clairebroekmancommunicatie-blog - Tumblr blog

[clairebroekmancommunicatie-blog]

Politics: more a theatrical play than valuable content?

Image 1: House of Cards

We all know that there are certain people who make certain rules in our country. It is a game between powerful people that should lead to decisions, which the country can benefit from. It often is being compared with the game of making a house of cards. The ones who are the most powerful, can entertain the crowd and are being loved fight with each other to become that special leader. In this fight the weak ones lose and fall. Although that used to be the game…

Nowadays I’m not so sure anymore. If we look at the newspapers and simply read all of the headlines. Is there so much to read about actual news worthy content? It looks like these days politics has changed. It became a beauty pageant. Which person is the most attractive one for the job? No, I’m not talking about good looks. I’m talking about being sincere. When it comes to elections people are being manipulated. It is all about social campaigns, making promises that seem to good to be true, being attractive for every target group and most of all to become popular. Research shows that Dutch people and especially the younger ones don’t believe in politics anymore. I don’t blame them. I am losing it a little bit as well.

Believing in the game

That we don’t believe in politics anymore isn’t only because of what we see and hear in the Netherlands. It also has something to do with our digital area. We read a lot about politics from all over the world. The elections in America (or should I say the puppet show in America) made us very critical. Donald Trump fought hard against Hillary Clinton in the running to become the new president of the United States of America. The fight mostly contained personal and emotional accusations or lousy arguments why someone had to be elected. Is this the way to earn your credits?

Image 2: Quote Donald Trump during elections 

Do we even listen to the important stuff?

You read a lot about funny comments that were made during a debate or campaign. The things that are attractive for gossips are remembered. Things that really concern our society aren’t that sexy and are being forgotten. But if a candidate makes a mistake by saying something racist or funny it automatically is news! Geert Wilders (PVV) is a wonderful example of being memorized by saying one thing. He will always be remembered just by saying one specific sentence. 

If you follow the news on a daily basis and you know exactly which parties are standing for which problems in our society it is easier to make your decision on Election Day but what to do with all of the students? Now I’m talking about my age. The people who know what is going on in our country but don’t know the specifics. What is really good for us? How can we know for sure that we are voting for the good ones? And if we vote is that even meaningful? NOS recently published an article about that young people often don’t vote. But can they really blame us for that?

Image 3: It is an illusion 

And the winner is...

Let’s have a look at all the pageant queens in our political system but also in other parts of the world like America. Do you remember the words of Obama and Trump that caused popularity? Sentences like “Yes we can” or “I am going to beat everyone who is against me”. It looks to me like we are living in a world that doesn’t seem to care anymore about realism. It nowadays has got a lot to do with being the star of the election. It is about becoming the most popular leader or influencer. But those words, those promises that were made during this contest, what do we see of them now?

Puppet show

We young people don’t see real debates or hear sincere comments being made by people in politics. We just hear what they are repeating on social media. The funny, terrifying, emotional and attractive quotes. If you discuss politics with your friends it seems to me like everyone already got an opinion about everybody. Geert Wilders is a racist, Mark Rutte is arrogant, Donald Trump is the devil that will cause World War III and Obama is a saint and did nothing wrong during his time in the White House. Our minister Rutte was a guest in a talk show so that he could let us see how normal he actually is. His performance received a lot of negative reactions. It was like he studied for a play. It was all about starting his campaign on the right foot. Is this a way of winning the crowd? It looks to me that his little rehearsal failed...

Image 3: Serious business  

I think it is time for us young people to dig deeper. It is time for us to grow up and see through that fake performance. In March this year we need to make a decision in the Netherlands about who is going to lead us for the next four years. We don’t vote for a president, but for someone that will represent us. We have to vote for someone that resembles our rights, our needs and norms. I think it is important to write this because I hope the younger people realize that politics is about winning the crowd. It is our job to vote for the one that isn’t just winning that crowd, but also that person who can keep the crowd satisfied. If you don’t know what to vote for then don’t vote at all, but if you don’t vote then don’t complain!

