davidstefanssons-blog

[davidstefanssons-blog]

Um davíð.

Fæddist ‏þann 21. janúar  að Fagraskógi við Eyjafjörð árið 1895, (kenndur við Fagraskóg á Galmaströnd í Eyjafirði) Hann er án efa eitt frægasta ljóðskáld sem við íslendingar eigum.  Margir, ef ekki flestir kannast við allavega eitt eða tvö ljóða hans, og kannski einhverjar af sögum eða leikritum hans.

Hann ólst upp á góðu heimili, átti peninga og mikið var um bókalestur á heimili hans. Faðir hans var bóndi og Alþingismaður, hét Stefán Baldvin Stefánsson og var Davíð systursonur þjóðfræðasafnarans Ólafs Davíðssonar. Móðir hans hét Ragnheiður Davíðsdóttir. Vel ættaður og efnaður maður sem slíkur fer auðvitað í góðan skóla en þegar Davíð var aðeins 16 ára hætti hann í skóla um tíma vegna veikinda en lauk gagnfræðiprófi frá Gagnfræðiskólanum á Akureyri árið 1911 og tók stúdentspróf í Reykjavík sama ár og fyrsta bókin hans kom út (1919) Svartar Fjaðrir, og var hann þá 24 ára gamall. Skömmu eftir það hóf hann störf við Amstsbókasafnið á Akureyri (Silja Aðalsteinsdóttir, 2006, bls. 136-137).

 Bókin naut mikilli vinsælda  og má það kannski vera vegna þess að hann hafði þegar strítt við erfið veikindi og eiginlega horfst í augu við dauðann, ef svo má segja.  Reynslan mótaði hann fyrir lífstíð og gerði hann að þeirri tilfinningaveru sem hann var.  Hann var ofsalega tilfinningaríkur, bliður og rómantískur, en á sama tíma var hann bjartsýnn og bölsýnn, Glaður og reiður. Hann var allt. (Forlagið, 2007).

Haustið 1915 fór Davíð til Kaupmannahafnar og kynntist þar litlum hópi annara íslenskra skálda, þeirra á meðal Sigurði Nordal sem varð svo prófessor í íslenskum fræðum við Háskóla Íslands, og varð hann svo ofsalega hugfanginn af ljóðum Davíðs að hann bað sérstaklega um að fá send ljóð til Íslands til að birta þau þar og ekki seinna en árið eftir voru komin ljóð eftir Davíð í bæði Iðunni og Eimreiðinni. 

Svartar fjaðrir er svæn bók, í henni eru hvorki meira né minna en 64 ljóð og um mjög margvísleg efni; kjör og köllun listamannsins (t.d. Myndhöggvarinn), hin myrku og dularfullu öfl draugasagna og þjóðsagna.  Hann notar ýmsa karaktera úr fornum sögum s.s Sesar (Ceasar) og Kleópötru, hann fjallar um sumarið, ellina, dauðann, fuglana en síðast en ekki síst er mikil ást og áberandi losti í ljóðum hans. Ástin og lostinn eru sterkustu einkenni í ljóðum Davíðs og má það eflaust vera að það sé ein af ástæðum fyrir kven-athyglinni sem Davíð fékk (Silja Aðalsteinsdóttir, 2006, bls 138-139).

Árni Pálson, síðar professor við Háskóla Íslands, sagði í ritdómi um Svartar fjaðrir “að Davíð átti eftir að segja margt ‏það, sem konur vildu sagt hafa, því að á bestu kvæðum hans ery ‎mis þau einkenni, sem venjulega eru kölluð kvenleg einkenni.  Tilfinningalíf hans er fíngert og kulvíst, hann kennir ákaflega sárt til og er fljótur bæði til gráts og hláturs”

(Silja Aðalsteinsdóttir, 2006, bls. 139).

    Rúmlega 30 ára gamall fékk Davíð stöðu ‏þjóðskálds.  ‏‏Þá hafði hann gefið út aðra bók, vegna vinsælda fyrstu bókarinnar.  Bókin Kvæði kom út árið 1922, ‏svo það sýnir að hann var alls ekki lengi að skella saman í aðra bók eftir ‏fyrstu.  Oft gerist ‏það að skáld eiga ‏það til að endurtaka sömu hlutina endalaust, finna sér góðan stíl og vill svo til að ‏það verður oft mjög þreytt en lesandinn vill eitthvað nýtt.  Þó  kvæðin út annarri bókinni séu auðvitað skrifuð í sama stíl og úr fyrri bókinni, ‏‏þá gerir Davíð samt ‏það að passa sig á því að vera ekki mikið að endurtaka ljóðin sín. Hann kemur með n‎ýtt efni og ég efast ekki um að ‏að sé ástæða velgengni hans og bóka hans. (Silja Aðalsteinsdóttir, 2006, bls. 142)

  Davíð gekk svo vel að skrifa og selja bækur sínar að hann heldur áfram að kveða, semur nokkrar bækur en svo kemur að ‏‏því að hann tekur sér langa pásu á ljóðum en skrifar ‏‏þá skáldsögur (t.d. Sólon Islandus) og hið sívinsæla leikrit Gullna Hliðið (Silja Aðalsteinsdóttir, 2006, bls. 148). Þar liggur engin vafi á ‏‏því að Davíð var mjög góður í ‏því sem hann gerði og augljóslega hafði áhuga á ‏‏því, enginn verður svona frægur eða góður í einhverju nema mikill áhugi sé fyrir hendi.  

Fólk hefur mismunandi skoðanir á Davíð, margir telja að ljóðin hans eiga ‏að til að verða dálítið löng, eða hann er óvandvirkur í myndbyggingu og á ‏að sérstaklega til að ofnota eða misnota tákn eins og eitur og eldur. Þó að endurtekningar hans séu margar góðar og frægar, geta ‏þær orðið leiðingjarnar og hljómurinn í ljóðinu verður holur.  

              Burt séð frá öllum ‏þessum skoðunum held ég ‏því fram að Davíð hafi verið afskaplega gott skáld og eigi öll ‏þau hrós sem hann fær, skilið og hef ég grun um að ‏það séu ófáir sammála ‏þeirri skoðun. 

[davidstefanssons-blog]

Nokkrir punktar um ljóð/stíl Davíðs.

  Í ljóðum/sögum hans má segja að áhrif frá ‏‏þjóðkvæðum eru svipuð og í verkum eftir Huldu og Jóhann Gunnar ‏þ‏ótt hann nái ekki sama “óhugnaði” í sínu myrku “‏þjóðvísum” og Jóhann.

  Davíð verður tíðort um ítalskar konur og segir að ‏þær hafi verið honum eftirlátar. Sjá má í ljóði hans Rómversk brúður

  Hann finnur mjög til með fátæku fólki, hann gerir mikið úr ‏‏því að láta lesandann finna eins mikið til með ‏þeim og hægt er. 

  Endurtekningar eru eitt helsta og augljósasta stílbragð Davíðs. Hann notar endurtekningar til ‏þ‏ess að  gera meira úr tilfinningum og spennu ljóðsins.

  Eins og allir gerði Davíð mistök hér og ‏þar eins og má sjá í sumum ljóðum hans, oft má sjá stirðan kveðanda og klaufaskap og mikla hagmælsku. Við nánari skoðun á ljóðinu “Sálmur bókasafnarans” (Að norðan) notar hann erfiðustu staðarnöfn og ‏þau fléttast saman í stuðlum og rími.

  Davíð tekur sér 11 ára pásu í ljóða-skrifum og fer í lausmálsbókenntir um tíma. Eftir að hann byrjar að skrifa ljóð aftur fjalla ‏þau allra helst um árstíðirnar, skáldskapinn, ‏þörfina til að skapa, hamingjuna og öryggisleysi listamannsins, hverfulleikann og dauðann.

[davidstefanssons-blog]

N‎‎ýrómantíkin.

  Tímabilið er í kringum 1900-1920.

  Helstu einkennin eru

Áhersla á ímyndunarafl, innsæi og skáldlega skynjun í stað rökfærslu

Flest ljóð urðu mun persónulegri, ‏mikið um tilfinningar og oft tengt lífi og atburðum í lífi skáldanna sjálfra.

Mikið var um andstæður, ást/hatur, vetur/sumar, gleði/reiði/sorg, til að magna tilfinnalega gildi ljóðsins

Þjóðernishyggja og sveitarómantík náði hámarki, sérstaklega hérna á Íslandi. (Flestir eru úr sveit eða ‏ættaðir úr sveit, gott að geta verið stoltur og yrkt um sína heimaslóðir)

Myndmál og tákn, oft mjög flókið.

Miðleitni áberandi, sam‏þjöppun máls, og sömuleiðis með rómantíska tímabilinu, oft kom ”snillingurinn” fram, sem fer sínar eigin leiðir, sama hvað. 

[davidstefanssons-blog]

Davíð Stefánsson frá Fagraskógi - Ljóðasafn

Svartar fjaðrir 1919 1. Mamma ætlar að sofna  2. Mynhöggvarinn  3. Allar vildu meyjarnar  4. Brúðaskórnir  5. Komdu  6. Fjallahlíf  7. Aðsóknin  8. Léttúðin  9. Hátíð  10. Skugginn  11. Utan frá sjó  12. Svefnljóð  13. Á svartasandi  14. Gekk ég aleinn  15. Einbúinn  16. Hrafnamóðirin  17. Á dökkumiðum  18. Una  19. Caesar við bókhlöðurústirnar í Alexandríu  20. Sumarmál  21. Krummi  22. Ekkillinn  23. Stjörnurnar  24. Gott er sjúkum  25. Í síðasta sinni  26. Týndur og tröllum gefinn  27. Urðarkötturinn Kvenlýsing  28. Að skýjabaki  29. Klipptir vængir  30. Abba-labba-lá  31. Til logalanda  32. Óráð  33. Erárin færast yfir  34. Fósta mín  35. Eirðarlaus  36. Nú finn ég  37. Sagan af Tótu  38. Biðlarnir  39. Nunnan  40. Hinn glámskygni  41. Sigling  42. Ef sofnað ég get ekki síðkvöldum á  43. Vetrarnóttin  44. Jólakvöld  45. Þú, sem eldin átt í hjarta  46. Vökumenn  47. Moldin angar  48. Eldur í öskunni leynist  49. Ég heyri ykkur kvaka  50. Brúður söngvarans  51. Gullleitarmaðurinn  52. Svarti byrðingurinn  53. Húmhljóð  54. Kuldahlátur  55. Stoltar eru meyjarnar  56. Margt er þeim að meini  57. Batseba  58. Harpa öldungsins  59. Ó veröld  60. Haustljóð  61. Mánadísin  62. Góða veislu gera skal -  Kvæði 1922 63. Gamla höllin  64. Sigling inn Eyjafjörð  65. Svefnkirkja  66. Hvar eru skipin -  67. Útburðurinn  68. Gróðurlaus fjöll  69. Fjallarefurinn  70. Nirfillinn  71. Viðsjár  72. Namm, namm  73. Drykkjubræður  74. Hann bíður þín  75. Brúðarljósin  76. En þú varst ævintýr -  77. Sjódraugar  78. Dalakofinn  79. Hamraborgin  80. Friðlausi fuglinn  81. Þú skalt farmanns kufli klæðast  82. Með lestinni  83. Rómversk brúður  84. Fiésole  85. Konan með sjalið  86. Hún syngur  87. Kastalinn  88. Útlaginn  89. Ríma  90. Söngur bláu nunnanna  91. Caprikvæði  92. Við gosbrunninn  93. Einmana bróðir  94. Svarta dúfan  95. Marmaragyðjan  96. Komdu inn -  97. Brotnar súlur  98. Hirðinginn  99. Fimm sá ég -  100. Rósamunda  101. Flakkarinn  102. Maríubæn  103. Tína Rondóní  104. Ég nefni nafnið þitt -  105. Í Brennerskarði  Kveðjur 1924 106. Ég sigli í haust  107. Heiðingjaljóð  108. Napoli  109. Messalína  110. Feneyjar  111. Klausturvín  112. Tvær erlendar götumyndir  113. Eyðimörk  114. Lapí, listamannaknæpa í Flórens  115. Flugmen  116. Langt frá byggð  117. Förukarl  118. Sódóma  119. Jóhannes skírari  120. Á Föstudaginn Langa  121. Hinn misskildi  122. KOna  123. Litla kvæðið um litlu hjónin  124. Ég vildi, að ég væri -  125. Hanabjálkaloftið  126. Til ljónynjunnar  127. Dionysos kemur  128. Vaskur  129. Söngur loddarans  130. Klettabrúður  131. Nú sigla svörtu skipin  132. Norn  133. Þið, skuggans börn  134. Vorboði  135. Litli víkingurinn  136. Í Vaglaskógi  137. Til eru fræ -  138. Þorrablót  139. Landnemar  140. Guðmundur góði  141. Helga jarlsdóttir  Ný kvæði 1929 142. Hallfreður vandræðaskáld  143. Hærekur konungur í kálfaskinni  144. Brot úr lofkvæði Lárentíusar Hólabiskups til Hallberu abbadísar á Stað  145. Nú sefur jörðin  146. Á vegamótum  147. Andvarp  148. Þegar Jesús frá Nasaret reið inn í Jerúsalem sungu hinir snauðu  149. Skriftastóllinn  150. Þetta er kvæðið um konurnar þrjár  151. Gljúfrin  152. Meðan Rómaborg brann lék Neró á sítar og söng  153. Vorljóð  154. Nú er fagurt upp til fjalla  155. Bréfið hennar Stínu  156. Riddarakvæði  157. Tyrkneskur söngur  158. Kveðja  159. Kalt er mér löngum  160. Vogrek  161. Fáðu mér beinið mitt, Gunna  162. Axlar-Björn  163. Tröllið  164. Mannlýsing  165. Leiksýning  166. Xanþippa  167. Rússneskur prestur  168. Vodka  169. Söngur galeiðuþræla  170. Rauði riddarinn  171. Bærinn er frægur  172. Rottur  173. Skriftamál gamla prestsins  174. Draugaskipið  175. Villti fuglinn  176. Eftirmáli  177. Harún Alraschid  178. Olíuviðurinn  179. Konan, sem kyndir ofninn minn  180. Við fljúgum þangað  181. Fögur varstu od mjúkhent  182. Haust  183. Gestur  184. Að skilnaði  185. Hallarfrúin  186. Næturljóð  187. Gullnir hlekkir  188. Ég horfi ein -  189. Út við nes og nafir  190. Á ísum  191. Örlög  192. Minning  193. Lofgjörð  194. Bráðum koma skipin -  Í byggðum 1933 195. Að Þingvöllum 930-1930  196. Vökumaður, hvað líður nóttinni?  197. Fylkingin hljóða  198. Kornhlaðan  199. Eldraunir  200. Kaupmannalestir Dedansmanna  201. Sá, sem engu ann  202. Förumenn  203. Höfðingi smiðjunar  204. Í musterinu  205. vegurinn  206. PósturinnLofið þreyttum að sofa  207. Barnið í þorpinu  208. Ég þekkti hann ungan  209. Við jarðarför  210. Kirkja fyrirfinnst engin  211. Fimm skip  212. Nú Fækkar þeim óðum  213. Dalabóndi  214. Hríðtepptur  215. Skóardraumur  216. Til Unu  217. Nú skil ég stráin -  218. Langt uppi á heiði -  219. Sálin hans Jóns míns  220. Einn kemur, þá annar fer  221. Varaðu þig -Blóðsuga  222. Hjá blámönnum  223. Brandur skipstjóri  224. