chubbybooo - Tumblr blog

[chubbybooo]

Hi, tumblr. It's been awhile.

Ang tagal ko ng walang kinukwento rito at sobrang dami nang nagbago sa buhay ko. Nung huling bisita ko rito e heartbroken pa ako mula sa ex ko. Bale ngayon pala may bago na akong girlfriend. Nikka ang pangalan niya. Nagkakilala kami shortly after kong sinukuan yung ex ko. Nagkakilala kami sa isang lesbian dating app. Literal na ang hanap ko lang nung mga oras na yon e kausap lang at panay mga walang picture ng mga mukha nila yung mga sinaswipe right ko para makausap. Tapos siya naman naghahanap lang ng something casual din. Nung umpisa akala ko hindi kami magki-click pero nung unang beses naming magmeet in person, sigurado ako sa naramdaman ko agad. Pero sa susunod ko na lang ikukwento at nagpapaantok lang ako ngayon.

Ito pala kami:

Kung ikukwento ko briefly kung kumusta naman ako ngayon, siguro ang masasabi ko lang ay okay ako ngayon sa trabaho, kaibigan, at love life.

Nakahanap ako ng trabaho na fair naman ang sahod, hindi ganon kataas pero di rin ganon kababa at stress-free pa (limang buwan pa lang naman ako sa kanila). Sa kaibigan naman, akala ko nasort out ko na lahat, hindi pa pala. Pero masaya ako to keep the real ones. Tapos sa love life naman, sobrang okay talaga. Ganito pala dapat ang pagmamahal. Sobrang grateful ko na nakilala ko si Nikka. Pakiramdam ko, mas mahal niya ako kesa mahal ko siya kaya ang lagi ko na lang dasal e sana minamahal ko siya ng tama at sa paraang kailangan niya. Ang swerte ko sa kanya.

Anyway, yun lang muna. Medyo inaantok na rin ako.

[chubbybooo]

Tbh, i hate myself for feeling this way towards my ex. I am mad. I am angry. I don't wish her well in life. I want her to suffer. Medyo nakakaramdam ako ng saya talking shit about her at alam kong mali yun. I really do feel bad about it. Kaso iniisip ko, paano naman yung pain ko? Hindi ko siya mairelease sa pamamagitan ng pagkwento lang sa iilang tao. Pakiramdam ko gusto ko siyang sirain. Sa lahat ng naranasan kong sakit at hirap sa kanya, pati na rin ng pangangaliwa niya, gusto ko lang makaganti man lang. Immature. I hate this but at the same time I feel like she deserves this. Idk. Idk. I hate this. I hate myself for being like this. I want to be a mature adult sa paghandle nito pero gusto kong gumanti. Uh..

[chubbybooo]

Higit isang buwan na rin mula nung break up. Sobrang struggle ng pinagdaanan ko, at sa totoo lang ang unfair. Anyway, sinubukan kong makipagkilala sa mga bagong tao, naisip ko wala namang masamang makipagdate na, siya nga nagcheat e. Nung umpisa medyo wala akong confidence talaga kasi pakiramdam ko di ako kaaya-ayang tignan pero dun sa nakadate ko kahapon, grabeng validation yung nakuha ko. Attractive pa rin pala ako? Pasok pa sa mercado ng mga tomboy. Nakakatawa na inamin niya sa akin kanina na aligaga siya nung nagkita na kami finally kasi she finds me cute daw. Nagkandahulog pa nga mga gamit niya, akala ko clumsy lang siya.

Naisip ko lang, ito ba naramdaman ng ex ko kaya aliw na aliw siya sa pagchicheat? Sobrang kailangan nya ba talaga ng validation na may nagagandahan pa rin sa kanya? Oo it felt good pero ewan ko ha, kapag ba partner mo nagsabi na maganda ka, hindi na nagka-count? Kasi sa akin nagmamatter lang ang sasabihin niya e. Ah ewan.

[chubbybooo]

“Ang nalilimot ng isipan ay itinatago ng puso.”

