caenotaph - Tumblr blog

[caenotaph]

[άτιτλο]

Λιάζομαι όχι για να ξασπρίσω ή να μαυρίσω Τα λευκά μου σημεία λευκαίνονται Και τα σκούρα σκουραίνουν Διυλισμός του Πόθου μου ή γλωσσοδέτης Γατίσιος που αρχαίοι σοφοί αγόρευαν Χαλίκια γαργαρίζοντας στο στόμα Όχι ο Ήλιος δεν διαλευκαίνει τα μυστήρια Ούτε όμως αμαυρίζει την αλήθεια Τα Μυστήριά Μου είναι ηφαίστεια Τα Μυστήριά Μου διακατέχουν τους Πόθους τους Τα Μυστήριά Μου απανθρακώνουν τις σκιές τους κι απολιθώνουν τα μάρμαρα Τα Μυστήρια Μου λιάζονται Και τα χρώματά τους παραμένουν αναλλοίωτα Τα Μυστήριά μου ψέλνουν το ἡλιάζεσθαι Και η σκιά του άδικου καρδιοχτυπά

[caenotaph]

Αίας ο πελασγόνιος

Τα θέλγητρά σου: δύο στάμνες με βλέμματα μολυβί· ένα σεντούκι που περιέχει όλες τις στρώσεις της φωνής σου· ο λευκός σεμές του αγγίγματός μας. Τα θέλγητρά σου θα έπειθαν κάθε καμήλα της Ερήμου να σου γίνει δώρο αρραβώνων και οι βακτριανές θα προσέφεραν χώρια τη μια τους την καμπούρα για να μην υπονομεύσουν τις δρομάδες. Τα θέλγητρά σου θα έπειθαν τον Ήλιο να γίνει φλουρί στη φορεσιά σου. Τα θέλγητρά σου θα έπειθαν και μένα που ‘μαι μαρμαρωμένος στο ακρογιάλι του παρελθόντος.