Audio 1: elections what do they stand for?

[clairebroekmancommunicatie-blog]

Een middagje goed praten

Netwerken is een cruciaal onderdeel van communicatie. Je leert om op mensen af te stappen, naar mensen te luisteren, jezelf representatief op te stellen en om een gesprek goed lopend te houden.

Vandaag hadden wij op Hogeschool Leiden het slotevent van de module ‘De Communicatieprofessional’. Het was de bedoeling om een communicatieprofessional te zoeken in één van de drie sporen. De drie sporen zijn:

- Werken in loondienst;

- Doorstuderen;

- ZZP’er.

De middag werd gevuld met lezingen, speeddates tussen communicatieprofessionals en studenten, een forum en aansluitend een borrel om nog verder te netwerken.

Ik nam vandaag Jan Jaap van Weering mee. Wie is deze meneer nu precies?

Jan Jaap van Weering heeft al tientallen jaren een warme belangstelling voor etiquette en omgangsvormen. Hij dankt zijn kennis van goede manieren en gevoel voor decorum grotendeels aan zijn opvoeding en aan zijn latere (bestuurs)activiteiten met een sterk representatief karakter. Jan Jaap werd in 1958 geboren in Hilversum. Hij groeide op in Oegstgeest en in Indonesië. Hij voltooide zijn opleiding aan de IVA Businessschool te Driebergen. Hierna vervulde hij zijn dienstplicht bij het Korps Mariniers. Vervolgens trad hij toe tot de Marketing Retail-organisatie van de Royal Dutch Shell plc, in Nederland. Hier heeft hij ruim 28 jaar gewerkt, altijd in commerciële en communicatieve functies. Hij heeft trainees en collega’s begeleid bij het correct omgaan met klanten. Zijn laatste functie was Huisstijlmanager bij Shell Verkoopmaatschappij B.V. Hij verliet Shell in 2008.

In allerlei situaties merkte Jan Jaap dat mensen zich onzeker kunnen voelen over hun houding en gedrag bij formele gelegenheden. Vanaf de jaren negentig is hij zich gaan verdiepen in de achtergrond van omgangsvormen en begon hij in zijn vrienden- en kennissenkring adviezen te geven over etiquette en omgangsvormen.

Geleidelijk aan ontwikkelde hij het plan om deze activiteiten een professionele vorm te geven. Met zijn bedrijf Distinguished, opgericht in 2008, heeft hij inmiddels een indrukwekkend cliëntenbestand opgebouwd.

Het was een leerzame middag en erg leuk om je als student te wanen in de wereld van communicatieprofessionals.

[clairebroekmancommunicatie-blog]

Humor in het politieke spelletje

Communicatie en politiek? Die combinatie is niet één van de eersten die je te binnen schiet. Toch ben ik echter al vanaf kinds af aan erg gefascineerd door het communiceren in deze wereld. Wat maakt het politieke spelletje nu zo intrigerend? Mijn kijk op het spelletje is in de loop der jaren flink veranderd en ik kan wel stellen dat ik inmiddels fan ben. Politiek roept vaak uitspraken op als: “Bah, wat saai!” en “Politica zijn een apart slag volk”, maar ik ga jullie laten zien dat er ook daadwerkelijk wel humor heerst in dit wereldje. Vaak worden er, zonder dat de politica het weten, humoristische uitspraken gemaakt. Achter deze uitspraken zitten vaak speechwriters, die de woordkeuze heel nauwkeurig bepalen.

We beginnen met dé man, waarmee we zowel een haat als liefdesverhouding mee hebben: Geert Wilders.

Deze man zegt soms de dingen met veel haat, maar hij verwerkt er wel de harde feiten en een vleugje sarcasme in.