—Ricky Lee

[chubbybooo]

This is my hardest good bye. We've been together and lived together for 2 years, and now we're putting an end to it. You actually broke up with me a month ago but I just can't accept the fact that I will be living my life without you, palagi pa rin akong umuuwi sa 'yo, checking na baka pwede pa. Lagi akong umuuwing bigo. Everytime I ask if pwede pa, firm ang sagot mong hindi muna. I held too tight with "muna", and my impatient ass just can't stay still.

Danica, you are my reason at hindi ko na alam kung para saan na ngayon ang mga gagawin ko. I'll strive hard to be the best version of myself while you're gone para kapag maisipan mong bumalik, hindi ka na matatakot. Mahal kita. Mamahalin kita habangbuhay. Palagi kang may babalikan.

[chubbybooo]

Is this how love supposed to be?

[chubbybooo]

isang magulong post ulit

mahal ko siya. mahal niya ako. pero walang nangyayaring tama sa aming dalawa. di niya kami mapaglaban. wala na rin akong dahilan para lumaban. toxic na kami. hindi ko na maramdaman na mahal niya ako dahil hindi niya nabibigay sa paraang kailangan ko. hindi ko na siya nasusuportahan sa mga bagay na kailangan niya, nagiging pabigat ako. sabi niya hindi sapat na mahal lang namin ang isa't-isa. di ko maintindihan bakit kailangan maghiwalay agad pwede namang baguhin yung set up. mahal ko siya. mahal niya ako. pero di na kami nakakatulong sa growth ng isa't-isa. mahal ko siya. mahal niya ako. pero hindi na namin mapakita. hindi na namin maprovide yung pangangailangan ng isa't-isa. o baka hindi na namin kailangan ang isa't-isa? hindi. kailangan ko siya. pero hindi ko mabigay yung kailangan niya sa ngayon. hindi na siya naniniwala sa mga pangako ko. pero mahirap. kapag ba hindi ko nagawa yung pinangako kong 'yun, 'yun na ba ang depinisyon ko? kapag ba hindi ko nagawa 'yung pangako na 'yun, 'yun lang din ba ang saysay ko? mahirap. walang motibasyon. walang inspirasyon. puro duda ang laman ng utak ko ngayon para sa sarili ko. hindi pa ako naghihilom sa trauma na dinulot sa akin sa mga kaganapan ko noon. gusto kong patunayan yung sarili ko sa kanya, pero hindi na niya kayang maghintay pa. mahal ko siya, mahal niya ako. ayoko pang bumitaw pero kinapos na yata sa pag-abot.

[chubbybooo]

LIMAMPUNG DAHILAN PARA IWANAN MO AKO

Palautos ako

Tamad ako

Hindi pa rin ako independent

Hindi ako magaling humawak ng pera

Mahina loob ko sa trabaho, hindi ako makatagal kaya ikaw gumagawa ng paraan para makapagbayad sa bills

Palagi kong kinukwento sa kaibigan ko kapag nag-aaway tayo

Reactive ako sa nararamdaman ko

Bossy ako

Isa akong disappointment sayo

Hindi ako kaproud-proud.

Hindi ka 100% komporatable sa akin

Hindi ko mabigay buong atensyon ko kapag may kinukwento ka

Insensitive ako

Hindi ako nagtatry alamin mga hilig mo

Hindi ako palaging tapat, naglilihim ako

Hindi ako maasahan

Hindi pa rin pabor sa magulang ko yung relasyon natin

Inconsiderate ako

Selfish ako

Unfair ako

Trigger mo ako

Lalong humirap buhay mo nung nakilala mo ako

Inilayo kita sa siyudad

Hindi ako sapat

Palagi akong nagkakamali

Mataas pride ko

Hindi sa lahat ng pagkakataon naiintindihan kita

Kung hindi mo ko nakilala, hindi ka nahihirapan sa pera ngayon

May better kang mahahanap na iba kasi hindi ako pumasok man lang sa bare minimum

Mas magagawa mo lahat ng mga hilig mo kasi hindi mo na kailangan i-consider yung gagastusin mo

Mas magkakaoras ka sa mga kaibigan mo

Hindi ako nagreresearch ng mga kailangan ng mga pusa

Inaasa ko lahat ng may kinalaman sa internet. Online banking, applications, inquiries.

