altersoundz-blog

[altersoundz-blog]

The Naked And The Famous

Τους άκουσα για πρώτη φορά στο Vampire Diaries. Έβαλα το Shazam να ψάχνει και μέσα σε 30" έμαθα και το όνομα τους.

The Naked And The Famous εκ της προβατομάνας Νέας Ζηλανδίας και debut album το "Passive Me, Aggresive You".

O ήχος τους θυμίζει έντονα τους MGMT χωρίς όμως να τους κοπιάρει, με φωνητικά που δένουν αρμονικά με τη μουσική και τον ρυθμό.

Ίσως να είναι το ιδανικό soundtrack για μια βόλτα με το αμάξι ή γιατό όχι και για ένα party. 

Η δυναμική τους υπόσχεται πως ήρθαν για να μείνουν και στο χέρι τους είναι να μην μας διαψεύσουν

[altersoundz-blog]

Chinese Man

Anyway, η ομώνυμη μπάντα σχηματίστηκε το 2005, με "μανιφέστο" το "I've Got That Tune" και μέλη τους High Ku, Sly και Ze Mateo. Οι επιθέσεις τους, δεκάδες ανά τον κόσμο, με μια περιοδεία που κράτησε δυο χρόνια. Το ύφος τους, κυρίως hip-hop με στοιχεία από jazz και swing έως dub, με ethnic λεπτομέρειες.

Η "γιάφκα" τους εντοπίζεται στη Γαλλία, Μασσαλία και έχουν προειδοποιήσει για δυο επερχόμενα "χτυπήματα" στη χώρα μας.

12 Απρίλη, Principal Club Theater στη Θεσσαλονίκη

13 Απρίλη, Gagarin 205, Αθήνα

[altersoundz-blog]

11th Greek Cult Film Festival

Το παχύ έντερο του ελληνικού κινηματογράφου

10 χρόνια αργότερα το party κρατάει ακόμα.

Κύριος άξονας του φεστιβάλ, η χρυσή εποχή του βίντεοκλαμπ αλλά και η τσόντα.

Ταινίες που γυρίστηκαν όπως όπως, χωρίς λεφτά, χωρίς εξοπλισμό, χωρίς ηθοποιούς πολλές φορές, καλλιτέχνες που εν μια νυκτί από κομπάρσοι έγιναν πρωταγωνιστές.

Ταινίες που έχουν χαραχτεί μέσα μας.

Λέγοντας βιντεοκλάμπ δεν εννοούμε μόνο Στάθη Ψάλτη, Ταμτάκο και Μουστάκα. Αυτή είναι η mainstream εκδοχή. Υπάρχει όμως και ο Διονύσης Ξανθός, ο Τσαχιρίδης, H Tίνα Σπάθη, ο Γκουσγκούνης, ακόμα και η Κάτια Δανδουλάκη, μερικά από τα ονόματα που πέρασαν από την οθόνη της διοργάνωσης με ταινίες που κάποιοι "φτασμένοι" ηθοποιοί πλέον ντρέπονται (βλέπεται τώρα έχουν "επίπεδο").

Φέτος το φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του 1-3 Φεβρουαρίου στο Gagarin και μας καλεί να το επισκεφτούμε και να μπούμε στο σουρεαλισμό της cult κουλτούρας

Info: www.greekcultfilmfestival.gr

[altersoundz-blog]

Η Κατάρα του Κλαρίνου

Η συμφιλίωση του Έλληνα με την ταυτότητά του, δηλαδή με την υπαρκτή ιστορία του, δεν στάθηκε ποτέ κάτι το εύκολο. Πατώντας μόνιμα με το ένα πόδι στη Δύση και τ’ άλλο στην καθ’ ημάς Ανατολή και κατατρεχόμενοι από μια βαθύτατη απέχθεια προς το «Τούρκικο» είδωλό μας, καταλήξαμε εκεί γύρω στη δεκαετία του 1950 σε μια ριζική τριχοτόμηση, που ήταν ταυτόχρονα μουσική, κοινωνική κι ιδεολογική.

Ένα μεγαλοαστικό πληθυσμό προσανατολισμένο προς την κλασική δυτική μουσική παιδεία, τη λαϊκή και αστική μάζα στριμωγμένη ανάμεσα στις ρούμπες και τ’ Αργεντίνικα ταγκό και τον υπό ξεριζωμό λαό τής υπαίθρου, καταδικασμένο στο αναμάσημα γυφτοειδών ―τάχα δημοτικών― κατασκευασμάτων.

Κι ήρθε ο Χατζιδάκις. Κι άνοιξε τις πόρτες να μπουν ο Τσιτσάνης κι η παρέα του, που είχαν από δεκαετίες

Read More

[altersoundz-blog]

The Suicide Of Western Culture - Love Your Friends Hate Politicians

Τους ανακάλυψα τον Νοέμβριο του 2011 και οι κριτικές τους σε σχετικά fora, ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικές. Το ίδιο και η μετέπειτα πορεία τους. Λίγους μήνες αργότερα οι Ισπανοί listeners αλλά και οι κριτικοί συμφώνησαν στον τίτλο "Best Spanish Electronic Album". Από τον περασμένο Φεβρουάριο, βρίσκονται σε περιοδεία όπου εμφανίζονται ως support act σε ονόματα όπως οι Animal Collective.

Το "Love Your Friends, Hate Politicians" από το εν αναμονή album "Hope Only Brings Pain" έχει χαρακτηριστεί από τον τύπο ως "το επόμενο μεγάλο βήμα" της νεαρής τους καριέρας. Lo-fi ρυθμοί και sci-fi αισθητική. Κοντά μας τον Μάρτιο. Πφφφφ...

[altersoundz-blog]

The Man In Black: Johny Cash

Μια από τις πιο γνωστές του διασκευές είναι αυτή του "Personal Jesus" των ηλεκτρονικών "Depeche Mode". Κυκλοφόρησε το 2002, σχεδόν 20 χρόνια μετά από την πρώτη εκτέλεση του τραγουδιού και περιέχεται στο δίσκο "American IV", έναν δίσκο με επανεκτελέσεις παλιών κομματιών του Cash αλλά και ενδιαφέρουσες εκδοχές άλλων. Ηθικός αυτουργός ο Rick Rubick, παραγωγός των Beastie Boys και συνεργάτης ο John Frusciante των RHCP ο οποίος ανέλαβε να φέρει την ενορχήστρωση και την μελωδία στα μέτρα του Johny. Ένα cover που κατάφερε και ένωσε συντελεστές από την πρώιμη ηλεκτρονική μουσική, το hip hop, το σύγχρονο rock και την μουσική του αμερικάνικου Νότου.

Πως κατάφερε όμως ο "βλαχοαμερικάνος γελαδάρης" (η λέξη cowboy το ωραιοποιεί στα αυτιά μας) να συνδέσει κατά τ'άλλα ασύνδετα ρεύματα;

Ίσως γιατί ήταν από τους πρώτους αμφισβητίες. Οι συντηρητικοί των είπαν προοδευτικό, οι προοδευτικοί συντηρητικό, ο ίδιος δήλωνε ευσεβής Χριστιανός, οι επαγγελματίες της θρησκείας όμως δεν τον αποδέχτηκαν ποτέ. Πολέμησε στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο για χάρη του αμερικανικού ιδεώδους, αλλά οι "πατριωτικοί" δεν τον αποδέχτηκαν ποτέ όταν εναντιώθηκε στον πόλεμο του Βιετνάμ.

Γεννήθηκε το 1932 στο Arkansas του Αμερικάνικου Νότου και στον απόηχο του Κραχ του '29. Νήπιο ακόμα, 5 χρονών δούλευε ήδη στις βαμβακοφυτείες ακούγοντας blues και gospel και ήταν αυτά του τα βιώματα που έφτιαξαν το χαρακτήρα του και το μουσικό του ύφος. Πολλά βιογραφικά τραγούδια που μιλούν για εκείνη την περίοδο εξιστορώντας την ζωή των απόκληρων του Νότου.

Πάντα τον γοήτευε το περιθώριο έτσι το 1968 αποφασίζει να παίξει στις φυλακές του Folsom, μιλώντας με "σταράτους" στίχους.

"Η μητέρα μου είχε πει να μην παίζω με όπλα αλλά εγώ σκότωσα για να δω πως είναι να πεθαίνει κάποιος..." λέει στο "Folsom Prison Blues" και συνεχίζει...

"...Βλέπω τα τρένα να περνούν, ξέρω εκεί μέσα υπάρχουν κάποιοι που τρώνε καλά και καπνίζουν πούρα. Εγώ σίγουρα έπρεπε να είμαι στη φυλακή, με πειράζει όμως που ΑΥΤΟΙ είναι έξω"

Στην ίδια συναυλία έπαιξε και το "25 Minutes To Go" ένα κομμάτι που αφηγείτα τα τελευταία 25 λεπτά της ζωής ενός θανατοποινήτη

Αυτή του η αγάπη για τους φυλακισμένους ήταν η αφορμή να του δώσει ο Nick Cave το "Mercy Seat". Μιλάει και αυτό για έναν θανατοποινίτη που ετοιμάζεται να καθίσει στην ηλεκτρική καρέκλα. Το είχε πρωτοπεί με τους "Bad Seeds" το 1988 και για πολλούς θεωρείται η κορυφαία στιγμή του Αυστραλού. Το 2000 διασκευάζει ο Cash και το περιλαμβάνει στη συλλογή "American III".

