daksbachelor - Tumblr blog

daksbachelor · 3 years ago

Text

Part 2

📍 𝗥𝗮𝗻𝗰𝗼 𝗗𝗲 𝗩𝗿𝗲𝗶𝘀

- May 1, 2020

Dumating ang araw ng kasayan na idaraos sa Rancho ng mga De Vreis.

Kasalukuyang nakatayo ako sa harap ng malaking mansion at sa labas pa lang, dinig ko na ang lubos na kasiyahan ng mga dumalo. Bago ako tuluyang pumasok napatingin ako sa relo'ng pambisig at napagtanto kong tatlumpo't minuno na pala ako huli.

Tuluyan na ako naglakad papasok sa bulwagan at sa harap ng pinto ay nakaabang sa akin ang asawa ng kapatid kong si Vero. "𝐃𝐚𝐤𝐬!" Sigaw ni Cijam na nagpaagaw ng atensyon ng taong naroon.

"𝘞𝘢𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘶𝘱𝘢𝘴 𝘢𝘯𝘨 𝘪𝘯𝘨𝘢𝘺 𝘯𝘨 𝘣𝘢𝘣𝘢𝘦𝘯𝘨 𝘪𝘵𝘰," napangisi na lang ako sa isiping 'yon.

Sinalubong niya ako at agad na isinukbit ang mga braso nito sa braso ko. Ganito na siya kakumportable sa'kin marahil ramdam niyang para ko lang siyang nakababatang kapatid. "𝐒𝐚𝐚𝐧 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐧𝐚𝐠𝐩𝐚𝐤𝐚𝐬𝐚𝐬𝐚 𝐧𝐚 𝐤𝐚𝐧𝐝𝐮𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐚𝐭 𝐥𝐚𝐭𝐞 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧?"

"𝐂𝐢𝐣𝐚𝐦." Madiin kong sambit sa palayaw niya na wari'ng nagsasaway ng bata.

Tumawa na lamang ito, "𝐌𝐚𝐡𝐢𝐲𝐚 𝐤𝐚 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐩𝐚𝐭𝐢𝐝 𝐤𝐨, 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐠𝐡𝐢𝐧𝐭𝐚𝐲 𝐦𝐨 𝐬𝐢𝐲𝐚 𝐝𝐢𝐭𝐨."

"𝐅𝐮𝐜𝐤.” Mariing naibulong ko. “𝐈 𝐟𝐨𝐫𝐠𝐨𝐭 𝐭𝐡𝐚𝐭. 𝐈'𝐦 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲, 𝐈 𝐫𝐞𝐚𝐥𝐥𝐲 𝐚𝐦," sinserong hingi ko ng patawad.

"𝐖𝐚𝐠 𝐤𝐚𝐧𝐠 𝐡𝐮𝐦𝐢𝐧𝐠𝐢 𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐰𝐚𝐝 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧, 𝐝𝐨𝐧 𝐤𝐚 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐩𝐚𝐭𝐢𝐝 𝐤𝐨. 𝐒𝐚𝐧𝐝𝐚𝐥𝐢, 𝐧𝐚𝐤𝐢𝐥𝐚𝐥𝐚 𝐦𝐨 𝐧𝐚 𝐛𝐚 𝐬𝐢 𝐏𝐚𝐢𝐠𝐞?" Agarang tanong niya habang nakatingala ng bahagya sa akin dahil sa taas kong 6’4 ay mas matangkad parin ako sa kanya kahit nakatakong na ito ng ilang pulgada.

"Sa dami niyo hindi ko na alam kung sino si Paige na binanggit ni Xandie and besides I only met the rest of your family at the wedding," at tumango na lang siya habang may kakaibang ngiti sa mga labi "Mga ganyan na ngiti mo mukhang hindi gagawa ng mabuti,” kunot noo ko sa kanya.

"Dahil napag-alaman ko na ikaw ang crush ni Paige. Yucky ducky." at tumawa na naman siya na kasabay no'n ang paghampas niya sa braso ko. “At aamin ko na, sinadya kong ipareha sayo si Paige,” dugtong nito .

"Yucky Ducky? Sisimulan na naman ako nito," ani ng isip ko at hindi na mabura ang kunot noo ko sa tawa niya. "Suma-side line ka na pala maging bugaw ngayon.”

