cernobillicay-blog - Tumblr blog

[cernobillicay-blog]

Martin Scorsese (November 17, 1942).

[cernobillicay-blog]

George S. Zimbel BOY AND GREAT DANE, HARLEM, c.1960 , 1991 Gelatin silver print

[cernobillicay-blog]

Bir elinde sigarası bir elinde mikrofonu , güzel müzik ve Turgut Uyar şiiri “ Denge “ söyleyen de Sezen ise , dinleyip gülümsemekten başka bir şey kalmıyor geriye

[cernobillicay-blog]

2 Buçuk yıldır beklenen an geldi . Zoro sahne alıyor :)

Straw Hats + Wano Disguise(s)

↳“We cannot allow our identities to be exposed yet, so we’ll first assimilate with the inhabitants of this country…”

[cernobillicay-blog]

Adamlar hayalimi resmetmiş

Bkz : Senbernar

[cernobillicay-blog]

[cernobillicay-blog]

Şimdi sen güzelsin

Ama öyle az filan değil

Baya abartı haldesin

Sigara izmaritlerine bulaşan ruj'un

Ve şarap kadehleri ile uzaklara dalan gözlerin var

Bir de ben varım

Sen uzaklara bakarken,gözlerine bakacak kadar andaval

[cernobillicay-blog]

Elinde tuttuğu şarap kadehi

Ve bakışlarının beni sarhoş hale getirmesi

İkisi arasında bir bağlantı var sezdin mi ?

Yıllanmış güzellikleri içimiz de barındırıyoruz

Ben seni çok bekledim

Genelde şarap beyaz ve kırmızı olarak ikiye ayrılır

Ama ben sen de

28 yıllık maviliği tadıyorum.

Çok konuşulmuş Fransız şarapları bana çok yabancı artık

Deniz kenarında duruyor gibiyim

Sonra sonra fark ettim , konuşurken nefesinle gelen esintiyi

Bütün bu güzellikler bitecektir

Eminim

Birazdan kalkar gidersin

Ama dert değil severim ben yağmuru

Söyler misin doğal afet

O acıyı da güzel hale getirebilecek misin ?

[cernobillicay-blog]

İnsan özgür doğar oysa her yerde zincire vurulmuştur . Falan kimse kendini başkalarının efendisi sanır ama böyle sanması , onlardan daha da köle olmasına engel değildir .

[cernobillicay-blog]

Yapraklar sararıyorsa bunda şikayet edecek ne var ? Bırak gitsinler ve düşsünler . Zerdüşt , şikayet etme . Hatta onların altına sert bir rüzgar üfle . Yaprakları üfle Zerdüşt . Üfle de bütün sararmış ve solmuşlar senden daha çabuk uzaklaşsınlar .

[cernobillicay-blog]

Hayatın getirdikleri karşısında kimi insan gülümser , kimi şükreder , kimi üzülür , kimi sessizleşir. Bizim gibiler ise rutin ve standart hallerde gidip içer. Bu demek değildir ki , biz üzülmeyen , gülümsemeyen ya da düşünmeyen gamsız insanlarız . Hayır biz yeri geldiğinde sarhoş olup , şu dünyadan uzaklaşmayı bilen insanlarız . Yine öyle akşamlardan birindeyiz , kutu gibi evimizden çıktık ve taksi beklemekteyiz . Zamanında bir kitap okumuştum , insan gökyüzünden mi korktu ki kendini betonlara hapsetti diyordu . Yine öyle hissediyordum , geceleri ayrı severim zaten . Gökyüzü açık , yıldızlar siyaha inat parlıyordu . Küçük prens herhangi bir gezegeni ateşe vermekle meşguldü , o da anlamıştı bu galakside ümit olmadığını sanırım diye gülümseyerek düşündüm.

[cernobillicay-blog]

BENİ UNUTMA

unutmak kabus bazen, bazen hediye unutacağın varsa unut, ödüllendir kendini bağrışmalarımızı unut, ayılıp bayılmalarımızı kötü sözleri unut, öfkeyle savurduğumuz mesafelere takılıp sarılamayışımızı unut zamanı unut olanları olamayanları ve olamayacakları kadere hükmedip seni alamayışımı unut parkları unut, ağaçları ve teşebbüs ettiğim yalanları söylediğin yalanları unut söylediğim yalanları düş hepsini hafızanın bakiyesinden artanları hatırla!

uğruna yazdığım şiirleri hatırla bırakıp bırakıp başladığım sigarayı hatırla içlenip içlenip hiçbir yere sığamayıp sesinin gölgesine sığınışlarımı hatırla bir akşam aynı anda, telefonda muazzam bir ağrıyla ağladığımızı hatırla tamam istiyorsan unut beni geriye kalanlarımı hatırla!

seni sevdim gök girip kızıl çıkan bir kılıç gibi başlarda mahcup sona doğru şiddetli ‘beni sana doğurdu anam’ başka her şeyi unut bunu unutma

Beni unutma!

