brechtjeblogt-blog

[brechtjeblogt-blog]

Ergens tussen Kerst en Pasen

Ergens tussen Kerst en Pasen

Ergens tussen Kerst en Pasen was ik onderweg. Ergens tussen dag en dauw reed ik langs kale, lege vlakten op weg naar een doopdienst. In de tijden dat we de lange donkere dagen na Kerst uitzitten en uitkijken naar het Licht van Pasen. Op die halve dagen dat we de stilte steeds moeilijker kunnen verdragen.

Juist zo’n tijd dat we het wachten beu worden. Het wachten op een stukje lente, een krokusje,…

[brechtjeblogt-blog]

Suzanne neemt je mee ...

Suzanne neemt je mee …

Over presentie en kerk-zijn

Naar: Mc 6:45 – 56

Regelmatig word ik gevraagd wat presentie inhoudt. Veelal door mensen die wel weten dat Presentie het fundament is van het werk van diaken, waaronder mijn werk. Maar het misschien niet helemaal bevatten of begrijpen. De vraag verbergt een bijzondere nieuwsgierigheid naar wat je zou kunnen zeggen het evangelie. Niet het blijde of goede evangelie als…

[brechtjeblogt-blog]

17 oktober Wereld Armoede Dag

[brechtjeblogt-blog]

Tegearre yn de wieke van Ienlikens

Tegearre yn de wieke van Ienlikens

Als u geen Friestalige bent of geen (in)getogen Fries, dan bent u misschien wel voorbij gelopen aan bovenstaande zin. Misschien voelt u zich bij het lezen juist buitengesloten en komen lichte gevoelens van eenzaamheid boven. Of misschien ..  as jo wat meer hier oppe tosken ha, brengt bovenstaande zin een stuk onrechtsgevoel naar boven en zoekt u de samenwerking met anderen op.

Want eenzaamheid…

[brechtjeblogt-blog]

“Als je fietst zie je meer!”

“Als je fietst zie je meer!”

Over het belang van drijfveren in een diaconale tuin.

Een stuk of zeven van deze drijfveertjes vond ik onderweg naar de proeverij en opening van het Brechtje-Café. Het belang ervan, of de boodschap, zag ik nog niet totdat bij de opening van het Brechtje-Café de woorden gesproken werden: “Als je fietst zie je meer!” U begrijpt, daarvoor moet heel wat ingeleid en uitgelegd worden.

Al een aantal…

[brechtjeblogt-blog]

Brechtje blogt: SinterClaus-ule 2016. Geloof jij nog?

Brechtje blogt: SinterClaus-ule 2016. Geloof jij nog?

In deze tijd van pepernoten, pakjes en poen zijn veel mensen bezig met het geven van dozen met cadeau’s voor kinderen. Kinderen in Syrische vluchtelingenkampen. Kinderen in Drachten. En kinderen in het eigen gezin. Te midden van al deze liefdadigheid kwam mij een verhaal ter ore. Een diaconaal verhaal.

Dit verhaal gaat over een gezin waarvan de ouders veel, lang en hard werken. En toch is er niet…

[brechtjeblogt-blog]

Kerstdiner 24 december

[brechtjeblogt-blog]

Inloophuis ’t Centrum zoekt dringend gastheren/vrouwen

Wat is inloophuis ’t Centrum?

Zeven jaar geleden opende inloophuis ’t Centrum voor het eerst haar deuren in de zaal naast de Grote Kerk, in ’t centrum van Drachten (Zuidkade 19). Inmiddels is inloophuis ’t Centrum uitgegroeid tot de wekelijkse gezelligheid op de zaterdag, waarbij twee gastheren/vrouwen klaar staan met koffie, thee, een krantje, of een spelletje. Evenals met een groot, begaan…

[brechtjeblogt-blog]

citeert Kierkegaard:

[brechtjeblogt-blog]

Brechtje blogt: Armoedebevrijding?!

Lakens uit het raam – met een knoop erin! – is het teken van verzet tegen armoede op 17 oktober, de werelddag tegen armoede. De lakens zijn een symbool van bevrijding uit de gevangenschap. Bevrijding uit een uitzichtloze situatie. In de lakens zit een knoop om goed in je oren – of in een zakdoek – te knopen dat je nooit, nooit, nooit mag vergeten dat er armoede is. De knoop ook, in je buik of je…

[brechtjeblogt-blog]

Uitnodiging: “Met open armen ontvangen?!”

