callmecaptaind - Tumblr blog

[callmecaptaind]

when the world turns against you.. again.

Hello again.

Matagal nadin nang huli akong nagblog dito at sa blogger, dumadalaw lang din naman ako dito kapag malungkot ako at hindi ko na kaya.. at wala akong masabihan. Nakalimutan ko na kung gaano ako nasaktan dati. Nakalimutan ko kung papaano maging magisa. yung walang masasandalan, kundi ang sarili. Walan matatakbuhan, walang maiiyakan. May mga tao kaing dumating at tinulungan akong burahin ang lahat, lahat ng sakit na naipon at naging dahilan kung bakit pinili kong magisa at katakutan. Kung bakit dinistansya ko ang sarili ko, and the reason why I would even risk my life just to feel alive.

Akala ko okay pa. akala ko kaya ko pa. matapos lahat ng binato sakin. Akala ko kayak o pa. 2 days. Ganyan lang pala kabilis ang kailangan para gumuho lahat. Ang sakit. Akala ko malakas na ko. Then my last escape, yun nalang.. umasa ako dun. Naghold on ako dun. Kasi baka mapawi nya kahit papano yung sakit. Kaso, isang minuto lang pala ang kailangan para bitawan ako ng huli kong takbuhan. That was the last straw.

Sa pangalawang pagkakataon sa buong buhay ko, naramdaman ko nanaman ang tuluyang pagkasira ng lahat. Lungkot. Galit.  Ayoko na. bakit hindi ko pinakinggan ang sarili ko? Bakit hinayaan ko ang mga tao na pumasok sa buhay ko? Sa pangalawang pagkakataon namatay lahat nang saya, at tiwala ko. Muli, ayoko na. tama na.  

Wag na tayo magpanggap. Ako padin ang demonyong kahit kalian ay hindi magugustuhan, walang magbabago. kasinungalingan lang ang katagang "tanggap kita kahit sino ka pa"

[callmecaptaind]

Your niece is a demon Galing nadin sa bibig mo masahol ako sa demonyo. Then deal with this demon.

[callmecaptaind]

[callmecaptaind]

[callmecaptaind]

Is everything expensive or am I just poor?

[callmecaptaind]

Kinikilig ako bakit ba?! Haha

[callmecaptaind]

More Tagalog Quotes at http://itsfunnierinthephilippines.tumblr.com/

[callmecaptaind]

Daily dose of love quotes here

[callmecaptaind]

After high school you realize you were only friends with some people because you saw them five times a week.

— This thought has been haunting me for months (via guy)

[callmecaptaind]

Is this our goodbye?

[callmecaptaind]

[callmecaptaind]

Naiinis ako. Nakakairita dahil hindi ako pupwede mag rant sa twitter. Nakakainis na sinira nya ang gabi ko gayung kanina lang ay okay kami. Gayung kanina lang ay hinatid pa nya ko sa work. Nakakairita. He's both hot and cold. At hindi ako makasabay. Ang komplikado pero i cant stop. Im not the happiest when im with him but he's making me feel the most. I feel human. Not that im not its just.. I feel as if im a cliche type of person when im with him. I feel normal and not the odd dark girl.

[callmecaptaind]

Ako na masamang tao. Ako na paasa. Pero ginagawa ko yun para saktan ka. Sabi mo naglalaro lang di ba? Edi maglaro. Im not a bitch pero hindi ako tanga i, too can play your game Bullshit mr salted caramel!

[callmecaptaind]

Cozy~ this is why i love my bed.

[callmecaptaind]

my friends freaked out

i just wanted 2 have fun

[callmecaptaind]

Wala tayong magagawa. Iba pananaw ko sa ibang tao. Lahat naman mamatay.

[callmecaptaind]

Anak ni hudas

Walang puso. Masamang tao. Walang malasakit. Hindi makatao. Walang takot sa diyos. Hudas. Iilan lang yan sa mga insultong natanggap, matatanggap at patuloy na tatanggapin ko. Kasalanan bang wala akong maramdamang awa, panghihinayang o lungkot sa pagyao ng isa sa mga taong walang habas kung alipustahin ang ina ko?! Hindi ba't kayo din naman ang nagsimula? Noon pa man ay naging masama na ang tingin nyo sakanya, at nagiging mabait lamang kayo kapag may kailangan. Hindi ba't kahit sa aming pamilya nya ay sinisiraan nyo sya?! Asawa at anak na nga kung ano ano pang kasinungalingan ang pinapalabas nyo. Pero dahil sa hindi kami kailanman napaikot nang mga katarantaduhan nyo ay pati kami siniraan nyo na. Ayos lang yun. Sa huli kami padin ang buo ang pamilya. Kami parin ang masaya at patuloy na gumaganda ang buhay. Pero kahit anong sabihin at gawin nyo naging mabait padin ang magulang ko sainyo. Anak ako ng babaeng sinisiraan nyo. Anak ako ng mga taong ginagamit nyo. Anak ako ng mga taong hanggang sa huli ay tinutulungan kayo. Anak ako ng mga taong kailanman ay hindi nagawang mangsumbat. Kabilang ako sa pamilyang pinagkaitan nyo ng kahit karampot na pabor. Anak ako nang babaeng sinusumabatan nyo na 'walang pakialam' Kung magbibilangan din naman ng mga bagay at pagkakataon na maaring ipamukha sa isat-isa, utang na loob itigil nyo na. Kayo ang dehado. Oo apo ako ng yumao. At oo wala kahit karampot na sympatya ang naramdaman ko. Hindi ako anak ni hudas. Sadyang noong panahon na mamulat ang aking mata at naintindihan ng mura kong isipin ang sakit na dulot nyo sa mama ko, ay ang panahon na namuo ang galit ko. Galit dahil kahit anong sabihin nyo hindi namin magawang ipagtanggol ang mama namin. Bakit? Respeto. Isa yan sa tinatak at patuloy na inuukit ng magulang ko at nang sarili nyong anak sa utak naming magkakapatid. Pasensya na kung ang pagkatao ko ngayon ay taliwas sa pagiging cristiano nyo. Pero kung magiging katulad nyo lang din naman ako, isang 'anak ng diyos'. Pipiliin ko nalang maging anak ni hudas. Lalong umiinit ang ulo ko sa mga sinasabi nyo. Gustuhin ko mang matuwa dahil nabawasan na ang intrimitida ay hindi ko kaya. Dahil malinkot si mama. Malunkot ang anak nyo na ginago nyo. Kahit gusto kong sabihin na kami ang pamilya nya hindi maiaalis na tatay ka nya. Naiintindihan namin yun. At tulad nang palaging pangaral ng magulang ko samin. Respeto.