caglarkrcm

[caglarkrcm]

“Sana verdiğim kıymeti merak et, ama tahmin etme. Beklentiler yormuştur hepimizi, yeni bir hüsranı elin ya da kalbinle çağırmaya ne gerek var. En güzeli, sürprizdir. Bu da sana sürprizim olsun. Seviliyorsun…”

[caglarkrcm]

Âb-ı hayât akar gider 

Dağı taşı yıkar gider 

Bu dünyâ bir penceredir 

Her gelen bakar gider

[caglarkrcm]

Yaradan...Ve O'nun en güzel eseri, Zatiyle tek olan Yaratıcı'nın koskoca insan ehramın da ve en yüksek noktada halkettiği insan ... SEN !

[caglarkrcm]

Bazı şehirleri özlemek, tek gözlü bir odaya toplaşıp, annenin yaptığı sıcak tarhana çorbasıyla ısınmayı özlemek gibidir. O şehirlerin sokakları, annenin ellerine benzer. Ağrıdan çatlayacak gibi duran alnını okşar durur gecenin bir yarısında. Annelerin duası varsa, şehirlerin de duası vardır mırıldanıp durduğu. Bu baş ağrılarım beni öldürecek biliyor musun? Kalk Kudüs’e gidelim.. Allah şehrine gidelim. Allah bizi gözetsin, korusun, kollasın Kudüs hatırına. Kalbimizin ağrısı, başımızın ağrısı, ruhumuzun ağrısı hafiflesin şehre yaklaştıkça. Tarhana çorbası içer gibi içimize çekelim, gökyüzünde yaratılıp yeryüzüne indirilen bu şehrin sokaklarını. Kudüs’ün bulutlarından tespih yapıp “subhanallah” çekelim. Peygamber sükunetine erelim şehrin sokaklarında. Tur’a çıkalım. Bağıralım boğazımızı yırtarcasına; “Rabbimiz biz de aşk ehliyiz bize de yüzünü göster!” Tur Dağı paramparça olsun, kalbimiz paramparça olsun aşktan. Kalk Kudüs’e gidelim.. Yahya peygamberin yanında büyüsün çocuklar. Elleri taş tutacak yaşa gelsin. Kalpleri aşk tutacak yaşa. Sokaklarına atalım kendimizi. Adımızı söyleyelim kontrol noktalarında. Horlanalım, ezilelim, bekleyelim saatlerce. Vazgeçmeyelim inatla. Kalk Kudüs’e gidelim.. Çöp bidonlarının arasında dolaşalım. Bak şu küçük çocuk var ya vuracaklar onu! Hani babasının arkasında duran. Başını babasının sırtına dayayan çocuk. İşte o! Vuracaklar birazdan onu. Çöp bidonlarının arasında dolaşalım. Endişe etme çocukların kalbine değen kurşunlar sekmezler hiçbir yere. Mescide gidelim. Yıkılacaksa üzerimize yıkılsın boşver. Sen elimi sıkı tut korkma. Mescide gidelim. Bir bayram namazı kılalım şehirle birlikte. Zekeriya’nın yanında saf tutalım. Ve Musa’nın ve İsa’nın ve Yakup’un. Bekle birazdan Ömer de gelir buralara. Şu beyaz sakallı adamı görüyor musun? İşte onun tekerlekli sandalyesini itelim birlikte. Nereye gitmek isterse oraya. Hayfa’dan aldığımız portakalları ikram edelim, o çok sever. Birlikte Zeytindağı’na çıkalım şehre bakalım doya doya. Kalk Kudüs’e gidelim sevgilim… Allah bizi gözetsin, korusun, kollasın Kudüs hatırına. Kalbimizin ağrısı, başımızın ağrısı, ruhumuzun ağrısı hafiflesin şehre yaklaştıkça…

[caglarkrcm]

“İnsanlara kaptırma kendini, durmadan koşuşma, onlara uyma, insan bir makinedir, bir yerde bozulur, yavaş yavaş kullan aklını, şimdi biraz dinlen, şimdi hep birlikte saçmalayalım, aklımızı dinlendirelim, mantığımızı dinlendirelim, rüyada yaşayalım.”

[caglarkrcm]

Bir bakmışsın dinlediğin şarkı anılara gidiş dönüş biletin olmuştur

[caglarkrcm]

Yerle bir oldu hayallar geçmiyor tümsekten 👌

[caglarkrcm]

Ne demiş şair; Kalsaydın bir çay içimi, Sen çay dökerdin Ben içimi...