"Don't act like you don't liked it, duh!" She grumbled. Her eyes rolled with glint of annoyance. Bago niya ako marahas na hinatak patungo sa babaeng nakatayo sa 'di kalayuan. Humagod ang tingin ko sa kabuuan niya. Nakabestida ito ng kulay rosas na hakab sa magandang kurba ng katawan nito.

Nang makaharap ko na ang babae ay nagtama ang mga mata namin. Bahagyang ngumiti ito sa akin na mas lalong nagpaganda sa kanya. Ang mga ngiti, labi at mga mata ay kay gandang pagmasdan.

"My dearest sister, I am pleased to bring you Daks Bachelor. Ducky, siya ang kapatid kong tinatawag ni atse na Paige, ang kapareha mo ngayon," at kumalas sa pagkakasukbit ng braso niya sa'kin. "Maiwan ko na kayo," hindi ko na pinansin si Cijam na umalis sa tabi namin at nakatingin parin ako sa kaharap.

“Bunso ba yun sa inyo? She's fond of calling me Ducky.” Panimula ko sa kanya.

Napangiti siya, “No but feeling bunso yon sa amin.”

Napatango ako, “Hm. Baka kinulang lang sa bakuna nong bata.”

Bigla itong napahagalpak ng tawa, “So the news about you is indeed real, you're oozing with sense of humor.” anya nang mapakalma ang sarili sa pagtawa. “ ikaw pala yung Ducky na sinasabi niya sa’min.”

“Ducky.” Napangisi kong sagot.

“Pagpasensiyahan mo na yon. Nasobrahan lang sa Vero energizer.” Agap nito na sinundan ng tingin ang kapatid nitong papalayo sa'min.

“Nah. Tolerable.” Paninigurado ko sa kanya at sabay lahad ko sa aking kamay upang makipagkamay, "Ako nga pala si Dax Lykaion Del Fierro Henderson Bachelor pero mas kilala ako sa tawag na Daks." Ngumiti rin ako sa kaharap.

"It's pleasure to meet you, Daksy." tugon sa akin sabay tanggap sa nakalahad kong kamay.

Ang lambot ng kamay nito’y nag-udyok sakin upang pisilin ito nang bagya. Napakaliit para sa mga kamay ko. "Daksy," pag uulit ko sa tawag niya sa'kin na mas lalong nagpalapad ng ngiti ko. "The pleasure is all mine, Gorgeous. And how do you want me to address you?”

Binawi nito ang kamay, “My sisters call me Paige. You can call me Paige, Sapphire or kung ano gusto mo.”

“ Hm.” Tumango ako na waring nag-iisip. “Ikaw, anong gusto mong itawag ko sayo?” Nakangiti kong tanong sa kanya.

“Sapphire. Is it okay to call you Daksy?” medyo nahihiyang tanong nito.

“Yeah, suit yourself.” Patuloy na nakangiti.

“Hi, Dani Girl!” Tawag sa kanya ni Pennsylvania nang napadaan ito sa amin. “Hi, Daks! Glad you're here.” Tango na lang tugon ko sa kaibigan ko na kaibigan rin pala niya.

Biglang kunot ng noo ko nang maalala ko ang palayaw na ‘yon. “ikaw pala yung tinatawag nilang Dani Girl sa kasal. Bakit Dani girl?” biglang tanong ko.

“Dani kasi Danielle. Are you going to call me Dani girl as well?” biro nito na mas lumapad pa ang ngiti sa akin.

“Nah. It's exclusively for your friends.”

“I agree with you. Paige or Sapphire will do.”

“I’ll choose Sapphire.” Tumango ako. Ibinulsa ko ang mga kamay at lumingon sa mga nagkakasiyahan sa sentro ng bulwagan kasabay nito ang pagseryoso ko nang mahagip ng mga mata ko ang kapatid kong babae na nakikipagtawanan sa kung sinong lalake.

“All right. Biglang seryoso para kang mangangain dyan.” Pagbibiro ulit nito sa akin.

Naibaling ko na lang ang tingin sa kanya, “Naging seryoso? Ah, wala yon but you know I can be serious or grumpy sometimes,” at nilahad ko ang braso ko, “Shall we?”

Sinukbit ang braso nito sa akin, “I don’t think I would like the other side of you. I don’t like grumpy people.”

Nagsimula na kami maglakad papunta sa sentro ng bulwagan, “I don’t like it as much as you do,” at iksaktong tinawag ni Cijam ang bawat magkakapareha para sa palarong gaganapin.

