyayı bir anlığına değiştirebilirken, geçmişinizi bir santim yerinden oynatamıyorsunuz.

Tomris Uyar (via fthlc)

[aczseven]

Ağlayamadığın, konuşamadığın hatta hiçbir tepki veremediğin o anı hatırlıyor musun? O anı ve sana onu yaşatanları asla unutma.

(via beklentileruzer)

[aczseven]

[aczseven]

Galip gelen bir yalnızlık vardı papatyaların yapraklarında, İnadına inadına bir kere daha sayılan… Bir yaprağa umut bağlamak en büyük yalnızlık mıdır? Ya son yaprakta seviyor diyipte gidenleriniz oldu mu hiç? Caddelerde kalabalıklaşan yalnızlıklarınız? Sizin hiç papatya yalnızlığınız oldu mu? Sizin Hiç Gidenleriniz Oldu mu? ( yunus yüce)

[aczseven]

Ne beklediğim yarınlar geldi, ne de yaşadığım dünler bitti..

[aczseven]

Gel birlikte yıldızları sayalım, bitince gidersin.

(via veesengeldin)

[aczseven]

Ne demiş zarifoğlu " Ne çok acı var."..

[aczseven]

O başka yerlerde başkasıyla hayatına devam eder. Sizse kendi mutsuzluğunuzla kendinize bir mutluluk inşa etmeye çalışırsınız.

[aczseven]

” Bilmem ki kuşlar bu hengâmenin neresine uçar?” —  Cahit Zarifoğlu

[aczseven]

“Hep gidip hiç varamamış olmanın hüznü bize yeter”

[aczseven]

Büyükler sayılardan hoşlanır. Onlara yeni bir dostunuzdan söz açtınız mı, hiçbir zaman size önemli şeyler sormazlar. Hiçbir zaman: ” Sesi nasıl? Hangi oyunu sever? Kelebek toplar mı?” diye sormazlar. “Kaç yaşındadır? Kaç kardeşi var? Kaç kilodur? Babası kaç para kazanır?” diye sorarlar. Ancak o zaman tanıdıklarını sanırlar onu. Büyüklere: “Pembe kiremitten bir ev gördüm, pencerelerinden sardunyalar, damında güvercinler vardı” derseniz, o evi bir türlü gözlerinin önüne getiremezler. Onlara: “Yüz bin franklık bir ev gördüm” demeniz gerek. O zaman: “Aman ne güzel!” diye bağırırlar.

[aczseven]

[aczseven]

Duygularım karmakarışık. Ben haklı ve güçlü olmak istemiyorum. Ben haksız olmak istiyorum. Keşke haksız olsam.. Keşke güçlü olmak ya da güçlü görünmek zorunda bırakılmasam. İçim sökülüne kadar ağlamak istiyorum.

[aczseven]

Oysa ben eskiden hayatımdan fazlasıyla memnundum. Niye geldin sen ? Niye beni kendi kabuğumdan çıkarmaya çalıstın? Ve niye bunu başardın? Peki şimdi ne olacak? Cevapsız sorularlarımla öylece kalakalacağım değil mi? Geçmez diye birşey yok geçer elbet. Ah bu zaman. Ne kadar zaman gerek yeniden kendimi bulmaya?

[aczseven]

“hep.. hep mi kalbimiz kırılacak bizim be ismail..

her şey için eyvallah..”