cilekralicesi - Tumblr blog

[cilekralicesi]

Hiç uyumadım mesela bu gün. Kalbim çok yorgun. Kalbim çok ağrıyor. Bu gün herşeyden vazgeçtim yine.

01.02.2024

[cilekralicesi]

New jersey - 2024 - modellik

Hissedilen: 01.10.2023

Mavibahçe Talat abi, Ali Kemal, Çağla, lavin, alkım balkon

03:23

[cilekralicesi]

Baba

[cilekralicesi]

Bazen çok sevdiğiniz birisini kaybedince onu her şeye anlam olarak yüklüyorsunuz. Kimi zaman bir rüzgar kimi zaman bir kelebek kimi zaman bir kuş vs vs. Bu gün ilk kez başıma böyle derinden hissedebileceğim bir şey geliyor işte. Bir yerde okumuştum insanlar sevdiklerini kaybettikleri zaman Allah onlara sanki onlardan gelen sevgiliymiş gibi kelebekleri gönderir ki bir anlık da olsa içi huzur bulsun diye. Saat 02:26’dan beri hala yanımda. Ne gidiyor ne de kaçıyor. Öncelikle koluma kondu antenlerini oynatarak sanki kolumu sever gibiydi. Sonra yere uçtu. Halının üstüne eğilip parmağımı uzattığımda oraya kondu. Elimden gittikten sonra da o kadar uçacak yer varken gidip babamın devamlı yattığı ve aynı zamanda içinde eşyalarının olduğu koltuğa kondu. Bir süre daha orada durduktan sonra kalkıp yanıma geldi. Ve bu saat oldu hala burada. Bazen çiçekler belki rüzgardan belki değil yapraklarının kıpırdadığını hissettiriyor. Garip bir his bu gün. Hiç böyle bir şey yaşayacağımı tahmin etmemiştim. Buradasın yine baba ve ben seni inanılmaz hissediyorum. Çok garip her şey. Senden sonra 752 gün geçti ve ben ilk kez böylesine seni hissediyorum. Evet bazen varlığını hissediyorum tabiki de ama bu denli değil. Bu gün bir başka. İşin garip yanı ben 3 gündür ağır acılar içinde rahatsız yatarken sanki bana bir şey anlatmak ister gibi buradasın. Koskoca karanlığın içindeyim sanki. Tek ışık ise elimde ki yanan telefon. Tüylerim ürperiyor resmen. Hiç gitmesen keşke hep burada kalsan ve ben her zaman burada olduğunu benimle olduğunu bu denli bilebilsem. Sana o kadar ihtiyacım var ki. Sana, yanımda olmana, en ufak bir umutsuzluğum da umut vermene, gülüşüne her şeyine çok ihtiyacım var. Küçücük bir kelebek olarak bağlandım sana yine. Aklım gidiyor ya gidersen ya uçarsan diye. Seni kaybetmekten korkuyorum yine baba. Seni her şeyden çok özledim ve seni çok seviyorum.

04:30

Televizyonun karşısı eşyalarının olduğu koltuk

16.09.2023

[cilekralicesi]

Bir şeyler var kalbimi zorlayan. Bir şeyler var kalbimi yoran. Zaten ne kadarlık ki benim kalbim. Sahi benim kalbim ne kadar diri ne kadar genç? Ya da bir şeylere ne kadar bağlı? Bazı günler bana nefes almak bile iyi gelmiyor mesela. O günler toz tanesi olup yok olmak istiyorum. Toz tanesi olup havaya karışmak. Yaptıklarım yanıma kâr kalsın diyerek. Günahı ve sevabını göze alıp yok olmak istiyorum bazen. Varsın günahım çok olsun en fazla ne olabilir ki diyorum bazen. En fazla diğer tarafta azap çekerim. Sonra diyorum ki eee sen bu tarafta ne yaşadın ya da ne yaşıyorsun ki. Pekte bir farkı yok benim gözümde. Zaten ne uykuyu sağlıklı uyuyabiliyorsun ne hayatı normal yaşayabiliyorsun. Yaşıyorsun işte ayak üstü sadece nefes alarak. Bazı zamanları da unutmamak için anca yazıyorsun işte sadece. Sevdiğin birini görmek, karşısında oturmak güzel mesela. Tabi gerçek benliğinizi bilmediği noktaya kadar. Bu günde öyle bir gündü işte.