Zo zei hij het volgende:

“Nog even en 1 op de 5 mensen in de EU zijn moslim en wat is dat een goed nieuws voor dit multiculturele kabinet”

Ook zijn er mensen in de politiek die woordgrapjes maken met de achternamen van zichzelf…

''Kant aan de kant. Persoonlijk drama. Politiek kan genadeloos zijn.'' (4 maart, Agnes Kant stapt op als fractievoorzitter van de SP. CDA-Kamerlid Mirjam Sterk reageert.)

Ook zijn er mensen in de politiek die dingen lezen in de roddelblaadjes en een uitspraak maken, waarvan zij weten dat sommigen zo over hun denken…

“Ik ga mijn keuken verven. En ik ga even intens genieten van mijn midlifecrisis.'' (17 december: Femke Halsema stapt op als leider van GroenLinks.)

 In de politiek zitten is moeilijk en wordt vaak onderschat. Altijd maar het goede proberen te doen en vechten voor de rechten van de Nederlandse burger. Mensen zijn nooit helemaal tevreden en reageren altijd frustraties op andere mensen af. We moeten niet vergeten dat de politiek ook bestaat uit mensen. Deze mensen communiceren voor ons en met ons. Het politieke spelletje is naar mijn mening een fascinerende kant van communicatie.

[clairebroekmancommunicatie-blog]

Kopje koffie, sapje en een krantje? Het is weer weekend

Het is 21 januari 2017. De week is weer voorbij! Altijd als de zware studieweek weer voorbij is en ik mijn huisje weer aan kant heb gemaakt, dan pas begint het weekend voor mij. De wekker gaat en je drukt deze gerust nog even een paar keer uit. Geen zorgen en (meestal) geen drukke planning in de vroege ochtend. Voor mij begint het weekend pas echt op het moment dat ik de brievenbus open en het NRC eruit tover. Heerlijk is dat! Die eerste kop koffie, een glas vers geperst sinaasappelsap en met een krantje aan de ontbijttafel zitten. Waarom ben ik nu trouwe lezer van het NRC? Tuurlijk, lezen over wat er gebeurt in de wereld en het politieke spelletje wekken mijn interesse al zeer lange tijd. Toch is er één specifiek aspect in deze krant waar ik echt naar uit kan kijken: de column van Youp van ’t Hek. Ik ben fan! Ik heb inmiddels ook twee boeken van Youp. In deze boeken heeft hij al zijn geschreven columns samengebundeld.  De titels van zijn column, de humor, de politieke statements, de nuchtere kijk van een Amsterdammer en de soms ietwat te directe/botte meningen. Ik heb er nog altijd ontzettend veel bewondering voor en ben enigszins jaloers op het feit dat iemand kan schrijven wat hij denkt, zonder dat iemand hem hiervoor aanklaagt. We genieten van onze chagrijnige, kale, dikke brillenmans. Vrijheid van meningsuiting; het is een kenmerk van ons koude kikkerlandje waar Youp veel waarde aan hecht. Zonder dit recht zou hij niet kunnen zeggen wat hij denkt. Deze man zegt niet alleen wat hij denkt. Hij weet dit ook nog op een zeer goede en communicatief sterke manier te brengen. Mocht je het in beginsel totaal niet eens zijn met meneer van ’t Hek, dan kan dit met een paar botte, scherpe, schunnige, grappige en/of intelligente zinnen veranderen. Opiniërend schrijven met een vleugje humor; ook dat is communicatie. 

[clairebroekmancommunicatie-blog]

Powervrouwen in Leiden

Maandag 16 januari 2017 presenteerde de organisatie ‘Leidse Praatjes’ een interessante bijeenkomst in het knusse cafeetje ‘Vooraf en toe’ in Leiden. De netwerkbijeenkomst ‘Powervrouwen’ liet de verhalen horen van twee zogeheten powervrouwen in Leiden. De eerste spreekster was Maartje van Woude, hoogleraar rechtssociologie aan het Van Vollenhoven Instituut voor Recht, Bestuur & Samenleving van de Universiteit Leiden. De tweede spreekster was Marleen Damen, PvdA wethouder Werk & Inkomen, Wijken en Financiën in Leiden. 