Ang bawat magkapareha ay nagsiupo na sa mga nakalaan na pwesto para sa kanila at ganon rin kami. Lahat ay nakaharap sa entablado kung saan nakatayo ang ilan sa mga de Vreis na host at siyempre hindi mawawala sa kanila ang pinakamaingay na si Cijam na hindi lang mic ang hawak dahil may megaphone pa ito sa kabilang kamay.

Natawa ako ng palihim sa megaphone na hawak nito. “She’s really weird.” Bulong ko at nagsimulang lumakad sa harap ang babaeng natatandaan ko sa dimple nito sa magkabilang pisngi.

“Good evening ladies and gentlemen, i'm Nyx. Your gorgeous emcee for tonight.” Panimula ng isa sa mga de Vreis at ngumiti siya na mas lalong nagpalalim ng dimple nito. “I hope all of you are not drunk already, because we have someone who will give us a speech for tonight before we move in to our program. Let's give a round of applause to my sister, the head of our family, Ms. Vielle Alexandrite de Vreis!" At nagpalakpakan ang lahat.

Bawat de Vreis na nasa entablado'y nagsalita at namataan ko na naman ang mga matang panay ang irap sa'kin, na isa pala sa emcee ngayong gabi. Halos hindi na pumasok sa isip ko ang mga nagsalita dahil naaliw na naman ako sa sa mga mata na wari'ng handa akong patain sa harap ng mga tao'ng ito.

“She’s really amusing. I wonder if that's how the way her eyes rolled while pleasuring her in bed,” napakunoot noo ako sa isipin na ‘yon. “Fuck! What was I thinking?” and I stop my wayward thoughts. ‘Di na rin maipinta ang mukha ko sa biglang pagsalakay ng emosyon na yon.

Hindi nagtagal ay siya na ang nagsalita sa harap at ngumiti muna ito.

“Marunong pala siya ngumiti. Hm. A first,” ani ng isip ko at napangiti ako ng malawak at mga mata'y nakatuon lang sa kanya upang ipakitang ‘I’m all eyes and ears on you, Tigress.”

At nag-umpisa na ito magsalita, “Good evening, everyone. I hope you're still beaming with energies. I know you are all excited for the game. Before we proceed to the game you're all been waiting for, I'll have to remind you all with some point. To every couples and those with partners, please be reminded that this will all be fun and games. We will not take responsibility for the quarrels that shall, will or might happen. The following scenarios will be just purely for fun and aliw. That's all and we hope you enjoy.” At ipinaubaya ang mic kay Xandie ngunit bago umalis sa entablo'y pinasadahan na naman ako ng matatalim na tingin nito.

Hinatid ko siya ng tingin hanggang sa makababa siya sa entablado ngunit hindi na ako muling nilingon na halatang iritable na dahilan ng bigla kong pagtawa.

“Anong nakakatawa?” kunot noo na tanong sakin ni Sapphire.

Humarap ako sa kanya, “Man-hater ba yong kapatid mong si Sallinna, Tomboy o ayaw lang niya sa'kin?”

“Bakit mo nasabi yan? Hindi ko alam kasi hindi namin nakitang may ka-date pero hindi yan Tomboy in fact may gusto siya sa Bachelor, hindi namin malaman kong sino sa inyong magkakapatid. Bakit mo naman naisipang tomboy siya, may problema ka sa tomboy?”

“Nah. it's not what you think.” Natatawa kong sagot sa kanya.

Kumunot ang noo sa akin ni Sapphire na mukhang hindi naniniwala.

“Seriously? Okay. Actually, I have a diverse group of pals who represent a variety of gender identities. I accept them for who they are, regardless of their choices. Don sila masaya, why not support them.” Kibit balikat ko. “And I also attended Pride parade holding a little pride flag in my hand.” Natawa kong sabi sa pagkaalala ng mga pangyayari sa araw na yon.

Bigla itong napatawa sa sinabi ko, “Oh my god, Daksy? I cant even imagine you in that parade.”

“Well, supporting their rights doesn’t mean i'm one of them. That's how the way I show how I love them.” Paninigurado ko sa kanya.

“I like it na ganyan ka. That's nice to hear it from you, Daksy. Mas gusto na kita. Magkakasundo tayo. Hm. TBH, naiisip kong baka ikaw ang crush ni Sallinna.”

