adilosbebe8

[adilosbebe8]

Sevgilerlee

Görülmeye değer bir zaman vardı sende . Gördüğüm ana kadar bekletilmis, sevgiler biriktirilmis, özenle korunmuş-saklanmis, pismanliklarinla inşa edilmiş, umutlarinla döşenmiş, oraya ait olmayan her şeyden arındırılmış. Evet . Gördüm ve işte tam o zamanından sevdim . Yazı ayrı , kışı ayrı bakan gözlerini  bildim .  Seni sen yapan tüm değerlerinle,  parçalarınla tanıştım . Hiç gitmediğim,  göremedigim bir şehir gibiydin sen ; evlerinin bahçelerinde rengarenk çiçekleriyle,  sokaklarında çalgı cengileriyle , yollarında kedi köpekleriyle,  gökyüzüne çıkan merdivenleriyle cenneti andıran bir şehir ..  şimdiyse orada yaşıyorum . Tüm dunyami oraya taşıdım. . Her sabah gözlerimi orada açıyorum , yeni sokaklar, yeni balkonlar arıyorum sende .. Bana her gün yeniden kendini sevdirdigin için , seni her an daha iyi tanıdığım , her gün biraz daha çok taniyabildigim için teşekkür ederim sevgilim..

[adilosbebe8]

Mek mak

Hep başkalarının hareketlerinde aramak seni .. arayıp bulamamak.  Bulup farkında olamamak.. İşte bir devi böyle yaşamak .. öylesine zor , öylesine soyut ki . Elle tutulur hiçbir şey yokken bir kahraman yaratıp dünyamıza -" bizim dünyamıza"- bizden birer parçalar koymaya çalışmak , soluklanmadan koşmak , yanlış nefes almak , ortada bir savaş yokken canla başla mücadele etmek yahut mücadele ettiğini sanmak  , yazmak.. yazmak.. yazdıklarını bir hamlede yırtıp atmak .. sevmek , sevdigini sanmak.  İsim koyamamak.  O yüce duyguyu hücrelerinde taşıyıp sigara dumanına boğmak . Böylesi zarar verirken kendime öylesine besledim ki seni . Boşluklara boşluk olmak , yepyeni boşluklar açmak . Susamak .. onsuzluga rağmen ona susamak.  .

[adilosbebe8]

✋

Kendimi çocuklarını okutmus bir yerlere geldiklerini görmüş  hatta torunlarinin murvetine hazırlanan emekli amcalar teyzeler gibi hissediyorum .. sanırım artık kendi köşeme çekilip kendim için yaşamayı ogrenmeliyim. Kendi insanlarımdan ötede kalanları  daha az düşünüp daha az önemsemeliyim. . Evet belki genetigimde bana kazinmis bilgiler değil bunlar ya da bana böyle ogretilmemis. Hep denmis ki “sen insansın sen dusunuceksin sen onemseyeceksin bir adım atarken o adımın etkilerini yasayabilecek herkesi düşünmek zorundasin” ama hiç denmemiski “ kendinide düşün ” . Ne yapmalı ne etmeli bilmiyorum ama  bir şekilde ogrenmeli her nerde kimle mutluysan orda onunla olabilmeyi.  Bence insanın yaşamı boyunca kendisine yapabileceği en iyi şey bu olurdu .. Bunu yapabilmek için hala vaktim ve içimde isteğim var . Bir bahar günü yanıma bir çanta dahi almadan evden cikabilmenin rahatlığıni yasayabilmek bile bir adım daha ilerleyebildigimin kanıtı olurdu , en azından benim için .. bir şeyleri içimde tutup onları evrene gondermeden yasayabilmenin gücünü kendime gösterebilmek isterdim . Çok isterdim .. Kendimi sorgulamadan,  duygularimi sorgulamadan sadece yaptim oldu ve geçti diyebilmenin hafifligini yasamak isterdim .. Geç mi kaldım? Belki biraz ama koşarsam yetisebilirim.. Buna dayanabilecek enerjim ve nefesim varken şuanda bile sadece düşünüyo olup icraat halinde olmamak beni utandirmaya yetti . Öyleyse hadi bakalım ✋

[adilosbebe8]

"El Adamı "

