cagataykirbuga

[cagataykirbuga]

Modernize GDO

Florasan altında fotosentez yapabilme sanatı.

[cagataykirbuga]

BİR ÖLÜNÜN FERYADI

Gittikçe soğuyan bedenine vuran güneş ışığı, yanaklarında kaybolmaya yüz tutmuş pembeliğe sahip çıkmıştı. Artık gözlerini kapatıp yeni bir başlangıç yapabilirdi. İşte o an, bayramlıklarına kavuşmuş bir çocuk misali mutluluk ve huzur doluydu.

[cagataykirbuga]

Pencereden esen ılık rüzgar, dans edercesine ağaçta bir o yana bir bu yana uçuşan minicik kuşlar ve daha dumanı üzerinde tüten ve tüm odayı varlığı ile onurlandıran kahve.

[cagataykirbuga]

Söyleyecek söz bulamıyorum, ne yapayım. Öyle bir sessizlik çöktü ki, bu sessizliğin içine seslenemiyor insan... Milena'ya Mektuplar, Franz Kafka

[cagataykirbuga]

Küçücük bir kartanesi, gökyüzünden sağ sola savruluyor bir türlü istediği inişi yapmıyordu. Kendisinden bir hayli büyük olan arkadaşlarının nokta atışı yaptığı inişi kendisi bir türlü yapamıyordu. Rüzgar, sanki bir tek kendisiyle uğraşıyor, yoluna engel üstüne engel katıyordu. Sağ gitti, sola gitti zaman zaman yolundan baya sapmak zorunda kaldı. Gözlerini o güzel tepeye arkadaşlarının inmeye dahi cesaret edemediği o kutsal yere dikmiş ne olursa olsun varlığını o tepede hissettirecekti. Mutluluk vardı o tepede. Kendini gerçekleştirme amacını birtek o tepede bulabilirdi. Rüzgar sert esti minicik bedeni tepeden çok uzaklaştı. Diğerlerinden farklı olarak yalnız o akıntıya karşı yüzmeye çalışıyordu. Yoruldu, yoruldukca dahada küçüldü, küçüldükce minnacık bir su damlası oldu, kendisini bu gölün içerisinde buluverdi. Gözleri hala konamadığı o tepedeydi. Aklında ise tek bir düşünce. Buharlaşıp gökyüzüne çıkmalı, tekrardan bulut olup soğuk hava dalgası ile kucaklaşmalı, daha büyük bir kartanesi olup o kutsal tepeye kavuşmak. Çok küçük bir ihtimal değil mi? Vazgeçmemek, pamuk ipliğine tutunma cesaretini gösterebilmektir

[cagataykirbuga]

Karanlıkta yürümek zordur. Ayağın takılmadan, doğru seçimler yaparak yolunu bulmak yorar adamı. Elindeki tüm olanakları tek bir şey için yolunu bulmak için asıl olanda kendini bulmak için kullanman gerekir. Severek yürünen her seferinde tercih edilen bir yol olmasa da hayat senin için bir senaryo yazmıştır bir kere. Sen ise bu oyunu doğaçlama oynamak zorundasın. Unutma ki perde kapandığı zaman olacağın yer sahnelediğin oyuna bağlı.

[cagataykirbuga]

Mercana tutunmuş yosun misali,

Yaşamak için varlığına bağlandım.

Hayatının yörüngesine kapılmış gibi,

Sen kendi yoluna gittin, bende bu yolda sensiz kaldım.

[cagataykirbuga]

Dünyanın en çabuk geçen, geçer geçmez de en hızlı yakalanılan hastalığına sahipti: Umut.

Umut, bir serçenin gözyaşları kadar değerliydi. Fakat ne serçe kaldı ne de gözyaşı.

[cagataykirbuga]

En sevdiğin eylem ?

Dik durmak. Ne olursa olsun kendimi ait hissettiğim yoldan ayrılmamak. Haa birde nefes bile alamayacak kadar ağız dolusu yemek yemek 😝😝

[cagataykirbuga]

Seni en çok ne yoruyor ?

Düşünmek. Her şeyi ayrı ayrı en ince ayrıntısına kadar düşünmek. Rahat olmak, biraz olsun bazı şeyleri kulak arkası yapmak isterdim.

[cagataykirbuga]

Öyle güzel bir ihtimal ki aşk...

Birine âşık olmak doğaüstü bir şey. Milyarlarca ihtimalin bir araya gelmesi... O ihtimal ki iki insanın birbirini görüp kendine yuva yapması.Günlerce onunla yaşanılacak anlar düşlemesi. O güldüğü için iyi hissetmenin keyfi... Çocukluğunun en güzel ve en kanayan yerlerini paylaşması. Ailesini açması. Can yetiyor da insana, en güzeli birinin “canım” deyip canına sarılması.Sen, ben diyebiliyor insan her yanındakine ama “biz”li konuşmak. Üç harfin sihri ne büyük..