Σχεδόν πάντα εμφανιζόταν ντυμένος στα μαύρα. Τον λόγο τον εξηγεί στο "Man In Black". 

"Τα φοράω για τους παρίες, τους πεινασμένους, τους μαύρους, τους φυλακισμένους που μετάνοιωσαν αλλά είναι ακόμα μέσα γιατί το απαιτεί η εποχή". 

Τα τραγούδια του κάποτε ενόχλησαν την κοινωνία της Αμερικής με αποτέλεσμα να τον φιμώσουν οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί και να μην παίζουν κομμάτια του στο ραδιόφωνο. Η αντίδραση του; Γέμισε την πόλη με γιγαντοαφίσες που τον έδειχναν να χαιρετά με το μεσαίο δάχτυλο υψωμένο, μια κίνηση που μόνο οι punks της Μ. Βρετ��νίας θα μπορούσαν να εκτιμήσουν, όπως και έγινε. Σε κάποια φάση, άγνωστο πότε, ηχογραφεί μαζί με τον Joe Strummer των "Clash" το "Redemption Song" του Bob Marley παντρεύοντας την reggae και το punk με την country. To τραγούδι κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη του 2003 στη συλλογή Unearthed, δυο μήνες μετά το θάνατο το Johny, και σχεδόν ένα χρόνο μετά το θάνατο του Joe. Το box set περιελάμβανε 4 cd με ανέκδοτες ηχογραφήσεις του cash και gospel τραγούδια που είχε μάθει μικρός.

Δεν φοβήθηκε ποτέ τους πειραματισμούς και στο βιογραφικό του έγραψε συνεργασίες με όλα τα μεγάλα ονόματα κάθε εποχής. Bob Dylan, Eric Clapton, Louis Armstrong αλλά και ένα από τα κύκνεια άσματά του: Το  cover του "Hurt" των industrial rockers "Nine Inch Nails" ένα κομμάτι που έγινε περισσότερο γνωστό από τον Cash.

Δείτε: "Walk The Line". Τον "γελαδάρη" ενσαρκώνει ο Joaquin Phoenix.

[altersoundz-blog]

"Swim Deep" - "The Sea"

Όταν ανακάλυψα τους Swim Deep, πριν μερικούς μήνες, με το debut track "Honey" σκέφτηκα πως σύντομα θα μας ξαναεωοχλήσουν ευχάριστα. Ο χρόνος δεν άργησε να με επιβεβαιώσει και μαζί με τη νέα χρονιά ήρθε και το νέο τους κομμάτι το "The Sea". Συνεχίζουν το surf rock ύφος και είναι από τα ακούσματα που σου κρατάν ευχάριστα συντροφιά τις κρύες νύχτες, δίπλα στο τζάκι, παρέα με αναμνήσεις από το προηγούμενο καλοκαίρι αλλά και γιατί όχι και πλάνα για το επόμενο

[altersoundz-blog]

Ρεμπέτικοι Καημοί

Το ρ��μπέτικο είναι μια πονεμένη ιστορία κι όχι μόνο εξαιτίας της θεματολογίας του. Το ρεμπέτικο μοιάζει με το γάλα ή τις γάτες. Ή το λατρεύεις ή το μισείς. Και μιλάμε βέβαια για το αυθεντικό ρεμπέτικο κι όχι για τις πάμπολλες «παραλλαγές» του. 

Υπάρχουν εκείνοι που παρομοιάζουν το ρεμπέτικο με τα αμερικάνικα μπλουζ, λόγω του αναλογικά κοινού τους κοινωνικού υπόβαθρου και του περιθωριακού τους χαρακτήρα. Από την άλλη άκρη, υπάρχουν εκείνοι που, επιμένοντας στην τουρκο-περσική δομή του, το αντιμετωπίζουν σαν παραπροϊόν της τουρκοκρατίας.

Κάποιοι άλλοι προσπάθησαν να γεφυρώσουν το αβυσσαλέο χάσμα, υποστηρίζοντας τη βυζαντινή (εκκλησιαστική) καταγωγή των δρόμων του

Read More

[altersoundz-blog]

“Η φιλοσοφία είναι το ανώτερο είδος μουσικής.”

Πλάτων, Φαίδων

“Απεχθάνομαι τους ανθρώπους που αγνοούν πως η μουσική είναι μια αποκάλυψη ανώτερης τάξης απ’ όλη τη φιλοσοφία.”

