annelieses-thoughts

[annelieses-thoughts]

Και τι όμορφη εικόνα.

Εγώ κι εσύ κάτω από την φωτορυπανση της Αθήνας. Ίσως αγκαλιά, ίσως μόνοι. Ίσως μέσα στον όχλος της πρωτεύουσας καταφέραμε να κλεψουμε λίγες στιγμές ιδιωτικοτητας.

Μουσική από το ξεφτισμενο ηχείο του κινητού ή να έχει ξένη προέλευση από την ηχορύπανση της Αθήνας. Ακόμη κι αυτή η απαίσια ποιότητα σε οδηγεί στους ρυθμούς της.

Ένας χαλαρός χορός, φαίνεται πολύ γραφικός, αρκετά ρομαντικός.

Η έντονη μου επιθυμία να τραγουδάω συνεχώς καταστρέφει την ήδη κατεστραμενη ποιότητα ήχου. Σχεδόν αστείο, κάπως χαριτωμένο.

Μια πολύ απλή στιγμή.

Το άρωμα μας να εξατμίζεται στον αέρα, να αντικαθισταται από το καυσαέριο των αυτοκινήτων.

Κι όμως, όμορφη εικόνα.

Δύσκολος ο ρομαντισμός υπό συνθήκες ρύπανσης. Ακόμη πιο δύσκολος όταν ανήκω μέσα σε αυτόν, ��έβαια.

Η ρύπανση θα σε σταματησει; Εγώ είμαι αποδεδειγμένα χειρότερη.

Κι όμως, πίσω από την φωτορυπανση φαινεται το φεγγάρι και, κάπως αχνα εκεί που είμαστε απομονωμένα, φαίνονται μερικά αστέρια. Και πίσω από την ηχορύπανση ακούγονται γέλια, οι μουσικές από τα μαγαζιά, μπερδεμένες ομιλιες. Και το δικά μας άρωμα δεν έχει εξατμιστεί όλο ακόμα.

Δεν είναι τόσο δύσκολο τελικά, ετσι;