aydin-dervisoglu

[aydin-dervisoglu]

Midyenin zayıflığı ve zarifliği içinde taşıdığı incidendir....

Sen içime dolduğun günden beridir, hayatın kıyısın da gülüşünün gamzesin de yaşar ve nefes alırım sevgili ...

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Sevgili Dost

Sokak ve caddelerin renklerini yitirdiği bugünler de,

Sana çıkan bütün yollar gökkuşağı renkleri ile bezenmiş bahara benzer...

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Yolunu kaybetmiş bir meczuba benzer kalbim yokluğun da,

Sırtım da dervişlik hırkasını taşıyor olsam bile kalbim ( sen ) yol göstermeyince kalakalıyorum öyle kurumuş bir ağacın altında .....

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Gelişinin telaşına düşür şiirleri mi sevgili,

Eli ayağına dolansın kelimelerimin,

Çıkıp gelsen bir sabah

Hasret ile yazılmış şiirlerim

Papatya bahçelerine döner sevgili...

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

[aydin-dervisoglu]

Yarin çay karası gözleri yeter di içimizi ve dünyamızı ısıtmaya...

Ne vakit vakitsiz bir tebessüm düşse yüzümüze yar'dan kalma suçu çayın üzerine attık ...

Demem o ki azizim çayı hem iyi yanları hem suç ortağı hem sırdaş olduğu için böyle severiz ....

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Bi çay doldur bir dua düşür diline,

Vakit ki sevgilinin gözlerin de demlenme,

Sesi ile dinlenme vakti...

[aydin-dervisoglu]

Öksüz kalmış yüreğin zerzenişidir kaleme bunca sitem ile söz yazdıran...

Kalem emre amadedir kalpten çıkan sözleri döker kelama, bazen zerzenişi ile yüreğin sesssiz çığlıklar ile boğulur, bazen güzelliği ile yarin hoş bir seda ile yazar alemi bir papatya narinliğin de ...

Derviş neylesin bunca sözü heybesin de bilmeden dolaşır alemi,

Alem ki kalbe düşen duanın amin kıpırsından gayrı yok pek bir kıymeti gözün de dervişin...

Ey derviş bunca söz söyler durursun da yapraklarına papatyaların,

Ayak izleri peşinde sevgilinin arşınlar durursun da cihanı,

Bir yaprak kıpırtısın dan ibaret olduğu unutursun ömrün,

Ömrünü feda edersin geçtiği yollar da sevgilinin ayak sesleri peşinde...

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Gül kokusu sinmiş avuçlarındadır yüreğime akan abı-hayat ırmaklarım,

Papatyalar ile bezenmiş gülümseyişindedir sevincim hayata güzel bakışım,

Bazen şiir bazen duadır ismi yari dilim de

Hem sözdür hem sazdır sesin bu garip dervişin ömrüne....

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Oysa kendi halinde duru ve sakin bir avuç su idim taş bir oyuğun için de sabır ile bekleyen...

Sen keje,

Ne zaman ki gülüşün rahmet misali düştü yüreğime çağlayan ırmaklara dönüştü her zorluk ile baş edebilen...

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Sevilince pamuk şekeri misali eriyor içi insanın bir tebbessümün içinde,

Uzak veya yakınlık fark eylemez bir ses bir söz güle çevirir alemi,

Alem ki sessizliğe durunca yarin sesinden mahrum

Gül diken olur sessizlik kanatır aşığın canını....

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Soğuk bir sabaha doğan güneşi cıvıltılar ile karşılayan kuşlar gibiydi yüreğim sesin sesim ile olunca bir...

Zamansız açan papatyaların diyarı oluverir di mevsimlerden hür, güzelliklere her dem amade...

Kalem kelam ile bir olup şiirler dökerdi kağıda divanın baş köşesine oturup seyr eyler di gülüşünü...

Derviş yürüdüğü yol ile bilinir amma, yüreğinde taşıdığı aşkın tanesinden bihaberdir el âlem.....

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Ki bazen bağdaş kurup dut ağacının gölge serinliğine sazı sözü bir kenara bırakıp kalem ile defteri azad edip dinlerim hayatın seslerini...

Sonra gözlerim kapanıverir dinlediğim kuş sesleri senin sesine döner, hayatın sesleri ne güzeldir deyip derin bir iç çekiş ile yankılanıverir iç alemin de...

Ki derviş efendi, saz ile söz kalem ile defter sussa, avuçların da yarin elleri yerine bir avuç toprak olsa, bir başına ıssızlıkta kalsan da yine de düşüne düşen bir tebessüm idam hükmünü verir yalnızlığın.....

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Ki bazı vakitler ansızın düşer aklıma gülüşün, sessizliğe yemin tutan kalemim dile gelmeye meyleder, yüreğim sükuta, dilim duaya duruverir de kalem öylece boynu bükük kalıverir beyaz kağıdın üzerinde...

Yarım kalmış gülüşler ile dolu heybem, vakitsiz vedalar ve yürünmemiş onlarca yolun pişmanlığı sessizliğin ne kadar büyük bir hazine olduğunu hatırlatır dervişe...

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Hani vardır ya bazı vakitler susarsın sadece, aklındakileri diline dökemediği döksen de kimsenin anlayacağın da şüphe ettiği ve şüphe üzerine suskunluğu tercih ettiğin vakitler...

İnsan bu ya kimi hem dilinde ki hem yüreğindekini dile getirir kimi sadece dilindekini kimisi ise ne dilindekini ne de kalbindekini..

İnsan kelimelerinin yarım kalmışlığı ile baş eder de yüreğindekinin sana yarım kalmış gülümseyişlerini kaldıramıyor hiç bir vakit...

vakitsiz susuşlara gebe olur gülümseyişlerin, nasibin de olan son nefese kadar....

Aydın Dervişoğlu

(Hayata dair serzenişler)

[aydin-dervisoglu]

Sana durur yüreğim kurmalı saat misali her sabah...

Sesinin güzelliği tebbessümünün sıcaklığı can verir artık yorulmuş bedenime...

Otur da karşıma bir kaç kelam eyle kejem, silinsin kulakta kalmış bütün paslar..

Ki çay koksun sabahlarım, papatyalar ile bezensin günüm, sen olsun bütün haftalarım bütün ay'larım....

Aydın Dervişoğlu

[aydin-dervisoglu]

Gülümsemenden gayrı yok sığınacak limanım, şairliğim gözlerinden başlayıp dudaklarından dökülen sözlerle bitiyor da farkın da değilsin.....

Aydın Dervişoğlu