Λ. Β. Μπετόβεν (αποδίδεται από τη Μπετίνα Μπρεντάνο σε επιστολή της προς τον Γκέτε)

...

[altersoundz-blog]

Το αίνιγμα της Μουσικής

Λίγες είναι οι λέξεις-έννοιες στις οποίες δεν θα βρούμε τον ορισμό τους εάν ανοίξουμε μια εγκυκλοπαίδεια. Μία απ’ αυτές είναι κι η μουσι��ή. Όλοι ξέρουμε τι είναι, ενορατικά, όπως θα έλεγε ο Αριστοτέλης, αλλά κανένας δεν μπορεί να καθορίσει ποια είναι ακριβώς τα στοιχεία της κι όμως το ανθρώπινο ον γεννιέται με τη γνώση της, γεννιέται με τη δίψα του γι’ αυτήν.

Κατά καιρούς προτάθηκαν για τον ορισμό της έννοιες-κλειδιά, όπως ο ρυθμός, αλλά μουσική υπάρχει ακόμα και χωρίς αυτόν. Αντίθετα, ρυθμικότατες είναι οι κάθε είδους μηχανές, που ο θόρυβός τους μας είναι τόσο αποκρουστικός. Ακόμα μία λέξη-κλειδί που επιχειρήθηκε να σώσει την κατάσταση

Read More

[altersoundz-blog]

Βασικά... καλησπέρα σας!

IngieGround Radio

Εκπέμπει από ένα υπόγειο στα Εξάρχεια. Παίζει κυρίως ξένη μουσική, indie και rock και οι περισσότεροι παραγωγοί του ήταν πρώην ακροατές. Έστειλα ένα demo και that's all!

KE.Θ.Ε.Α ΣΤΡΟΦΗ

Κατ'ευθείαν μέσα από τον Άγιο Παντελεήμονα, στο υπόγειο ενός νεοκλασσικού στην Φλωρίνης στεγάζεται ο Strofi WebRadio. Παραγωγοί του είναι μέλη του προγράμματος που δίνουν το δικό τους μηνύμα στον έξω κόσμο. Το εγχείρημα επικρότησαν και γνωστοί ραδιοφωνικοί παραγωγοί και καλλιτέχνες που πριν από δυο χρόνια συμμετείχαν στο ραδιομαραθώνιο.

Ianos Radio

Ο γνωστός στο αναγνωστικό κοινό Ιανός τώρα σας κρατάει συντροφιά όλη μέρα με έντεχνη ελληνική μουσική αλλά και jazz επιλογές

[altersoundz-blog]

No More "Last Christmas"

μια διαφορετική Xmas playlist

Είχαμε δεν είχαμε την σκαπουλάραμε άλλη μια φορά από την Συντέλεια του κόσμου, αλλά μαζί με τον πλανήτη, σώθηκε και η κατάρα των χριστουγέννων. "Last Christmas" σε κάθε βερσιόν, και διάφορες τέτοιες γλυκανάλατες "επιτυχίες" που για κάποιον περίεργο λόγο πρέπει να αρέσουν σε όλους. Αρκετά με την γιορτινή δικτατορία του George Michael στα ραδιόφωνα, επανάσταση εδώ και τώρα και ιδού το Μανιφέστο μου:

Massacre of 1913

Τα Χριστούγεννα δεν είναι πάντα για όλους ημέρα γιορτής. Για κάποιους είναι μαύρες μέρες, ίσως και τελευταίες. Όπως την παραμονή των Χριστουγέννων του 1913. Εκείνη την βραδιά, κάπου στην Αμερική, 500 απεργοί των εκεί ορυχείων έχουν μαζευτεί σε μια αίθουσα να γιορτάσουν την Γέννηση. Ο χώρος είχε μόνο μια είσοδο και μια έξοδο κινδύνου. Κάποια στιγμή ��ήμανε συναγερμός για φωτιά, αν και δεν υπήρχε εστία πυρκαγιάς. Ο κόσμος πανικοβλήθηκε και στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν 79 ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου, οι 59 από αυτούς παιδιά. Το λάθος συναγερμό τον έδωσαν απεργοσπάστες και "όργανα τάξεως" που βρίσκονταν έξω από την αίθουσα

27 χρόνια αργότερα, ο Woodie Guthrie, έγραψε το "1913 Massacre" για τα θύματα εκείνης. Ακολούθησαν κι άλλες εκτελέσεις με αυτές του Bob Dylan και του Ramblin' Jack Elliot να ξεχωρίζουν

Punk Rock Christmas

Μεταφερόμαστε στη Βρετανία του 1977, σε μια άλλη απεργία, αυτή των πυροσβεστών. Τα Χριστούγεννα εκείνα τους βρήκαν εντελώς άφραγκους λόγω της  απεργίας και τότε ως "Μάγοι με τα δώρα" εμφανίστηκαν τα "παλιόπαιδα" της μουσικής σκηνής της Βρετανίας. Οι Sex Pistols. Η punk μπάντα, διοργανώνει συναυλία, ανήμερα τα Χριστούγεννα, με τα έσοδα να μοιράζονται στις οικογένειες των απεργών.