“Crush ni Sallinna? That's impossible. Nakita mo tingin niya? Eh, mukhang diring diri siya sakin.” Natawa na lang ako na sinabayan rin nito ng tawa at hampas sa braso ko.

Natapos na ang kasiyahan at bakas sa bawat taong dumalo ang saya. May hindi maampat na tawa, may nalasing at may mga nabuong bagong pagkakaibigan at siyempre pag-iibigan.

“By the way, I want to come clean to you before I leave,” Sabi ko pagkaupo ko ng kumportable sa motorsiklo kong naka-park sa di kalayuan at siya'y nakatayo malapit sa akin. “Bago tayo magkita…” Kumunot ang noo nito na mukhang seryosong pakinggan ang sasabihin ko. “Si Cijam…” Napalunok ako na medyo kabado sa kanyang pagseseryoso.

“Daksy?” at pinagkrus ang mga braso nito. Mukhang inip sa sasabihin ko.

“Calm down, okay? Si Cijam… Sinabi niya sa’kin na may isa siyang kapatid na crush daw ako. Then i would get to meet her on the party so i have to be there… kaya nandito ako and It never crossed my mind that it could be you.”

Nanlaki ang mga mata nito at Hindi makapaniwalang napatitig sa akin. "Oh my god nakakahiya!" Bigla niyang sambit. "Baka iniisip mo na ako ang nag-request sa kaniya na maging partner ka sa party. No! Wala talaga akong ideya dahil hindi naman talaga dapat ako sasali—"

“Hey, it's okay. Calm down.” Pagputol ko agad sa mga susunod pa niyang sasabihin. “Hindi ko inisip yan. I know it was Cijam's idea. Kinabahan ako sayo, akala ko sasapakin mo na ako.” Natawa kong sabi.

“But, yeah, it's true. We're not highschoolers naman na so I guess it's okay lang. Saka sabi nga ni Vem, "Life's too short, so talk to your crush." Ngiti nitong sabi na medyo nahihiya pa.

Tumango ako sa kanya, “kasama sa paglaki yan. ” At naglahad ako ng fist bump sa kanya na ito'y tinugon rin niya agad. “Anyway, you're even more beautiful in that dress and keep smiling, mas nakakaganda yon sa babae. And for the record I love the sound of your laugh. Lahat ng joke ko benta sayo. Magkakasundo tayo dyan and I owe you a date dahil natalo tayo sa palaro kanina.” Malapad kong ngiti sa kanya at ngumiti rin ito sa’kin na pahiwatig ng pagsang-ayon.

Tuluyan ko nang sinuot ang helmet ko at pinaharurot ang motorsiklo palabas ng Rancho De Vreis…

0 notes

daksbachelor · 3 years ago

Text

📍𝙄𝙨𝙡𝙚 𝙙𝙚 𝘽𝙖𝙘𝙝𝙚𝙡𝙤𝙧

Kabanata 1

- April 29, 2020

lang araw rin akong nandito sa isla, gayunman hindi parin ako makaligtas sa mga kapatid at kaibigan ko sa siyudad na patuloy na nagpapadala ng imbitasyon mula sa samu't saring kasiyahan na idaraos sa mga susunod na buwan.

Nakaupo ako sa harap ng aking laptop at kasalukuyang binabasa ko ang isa sa imbitasyon na natanggap.

𝓖𝓲𝓷𝓸𝓸𝓷𝓰 𝓑𝓪𝓬𝓱𝓮𝓵𝓸𝓻,

𝐈𝐤𝐢𝐧𝐚𝐥𝐮𝐥𝐮𝐠𝐨𝐝 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐢𝐧 𝐚𝐧𝐲𝐚𝐲𝐚𝐡𝐚𝐧 𝐬𝐚 𝐢𝐝𝐚𝐫𝐚𝐨𝐬 𝐧𝐚𝐦𝐢𝐧 𝐤𝐚𝐬𝐢𝐲𝐚𝐡𝐚𝐧 𝐬𝐚 𝐑𝐚𝐧𝐜𝐨 𝐃𝐞 𝐕𝐫𝐞𝐢𝐬 𝐧𝐚 𝐩𝐢𝐧𝐚𝐦𝐚𝐠𝐚𝐭𝐚𝐧𝐠 "𝟓𝟎 𝐒𝐡𝐚𝐝𝐞𝐬 𝐨𝐟 𝐒𝐩𝐫𝐢𝐧𝐠". 𝐈𝐭𝐨'𝐲 𝐠𝐚𝐠𝐚𝐧𝐚𝐩𝐢𝐧 𝐬𝐚 𝐢𝐤𝐚-𝐚𝐧𝐢𝐦 𝐧𝐠 𝐠𝐚𝐛𝐢, 𝐬𝐚 𝐮𝐧𝐚𝐧𝐠 𝐛𝐮𝐰𝐚𝐧 𝐧𝐠 𝐌𝐚𝐲𝐨 𝐚𝐭 𝐬𝐚 𝐤𝐚𝐬𝐚𝐥𝐮𝐤𝐮𝐲𝐚𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐨𝐧.

