askolmazsameskolsunn

[askolmazsameskolsunn]

Anılarımı sergilemeye karar verdim . Şehrin tüm kötü adamları davetli. En çok habersiz gidenler, bir kelime daha yazamadıklarım. Bunu da kabullendim ben kendi içimde sevdim, bu hissimi de bastım bağrıma, seviyor olmak bunu gerektirir. Sınırlandırmak ne kendimi bilmiyorum.

En beteri kandırılmak sanırım insan eskisi gibi devam edemiyor, etmeye çalışıyorum, renkleri mavi görsem yeşil diye bağıyorum her bir yanımla ama engel olamadıklarım var, hayatımdaki her şey hatta kaktüsüm bile beni güneşle aldatıyor gibi hissediyorum bazen. Bir kitabın arasında eski takvim yaprağı buluyorum, eski sevgilimin doğum gününe ait, yıllar geçmiş.

İçimdeki martı kanat çırpıyor bazen telaşla, kendinden büyük yükler getiriyor kanatlarında, kendinden büyük adamları seviyor.

Bir yaz akşamüstü yolculuğunda arabanın camından esen nemli serin rüzgar, günes hızla batarken yavaş giden ben. Yollar. 

[askolmazsameskolsunn]

suluboya bardağındaki suyu içtim

ondan mavi tükürüyorum

merak etmezsin ama intihar etmiyordum

hem yanlış anlama

Sadri Alışık filmi var, ona ağlıyorum

artık bir kelime bile edemiyorum sana 

yine de anlayamaz mısın

bir gün bir tepe varmış, 

bir adam tepeyi yemiş

[askolmazsameskolsunn]

Bu gece yalnız da olsa çıkacağım dışarı, son birkaç gecedir çıkıyorum aslında ve bir şeyden bahsetmek istiyorum, haftasonu hava kapalı olursa, sıcak çay içip yeşilçam izleyemek isterdim. O zaman dışarı çıkmaktan daha mutlu olurum.

[askolmazsameskolsunn]

Sonra gittin. Çocuk oldum bir daha, ağladım. Kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı. Kitaplar, aşk, her şey. Her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.

[askolmazsameskolsunn]

sometimes the wrong train takes u to the right destination

[askolmazsameskolsunn]

Bugün her zamankinden farklıydı, yani onların hepsi ruhumun kalabalığı değildi de olması gerekenlermiş gibi. Bugün çok güzeldi, bugün topuklularla yürümek çok zordu. Bugün özlediklerim vardı.

Yurda geldiğimde darmadağın yatağımı toplayacak olmamın verdiği bıkkınlıkla çantamı boşaltmaya başladım. Rujum, cüzdanım, su şişesi ve çikolatanın olduğu koca çantamdan bir de mavi not kağıdı çıktı. Bir önceki günden nasıl kaldı diye düşündüm, benim ders çalıştığım mavi not kağıtlarım. Sonra birden hayır dedim, bunu yapmış olamaz. Nasıl fark etmemiş olabilirim ki, ne ara yani? Çantam düştü elimden not kağıdı olmadığını anladığımda, öyle şaşkındım. Bunu bana fark ettirmeden birisi yapmış olabilir mi gerçekten ilk defa? Odadakiler "yavaş kız noldu?" dediler, gülmeye başladım. Aklıma "siz kızlar olarak bu çantayı her gün yeniden boşaltıp, geri tekrar eşyalarınızı içine koyuyor musunuz?" diye yolda sorduğu sorusu geldi. 

Hemen açtım kağıdı, onun yazısı, bir şiir. En sevdiğim şiirlerden biri, en sevdiğim satırları, mavi kağıt.

En sevdiğim insandan.

[askolmazsameskolsunn]

Giderken mutsuzluğumun sebebini bile bana yükledi

[askolmazsameskolsunn]

Bitmesi gerek ama her seferinde yeniden başlıyoruz. Eksildiğimizi görmüyor musun? Her seferinde bir parçamı alıp atıyorsun, her seferinde leş kokuyor etraf. Daha çok uzaklaşıyorum, kelimelerim azalıyor sana. Tamir etmiyorsun kırılan hiçbir yanımı. Bir sınava girecekken geliyor aklıma, otobüs sırası beklerken, bazen bana sarıldığında, bir şiir okurken geliyor, yolda yürürken, dudaklarımı boyarken. Tamir etmediğin parçalarım saçılıyor etrafa, işimi bırakmayıp gözlerime dolan yaşlarımı tutuyorum. O kadar çok tutuyorum ki, sesim kalınlaşıyor konuşurken ağlamamak için. Korkuyorum ağlamaktan, biliyorum sana güvenemem, biliyorum saramazsın yaralarımı, biliyorum daha çok kırarsın her bir yanımı. Yanında ağlayamıyorum, kaçıyorum sadece. Senden kaçabiliyorum sadece, bana daha fazla zarar verme diye. Benim olan parçalarımı daha fazla götürme diye. 

[askolmazsameskolsunn]

Biraz uzak geçmişin kusulmasına maruz kalacaksınız, şimdiden geçmiş olsun.

[askolmazsameskolsunn]

geçtiğimiz ayçiçeği tarlalarını yaktım eve gelirken

geçen sene bu günler daha güzeldin

yüzünü hatırlamıyorum, sesin bile kalmadı

ama o adamların öpüşlerini hatırlıyorum suluboya kokusu almışlardı ağzımdan

bitmesi mi gerekiyordu böyle eksilmesi mi

saklayamadın mı beni solunda

şeftali çekirdekleri küllükte

bir iki sayfa yazmıştım, haberin yok

bileklerim ince, tutup atarken farkettin mi hiç

[askolmazsameskolsunn]

Sabah 5′e gelirken gün, bu günün doğumunu beklemek her zaman bir yanım. Bu yanımı bırakmak her zaman bir yaram. Biraz daha sonra uyandığım gün doğmaktan geri çekiyor kendini sanki. Kar dolu dağın karşısında soğuğun parmaklarıma hiç yabancı olmayışı, yalnız sigara içmenin bilinen yalnızlığından daha yoksun. Hâla ve nedense. Yarın bana güleceksin, yarın beni kimsenin sarmadığı gibi saracaksın ve kimsenin dokunmadığı kadar sadece omzumda. Nedense.

[askolmazsameskolsunn]

Buna nasıl dayanılır, nasıl nefes alırım. Bilmiyorum

[askolmazsameskolsunn]

Neden açamıyorum sayfayı, bu mavinin, hayır tüm mavilerin aşık olduğum güzelliğinden neden kaçıyorum.

Bu şarkıyı neden bana bir adam gönderdiğinde sevmiyorum, neden parmaklarımı izlerken gün batımına yakışmış dans edişini.

Bir kapı çarpıyor, rüzgardan çarpıyor, rüzgarı sevmeye çalışıyorum. 

Bir gün doğuyor, sadece saçlarına dokunuşunu izlerken gün doğmuyorken neden rüzgarı seviyorum.

Sevmeye çalışıyorum.

https://www.youtube.com/watch?v=Agk1byIie70&ab_channel=Paride

[askolmazsameskolsunn]

Bazı sabahlar hatırlamıyorum

Rimel izine karışmış ıslaklıktan

Fark ediyorum