alcatraz-bus89-blog

[alcatraz-bus89-blog]

“İncelik ve derinlik sahibi birisi olmaya çok özen gösterdim; artık bunu sağlamaya çalışmak ciddi bir yük.”

[alcatraz-bus89-blog]

“İçimde biriken bunca yarım kalmışlıkla kendi hayatımda kendime yer bulamıyorum. Üstelik bu umut kıtlığında kimin kapısı çalınıp bir hayat istenir onu da bilmiyorum.”

[alcatraz-bus89-blog]

‘’ben sadece fazlasıyla ciddiye almıştım, küçükken babamın bana birini üzdüğümde söylediği o sözü. ‘’kendini karşındakinin yerine koy.’’ ve ilk başlarda bunu o kadar çok yapmıştım ki, bir gün dönüş yolunu yani kendimi bulamadım ve beynimin bir parçası boşlukta uçuşan, hayata uzaktan bakan, sadece seyreden bir çift göze dönüştü.’’

[alcatraz-bus89-blog]

Az mı denedim sanıyorsun, az mı sevdim, az mı kırıldım, az mı eksildim sanıyorsun. Ben her şeyi çok yaptım. Ama bazen ne yapsanda kaderini değiştiremiyorsun, bazen ne yapsanda ayrılan yollar birleşmiyor. Kal sağlıcakla.

[alcatraz-bus89-blog]

“Unutmaya çalıştığım bir şey yok. bir şeyleri aşmış olmanın insana bıraktığı o yerdeyim; her şeye kayıtsız ve kayıp.”

[alcatraz-bus89-blog]

bana güçlüymüşüm gibi baktığında her şeyi kurtarabileceğimi hissettim ama kurtarmaya çalışırken beni aşağı çekip kendini düzlüğe çıkarmışsın

[alcatraz-bus89-blog]

“çocukken kaç pazar banyosu yüzünden mahalle maçlarını kaçırdım, sitem etmedim anneme. cebimdeki paranın azlığından kantinde sıraya bile girmek istemedim, sitem etmedim elimdekine. kafamı taşla kıran çocuğa bile kin tutamadım, bilyelerimi çalan insana nefretle bakmadım, ama hayatımı çalanlar var ya, treni kaçırmama sebep olanlar, ruhumu delik deşik edenler! işte onlara da sitem etmedim, edemedim. her şeyden önce kabullenmek sessizliği ve özkimliği, gelen- geçen her şeyi. miadı dolmuş bir plağı rahatsız etmemek. tozlanmak ama yaşamak. sitem etmeden, öylece.”

— Özgür Bacaksız (via felsefekulubu)

[alcatraz-bus89-blog]

yetmeye uğraşıyorum ama olmayan bir şey nasıl yeter bilmiyorum. olmayan şeyle yetinmeyi biliyorum ama ben avuç kadar bile değilim, yetemiyorum.

[alcatraz-bus89-blog]

[alcatraz-bus89-blog]

“dün değer dediğim her şeye bugün keder dedim. bugün keder dediğime yarın kader derim. derim çünkü, buralar derin. olsun. boy vermek, bize kalsın başınız sağolsun.”

[alcatraz-bus89-blog]

[alcatraz-bus89-blog]

bir şeylerin biteceğine, sevdiğim insanların eninde sonunda öleceğine, eninde sonunda sancı çekeceğimi bildiğimden dolayı. büyümekten korktuğumdan, annemin her zaman yanımda olmasını istediğimden dolayı. gitmek istiyorum. buralardan. birden. yatağımda. gitmek. uyanmamak bir sabah daha. 

[alcatraz-bus89-blog]

kaçıp gitmek isterken ilk düştüğüm yere varmaktan. inanmak isterken ilk yandığım yerden tutuşmaktan. ne bileyim lan. insanlara gösterdiğim duvarların altında kalmaktan. çok yoruldum. çok.

[alcatraz-bus89-blog]

Ben sevilmemeyi kabul edip, inandığım her şeyi ve bütün ihtimalleri bu gece gömdüm, artık bir önemi yok.

[alcatraz-bus89-blog]

“çöküp ağlasam kaldırımlara, kaldırımların bile kaldıramayacağı yüklerle doluyum.”

[alcatraz-bus89-blog]

o gün de gelmesin, devran da dönmesin. size karşı kinim bile yok benim. benim hatam. ben istedim. ben istemeseydim, yakınımdan bile geçemezdiniz. aldım, kaldırdım, koydum başıma sizi. öpüp de hem de. pisliğinizde talih bile aradım. benim saflığım. derin nefesler çekerek inşa ettiğim küçük bir dünyam var şimdi benim; pembelerin tozunu zor eklediğim. ‘kim o?’ dahi demeye mecalim yok. kapıları kilitledim. anahtar olmayı bilen girer. sorun değil, beklerim.

[alcatraz-bus89-blog]