Maartje van Woude

Ik heb het meest genoten van deze spreekster. Ze had een zeer doortastende persoonlijkheid. Er werd veel nadruk in het verhaal gelegd op het feit dat ze erg jong was en al een hoge positie had bereikt in het leven. Maartje heeft veel gesproken over het volgen van je ambitie en dromen. Dit was ontzettend inspirerend. Het feit dat soms de dingen niet gaan, zoals je dat verwacht, maakt dat je op een andere plek komt die misschien veel beter voor je is.

Marleen Damen

De wethouder was in het begin een vrij moeilijke spreekster. Dit kwam doordat ze een vrij harde en nonchalante manier van spreken had. Het was op deze manier iets moeilijker om je als luisteraar te verplaatsen in de spreekster. Halverwege het verhaal merkte je waar haar houding vandaan kwam. Het werd ook gelijk een enorm interessant gesprek. Marleen vertelde onder andere dat zij zich niet wil profileren en/of zichzelf niet wil promoten voor de buitenwereld. Ze is zichzelf en mensen moeten je accepteren zoals je bent. Door haar directe opmerkingen heen zag je ook veel humor.

Het was ontzettend interessant om een eerlijk verhaal te horen afkomstig van vrouwen die op een zeer hoge positie werken. Er werd natuurlijk ook veel over genderdiversiteit gesproken gedurende de avond. Beide vrouwen vertelde dat zij zeker te maken hebben gehad met de ongelijkheid tussen man en vrouw. Zo werd er aan Maartje van Woude gevraagd, op haar eerste bijeenkomst van hoogleraren, bij wie zij precies hoorde. De man ging er automatisch vanuit dat zij als vrouw bij een man hoorde en dat deze man een hoogleraar was. Ook Marleen Damen gaf aan dat mensen vaak vroegen of haar man het wel goed vond dat ze zoveel werkte.

“Waarom zou iemand dat voor mij bepalen? Ik ben toch zelf baas over mijn eigen leven”.

Ik vond deze uitspraak ijzersterk en snapte ook direct waarom zij plaatsgenomen had op de praatstoel.

Nadat een gesprek afgelopen was, kon het publiek vragen stellen of inhaken op eerder gestelde vragen. Ik heb zelf ook een vraag gesteld gedurende de avond. Ik heb deze vraag gesteld aan Maartje van Woude, omdat ik het gesprek over genderdiversiteit onderling bij collega’s nauw op de voet volgde. Ik vroeg mij af of deze genderongelijkheid misschien ook terug te zien was in haar klassen. Hierop antwoordde Maartje dat zij dit zelf niet meegemaakt heeft, maar haar collega’s wel. Studenten hebben een stereotype hoogleraar in gedachten en soms uiten zij deze frustraties tegen vrouwen (niet voldaan aan het stereotype: grijze behaarde man in pak). Ik heb hier nog een tijd op doorgevraagd, waardoor Maartje uiteindelijk begon over haar eigen persoonlijkheid. Ze is een erg direct persoon en laat zich niet makkelijk uit het veld slaan. Op het moment dat een student een negatieve opmerking tegen haar zou maken, dan zou ze in het openbaar vragen naar zijn/haar standpunt.

Tussen de twee spreeksters door was er de gelegenheid om te netwerken. Er lieven veel communicatieprofessionals rond en het was erg leerzaam om deze mensen te spreken over de dagelijkse routine in het leven. Een communicatieprofessional die vertelde over haar aandeel in de wereld van Marketing was Yildiz van Zijl. Het was vooral leuk om te zien dat zij erg begaan was met de overige studenten die rondliepen en geïnteresseerd waren in haar vakgebied.

De netwerkbijeenkomst vond plaats vanaf 19:30uur tot 21:30uur. Het was erg leuk om een keer zo’n bijeenkomst mee te maken