Christmas Card from a Hooker in Minneapolis

Αλήθεια πως βιώνουν τα Χριστούγεννα τα άτομα του περιθωρίου; Αυτό μας αφηγείται ο Tom Waits στο Christmas Card Of A Hooker In Mineapolis.

Η άγνωστη σε μας πόρνη, στέλνει μια χριστουγεννιάτικη κάρτα σε κάποιον Τσάρλι. Του λέει ότι είναι έγκυος, ότι έκοψε τα ναρκωτικά και το ποτό. Βρήκε κάποιον ηλικιωμένο τρομπονίστα που την αγάπησε πραγματικά και ας μην είναι δικό του το παιδί. Θα το αναθρέψει σαν δικό του και άλλα πολλά, αλλά στο τέλος του γράμματος... του αποκαλύπτει πως όλα είναι ψέμματα, δεν έχει βρει άντρα, είναι στη φυλακή και χρειάζεται χρήματα για να βγει με εγγύηση...

I Saw My Mom Kissing Santa Clauss

Το τραγούδι πρωτοακούστηκε από έναν πιτσιρικά στα μέσα της δεκαετίας στην συντηρητική τότε Αμερική προκαλώντας αίσθηση

Ho Ho Fuckin' Ho

Οι τάρανδοι, τα ξωτικά και όλο το εργατικό προσωπικό του Αη Βασίλη, τα παρατάει, ενώ η γυναίκα του μας αποκαλύπτει πως είναι ένας μπεκρής ανώμαλος και τίποτα παραπάνω, Αυτό μας λένε οι Monty Pythons και καταστρέφουν έναν ολόκληρο κόσμο μέσα μας

[altersoundz-blog]

Ψαχνοντας να γράψω για κάτι στο κλίμα των ημερών, είχα στουμπώσει το στόμα μου με μισή ντουζίνα μελομακάρονα, κουραμπιέδες, δίπλες και σουφλέ σοκολάτας (ξέρω πως αυτό δεν έχει και μεγάλη σχέση με τα Χριστούγεννα, αλλά πάντα υπάρχει σουφλέ σοκολάτας σε απόσταση ενός χεριού) και περίμενα την έμπνευση να μου έρθει (ή τον κοιλόπονο, ό,τι ερχόταν πρώτο) ακούγοντας ραδιόφωνο.

Είχα απορρίψει τις παραδοσιακές ιδέες που οδηγούν πάντα και τους πάντες στον Κάρολο Ντίκενς (και όχι μόνο εμένα αλλά κυρίως της τηλεόραση που προβάλει κάθε πιθανή εκδοχή της «Χριστουγεννιάτικής Ιστορίας» του, με το «Πάρτυ Φαντασμάτων» που πρωταγωνιστεί ο Μπιλ Μάρεϊ να είναι μακράν η καλύτερη) και έψαχνα μια πιο πρωτότυπη ιστορία.

Και τότε, Άγγελος Ραδιοφώνου έδειξε με τη ρομφαία του (που έμοιαζε αρκετά με κεραία) το πρόσωπο μου και αποφάσισε: «σου αξίζει η έμπνευση». Και το τραγούδι που ξεκίνησε να παίζει με κατέκλυσε με αναμνήσεις και την ιδέα για το σημερινό μου άρθρο.

Ρουν παπαρούν παπαρούν παπαρούνα Ρουν παπαρούν παπαρούνα Τη στύβουμε και κάνουμε ματζούνα 18 μερόνυχτα, σε σιγανή φωτιά

Λίγα χρόνια πριν οι αδερφοί Κατσιμίχα κυκλοφορήσουν τον δίσκο που άλλαξε τη δική τους ιστορία στη μουσική (λέγε με και «Ζεστά Ποτά») και δίνοντας μορφή και ώθηση στο είδος της ακουστικής μπαλάντας (που τόσα δεινά έφερε σε αυτή τη χώρα), το είχαν ρίξει στη συγγραφή παραμυθιών. Το αποτέλεσμα: ένα μοντέρνο Χριστουγεννιάτικο παραμύθι που κουβαλάει πλήθος παραδόσεων, θρύλων και μύθων, ως επί το πλείστον ελληνικών.