[cagataykirbuga]

Pencereden Ilık ılık esen rüzgar bütün benliğimi sarsmaya yetiyor muydu? Gözlerden uzak olmam, kendimi bir başkasından ne pahasına olursa olsun sakınmam bir ise yaramıyor mu? Keşke geçmişe bir çizgi çekilebilse ve yarınlara daha sağlam kafayla başlama imkanımiz olsa değilmi. umutların yesermesi için en ufak gün ışığının bile yeterli olduğu yarınlar hep yarınlarda bizi bekliyor mu olacak? Keşke diye haykırmak istiyorsun değil mi? Yarın her zaman yarın olarak kalabilecek mi? kiminin yarını kiminin dünü olmaz mi? Dün veya yarın artık benim olmasin yalnız bugün sadece bugün benim olsun. Kafamin rahat olduğu ve yalnız kitaplarım ve kahvem ile oturup bugünü yaşamak istiyorum. Yarın için birsey yapmıyorum artık. Penceredeki menekşem kurumuş kuşlar balkonuma artık konmaz oldu. Rüzgar mi artık o sadece esiyor. Anıları umutları yarınlari bana getiren o rüzgar menekşe kokusuz ben ise artık bugünü yaşar oldum.

[cagataykirbuga]

Karaya Olan Bağlılık

Kaç gün geçti artık kimse bilmiyor. Bizim bu işin özünde vardır 3. veya 4. günden sonra gün saymayı bırakmak. Gün sayma işini bırakan sanki yıllardır aynı gemide yol aldığını hisseder, üzerine de denizin o tuzlu ağırlığı çöker durur.

Yaşamak,  yarına daha sağlam bir kafayla uyanmak daha da önemlisi çalışabilmek için martının sesini dost, denizin o tuzlu havasını da yemeğine katık bilmekten başka bir çaremiz yok. Denizin ortasında nereden geldiğini bilen fakat nereye gittiği hakkında en ufak bir fikri dahi olmayan bizlerin çalışmaya, çalışmaya ve daha çok çalışmaya ihtiyacı var.

Çalışmak, sistemin bir parçası olmak, bir topluluğa kendini ait hissetmek ne kadar müthiş birsey değil mi? Yoksa bu dorultuda mi büyütülmüştük. Toplumdan uzakta bir avuç insanın kendi içinde ayrı bir topluluk oluşturması denizde rüzgarın isteğine göre yol almalarının özgürlük vari bir yapısı var gibi geliyor değil mi?

Silah zoru ile çalışmıyorduk hiçbirimiz. Sadece birisi vardı ki babasının zoru ile getirilmiş. Sürekli mızmızlandığı ve bu konuyu her seferinde anlattığı için kimsenin bu durumu unutma gibi bir lüksü olmuyordu. Çocuğun hayalinin olması ve o hayale olan yolculuğun da bu gemiden geçememesi onun suçu değildi. Her seferinde hayali için direnmesi ve kendisine bir çıkış yolu bulmaya çalışmasi her seferinde kendisine hayran bırakıyordu. Hayalleri olan bir o çocuk değildi belkide fakat hayal kurmayı veya ben diyerek düşünmeyi bırakmayan tek kişi o çocuktu.

Gemi yarından ümidi olmayan, tek yapması gereken çalışmak olan her kuşaktan insanla doluydu. Hayatın rengini değiştirenin sadece mesai saatleri olması, her ayın sonunda alacakları maaşın miktarına göre mutluluk sahibi olmalarının tek bir sebebi vardı. Kimsenin tam olarak kendisine bile açıklamak istemediği ancak herkesin bildiği ve herkeste olan bir durum GEÇİM.

Gemidekilerin ayakta kalabilmesi demek limanda öpüp koklaștığı veya hasta yatağında veda ettiği annesi, babası, eşi veya çocuklarının da ayakta kalabilmesi anlamına geliyordu. Bu yüzden gemide çalışmaya karar verdiysen bir yanını karada bırakmak zorundasın. Bir ayağın her zaman karada olmalı ki ayağa kalkmak için bir sebebin olsun.

[cagataykirbuga]

Hem Yakın Hem Uzak

Avuçlarından süzülen kanın suçlusu kim? Buna tam olarak cevap verebilenlerden isen emin ol hayat sana en büyük kıyağını yapmış. Tüm şansını tek bir dilekte kullanmış olarak hissetmen oldukca normal. Çünkü; bu sorunun cevabı öyle kolay kolay bulunabilecek türden değil.

Bana zarar verenlerin farkında olmak için tüm dilek hakkımdan vazgeçebilirim. Bunu bir an bile düşünmeden hiç takılmadan bir seferde söyleyebilirim. Çünkü bilmiyorum en yakınlarım en uzak gibi, en uzaklarım en yakın gibi. Ya da ben böyle hissediyorum ama şundan eminim ki bu durum beni çok fazla yaralıyor ve gücümü gün geçtikçe azaltıyor. Ayakta durmak için hergün bir sebep bulmaya çalışmak ve bunun için tüm enerjimi harcamış olmak, bataklıkta saplanmış bir ceylan gibi her sıçrayıșta daha çok dibe çekildiğimi hissettiriyor. Gücüm gün geçtikçe azalıyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum.

Hayallerimde yaşamaya başladığım şu günlerde beni bu kadar yoran ne bilmiyorum. Umarım bu kara bulutlar tez zamanda yağmurunu bırakıp gider. Yoksa güneşsiz her gün beni ben yapan değerlerim benden gittikçe uzaklaştırıyor.