𝓖𝓾𝓶𝓪𝓰𝓪𝓵𝓪𝓷𝓰,

𝓓𝓮 𝓥𝓻𝓮𝓲𝓼 𝓐𝓷𝓰𝓮𝓵𝓼

"𝘋𝘦 𝘝𝘳𝘦𝘪𝘴...", nasambit ko na lang nang maalala ko ang asawa ng aking kapatid na si Citrus Diamond De Vreis o mas kilala sa tawag na Cijam sa pagkakatanda ko kapag tinatawag ito ng mga kapatid noong kasal. Isang napakaligalig na babaeng nakilala ko.

Tumayo ako sa kinauupuan at humarap sa nakabukas na bintana habang nakatanaw sa dagat.

Naalala ko parin ang mga tawanan ng mga kababaihang nagsilapit sa bagong kasal ngunit iilan lang sa kanila ang natandaan ko ang pangalan subalit ang mga mukha nila'y nagmarka sa memorya ko, lalo na ang nag iisang babaeng panay ang pag-irap sa akin na waring iritable sa presensiya ko. Ito'y nakapukaw ng atensyon ko at hindi ko maikubli ang mga ngiting gumuguhit sa aking mga labi sa tuwing nagtatama ang aming mga mata at pinapaikot niya sa akin, iritable at pagkadisgusto ang nasasalamin ko sa bawat kilos niya. Natapos ang araw na yun na minabuti kong huwag muna lapitan ang babae pagkatapos kong malaman ang pangalan, Sallinna na isa sa kapatid ni Cijam.

"𝘔𝘢𝘬𝘢𝘬𝘢𝘶𝘴𝘢𝘱 𝘳𝘪𝘯 𝘬𝘪𝘵𝘢..." naubulong ko na lang sa sarili habang nakatayo parin sa harap ng bintana at nagmadaling bumalik sa kinauupuan upang tumugon sa imbitasyon.

"𝓓𝓮 𝓥𝓻𝓮𝓲𝓼,

𝐒𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐭 𝐬𝐚 𝐢𝐧𝐲𝐨𝐧𝐠 𝐢𝐦𝐛𝐢𝐭𝐚𝐬𝐲𝐨𝐧. 𝐀𝐬𝐚𝐡𝐚𝐧 𝐧𝐢𝐲𝐨 𝐚𝐧𝐠 𝐚𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐠𝐝𝐚𝐥𝐨.

- 𝓓𝓪𝓴𝓼 𝓑𝓪𝓬𝓱𝓮𝓵𝓸𝓻"

At sa araw ng aking pagkumperma'y nakatanggap ako ng tawag mula sa di nakarehistrong numero.

Napakunot ang noo ko sa pagkakaalala kong napaka pribado ng numbero ko at iilan lang ang nakakaalam sa pamilya ngunit minabuti ko na lang sagutin sa isiping baka importante. "Good morning. May i speak with Daks Bachelor?" ani ng nasa kabilang linya.

"Yes, speaking," seryoso kong tugon.

"Hi. This is Xandie De Vreis," seryosong tono rin ang nasa kabilang linya.

Sino nga naman ang makakalimot sa panganay ng De Vreis, Vielle Alexandrite o mas kilala sa palayaw na Xandie.

Napangiti ako sa isipin na ito ang panganay ng mga De Vreis, ang matapang at mautoridad magsalita na mapaghahalataang strikta. Hindi na rin naman ako nakaligtas sa mga mapanuri niyang mata na wari ba'y isa akong panindang kinikilatis noong una ko siyang makilala sa kasal.

Napangiti ako, "Ano ang maipaglilingkod ko sa inyo, Binibini?" nakangiti at magalang kong tanong sa kanya.

