Bulanmış ve daha da bulanan bir zihin paradoksu. Kafam kadar karışık bir blog
Don't wanna be here? Send us removal request.
Text
içimdeki varoluşumun gölgesi sarsıyor yine bütün zihnimi. bulamıyorum; bulanıyorum.

42 notes
·
View notes
Photo

upward spiral (Jagdschloß Granitz, Rügen, Germany)
1K notes
·
View notes
Text
Bizim özlediğimiz yeter, bir gün de cennet özlesin seni !
5 notes
·
View notes
Text
Bir zamanlar gözyaşını sevmezdin,
Şimdi neden yaşardı gözlerin ?
1 note
·
View note
Text
Kim bilir ?
Kim bilir kaç umut sönüp kaç umut doğdu şu an ?
Kimler zevkin doruklarındayken, kimler ölüyor şu an ?
Bir umut doğdu, birden fazla çiçek solarken ağladı gökle yer, sen yaşadığını zannederken.
Ölümü bekleyenler bırakmıştı çoktan yaşamı, yeni doğacaklara bırakırken hayatlarını.
Ölümün çaresi sancı verir olmuştu kalmamak için direnirken. Korktu sonrası için yok olup gitmekten.
Çelişti tüm gerçekler varolmak için çabalarken, söndü tüm mumlar bir gerçek yok olurken.
Ve kaybetti yaşamını kalmakla gitmek arasındaki yolda can çekişirken…
Kim bilir !
-blurreddminds
125 notes
·
View notes
Text
Benim yok olduğumda, benle birlikte sonsuza dek yok olacak düşüncelerimin sadece benimle birlikteliğinin verdiği huzur ve acı arasındaki garip bir his arasında sıkışıp kaldım.
0 notes
Text
Ne için varolduğumu sorgularcasına, sorgulamayı sorgulamak üzerine yine bir zihin göçü yaptım kendi içimin derinliklerinde.
1 note
·
View note