biryeregidemeyen - Tumblr blog

[biryeregidemeyen]

Belki bir gün

Saat olmuş 00:00 erken bir saat. Bazılarımız için gün 12 den sonra başlar , günün keyfi çünkü gece her yer susar sadece sen ve sen kalırsın. Düşünmen, kafayı dinlemek için bazı şeyleri anlamak için en ideal saatlerdir....

Bazılarımız içinde ideal olmayan saatlerdir. Bazen kendinle tek kalma düşüncesi insanı korkutur korkutmakla da haklıdır çoğu zaman. Vicdan ,iç ses denen şey insanın bazen en büyük düşmanı bazen de en iyi dostudur...

[biryeregidemeyen]

Ben en çok, anneme yalan söyledim..

 – Nasılsın? dedi . + İyiyim ‘ dedim. ( Beni kırdılar anne, üzdüler. Paramparçayım diyemedim. )

 – Yorgun gibisin ‘ dedi. + Bugün işler yoğundu ‘ dedim. ( Anne, düşündüklerim ağır geliyor , onun bir başkasıyla mutlu olma fikri beni yoruyor , diyemedim. )

 – Yüzün, gözün kızarmış, ağladın mı sen ? dedi. + Yok anne hava soğuk ondan kızarmıştır, dedim ( Ağladım anne. Yol boyunca ağladım. Ağlamasam sanki ölecektim, öyle çok dolmuştum ki, diyemedim. ) 

 – Neden yemek yemiyorsun? dedi. + Dışarıda atıştırdım tokum ‘ dedim. ( Yediğim kazıklar doyurdu beni anne, diyemedim. )

 – Mutsuz gibisin? dedi. + Hayır anne çok mutluyum dedim. ( Mutsuzum anne . Çok mutsuzum. Paramparçayım biraz da eksik. Ruhum acıyor anne , diyemedim. )

 Eğer deseydim , diyebilseydim annem benimle üzülür , hatta ağlar belki de kızardı bana hiç değmeyecek insanlara ruhum değdiği için. Annem üzülsün istemedim. Bu yüzden ben en çok anneme yalan söyledim. Hemde bir hiç yüzünden..

[biryeregidemeyen]

Içimi dökmek, her şeyi anlatmak istiyorum... Ne kadar da kolay gözüküyor dimi? Söylemesi kolay ama yapması bir o kadar zor. Neden söylediğimiz şeyleri yapamayız? Nedir bunlara engel olan? Hayatımız mı? Yaşama şeklimiz mı? Yoksa başka sebepler mı? Gün içinde ağzımızdan bir ton laf çıkıyor peki bunların hangilerini yapıyoruz? Hangileri lafta kalmıyor? 10.000 kelime diyorsak bunun 9.000 kelimesi laf. Neden laf neden gerçekleştirmek için çaba sarf etmeyelelim? Belki ufak belki büyük herkes bir şeyler diyor bir şeyler istiyor, bu isteklerimizin bir çoğu olurken neden olmayanları çöpe atıyoruz? Neden gerçekleştirmek için çaba göstermiyoruz.

Hadi gel küçük de olsa büyük de olsa her istediğimizi gerçekleştirelim. İmkansız dediğini duyar gibiyim. İmkansız diye bir şey yoktur. Sadece az daha uzun zamanda gerçekleşecek şeyler vardır. İsteklerini yerine getirmeye var mısın?

[biryeregidemeyen]

Biraz sizden bahsedeyim mı?Dokunayım mı kalplerinize?Onsuz yapamayacağınızı düşündüğünüz birileri var ya hani; Onsuz da yapabiliyorsunuz.Önce uykusuz geçen günler... Bir şey yemeden geçen günler de... Gerçekten berbat bir zaman aralığından parçalanarak geçiyorsunuz.Ciddi manada üzülüyorsunuz ama geçiyor sonra.. Bir sabah bakıyorsunuz ki onsuz da oluyormuş.Hatta çok iyi oluyormuş... Elbette insanlar sevsin birbirini,İlişkiler bitmesin,kalpler kırılmasın.Bazı ilişkiler kurtulmayı hak eder,mümkünü varsa, Ama bazı ilişkilerden de kurtulmak gerekir.Sevginin cinsiyeti olmaz.Yani bu durum da kadını da erkeği de yok.Güçlü ya da zayıf tarafı da... İki kişilik yükü hiç kimse tek başına sonsuza dek taşıyamaz.Yani yormayın kendinizi,ne kendiniz ne de karşınızdakini...Bırakın herkes istediği hayatı yaşasın. Hikayenin sonunda iyi ya da kötü herkes layığını bulmuş olacaktır aslın da...

BİR KIZIN DÜŞÜNCELERİ..

[biryeregidemeyen]

Unuturuz canımın içi; ayrılıkları, alışılanları, özlenenleri bir gün unuturuz. Unutanları dahi.

-Nursen yıldırım

[biryeregidemeyen]

Uzun gecelerde yazdım hecelerde Sesinde duyduğum hayalin peşinde Onun etkisinde kalbim ekseninde Bi çare gördüğüm o rüyanın içinde Seni kaybettim

Yollar var ki gözle benimle Yüreğim boş ellerimle Ah bu kalbim senin elinde Ama bende yüreğin yok

[biryeregidemeyen]

Ben de insandım ve mutlu olmaya hakkım vardı.Mutluluğa giden yol annemin söylediği yerden geçiyorsa,artık ben de o yolun yolcusuydum. Ne yapmıştım ki sanki?Sadece birini sevmiştim.Ona aşık olmuştum ve sonucunda  kadar aşağı fırlatılmıştım ki beş dakika öncesine kadar bir daha yerden asla kalkamacağımı sanıyordum.Sanırım takip etmem gereken yolu bulmuştum..

GÖLGELER KİTABI  sf,81 

[biryeregidemeyen]

Kafamın içinde sesler var. Benimle konuşuyorlar. Çığlık çığlığa sesler yankılanıyor. Kafamı ellerimin arasına alıp bende bağırmaya başlıyorum. İnsanlar deli olduğumu düşünüyorlar. Bence de deliyim ama yaşamak için her insan delirmelidir, değil mi?