Ξημερώνει στην Αγέλαστη Πολιτεία, ένα μέρος που δεν επιτρέπεται η διασκέδαση και η χαρά, κυριαρχεί η σοβαρότητα και η αυστηρότητα, και οι γονείς αυτού του μέρους προσπαθούν, επιτυχημένα, να περάσουν τούτα τα ιδανικά στα παιδιά τους. Η έλευση όμως των καλικαντζάρων, την ημέρα των Χριστουγέννων, θα αλλάξει δραματικά τη ζωή τους και τις τρυφερές ψυχές των μικρότερων θα τις σημαδέψει μια για πάντα. Μέσα από μια σειρά σκανδαλιών, πονηρών φαρσών και τραγουδιών, θα σπρώξουν τους καθ’ όλα ευυπόληπτους κατοίκους της Αγέλαστης Πολιτείας σε μια σειρά γεγονότων που όταν όλα τελειώσουν, θα προτιμήσουν να κάνουν πως τα ξέχασαν παρά να διδαχθούν κάτι από αυτά. Μόνο τα παιδιά θα βγουν από όλη αυτή την ιστορία σοφότερα, πιο χαρούμενα και φυσικά αγνότερα.

Να πω την αλήθεια, δεν ξέρω με ποιον τρόπο συνεργάστηκαν τα αδέρφια για να γράψουν την «Αγέλαστη Πολιτεία», ποιες ιδέες είναι ποιανού; Είναι μάλλον μέρος εκείνης της μυστικιστικής διαδικασίας που ενυπάρχει στις σχέσεις των διδύμων (και που τόσο αρμονικά και δημιουργικά έγινε πράξη στη μουσική τους πορεία) και που δύσκολα εξηγείται στους υπόλοιπους. Η γλώσσα είναι εκείνη των παραμυθιών, εκείνη που διαβάζεται εύκολα από τα παιδιά αλλά δεν απογοητεύει τους μεγάλους. Εξάλλου στο συγκεκριμένο βιβλίο υπάρχει το εξής παράδοξο: έγινε δέκα φορές πιο γνωστό κι επιτυχημένο στους ενήλικες (οπαδούς των Κατσιμιχαίων) όταν κυκλοφόρησε σε δίσκο.

Εκτός από το παραδοσιακό μήνυμα των Χριστουγέννων (που οι καλικάντζαροι παρουσιάζονται σαν ζαβολιάρηδες και κατεργάρηδες μεν, που θέλουν να κόψουν το δέντρο της Γης και να χαλάσουν τις γιορτές, από την άλλη όμως είναι και ο λόγος που ξεσηκώνεται η πόλη και κάνουν τους πάντες να ξεφαντώνουν), οι αδελφοί Κατσιμίχα μπολιάζουν την ιστορία τους με πρωτότυπους χαρακτήρες, με μια μοντέρνα αισθητική (η πόλη που απαγορεύονται τα γέλια και οι χοροί), με αξιομνημόνευτες ατάκες και με ένα φινάλε αντάξιο της ιστορίας.

Ξέρω πως είναι σχεδόν αδύνατο να διαβάσει κάποιος την «Αγέλαστη Πολιτεία» χωρίς να πάρει υπόψη του ποιοι το έγραψαν (και ανάλογα να κρίνει πολύ θετικά ή πολύ αρνητικά). Κι ίσως είναι ακόμα λιγότεροι αυτοί που θα ανοίξουν το βιβλίο και δεν θα πάρουν το CD. Ομολογουμένως, και η μουσική επιμέλεια του παραμυθιού που του επιφύλαξαν οι αδερφοί Κατσιμίχα, υπήρξε πολύ καλή. Μέρες όμως που είναι, και πριν βάλετε τα τραγούδια να ακουστούν και την αφήγηση του Χάρη ή του Πάνου, ειδικά αν έχετε παιδιά, ξαπλώστε μαζί τους στο κρεβάτι πριν κοιμηθούν και διαβάστε το τους.

Γι’ αυτόν τον λόγο δεν γράφονται τα παραμύθια; Κι εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ καλό.

[altersoundz-blog]

"Απλικεσιο" για μουσική

Εμείς οι πιο παλιοί στα νιάτα μας για να ακούσουμε μουσική, είχαμε τα walkman. 90αρα κασσέτα, ακουστικά με μεταλλικό σκελετό και ο θεός βοηθός να μη σου μασήσει καμιά κασσέτα. Μετά ήρθαν τα discman, με την επανάσταση να έρχεται με τα antishock που δεν σταματούσαν όταν κουνιόταν το cd-player. Σχεδόν αμέσως μείναμε με τα στόματα ανοιχτά όταν κυκλοφόρησαν τα mini-disc player που αν και βολικά λόγω μεγέθους δεν "πούλησαν" καθόλου. Μετά η ιστορία είναι γνωστή και στις νεότερες ηλικίες. Mp3 players, κινητά τηλέφωνα-players (με το μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά φορητών ηχοσυσκευών), και πλέον ipods και μικρές ταμπλέτες-media players με άπειρες εφαρμογές για κάθε είδους πλατφόρμα λογισμικού.