[brechtjeblogt-blog]

Brechtje blogt: ‘Mens (m/v) zkt G’d (die Ene), ‘G’d rpt mens’

Brechtje blogt: ‘Mens (m/v) zkt G’d (die Ene), ‘G’d rpt mens’

“De mens is niet alleen” is de titel van Heschels boek dat mij raakte door zijn titel. Het is een weten waarover je de ene dag twijfel of scepsis ervaart, de andere dag bevestiging, geloof en vertrouwen. Afgewisseld met een dag van hoop, verlangen en misschien wel weemoed.

De mens isdan misschien niet alleen, maar wie heeft zich niet (eens) door G’d en mens verlaten gevoeld, als ´een uil in de…

[brechtjeblogt-blog]

Brechtje blogt: Kerk in het Centrum of Centen als kerk?

Brechtje blogt: Kerk in het Centrum of Centen als kerk?

Laatst hoorde ik iemand antwoorden op de vraag “Waarom zie ik jou nooit op zondag in de kerk?”. En natuurlijk in spanning op weg naar het antwoord, hoorde ik: ‘wees welkom in mijn kerk op de zaterdag; in de inloop!’ Verrast door de – onderliggende – verwachtingen en misschien ook wel oordelen van de betreffende vraag, werd ik blijer van dit antwoord. Op welke momenten vind je jouw zondag? Waar…

[brechtjeblogt-blog]

Brechtje blogt: een eendje in z'n eentje

Brechtje blogt: een eendje in z’n eentje

Wandelend langs het Reidingpark op weg naar de Grote Kerk, hoor ik “pieep, pieep, pieep…” “pieep, pieep, pieep”. Het gepiep gaat onophoudelijk door, en ik voel een knoop in mijn buik en loop naar het water toe om te horen waar het vandaan komt. Ik zie een heel klein, jong, donzig eendje in zijn eentje wanhopig zwemmend op zoek naar zijn moeder.

Het gepiep geeft me een paniekerig gevoel, alsof…

[brechtjeblogt-blog]

Vrijheid, croissants en shampoo

Wie weet ken je het verhaal van Marie-Antoinette en de croissant. Ze vernam als koningin van het land La France, dat ‘het’ volk stond te drammen en te protesteren … er was geen brood meer…

Marie had daar, heel inventief, heel passend een oplossing voor: neem een croissantje! Gelukkig hoeven we niet dagelijks te kiezen voor brood, brood of brood, maar kunnen we ook kiezen voor een croissantje.

Nog even los van het gegeven dat Marie hier de clou een beetje (heel erg) mist, kennen we haar vooral van de tijd waarin behoorlijk voor de waarde ‘Vrijheid’ werd gestreden in de Franse Revolutie van 1789.

Deze waarde ‘vrijheid’, bijvoorbeeld in de vorm van ‘keuzevrijheid’, komen we nog dagelijks tegen. Bijvoorbeeld als we winkelen. Ik weet niet hoe het jullie vergaat in een ‘doorgaande’ supermarkt. Ik word er echter bijzonder ‘gek’. Opdracht: shampoo. Ok. Juiste gang. Nu goede stelling. Gevonden. Nu goede schap. Juist. Nu nog de best, passende shampoo… Pffff.

Ik word al moe van de gedachte…. Hoe vrij maakt ons die fel bestreden vrijheid eigenlijk? En bestaat vrijheid eigenlijk wel? Of is ‘vrijheid’ het leven in een illusie, zoals ook Karl Marx deze religie zag: een opium van het volk. Hiermee ontkende hij natuurlijk niet Zijn Bestaan, maar wel de werking van de kerk en religie als goedmakertje, als verzachtend of verdovend middel, zoals we die allemaal ergens wel (h)erkennen.

Dat vrijheid door Marie en de Franse Revolutie nog steeds – en proportioneel uit verhouding met de andere waarden: gelijkheid en bovenal broederschap! – ons alledagelijkse leven binnendringt, lijkt me duidelijk. Wat zij miste met haar voorstel voor croissantjes, is het niet zien van de èchte nood. De nood op straat. De nood in jouw buurt. De nood van de persoon naast wie je zondag in de kerkbank zit. De nood van de voorganger bij de kassa. De nood van de agressieveling op straat, in bushokjes, bij het EK of veroorzaker van een aanslag. Liever polariseren we. Verrechtsen we. Geven we de schuld aan vluchtelingen, uitkeringsgerechtigden of bankiers.

Een broodje of een croissantje? Politiek links of rechts kiezen? Jezus, Mens of God? … Wat brengt ons (keuze)vrijheid als we ‘op straat’ – links of rechts van de weg – Jezus als (mede) mens niet herkennen en zien?

Barmhartige G’d, geef ons, ons heden ons shampoo voor ‘stom haar’, en vergeve ons, ons teveel aan schuld – en bovenal aan U! In de naam van Jezus Christus.

Amen.