"Daks, natanggap ko ang pagkumperma mo sa imbitasyon namin. Alam kong maloko ka pero siguraduhin mong pupunta ka. May ibibigay kaming kapareha mo at nakadepende sa numero na ibibigay mo sakin. Anong numero mo?" direkta niyang sabi.

May pagkaprangka rin pala ang panganay ng De Vreis. Hindi mabura ang ngiti ko sa sinabi niya patungkol sa'kin, "7". Walang pag-aalinlangan na banggit ko sa numero ng kaarawan ko.

"7 it is. You'll be partner with my dearest sister Paige. Okay? " agad niyang sabi.

"Yes, Ma'am," sagot ko agad pero napakunot ang noo ko. "𝘗𝘢𝘪𝘨𝘦...", naibulong ko na lang sa sarili dahil hindi ko maapuhap sa isip ko kung nakilala o narinig ko na ba ang nabanggit na pangalan.

"Sige. Ibaba ko na," ani niya at naputol na ang nasa kabilang linya.

Itutuloy....

0 notes

daksbachelor · 3 years ago

Text

📌 T̶h̶e̶ ̶f̶o̶r̶b̶i̶d̶d̶e̶n̶ ̶k̶i̶s̶s̶

I was about to ride my motorcycle to get home after a very long and exhausting day as an assigned vet at Bachelor Animal Wellness Center when my phone suddenly rang inside my pocket, it was my brother Azex.

"𝐓𝐨𝐥, 𝐛𝐚𝐤𝐢𝐭?" I said as I ride my motorcycle, started to fix my position to get comfortable enough while listening to what he is about to say I stared blankly at a dark alley in front of me, a sign that it is already late.

"𝐂𝐚𝐧 𝐲𝐨𝐮 𝐜𝐨𝐦𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫? Azex replied in a serious tone. "𝐈'𝐦 𝐚𝐭 𝐭𝐡𝐞 𝐛𝐚𝐫, 𝐭𝐡𝐞 𝐮𝐬𝐮𝐚𝐥 𝐩𝐥𝐚𝐜𝐞," he added.

I took a deep sigh trying to find the urge to decline his offer, "𝐈'𝐦 𝐚𝐛𝐨𝐮𝐭 𝐭𝐨 𝐥𝐞𝐚𝐯𝐞, 𝐢𝐭'𝐬 𝐛𝐞𝐞𝐧 𝐚 𝐥𝐨𝐧𝐠 𝐝𝐚𝐲, 𝐁𝐫𝐨." I replied, going to that bar is the last thing that I want to do right now. My back is aching and I badly miss the comfort of my bed and cuddle Cosmo.

But I know that my brother will never leave me alone, as he started to persuade me again. "𝐒𝐚𝐠𝐥𝐢𝐭 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐝𝐢𝐭𝐨, 𝐓𝐨𝐥."

As a sign of surrender I exhale. "𝐒𝐢𝐠𝐞, 𝐩𝐚𝐩𝐮𝐧𝐭 𝐧𝐚," I told him. This was my last word before I hung up my phone and put it back inside my pocket. I'm still having a battle inside of me whether I should come or not, but then I decided to put on my helmet and start my motorcycle then drive the path that leads to where the bar is.

It had been a minute since I have arrived at the place, from where I am standing I can already hear the loud noise inside the bar, indicating that lots of people are having fun at the moment. I feel my phone vibrate inside my pocket and as I took it out a text message came from my brother showed up on my screen, and it says

"𝚃𝚘𝚕, 𝙳𝚊𝚍 Avio 𝚑𝚊𝚜 𝚛𝚎𝚚𝚞𝚎𝚜𝚝𝚎𝚍 𝚖𝚢 𝚙𝚛𝚎𝚜𝚎𝚗𝚌𝚎. 𝙸𝚖𝚙𝚘𝚛𝚝𝚊𝚗𝚝𝚎 𝚍𝚊𝚠"

"𝘓𝘰𝘬𝘰, 𝘒𝘶𝘯𝘨 𝘬𝘢𝘪𝘭𝘢𝘯 𝘯𝘢𝘯𝘥𝘪𝘵𝘰 𝘯𝘢 𝘢𝘬𝘰. 𝘈𝘯𝘰 𝘯𝘢 𝘯𝘢𝘮𝘢𝘯 𝘬𝘢𝘺𝘢𝘯𝘨 𝘨𝘪𝘯𝘢𝘸𝘢 𝘯𝘰𝘯?" I brushed off my thoughts and shrugged my shoulders and decided to just enter the bar since I am here already. As soon as I enter, I immediately pick my usual spot which is near the bar counter.

