cnnkrly

[cnnkrly]

İyi ki doğdun José Saramago!

Kitapları sadece Portekiz’de iki milyonu aşkın satmış, yapıtları 25 dile çevrilen, Nobel Edebiyat Ödülü sahibi usta yazar #JoséSaramago, 102 yaşında. 💛

[cnnkrly]

dışarıdan bakıldığında umursamaz olmayı başardın da içeride hâlâ ellerin titriyor

[cnnkrly]

Okuduğum en güzel ve belki de beni en çok etkileyen cümlelerden biri : Nasiple kavga edilmez. Kadere teslimiyetin ve tevekkülün en güzel ve öz anlatımı olabilir. Ne yaparsan yap varacağın yalnızca nasibindir, bu dünyada nasibinden öteye varan kimse yoktur.

[cnnkrly]

[cnnkrly]

[cnnkrly]

sözlerinize dikkat edin çünkü birinin kafasında kaç kez tekrar ettiğini bilemezsiniz

[cnnkrly]

[cnnkrly]

bazı şarkıları dinlersin, bazı şarkıları anlarsın.

[cnnkrly]

[cnnkrly]

[cnnkrly]

İyi hissedene kadar ortadan kaybolmak istiyorum.

[cnnkrly]

Acı şahsidir. Yalnızsın.

[cnnkrly]

Dudaklarımdan firar eden her söz yaydan fırlayan bi ok misali. Menzile varmadan göğsüme saplanıp zehrini yayıyor hızla. Senden önce beni vurdum, benden önce sen sele kapıldın. Vurulan ben kanayan sen. Oysa bir deli borandım bir zamanlar, yüzünü döktüğün tüm mevsimlerin o hoyrat filizkıranıydım. Şimdilerdeyse hayatının ortasında kopan bir fırtınadan farksızım. Sevilmeye alışkın olmayan bir kalbin koşulsuz bir sevgiyle ne yapacağını bilemeyişiyle esiyorum. Hayvanlar bile sevildiğini farkettiğinde saldırmayı bırakır oysa, ben bırakamadım hala.

[cnnkrly]

Kendimi yok etme isteğim ve bunu başarmaktaki yetersizliğim, sorunum bu benim.

[cnnkrly]

hiçbir şey olmamış gibi davranabilirsin.

hiçbir şey olmamış gibi hissedemezsin.

[cnnkrly]

Yürüyorum, yürümek değil bu cesedimi sürüklüyorum gittiğim her yere. Ağlıyorum, ağlamak değil bu ruhumun ölüsünü yıkıyorum. Bekliyorum, beklemek değil bu tüm hücrelerimle isyan ediyorum... Ne zaman bitecek bedenimin dünyadaki sürgünü?

[cnnkrly]

Bazı insanlar çok konuşur ama hiçbişey anlatmazlar aslında. Bende çoğu zaman onlardanım. Oysa ne çok isterdim yaralarını göstermekten korkmayacak kadar açık yürekli ve cesur olmayı. Öyle güvensizim ki insanlara değil yaralarımı hüzünlerimin gölgesini bile göstermekten imtina ederim. Kelimelerim kadar ketum değildir oysa gözlerim. Her zaman haindir, her zaman pusuda, her zaman bana ihanet eden yanımdır. Duygusunu saklamaktan aciz yanım. Sözlerimden değilde gözlerimden geçer benim içimin yansıması. Öfkemin alevleri gözlerimde yükselir, kalbimin kırıkları tuz buz olmuş cam parçaları gibi durur gözlerimde, acılarımın çağlayanı gözlerimde akıp gider. Fırtılanalı denizler gibi hırçındır kimi zaman, kimi zaman diner esintiler sularım çekilir çekilir kurak topraklara döner. Bu yüzden kimsenin gözüne öyle uzunca dikemem hain elalarımı, her daim kaçaktır harelerim. Çok cinayetler işlenip çok ölüler gömüldü gözlerimin mezarına. Çokça sevgiler büyüyüp köklenip serpildi ormanlarımda. Herkesin kendine ihanet eden bir yanı vardır hani kimsinin aklı çekip gider kimsinin kalbi sırtını döner ama insan bir şekilde gizler. Benim hainimse yüzümde durur. Aynalarda aksime küstürüp beni susturur. Saklanacak çok yer arayıp nihayetinde hep sobelenir. Her güzel şeyin bir çirkin yanı vardır ya işte en çirkin yanım bu. Sözlerimi dökmem sancılara ama yüzümü döker gözlerim. Dudaklarımsa gülümseyip toparlamaya çalışır dağılan ne varsa. Ben çok gülerim. En çok sustuklarıma, en çok ağlamak istediklerime, en çok ağrıma, saplanıp kalan acılarıma, bir türlü kabuk tutmayan yaralarıma... Gülerim. Güldükçe kanar, kanadıkça gülerim. Bazen bu döngü tersine döner ama eylemlerim aynı kalır. Kalbimin aynasını gözbebeğimde maskesini dudaklarımda taşırım. Neşeli birkaç cümle birkaç gülüş sise bular ormanlarımı. Saklı topraklara dönüp sessizliğe gömülürüm sonra. Dünyanın en çenesi düşük dilsizi olurum kimselere hissettirmeden. Çok konuşur hiç anlatmam. Konuşan yüzüm susan yüzümü perdeler. Perdenin ardında yalnızca ben dışarıyı seyre dalan. Ve öyle usta oyuncudur ki konuşkan yüzüm kimsenin elleri perdelere ilişmez. İnandırıcılık bazen gerçekten önce gelirmiş böyle böyle öğrendim.