19.08.2023

00:30

Balkonun önünde ki koltuk

[cilekralicesi]

Bu gün ilk defa 71 yaşında karşımda çocuk gördüm. Aldığım elektrikli süpürgeyi nasıl bir heyecanla bekledin sen ya. Kalbim gözümdeki görüntülere çok çaresiz anne. Ezan okunuyor yine Allahım benden alıp sana versin ömrümü. Ben uyuyamıyorum. Ben yavaş yavaş deliriyorum anne.

05.10.2023

Ontan rezidans arkadaşımın evi

05:13

[cilekralicesi]

Zaman neden hep birbirinin tekrarı gibi ve dahası da şu ki daha şiddetli bir acıyla birbirinin benzeri olaylar. Eskiden de geceleri uyuyamaz babamı izlerdim ya ona bi şey olursa diye. Şimdi ise babam yok ve ben bu sefer de yine babamın yattığı koltukta yatan annemi izliyorum ya bir şey olursa diye. Bir kez ölüm acısını tattıktan sonra insanın içinde garip bir korku ile yaşıyormuş eğer ardında bıraktığı insanlar var ise. Annemde babam gibi aynı şekilde kalp yetmezliği olduğunu öğrendiğimden beri yine babamda olduğu gibi kaçıyorum. Aslında benim kaçtığım tek kişi kendimim. Sanki tavuğuma kışt demişler de ben herkesten nefret ediyormuşum gibi kaçıyorum. Kalp yetmezliği dışında ciğerleri su topluyor ve kalp büyümesi var. İşin komik yanı ne biliyor musunuz meğer bu kalp genetikmiş. Yani bir aile de 4 kişide de kalp varsa bunu sonradan öğreniyorsan eğer sonra anlıyorsun ne yazık ki. 1,5 ay boyunca evden kaçtım resmen uzaklaşmak istedim görmek, duymak, bilmek istemedim hiç bir şeyi. Çünkü gözümün gördüğüne çözüm bulamayınca daha çok yanıyor insanın canı. Oysa ki herkes seni kırılmaz çelik gibi bilirken sen ondan önce ölebilmek uğruna 30 yaşında yine intihar ettin, hastane köşelerinde sabahladın vs. Dışarıya kaplan ama kendi içine bir karınca bile değilsin. Şimdi oturup yine aynı koltukta uyuyan anneni izliyorsun. Biliyorsun bu acıyı yeniden yaşayacaksın. İlkini evet atlattın ama ikincisini atlatamayacağını ikimizde çok iyi biliyoruz sevgili kendim. Kemiklerine kadar işlemiş korkuyla yaşaması çok zor daha birinciye alışamamışken hele. 04:26 sabah ezanı okunuyor. Oldum olalı hep korkutuyor sabah ezanı beni. Küçükken de öyleydi. Ezan okunurken tek duam benim ömrümün hepsini al ama benden önce annemi benden alma Allahım nolur olur mu? Çünkü ben bu acıyı taşıyamam. Ve kendi kendimi her gün acıyla besleyerek kendi kendime bunu yapıp sonrasında onların yanına değil de başka bir yere onlardan çok uzak bir yere gitmek istemiyorum. Beni onlarsız bırakma Allahım olur mu ? Allahım seni çok seviyorum annemi ve babamı çok seviyorum. Beni bırakma onlarsız yalvarırım bırakma.

05:00

Balkonun önündeki koltuk

20.07.2023

[cilekralicesi]

İnsanlar ve kötü niyetleri hepsinden tiksiniyorum.

[cilekralicesi]

Bu gün 30 yaşıma girdim. Koskoca evde tek başıma. Bütün duvarlar üzerime devrildi yine de iyiyim dedim. Nasıl iyi olayım ki ben. Ne babam var yanımda ne sevdiğim adam. Kendi ablam bana adım atmadı. Daha ne kadar boktan olabilirdi ki her şey. Ölsem yeridir derler ya tam olarak o noktayım. Ben neredeyim onu da bilmiyorum. Kendi içimde kayboldum. Ne babam geliyor artık rüyalarıma ne sevdiğim adam. İkisinin de yüzünü unutmamak için izledim videoları var sadece elimde. Ne güzel geldi 30 ama dimi? Boşver çağla.