[cernobillicay-blog]

Okumak üzerine

Dinler, insanlığa "kitap" ile verildi. Bu dinlerden halkımızın çoğunluğunun inandığı olan İslam, "Oku!" emriyle başladı. Ama bu dinlere inanan insanlar olarak bizler, kitaplardan iğreniyoruz. İlk emri "Oku!" olan bir dine iman ediyor belki bazılarımız... O dinin, farklı emirlerini yerine getirmeyi Müslümanlığın en birincil şartı görürken ilk emrini yerine getirmeden iyi Müslümanlar olabileceğimizi sanıyoruz. Namaz kılmanın, oruç tutmanın üzerine titrendiği kadar Kur'an'ın ilk emri olan "Oku!"nun üzerine titrenmedikçe, hiçbir ulustan hiçbir Müslüman'ın kaderi değişmeyecektir.

[cernobillicay-blog]

[cernobillicay-blog]

[cernobillicay-blog]

Tahta Putun Mektupları

Gitmeseydi.

Çok güzel bir hayatımız olabilirdi. Çok paramız olmazdı belki ama çok neşeli olabilirdik çok zaman. Oturup her akşam pek kimsenin bilmediği güzel filmler izlerdik, tatil günlerinde gidip rakı içerken dinleyeceğimiz plaklar seçerdik eski eşyalar satan dükkânlardan, kışları dışarıda kar yağarken ışıkları söndürüp evimizin perdelerini açardık sonuna kadar, Türk kahvesi yapardım ikimiz için. Hiç konuşmadan kahvelerimizi yudumlar, radyo tiyatrosu dinlerdik kar yağışını izlerken. Tiyatro ve kahveler bittiğinde, filmlerden konuşurduk, kitaplardan, sanattan, memleket meselelerinden, İkinci Yeni şairlerinden falan. Sonra ben birkaç dize okurdum ona Cemal Süreya'dan. O da çok sever çünkü Cemalettin Seber'i. Sevdiğimiz şeylerden bahsederdik işte hep. Ben en çok onu anlatırdım, ondan bahsederdim yüzüne karşı. Sonra usulca çekilip köşeme, ben öldükten sonra saklaması için bırakacağım mektuplardan bir tane daha yazardım. Dedikodusunu bile yapardık 17 numarada oturan komşumuzun. Uyuma vakti geldiğinde ise, ben saçlarına bir öpücük kondurup öyle dalardım cennet gibi düşlere. Zaten ona sarıldığım bir gecenin içinde cehennemin işi ne ki?

Ama gitti işte…

Bunlar o kadar naif tasarlanmış şeylerdi ki, bir başkasıyla yaşama fikri bütün bunları, mükemmel itici… Bunları bir başkasıyla yaşamaktansa, tek başına yaşayan, kimsesiz, aksi bir ihtiyar olarak yaşamak daha cazip, hayatını arabesk şarkılara ve rakı şişelerine gömen…

Bilmiyorum işte. Bilmiyorum. Ne tanrının varlığı umrumda, ne İsa'nın yaralı elleri için endişeleniyorum, ne de yaşama uğraşı…

Quantum fiziğini sikeyim, kahrolsun atomlar, nötronlar, protonlar. Uzay projeleri yerin dibine batsın, teknoloji çağınızı da alıp siktirin ulan burdan. Ben… Ben, başını omzuma yasladıktan, üşüyen ellerini Galata'nın dibinde ısıttıktan sonra nefesimle, bağırmıştım içimdeki bütün küfürbaz kavimlere;

“Durdurun dünyayı binecek var!”

Ama gitti işte… Gitti.

Siktir olup gitti. Bilinmezliğe falan değil, öyle tanıdık, öyle de bildiğim yerlere gitti ki. Damarlarımda dolaşan yüzlerce paslı çivi etkisi…

[cernobillicay-blog]

Sene 1958. Yeditepe edebiyat ve sanat dergisinden bir köşe. Genç şair Edip Cansever’in Yerçekimli Karanfil adlı şiirinin ilk yayımlanışı.