Wala ng manggugulo sayo during working hours mo

Pinipilit kitang i-try yung mga bagay na hindi ka komportable

Duwag ako

Mahina loob ko

Bobo ako, palagi kitang hindi maintindihan

Bilang sa isang kamay ko kung ilan ang kaibigan ko, says a lot about me and my personality.

Ayoko sa sarili ko

Never akong naging helpful kapag kailangan mo ng opinyon

Hindi ko nabibigay kung anong kailangan mo kapag may problema ka

Insecure ako

Wala akong tiwala sa sarili ko

Hindi ako maaasahan

Failure ako

I am not strong enough for you

I am a disaster

Mapangpuna ako

I am not supportive enough

[chubbybooo]

kung paano, sino at anoman ako ngayon, resulta lamang ito ng takot nang muling pagbalik sa madilim na mundo. takot ito ng paulit-ulit na pag-iyak at pagkabalisa. takot ito ng muli pagkawala ng sarili at paghahanap ng saysay para gumising. matagal kong binuo ang dating nasira. ako. hindi ko sinasabing naging mabuti ang kinahinatnan pero doon ako muling nabuo. kailangan ko bang ihingi ng tawad sa lahat ng tao ang naging ako? siguro. hinahayaan kong mahalin ako ng lahat sa kabila ng walang kakayanan kong magmahal nang tama. ni pag-alaga ng nararapat ay hindi ko maibigay. sa dami ng nangyayari, isa lang ang nauunawan: lahat ng hawakan ko ay nasisira. siguro nga...baka nga... nararapat sa akin ang mag-isa, dahil ang mahalin ng tama, kahit kailangan, hindi mauunawan ng aking katawan.

[chubbybooo]

TMI

Ako: Gusto mo akong samahan? Maliligo na ako.

Danica: Sige pagka-out ko.

*Pumunta na ng banyo para makapagbawas muna*

Danica: Lab naka-out na ako!

Ako: Tumatae ako!

Danica: Bakit ka tumatae???? Siguro hindi mo ako mahal.

Ako: ???????

Ganito yata talaga makipagrelasyon sa bagets.

[chubbybooo]

Usually kapag nag-aaway kami at susubukan niyang iwanan ako sa bahay ng dis-oras ng gabi, palagi ko siyang pinipigilan kahit saktan niya ako kakapiglas. Sinasabi kong hindi ligtas para sa kanya dahil napakadali niyang dakpin dahil maliit siyang tao. Natatakot ako para sa kaligtasan niya. Wala akong pakealam kung anong gawin niya sa akin basta mapigilan ko siya at mapanatag akong ligtas siya. Kagabi nung umuwi ako galing trabaho, wala akong naabutang tao sa bahay. Nakaramdam ako ng luwag sa puso ko na wala siya dahil hindi ko rin siya gustong makita pero kahit ganon, tinignan ko pa rin kung talaga bang umalis siya. Sa pagcheck ko sa bahay, mukhang cellphone lang ang dala niya. Bago mag 10pm, umuwi siya. Ramdam ko na ayaw niya pang makipag-usap dahil hindi siya sumilip sa kwarto tapos after 15minutes siguro bigla niya uli kinuha yung susi ng unit, nagpalit ng damit at kinuha ang gamit. Wala akong ginawa at hinayaan ko siya. Sa paglabas niya, binagsak niya pa 'yung pinto, e wala naman kaming interaction sa mga oras na nagsama kami sa unit.

Okay lang naman mapagod 'di ba? Ang hirap pala makisama.

[chubbybooo]

Halos isang taon na mula nung bumukod ako sa parents ko, sobrang bigat pala talaga ng issue ng pera, no? Wala akong magawang iba ngayon kundi kumayod at matulog. Hindi ko magawang ilibre yung sarili ko o gawin yung pagliban sa trabaho kagaya ng dati dahil inaasahan ko 'yung kikitain ko sa kinsenas at katapusan. Napakalaking factor din ng pera sa relasyon namin ng girlfriend ko. Nakakalungkot pero ito 'yung realidad namin ngayon dahil sapat lang naman ang kinikita naming dalawa. Sapat. Walang sobra. Minsan kinakapos dahil sa mga hindi inaasahang mga gastusin. Madalas wala siya sa hulog dahil anxious na wala siyang pera at nakaasa sa akin o sa kaibigan niya.

