aysegulakgul-blog

[aysegulakgul-blog]

[aysegulakgul-blog]

[aysegulakgul-blog]

[aysegulakgul-blog]

belki de geçmez ama yaşıyoruz. 

[aysegulakgul-blog]

bazen böyle katliam çıkarasım geliyor sonra vazgeçiyorum neden mi? çünkü öyle.

[aysegulakgul-blog]

"Biliyorum sana giden bütün yollar kapalı.."

Biliyorum sana giden yollar kapalı Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum; İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda; Hangi şarkıyı duysam, bizimçin söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu; Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım Bu böyle pek de kolay değil gerçi…

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya; Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa, Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem, Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir gece yarısı yazıyorum bu mektubu Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

[aysegulakgul-blog]

[aysegulakgul-blog]

Beni dersten bırakan hocalara karşı tepkim;

[aysegulakgul-blog]

All is well

[aysegulakgul-blog]

[aysegulakgul-blog]

[aysegulakgul-blog]

[aysegulakgul-blog]

Bazen düşünüyorum; ilkokulda aşık olduğumu düşündüğüm kızı mı daha çok sevmiştim, sakallarım çıktıktan sonra “sevgilim” dediğim insanları mı. O saflığımla “yarın saçlarını yaramaz kızlar gibi, böyle yanlarda toplayıp gelsene” derken mi daha heyecanlıydım yarınım için, yoksa beğenmekten öte, kendini beğendirmeye çalışmaktan sebep “yarın yanına giderken acaba hangi gömleğimi giysem ” derken mi. Ya da daha kalem tutmayı bile bilmiyorken, okuldan geldiğimde, hiç sevmediğim o önlüğü çıkarınca mı daha mutluydum, yoksa ”bunu daha dün giydim ya” diye beğenmediğim pantolonu değiştirirken mi. Tuttuğum takımın maç saati uyku vaktime denk geliyor diye, yendiğimizi sabah babamdan öğrenince mi daha çok seviniyordum, yoksa şimdi tribünde, gol attık diye arkadaşıma sarılırken mi. İstediğim cipsi ekmeğin üzerinden artan para üstüyle alınca mı daha fazla tat alıyordum, yoksa şimdi bozuk kalmasın diye, mecburen aldığım gofretleri cebimde eritirken mi. Bu soruların her birine kendi içimde cevabım var ama o cevaba karşı hissettiğim korkum bile, eski korkularım kadar korku değiller galiba. Yaşımın son basamağındaki rakam her 365 günde 1 artarken, hayata bakışımdaki doyumsuzluk sanki 10’a katlanıyor gibi. Her geçen gün mutlu olmam, bir şeylere karşı heyecan duymam daha mı zorlaşıyor yoksa..

Oha lan çok iyi

[aysegulakgul-blog]

Smile

[aysegulakgul-blog]

Every night at 10 P.M, When my favourite star In the sky shines brightest You say goodbye and Go to sleep. Every night at 12 A.M, When the moon is Calling out to us Just before I curl up In my bed I come home to you. Through the window Of your same dark room I’ll touch your face As you’re dreaming of me And walk away as You’re reaching out Sorry darling, I can’t stay. But tonight as I’m falling In love with you, more Maybe I’ll stay A little longer Maybe I’ll stay To curl up with you Maybe I’ll stay Till the sun peeks out Maybe I’ll stay Till you wake up. When your eyes flutter, Before you catch me I’ll let you go And you will know. So when you wake up If your lips tingle Don’t wonder why, Because I kissed you there.

Lakshmi Nagaraj

Don’t say I never meet you, baby.

(via theprocast)

[aysegulakgul-blog]

bazı soruların cevapsız kalması gerekir..

(via sozlerindekaldim)