ahlann

[ahlann]

Bazı kelimeleri o kadar yersiz kullandık ki. "yorgunum" demekle anlatamıyoruz yorgunluğumuzu,bu daha da çok yoruyor.....

[ahlann]

İzliyordum... yaşamam sandım...

[ahlann]

Pamuk sandığımız bulutların, dağılıp giden dumanlar olduğunu öğrenmek gibiydi yaşamak...

[ahlann]

Özlüyorum çok özlüyorum Evimi,her gün dolaba bakıp karar veremedikten sonra giydiğim gri sweatshirtü,okulda hocalarımın bana zengin demesine sebeb olan Stanley termosumu,yattığım yastığımı....her gün agresif agresif hazırlandığım okulumu....geri gelmeyecek olan insanları.... çok özlüyorum...

[ahlann]

Allah'ım düşüncelerimin doğruluğundan,ne düşüneceğimden emin olamıyorum...Evimi kaybedeceğimi, anılarımı bir dakika da kaybedeceğimi hiç düşünmemiştim...Ruhuma, çok ağır geliyor bazı anlarda olanlar... Lütfen sen benim doğru düşünebilmeme, aldığım her nefese,hakim olabilmeme yardımcı ol... herkes, herşey gidiyor...bir senin varlığın ebediyet gösteriyor

[ahlann]

yutkunmanın, gökyüzünü özgürce görebilmenin, yaşamanın utandıracağını nasıl bilebilirdik ki...

[ahlann]

Ahh Hatay...nerden bilebilirdik ki sokakların mezar olacak...bilseydik eğer karanfillerle donatmaz mıydık, kefen olan odalarımızı?

[ahlann]

Neydi çaresizlik? İçinde nefes alanların olduğunu bildiğimiz enkazları kaldıramamak mı? Eğer bu yaşadığım çaresizlik ise bu sallantılardan önce ki çaresizlik dediklerim neydi......

[ahlann]

Ölümden kaçabilir miyiz hiç? Ölüm bizi kovalama zahmetine bile girmeyecekken....

[ahlann]

Yaşadığına şahit olduğum, enkaz altinda kalan hayatlar..... birgün uyanırmıyız bu kabustan... döner miyiz evlerimize,hayatlarımıza... hiçbir şey aynı kalmaz mı artık..... lütfen kâbus olsun..... lütfen..

[ahlann]

Sararmış sayfalarda,izine rastladığımız yaşanmışlıkların isyanı gibiydi sisli düşünceler....

[ahlann]

Nasırlı avuçlardan,damlalar gibi yol alıp giden çakıl taşları; ahlat ağacında ki kargaların ötüşlerine meydan okuyor şarkınız

[ahlann]

Biz aidiyeti,ait olmadığımız bir yerde aramaya alışmışız...

[ahlann]

Herşeye farklı bir açıdan bakmayı anımsayacak mıyım? Ormanın derinliklerinde kaybolmuşken...

[ahlann]

Aldırmak...en büyük zafımız, aslında aldırmadan,geçip gitsek... yorulmazdı belkide ruhumuz bu kadar...

[ahlann]

Eşitliğin varlığına nasıl inanabilirim ki, aynı gökyüzünün altında olmak yada aynı güneşi saat farkları olsa da görebilmek yeterli mi? Eşitlik sloganları atabilmeye....

[ahlann]

Zaman bu kadar acımasız olman yıpratıyor ruhumu...