Minsan napapaisip ako, ako ba 'yung dahilan bakit siya nahihirapan? Pero hindi lang naman ako 'yung nagdesisyon nito 'di ba? Ako rin naman, nahihirapan. Lahat ng gusto ko noon, napoprovide ko sa sarili ko, ngayon sobrang dalang na. Pero hindi ko naman sa kanya tinatapon 'yung bigat. Bakit pakiramdam ko pasan ko lahat?

Lately sobrang drained ako. Para bang hindi ako entitled para ma-acknowledge 'yung nararamdaman ko. Sa lahat ng pagkakataong gusto kong ramdamin 'yung sama ng loob ko, hindi ko magawa kasi sasabayan ako lagi ng galit ng girlfriend ko. Minsan kapag napag-uusapan namin, parang palaging importante kung sino ang tama. Puro pride. Nakakasuya. Hindi ba pwede 'yung nasaktan mo rin ako at iacknowledge mo 'yun?

Kailangan ko bang kabahan kung alam ko na lang na mahal ko siya?

[chubbybooo]

good things will happen 🧿

things that are meant to be will fall into place 🧿

[chubbybooo]

Ilang ulit ko bang sasabihing hindi ka mag-isa

na sa iyong pagkaligaw ay may kasama ka

Sa patag at malubak

Sa mga alon at payapa

kung hindi mo ako matanaw sa iyong kanan o kaliwa

Lumingon ka sa likod, ako'y nakaalalay

at handang saluhin ang dala mong bigat

Darating ang mga araw na iisipin mong wala kang uuwian,

mga araw na iisipin mong walang nag-aabang

pakinggan mo ako, mali ka

Hanggat buhay ang pag-ibig natin para sa isa't-isa

nakaabang ako sa pinto para pagbuksan ka

[chubbybooo]

Nakakailang subok na akong sumulat pero nahihirapan akong buoin ang mga pangungusap. Hindi ko malaman kung ano bang tamang salita ang makakapagbigay hustisya sa pagkabalisang nararamdaman ko ngayon. Hindi lang ito simpleng lungkot. Pinaghalong pagkagulat, galit, pagkabigo, pagtataka, pagkwestyon sa sariling halaga – gano’n lang ba ako kababa? Akala ko sapat na itulog lang ito, umaasa na baka pagkagising ko ay hindi ko na bitbit ang sakit ng kahapon – mali ako. Pilit kong nililibang ang sarili sa panonood at pagbabasa pati na rin sa sobra-sobrang oras ng tulog para lang makatakas ngunit bigo akong makawala.

Hindi ko itatanggi ang mga maling ginawa o ginagawa ko. Hindi ko ikakagalit ang pagpuna sa mga ito. Handa akong punan ang mga pagkukulang ko. Pero hindi ako ito lang. Hindi lang ako hanggang dito lang. Hindi lang ito ang alam ko. Masasabi nating nasa ibang lugar ako ngayon pero hindi ibig sabihin no’n ay hindi ko mararating kung nasaan ka man ngayon. Gusto kong mawala itong galit sa puso ko pero nahihirapan ako – ngayong nalaman kong ito lang ako sa ‘yo.

[chubbybooo]

Sa tuwing umuuwi ako galing sa apartment mo, palagi mong sinasabi na malungkot ang kwarto mo o kaya naman parang walang laman ito. Sa tingin ko e paraan mo ito para sabihing hindi ka na sanay mag-isa o hindi kaya para sabihin sa aking gusto mo na lang ako palaging kasama. Sa totoo lang, hindi ko naiintindihan 'yang statement mo na 'yan. Ano bang ibig sabihin ng malungkot ang kwarto mo dahil wala ako? Umo-oo na lang ako at nagpapanggap na naiintindihan ko.