As I was looking around I felt that the seat beside me had been occupied by someone but I don't show any interest in who it was, thinking that it was just a customer until that someone speak, "𝐇𝐞𝐲. 𝐒𝐮𝐩? 𝐂𝐚𝐧 𝐈 𝐛𝐞 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝?"

I turn around to look at him and just gave him a puzzled look but then later I extended a brotherly handshake and flashed a small smile. "𝐎𝐨 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧, 𝐏𝐫𝐞".

"𝐂𝐨𝐨𝐥," he then replied, then suddenly I felt an oddly tapping in my arms as he accepted my handshake. "𝐁𝐲 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐚𝐲, 𝐦𝐲 𝐧𝐚𝐦𝐞 𝐢𝐬 𝐉𝐚𝐤𝐞, 𝐡𝐨𝐰 𝐚𝐛𝐨𝐮𝐭 𝐲𝐨𝐮𝐫𝐬?" He added while staring at me and gently grasping my hand.

"𝐃𝐚𝐤𝐬", I simply said as I felt getting awkward with his touch, I yanked my hands away from him.

He then stares at me, shows a playful nod before smiling widely. "𝐀𝐡. 𝐃𝐚𝐤𝐬 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐩𝐚𝐥𝐚", he added.

I gave him a sweet smile and tapping his back, sensing that he was into me. "𝐎𝐨. 𝐃𝐚𝐤𝐬, 𝐏𝐫𝐞," I said playfully.

"𝐒𝐭𝐨𝐩 𝐭𝐚𝐩𝐩𝐢𝐧𝐠 𝐦𝐲 𝐛𝐚𝐜𝐤. 𝐈'𝐦 𝐬𝐨𝐟𝐭." He just blurted out.

"𝐀𝐥𝐥 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭. 𝐈'𝐦 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲," I said, raising my hand.

"𝐈'𝐯𝐞 𝐛𝐞𝐞𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐥𝐤𝐢𝐧𝐠 𝐲𝐨𝐮 𝐬𝐢𝐧𝐜𝐞 𝐭𝐡𝐞 𝐦𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐰𝐚𝐥𝐤𝐞𝐝 𝐢𝐧𝐭𝐨 𝐭𝐡𝐢𝐬 𝐩𝐥𝐚𝐜𝐞," he admitted, a wide smile on his lips.

"𝐉𝐞𝐞𝐳! 𝐖𝐡𝐲?" I asked, chuckling and motioning to the barterer for a drink for two.

"𝐁𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐈 𝐡𝐨𝐧𝐞𝐬𝐭𝐥𝐲 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐲𝐨𝐮," he said as he grabbed one of the tequila glasses placed in front of us, took one shot, and kissed my cheek.

I flinched as he kissed my cheek, slightly surprised. "𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐰𝐚𝐬 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐟𝐨𝐫, 𝐝𝐮𝐝𝐞?"

"𝐘𝐨𝐮 𝐥𝐨𝐨𝐤 𝐟𝐢𝐧𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐠𝐨𝐨𝐝," he said, chuckling, "𝐚𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐦𝐚𝐝𝐞 𝐦𝐞 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐤𝐢𝐬𝐬 𝐲𝐨𝐮. 𝐁𝐲 𝐭𝐡𝐞 𝐰𝐚𝐲, 𝐚𝐫𝐞 𝐲𝐨𝐮 𝐜𝐮𝐫𝐫𝐞𝐧𝐭𝐥𝐲 𝐢𝐧𝐯𝐨𝐥𝐯𝐞𝐝 𝐢𝐧 𝐚 𝐫𝐞𝐥𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐬𝐡𝐢𝐩?"

I had a tequila shot. "𝐍𝐨, 𝐢'𝐦 𝐬𝐢𝐧𝐠𝐥𝐞."

He kissed my cheek again and said, "𝐎𝐡, 𝐭𝐡𝐚𝐭'𝐬 𝐜𝐨𝐨𝐥."