TinyShark

Ψάξτε την αγαπημένη σας μουσική,ανακαλύψτε δημοφιλή τραγούδια και δημιουργείστε playlists. Αυτή η απλή εφαρμογή φέρνει ολόκληρο τον κ΄΄οσμο της μουσικής στα χέρια σας, αρκεί να έχετε Internet.

AudioGalaxy

Παίξτε την μουσική του υπολογιστή, στην Android συσκευή μέσω Internet χωρίς extra χρεώσεις. Φτιάξτε playlists και όταν παίξουν όλα τα κομμάτια;;; Τότε η εφαρμογή θα αναλάβει να βρει από το διαδίκτυο κομμάτια που ταιριάζουν με τις προτιμήσεις σας.

TuneIn

Ακούστε τον αγαπημένο σας ιντερνετικό ραδιόφωνο στην Android συσκευή σας. Χιλιάδες σταθμοί από κάθε γωνιά του κόσμου με ένα άγγιγμα της οθόνης σας

SoundHound

Αρκετοί θα διαφωνήσετε με την επιλογή αυτή και θα προτιμήσετε το Shazam. Είναι καθαρά θέμα συνήθειας. Και τα δυο κάνουν πολύ καλή δουλειά στο να ναγνωρίζουν τραγούδια. Το SoundHound, όμως υπερτερεί στις λεπτομέρειες, ομορφότερο interface, έχει την δυνατότητα εύρεσης στίχων (αν είναι διαθέσιμοι), πρόγραμμα περιοδειών του καλλιτέχνη (επίσης αν διατίθεται), σχετικά βίντεο στο Youtube και παρόμοιοι καλλιτέχνες. 

GigBeat

Οι λάτρεις των συναυλιών θα το λατρέψουν! Η εφαρμογή σκανάρει τη μουσική της συσκευής σας ή καλλιτέχνες από το Last.fm και το SongKick και σας δείχνει την περιοδεία των αγαπημένων σας καλλιτεχνών. Βρείτε τις ημερομηνίες των event ανά καλλιτέχνη ή τα events που γίνονται γύρω σας και αφήστε τη συσκευή σας να σας το υπενθυμίσει για να μην χάσετε κανένα.

[altersoundz-blog]

Burger Project: The Story So Far

Όλα ξεκινούν λίγο πριν το τέλος του 2007, όπου ένα παρεάκι αναλαμβάνει να ψυχαγωγεί, κάθε Δευτέρα βράδυ, τους θαμώνες κάποιου bar-rest, κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Το νέο διαδόθηκε και σύντομα αυτές η Δευτέρες έγιναν σημείο αναφοράς για τους μουσικόφιλους αλλά και όσους ήθελαν να ακούσουν, όχι κάτι καινούριο αλλά σίγουρα κάτι ασυνήθιστο. Το ρεπερτόριο της μπάντας;;; Χμμμμ... Τα πάντα όλα, που λέει και ο Αλέφας. Disco, Punk, Rock αλλά και κομμάτια από το ελληνικό ρεπερτόριο έτσι όπως τα βλέπουν αυτοί, μέσα από δρόμους που περνούν από την ελληνική παράδοση αλλά και την country καμιά φορά. Σε αυτό βοηθά και η ενορχήστρωση της μπάντας, που εκτός από τα πλήκτρα, τα drums και τις κιθάρες, θα δούμε χαβανέζικα γιουκαλίλι αλλά και ηπειρώτικα κλαρίνα, να συνυπάρχουν πολλές φορές στο ίδιο κομμάτι.

Στο ίδιο mood και το cover του πρώτου album (We Live In Athens-'09, βλ. φωτο) το οποίο σατυρίζει την σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Συνήθως θα τους ακούσετε σε μικρά club ή σε διάφορα φεστιβάλ στην Ελλάδα, ενώ ήδη έχουν προηγηθεί επιτυχημένες εμφανίσεις σε Βερολίνο και Λονδίνο.

[altersoundz-blog]

"The End Of The World - O.S.T"

"Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας. Διακόπτουμε τη ροή του προγράμματος, για να σας μεταδώσουμε, ότι εντός 40 ωρών ο πλανήτης γη θα έχει καταστραφεί, εξαιτίας βροχής κομητών, που θα πέσουν στο βόρειο ημισφαίριο της γης, αφανίζοντας κάθε ίχνος ζωής και ύλης, μετατρέποντας τα πάντα σε αστρική σκόνη. Τίποτα δεν μπορεί να αποφευχθεί...