22.02.2023

Folkart Vega - Burcu’nun evi

[cilekralicesi]

Bazen o kadar basit ki isteklerim. Mesela bu günden pay biçelim. Bu gün o kadar çok isterdim ki sabahtan kalkalım kahvaltı hazırlayım sana severek. Sonrasında oturalım PlayStation oynayalım. Sen yenemesem bile seni yenmişim rolü yapsan sonra ben bu anlasam bunun üstüne gülsek. Sonra beraber maç izlesek. O maçta hangi tarafı tutarsak yenilen ona bir şey yapma borcu olsa. Ama öyle büyük bir borç değil. Yenilen mesela bütün gün koala olsa. Yapışık ikiz gibi gezmek zorunda olsa benim açımdan. Sen ne istersen zaten okey. Ne bileyim ya da bizim evde izlesek bu maçı. Babam da olsa. İkiniz bunun hakkında yorum yaparken ben babamdan yana gözüksem de ben senden yana olsam aslında. Çok basit ya. Her şey ama her şey çok basit. Dünyaları istemedim ki ben. Her şey çok normal olsun istedim. Bir ailem olsun istedim. Birine ya da birilerine ait olmak istedim. Birilerine sahip olmak aynı zaman da bunun gibi. Ama olmadı. Hiç bir zamanda olmayacak. Değişik işte ben de bilmiyorum ki hiç bir şey zaten.

20.01.2023

İstanbul - Viaport

[cilekralicesi]

Çok denedim ama olmadı. 2 adam arasında canımı verdim. Biri babam biri sevdiğim adam. O kadar çok özlüyorum ki ikisini de. Biri hayatta değil biri yanımda değil. Ya zaman geçiyor ya zaman. 30 yaşına geldim. Ben aşık olduğum da 17 yaşındaydım. Hala aynı yerdeyim. Ciğerime kadar acıtıyor artık bu durum.

[cilekralicesi]

Tam 7 yıl önce paylaşılmış bir yazı nasıl hala devam edebilir ki aynı acıyla. Şaka gibi değil mi?

[cilekralicesi]

Nasıl anlatacaksın ki zaten. Anlatamazsın. Anlamıyorlar.

[cilekralicesi]

Çok özlüyorum seni…

[cilekralicesi]

Yoruldum desem anlar mısınız sanki? Ya da dur desem durur mu bu acılar? Üzerime üzerime geliyor hepsi. Durmadan. Durdurak bilmeden. Kaçmaya çalıştıkça daha çok yakalanıyorum beynimin en derin karanlıklarına. Kemiklerim kırıldı. Kırıldığı yetmemiş gibi şimdi ise tuzla buz edilme peşinde. Korkuyorum. Çok korkuyorum. Kapkaranlık bir odada kapının arkasına saklanan, sobelenmeyi bekleyen kız çocuğundan farksız olarak korkuyorum. Ağırıma gidiyor. Canımı yakıyor. Bazen son bakışlar kalır aklında. Öyle kalır her şey. Son bakışta kaldığı gibi. Acım ciğerimi deliyor. Bazen yetişemezsin son nefese. Bazen ise son nefes seni bekler. Yaşamaksa bu eğer, eğer layığın bu kadar ağırıysa eğer dibine kadar yaşıyorsun işte. Kemiklerinde kırılıyor dahası da oluyor. Sesin çıkmıyor. Çıkartamıyorsun. Çünkü biliyorsun ki senin sesin herkesi bastıracak. Senin çığlığın herkesi sağır edecek. O yüzden susman lazım. Kendine dönmen lazım. Kendine konuşman lazım. Çünkü seni senden başka kimse anlayamaz, toplayamaz. Olmaz, yapamaz. Tek bildiğim bir kemiğimin kırılmasına daha dayanamam. Hayatta kalmamı sağlayan tüm kemiklerim gitti. Geriye kalanlarla sadece nefes alınıyor bende. Nefes almam için lütfen. Var olmam için lütfen.

