aloneanqel41 - Tumblr blog

[aloneanqel41]

Kimseye kendinizi doğru ifade etmek için yıpratmayın, herkes işine geldiğini anlıyor. 

[aloneanqel41]

kimse uyarmadı ki

[aloneanqel41]

[aloneanqel41]

Bu gece ölümü düşündüm,bayağı düşündüm 1 saat tavana bakıp boş boş bakarak düşündüm. Bir çok insan tanıdım hayatımda,bir çok insan gördüm dün yaşayıp bügün yaşamayan,arkasında yarım bırakılan hayalleri olan insanlar tanıdım belki de bilmiyorum ancak eğer bunu okuyorsan ben belki yaşıyorumdur belki yaşamıyorumdur ama hep şunu istemişimdir ben güzel bir hayat ve yaşanmaya değer bir karakter bırakmak istiyorum,tabi ki herkesin dört dörtlük bir hayatı yok evet,kim çıkıp diyebilir ki benim dört dörtlük hayatım var,hiç derdim tasam yok elbet var ancak her şeyi bazen bir kenara bırakıp önüne bakman gerekiyor ardındakilere tutunursan hep orada kalırsın,yürümen gerekiyor,mutlu olman gerekiyor. Bir gün eğer gidersem ben şunu diyebileceğim “gidiyorum ama arkamda güzel hatıralar,gerçekleşmesini düşlediğim hayaller,gerçekleşmiş hayaller,binlerce kez dinlenilmiş şarkılar,keşfedilecek yollar ve sizin için önemli ne varsa bıraktım “diyebileceğim zor,zor değil demiyorum ama bir yerden tutmak gerekiyor çok geç olmadan sende tut bir daldan,o dal kopmadan.

[aloneanqel41]

Omzuma dokunsalar yıkılacağım, öyle kıyısında yaşıyorum her şeyin. 

[aloneanqel41]

Hayatımdan zerre memnun değilim ama gereksiz bir neşe var üzerimde. Sürekli gülme hali falan. Bu ne şimdi, ne oluyor oğlum, böyle mi deliriyorduk? 

[aloneanqel41]

Gelmek isteyen o sokağın yolunu her türlü bulur. 

[aloneanqel41]

Yara bandı olmasını beklediğin insan, canının acısı oluyor zamanla. 

[aloneanqel41]

Amına kodumun hayatın da birşey düzelmeyecekse bende yoldan çıkıcam.

[aloneanqel41]

Hatrı var diye dönüp gidemediğin insanların, artık sadece kötü izler bıraktığını ve yaşanmışlığa kimsenin senin kadar değer verip saygı duymadığını fark ettiğinde, hiçbir şeyi bu anıdır deyip kendi içinde farklı bir yere koyamıyorsun.

[aloneanqel41]

Delibal’ın fazlası zehir Füsun’üm,delibal zehir.

[aloneanqel41]

ben herşeyi içimde bitirmeye o kadar alışmışım ki her gün yıkılıp yeniden toparlanıyorum ve benden başka kimsenin haberi olmuyor.

[aloneanqel41]

Eğer affedebilseydim, kendimden başlardım. 

[aloneanqel41]

[aloneanqel41]

[aloneanqel41]

[aloneanqel41]