Tatlong gabi at tatlong araw kitang nakasama nitong weekend. Dito tayo nag-stay sa bahay namin, saktong wala ang parents ko sa bahay kaya talagang solong-solo natin dito. Hindi ko alam kung napansin mo pero pinaghandaan ko talaga ang pagbisita mo rito sa bahay. Nilinis ko ang kwarto ko, nagresearch ako ng mga pwede kong lutuin para sa 'yo, e hindi naman talaga ako marunong magluto. I just wanted to give the best for you. Wala rin naman tayong masyadong nagawa rito sa bahay dahil hindi tayo pwede lumabas dahil sa sobrang daming marites na kapitbahay. Binuo lang ng pagkain, pelikula, tulog, at landian 'yung weekend natin. Pero alam mo, ngayon ko talaga narealize na gustong-gusto kitang pinagsisilbihan. Sabi mo nagpapaalaga ka sa akin pero hindi ko siya ganong nakikita. Masaya akong ipagluto ka, tulungan ka sa pagligpit ng mga gamit sa kwarto mo, 'yung pagtiklop ng mga gamit mong damit kapag rumerenta tayo ng condo para lang makapagsleepover together. Nakakapagod sa totoo lang kasi tamad ako pero masaya talaga ako na napagsisilbihan kita.

Ngayon habang nakaupo ako sa sofa sa gilid ng kama ko at naghihintay ng a las nueve ng gabi para gisingin ka, naintindihan ko na rin sa wakas 'yung madalas mong sinasabi kapag umuuwi ako. Ang tahimik na rin kwarto ko. Lalo kong naramdaman na walang laman ang kwarto ko. Wala na 'yung mga gamit mo rito, wala na yung batya na ginawang litter box ni Whimsy, wala ng Whimsy na nakahiga sa drawer ko, wala ng maingay na asong kumakalampag sa pinto ng kwarto ko kasi wala na siyang pusa na aawayin at tatahulan at syempre wala ka na rin, na walang ibang ginawa kundi matulog sa kama ko. Nakakatawa, palagi kitang inaaway na tulog ka nang tulog pero sa tuwing magpapahinga na tayo sa gabi, ako palagi ang nauunang humilik.

Mahirap pala magpatuloy sa sarili mong kwarto. Hindi ko alam kung bakit nag-aabang akong lumabas ka ng banyo ko na bagong ligo. Hindi ko alam bakit tinitignan ko nang paulit-ulit 'yung ibabaw ng drawer ko. Nalulungkot ako kapag tinitignan ko 'yung kamang hihigaan ko mamaya at alam kong wala ka na rin doon.

Hindi bale, kapag handa na ako at nakalipat ng trabaho, magsasama rin tayo.

[chubbybooo]

Umiiyak ako sa trabaho ngayon.

may kirot sa dibdib nang sinabi mong baka hindi na ito hiatus, at baka hindi ka na bumalik. parang naputulan ako ng isang binti. parang hindi ko na alam kung paano maglakad o tumakbo. ayokong masadlak sa isang lugar at magmukmok sa dahilang hindi ka na babalik, dahil alam kong ayaw mong makita ako na malungkot. kaya pinilit ko ulit na maglakad at tumakbo, para kung sakaling maligaw ka ulit dito, may mga kuwento at mga larawan akong pwedeng maipakita sa iyo na alam kong ikatutuwa mo. mga larawan ng paglalakbay o kahit simpleng larawan tanghalian ko. siguro nga at bahagi ito ng Grand Scheme of Things na pareho nating pinaniniwalaan. magtatagpo pero sadyang aalis din. 9 years o halos isang dekada na rin, mahaba-haba din ito, ni wala akong kasintahan na tumagal kahit limang taon. kung tutuusin marami ang lumisan ngayong taon, at isa rin ako sa mga lumisan. ito yata ang theme ng 2022, departures... diaspora... leaving... paglisan. literal man at hindi literal. sadyang hindi lang maiwan ang magdamdam ng kaunti dahil lumalim din ang mga ukit. isang maliit na bahagi ang gustong maghanap ng paliwanag, pero nangingibabaw ang bahagi na gustong umunawa ng walang paliwanag. acceptance...

nakakasalaw ang araw. but at the same time you love its presence, you love basking in its warmth. i wish its sunny today. at least from where you are right now. another year acquired. let's cheers to that.