Εισαγωγή από το τραγούδι "40 Ώρες" του hip-hop crew Β-Πεις

"Apocalypse Please - Muse"

Ίσως και ο ύμνος των απαισιόδοξων psycho προφητών που επιθυμούν να έρθει το Τέλος "...ίνα πληρωθεί το ρηθέν" που λένε και οι Γραφές

Καταστροφικοί στίχοι:

"...This is the end of the world, it's time we saw a miracle/ Come on, it's time for something biblical..."

"The Day Where The World Went Away - Nine Inch Nails"

Οκ, δεν είναι το μόνο "εσχατολογικό" τραγούδι των NiN αλλά θα πρέπει να συμφωνήσετε ότι πρόκειται για ένα από τα καλύτερά τους. Η μπαλάντα γράφτηκε για το "Terminator:Salvation" και ταιριάζει γάντι σε μια μέρα σαν και την αυριανή

Καταστροφικοί στίχοι:

"...It eats the fear, it eats the pain/ The sweetest price he'll have to pay/ The day the world went away..."

"Every Day Is Like Sunday - Morrissey"

Εμπνευσμένος από το μυθιστόρημα του Nevil Shute "On The Beach", το οποίο μιλά για μια ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν σε μια παραλία περιμένοντας τον πυρηνικό όλεθρο

Καταστροφικοί στίχοι:

"...Come Armagedon..."

"The Number Of The Beast - Iron Maiden"

Δεν θα μπορούσε από αυτό το tribute να λείπει μια metal μπάντα.

Εισαγωγή με εδάφιο της Αποκάλυψης, σαφείς αναφορές στον αριθμό του Θηρίου και το συγκρότημα κατηγορήθηκε για σατανολατρεία και λοιπές μπαρούφες.

Καταστροφικοί στίχοι:

"I'm coming back, I will return/ And I'll possess your body and I'll make you burn"

"Minutes To Midnight - Midnight oil"

Στην ψυχροπολεμικοί περίοδο, οι πυρηνικοί επιστήμονες θέσπισαν ένα Ρολόι του οποίου ο΄ταν οι δείκτες θα έδειχναν 00:00 θα σήμαινε το ξεκίνημα του πυρηνικού εφιάλτη. Από αυτό το ρολόι εμπνεύστηκαν πολλά συγκροτήματα, "Two minutes to midnight - Iron Maiden", "Minutes to Midnight - Linkin Park". Οι Midnight Oil έγραψαν ��υτό το τραγούδι το 1983, όπου το Ρολόι έφτασε να δείχνει 23:57.

Καταστροφικοί στίχοι:

"...Look at the Clock on the Wall, it says three minutes to midnight/ Faith is blind when we're so near..."

Info: Σήμερα το Ρολόι δείχνει 23:54

"Seconds - U2"

Παρόμοια θεματολογία έχει και το τραγούδι των U2, το οποίο γράφτηκε την ίδια περίοδο περίπου, με τον πόλεμο να μαίνεται σε διάφορα σημεία της Γης (Φωκλαντ, Μ. Ανατολή, Ν. Αφρική).

Καταστροφικοί στίχοι:

"...Yes they're doing the atomic bomb/ They want you to sing along/ Say goodbye..."

"It's The End Of The World - R.E.M"

Μόνο σκληροπυρηνικοί fan ξέρουν απ'έξω τους χαώδης και ακατάληπτους στίχους του τραγουδιού, δυο όμως είναι τα σίγουρα:

Αν ποτέ έρθει η Συντέλεια, κάπως έτσι χαώδης θα είναι και αυτή

Όλοι έχουμε σιγοτραγουδήσει την εισαγωγή ή έστω το ρεφραίν του

Καταστροφικοί στίχοι:

"That's it starts with an earthquake/ birds and snakes/ an aeroplane..."

"When The Man Comes Around - Johnny Cash"

Ξεκινά με ένα εδάφιο της Αποκάλυψης το οποίο μιλά για τον Λευκό Ίππο,ο πρώτος των Καβαλάρηδων της Αποκάλυψης ο οποίος κατά τους μελετητές είναι ο Χριστός. Σε αυτόν απευθύνεται και το τραγούδι. Man, στην slang της country, είναι ο αστυνομικός, και εδώ σαν "μπάτσος" ο Ιησούς έρχεται να απονείμει δικαιοσύνη

Καταστροφικοί στίχοι:

"...Till Armageddon/ No shalam, no shalom/ Then the father hen calls his chicken home..."