"𝐇𝐞𝐲, 𝐃𝐮𝐝𝐞, 𝐬𝐭𝐨𝐩 𝐤𝐢𝐬𝐬𝐢𝐧𝐠 𝐦𝐲 𝐜𝐡𝐞𝐞𝐤," I grumbled as I took another tequila shot.

"𝐎𝐤𝐚𝐲, 𝐈'𝐦 𝐧𝐨𝐭 𝐠𝐨𝐢𝐧𝐠 𝐭𝐨 𝐤𝐢𝐬𝐬 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐜𝐡𝐞𝐞𝐤 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧," he smiled.

"𝐀𝐧𝐲𝐰𝐚𝐲, 𝐰𝐡𝐨'𝐬 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐲𝐨𝐮?" I asked, diverting my attention away from the kiss.

He laughs softly, "𝐈'𝐦 𝐣𝐮𝐬𝐭 𝐚𝐥𝐨𝐧𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐈 𝐚𝐩𝐩𝐫𝐨𝐚𝐜𝐡𝐞𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐛𝐞𝐜𝐚𝐮𝐬𝐞 𝐈 𝐭𝐡𝐢𝐧𝐤 𝐲𝐨𝐮 𝐥𝐨𝐨𝐤 𝐟𝐢𝐧𝐞 𝐭𝐨 𝐭𝐚𝐥𝐤 𝐭𝐨 𝐚𝐭 𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐧𝐚𝐦𝐚𝐧 𝐦𝐮𝐤𝐡𝐚𝐧𝐠 𝐧𝐚𝐧𝐠𝐚𝐧𝐠𝐚𝐢𝐧."

"𝐎𝐨. 𝐌𝐚𝐛𝐚𝐢𝐭 𝐚𝐤𝐨," I simply nod.

He chuckled and said, "𝐈 𝐤𝐧𝐨𝐰 𝐫𝐢𝐠𝐡𝐭, 𝐦𝐲 𝐝𝐨𝐮𝐛𝐥𝐞 𝐬𝐭𝐮𝐟𝐟𝐞𝐝 𝐨𝐫𝐞𝐨.."

"𝐃𝐨𝐮𝐛𝐥𝐞 𝐬𝐭𝐮𝐟𝐟𝐞𝐝 𝐨𝐫𝐞𝐨?" I asked, frowning.

"𝐘𝐞𝐬," he said cheerfully.

"𝐃𝐨 𝐲𝐨𝐮 𝐥𝐢𝐤𝐞 𝐎𝐫𝐞𝐨𝐬 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐭𝐰𝐨 𝐟𝐢𝐥𝐥𝐢𝐧𝐠𝐬?"

He chuckles as he says, "𝐈 𝐥𝐨𝐯𝐞 𝐢𝐭, 𝐝𝐮𝐝𝐞. 𝐓𝐡𝐚𝐭'𝐬 𝐰𝐡𝐲 𝐈 𝐜𝐚𝐥𝐥𝐞𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐝𝐨𝐮𝐛𝐥𝐞 𝐬𝐭𝐮𝐟𝐟𝐞𝐝 𝐨𝐫𝐞𝐨."

"𝐎𝐡𝐡.. 𝐀𝐧𝐝 𝐭𝐡𝐚𝐭 𝐦𝐞𝐚𝐧𝐬?" I asked teasingly.

"𝐇𝐮𝐬𝐡, 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫𝐦𝐢𝐧𝐝." He said as he rolled his eyes at me.

I let out a soft laugh. "𝐃𝐨𝐧𝐭 𝐫𝐨𝐥𝐥 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐞𝐲𝐞𝐬 𝐚𝐭 𝐦𝐞, " and I look at the bartender to ask a question, and just as I was about to look at Jake, his lips brush against mine. Even though it was only a quick kiss on my lips, I felt his lips against mine. "𝐃-𝐝𝐢𝐝... 𝐲𝐨𝐮?" I stutter, i couldn't even continue and used the back of my hand to wipe my lips.

"𝐈 𝐭𝐨𝐥𝐝 𝐲𝐨𝐮 𝐈'𝐝 𝐧𝐞𝐯𝐞𝐫 𝐤𝐢𝐬𝐬 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐜𝐡𝐞𝐞𝐤𝐬 𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧," he laughs as the alcohol obviously kicks into his system.

"𝐒𝐞𝐫𝐢𝐨𝐮𝐬𝐥𝐲, 𝐃𝐮𝐝𝐞?" I just clenched my teeth and decided to leave him after paying for the drinks.

End.

0 notes