06/11/2021

Ev - Babamın koltuğunun karşısı

[cilekralicesi]

Kendimi tamamen dağıtmak ve dağıtmamak arasında gidip geldiğim dakikalardayım yine. Ağırıma gidiyor yine her şey. Dışarıda yağmur yağıyor. Sırılsıklam olup saatlerce ağlamak istiyorum. Bunu yapamıyor olmak daha da acıtıyor. Tek ihtiyacım olan şey bu belki de şu an. Ama bunu bile yapamıyorum. Otokontrol ya kendine sahip çıkman lazım ya. Ben kendime neden sahip çıkıyorum ki? Neden? Ben kimim? Neyim? Neredeyim ? Oturduğum bir taburesinde devirdiğim bardak sayısı kadar varım hayatta. Gerisi yok. Acım ciğerimi deldi geçti. Birini mezara vermek çok zormuş. Toprak olduğunu bilmek çok zormuş. Biri toprak oldu biri yok oldu. Herkes bir çözüm bulmaya çalışıyor bu durumuma. İyi de ben çözüm aramıyorum ki. Ben çözümüm bana duvar olduğunda anladım bunu ben çözümsüzüm. Hayat bana seçenek sunmuyor çözüm için. Olduğum yer belli. Nereye gittiğime gelirsek orası meçhul. Çünkü bilmek istemiyorum ki. Tek bildiğim şey hayatta kalıp nefes aldığım her süre zarfı bana haram, bana yazık. Ben sevdiğim adamı kaybettim ben babamı kaybettim ben çocukluğumu kaybettim. Ben kendimi bile bulamıyorum ki.

02.11.2021

Alsancak / Duvar

[cilekralicesi]

08.09.2021

Hayatla ölüm arasında yaşadığım bu günlerde beni ayakta tutabilen şeyin ne olduğunu buldum. Beni öldüren de beni ayakta tutanda aslında aynı şeydi. 3 sene sonra yine yanımdaydın. Yine sarıldım, yine gözlerinin içine baktım. Belki benim bakışlarım donuktu acımdan ama kalbim hala aynıydı. Gözlerinin karasında yine kayboldum. Sesinde yine güç buldum. Aslında birbirimizi yaralayanda en çok bizdik ve bize en iyi gelen şeyde yine bizdik. Bilmiyorum belki de bu sadece benim için böyledir. Hissettiğim şey tam olarak bu ama. Ben bu hayatta sadece iki tane adam sevdim. Biri babamdı diğeri de sendin. Bunu bu gün sana belki de ilk kez söyledim. Ama bu hep böyleydi. Ben biri toprağa verdim seni de uzaklara. Kalbin benden kilometrelerce uzakta. Belki hissiz oturdun karşımda, belki de sadece amacım bana yardım etmekti bilmiyorum. Tek bildiğim şey gözlerim sana bakmazken bile senin bakışlarını görebiliyor olmamdı.

00:14

Bak yine tarih tekerrür etti. 09.09.2021. Benim hayatıma gelişin 09.09.2011’di. Aradan koskoca 10 yıl geçti. Dile kolay 10 yıl. Ve sen bu gün yine yanımdaydın. Zaman akıp gidiyor tutamıyoruz. Bu zaman zarfında tek değişmeyen şeyse senin bakışların ve benim sana olan hislerim. Ve babam. Dilerim bu gün bizi görmüştür. Senin yanında nasıl olduğumu görmüştür. Ben onu göremiyorum ama dilerim ki o görmüştür. Ve en çok seni onun yanına götürmek istiyorum. İşte o zaman her şey tamam olacak gibi. Her şey sanki o zaman değişecek gibi. Aynı anda bu kadar acıyı kaldırmaya benim yüreğim dayanmaz ki. İkinizin acısı bana çok ağır. Ben zaten seni daha atlatamamışken babam geldi omuzlarıma. İkiniz de çok derin yarasınız bende. İkinizi de benden silip atabilecek hiç bir güç kuvvet yok. İkinizi de sonsuz bir sevgiyle seviyorum ben çünkü. Biriniz babam biriniz arkadaş, eş, sevgili, abi, dost. Sıfatına her ne demek istersen. Kalbimde ki sonsuz sevginiz her zaman yerinde kalacak. Acınız içimde çok büyük. İnan bana çok büyük. Kahrediyor ama sevginiz sonsuz. Baba, nolur baba yardım et olur mu nolur. Sana yalvarırım bana hayatta tutunmak için sebep olarak onu ver. Ondan başka hiç bir şey iyi gelmiyor bana. Sen beni bırakıp gittin ama nolur bir şey olsun baba lütfen olsun. Yeniden olsun. Söz dayanacağım aklımı kaybetmemek için ama nolur baba bir şey olsun.