Bu kez bitti demekten yorulmuş bir bitti cümlesi bu. Evet yoruldu ama bu kez gerçekten bitti . Neden bitti ? İnanılmaz bir savaş verdim . Çaba sarf ettim ..  bangir bangir değil belki . İnsanların gözüne sokarak değil veyahut takdir ve övgü alarak değil içimden içimden sessizce parmak uçlarımla savundum bizi . Toparlamaya çalıştım .. bi insan bomboş ,sıfır hissiz, bir köşede oturabiliyorken veya deli gibi kahkalar atabiliyorken bile içinde sondurulmesi gereken yangınlar vardır . Benimde yanginlarim varmis sondurenim olmadı .Izin verdim tum yanginin  bedenime yayilmasina taki yanicak tek bir zerre kalmayana kadar ... Yandı bitti kül oldu.. Artık bırak yangın yaratmayı , ufacık bir toz bile oynatamazsin orda .. Çünkü ne zaman bize dair bir karar vericek olsam ortada bize dair hiçbir şey kalmadigini görmem bana o yüce gücün  kendine yazik ediyosun.. etme! mesajlarimiymis. . Aldım .. insan istediğine inanır , istekleri dogrultusunda verileni kabul edermiş .. bende kendimi mükemmel inandirmisim "bize dair" olabilecek güzel şeylere .. ve artik kabul ettim - zorla kabul ettirdim,  kavga ettim ama sonunda kabul ettirebildim kendime - sen yoksun ve sen isteyene kadar da yok olmaya devam ediceksin .. bu senin elinde bense o kadar çok beklemisimki -kendime itiraf edemedigim zamanlarda bile - tamamen bir beklentiden ibaretim , içine girdigim kabin şeklini aldım. Şimdi o kaptan çıktım ve düzeliyorum,  eski halime ve belki daha yenisine daha iyisine olan donusumumu sabirsizlikla bekliyorum . Yaşamı boyunca en kötü anlarda bile , en mutsuz , en çaresiz kaldığı zamanlarda bile tutundugu tek dalı olan umudunu sana dair raflara kaldirmis bir kız var burda.. belki bir gün gelirsen , görmek ister , merak edersen eğer karşılaştığın kız ilk tanidigin kız olmayabilir ve işte o zaman geç kaldığın her saniye için pişman olabilirsin .. olabilirdimde ama artık olmam!  bize o şansı verebilmek için o gün bekledim seni ve bir kez daha bekleyebilecegimi sanmıyorum .. yoluma devam ederim yakalamak istersen koşar gelirsin ..  istemezsen ki istemeyebilirsin de .. her neyse . Gelmek , sevmek , yeniden olabilmek , sarılmak , öpmek , koklamak , savunmak , korumak , kırılmak. . Ve dahası .. Tüm bu arzu dolu eylemlerin hepsini hakkıyla yapabilirdim,  yapamadim olmadı nasipmis ...bundan sonra olur mu ? Yine nasip ..   Yıldız Tilbeninde dediği gibi  şuanda hayatımda olusunun tek bir anlamı var ki ona anlam diyebilirsek eğer , şuanda seni tanimlayan , insanın  icini de acitan o iki kelimenin bir araya gelmiş en başarılı halisin tebrik ederim seni "El Adamı" ... Adilosbebe.

[adilosbebe8]

2 Ruhun Bedeni

Onlar birbirinden bağımsız saf iki insan değiller . Onlar birbirine karışmış bir sürü huyun , karakterin, dokunun , hücrelerin bir araya geldigi bir beden.. Görünen yalnızca onların birbirlerine olan yansımaları. Onları iki ayri insan olarak düşünmek çok büyük hata olurdu. Kim iki ayrı ruhun koşulsuz sorgusuz  birbirlerinin her zerrelerine olan hayranligini , kokularinin birbirlerinde bıraktığı sarhoşlugu  , vücutlarinin birbirleriyle ahenk içinde sarmas dolaş olmasını görür ve onlar için iki ayrı beden der ki? Aslolan kendi benliklerini kaybetmeden, tüm herşeyden arınmış bir şekilde ( var olan kabuklarını  tekrar donduklerinde bulabilecekleri bir yere bırakmış ve yeni kabuklarıni hazır bir vaziyette kabullenebilmek durumu ) birbirlerine yep yeni bir benlikte hayat vermeleri degil miydi ? ..