[caglarkrcm]

Yaradan...Ve O'nun en güzel eseri, Zatiyle tek olan Yaratıcı'nın koskoca insan ehramın da ve en yüksek noktada halkettiği insan ... SEN !

[caglarkrcm]

Dünü bilmeden bugünü yaşamanın bedeli öylesine ağırdı ki Yarını bugünden kurtarmak için hayatımda İkinci kez söz verdim Birinciyi tutamamıştım ama İkinci sözümü tutacağıma söz verdim

[caglarkrcm]

[caglarkrcm]

Madem ki yaşam bu

Madem ki taşın taş olmaktan öte bir umarı yok

Bir türkü söyle kadınım

Yürüsün dünyaya mutluluk.

[caglarkrcm]

Koro  Yaşamdan başka ölüm yoktur  Mutluluk çocuklara mahsustur  Onların da ölümleri damla damla  Birikir aylarla, yıllarla  Yürüdükleri yollar bir tabuta dönüşür  Her insan kendi tarihiyle başbaşa  Boyuna dünyayla ilgili kitaplar okur  Sokağa bir ilmek gibi açılan camlarda  Bir katılma isteğinin acısını dokur  Kendi ayakizlerine basar oysa  Kendi kendine konuşarak büyür  Ben  Keşke yeniden doğmak gibi bir şeylere inansam  Biri önümdeki şu bira bardağını yenilese  Ben söylemeden, çağırmadan  Bacalardan yükselen duman  Bir deniz köpüğüne dönüşse…  Değişsin diyorum, her şey değişsin  Hiçbir şey kalmasın ayakları üstünde  Sen  Ne güzeldin, uzayan hep uzayan ellerin vardı  Bütün çocukların ağzıyla konuşur gibiydin  Gözlerinden bir gül çıkarıp atamasan da  Her bakışın bir gül dolgunluğuyla açardı  Bunun için hiç uçurumlara yürümedin, denizleri bilmedin  Duraklarda hep kendini bekledin  Herkesin indiği otobüslere bindin usulca  O  Yalnızlığı bir uçurtmadır ki takılacak yer arar  Denizlerin dibinde yürüdüğünü sanırsın  Ruhu olan bir gölgedir, bedeni kimbilir nerde  Önüne gelene kendi adını sorar  Bunun için sözlükleri devretti birkaç kere  Ölüm, denizde mahsur kalmış bir gemidir ona  Her kıyıda fener olmak gibi alışkanlıkları vardır  Biz  Kuşların teyellediği bir göğün altında  Birdenbire sökülen dikişler gibiyiz  İplerimiz uçuşup duruyor havada  Takacak yerimiz yok, boynumuzdan başka  Siz  Uzaksınız, niye böylesiniz, çoğul ve sessiz  Tarihinizi kitaplara alınmayacak olaylardan seçersiniz  Kapılarınızda çiçeksiz girilmez yazıları  Sizin kanınızda aynalar dolaşmaz mı  Kendi ölümünüzü gazete ilanlarından öğrenirsiniz  Onlar  Susmaktan yosun bağlamış ağızlarıyla  Bir gün konuşmaya başlarsa, ne oldu  Demeye kalmadan bir fotoğrafçı çağır  Ve havada yakala seslerinin resmini  Altına ayı, günü, saat, yazmasan da olur  Ben  İktidar akıyor nereye elimi atsam  Irmakları deniz boğuyor, denizi toprak  Ben de bir gün şair olursam  Dersem ki artık enel hak  Dünya beni gönderlere çekersen  Ne olur, ne olur rüzgarsız bırak  Sen  Kirpiklerin tozlu dünyaya bakmaktan  Çamurlar üstünde tüten buhur gibisin  Yalnızsın, üzgünsün ve kederlisin  Yaşam akmaya başlıyor tırnaklarından  Toprağın ve suyun bütün gizlerini belledin  Seni gökyüzüne gömecekler bunun için  O  Bedeninin kaleleri, burçları var  Geçilmez, yazıyor duvarlarında  Ve bir çift meme ucu mazgallarında  Biz  Sevgilerimiz de rastlantısal, nefretlerimiz de  Hep kendimize çarpıyoruz en olmadık yerlerde  Siz  Bir sabah postal sesleriyle uyandınız  Diyelim ki akşamdan kalmaydınız- misal  Önünüze kızarmış ekmek, bir bardak çay  Radyodaki marşlara kulak kabarttınız  Hapishanelerde dediniz yerimiz var münhal  Onlar  Ölülerini hep kefenlere sararlar  Bir yaşam boyu sıkılı duran yumrukları  Toprağın üstüne çıkmasın diye  Koro  İnce yazıyla yazılan bu şiir  Kalın duyarlıklara seslenecektir  Kimse yaşarken bir şey okumasın artık  Ölümün şiir herkese yetecektir…

Ahmet Erhan (via geceyarisinidortgece)

[caglarkrcm]

“içimden dedim beraber yürüyelim olur mu varsın gemilerimizi taşıyamasın sular varsın yarı yolda uyuya kalsın bize gönderilen bahar.

içimden dedim beraber yürüyelim olur mu varsın gölgemiz olsun hüzün dilediği gibi uzatsın canevimize ayaklarını varsın annemiz olsun tütün hayat daha sert vursun yumruklarını.

içimden dedim ilmeği kaçmış bir hayat bizimkisi nedir alnımızdan öpmek için izimizi süren kalmış mıdır kalesi düşmüş bir şehrin cazibesi nedir yalnız bize yakışan bu serüven.

bu serüven ki bizden biri yaptı sırtımızdaki hançeri ve terketti bizi huzur denen sevgili kalakaldık, şaşkınlığın avuçlarında billur bir kuş gibi.

içimden dedim gömülü bir ırmağın yalnızlığıdır bu beraber yürüyelim olur mu”

[caglarkrcm]

“Yıkın çıplak ellerinizle dertlerinizi
Yarın enkazların üstüne 
Geleceği inşa edeceğiz”

[caglarkrcm]

[caglarkrcm]

Üzülme! Dert etme can!

Görebiliyorsan, Dokunabiliyorsan, Nefes alabiliyorsan, Yürüyebiliyorsan, Ne mutlu sana! Elinde olmayanları söyleme bana Elinde olanlardan bahset can! Üzülme! Geceler hep kimsesiz mi geçecek? Gidenler dönmeyecek mi? Yitirdiğin her ne ise; Bir bakarsın yağmurlu bir gecede, Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış. Bil ki Güzellikler de var bu hayatta. Gel git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin? “Hüzün olgunlaştırır.” “Kaybetmek sabrı öğretir.”

Şimdilerde bol bol dua ek. Hasat yakındır can! Kaderini sev! Varsa kederini de sev! Üzülme hastalıklarına, Gör, hangi günahlarına kefaret olacak. Terk edildin diye de üzülme, Demek ki sevebilecek bir yüreğin var. Geçmişi unut, hiç yaşanmamış gibi davran. Buluttan nem kapma! Döküver kirpiklerinden sonbaharı, Bir gün ama bir gün mutlu tebessümlerle kol kola gireceksin. Koklayacaksın yağmur sonrası toprakları, Yükleyeceksin ruhunu kelebek kanadına. Uçacaksın semalara sevdiklerinle can! Kim demiş ebemkuşağı yedi renk? Bakmakla görmek arasındaki farkı çözdüğünde, Anlayacaksın ne demek istediğimi can! Sana tanınan süre üzülmeye değecek kadar uzun değil. Herkes gibi sende sonsuzluğa gün gelip kanat çırpacaksın, Hayatın telaşından insan pek farkında olmuyor ama. Kum saati alta doğru hızla akıp gidiyor. Henüz aşılmamış çok yolların var. Hiç mi güzellik yaşamadın? Ufacık bir hatırımda mı yok yanında? Hayatın ellerini bırakma! Küsme! Hadi mavilerini giyin çık dışarı! Denizle cilveleşen martılar gibi hayata kur yap! Yitirdiğin güneş için sevda türküleri söylemeye devam et! Ölümlüde olsa hayat, ölümsüz bakışlarla bak! Kaçmakla kurtulamazsın ki; Yalnızlıktan, hüzünlerden, hayattan Ayakta kalman gerek, yaşaman gereken can! Hayat senide içinde görmek istiyor. Hadi yaklaş!

Unutma ki; “Yapmadıklarının kazası yok!” Ve yine unutma ki; “Aydınlık,geceye hiçbir zaman yenik düşmedi” can!

Mevlâna Celâleddin-i Rûmî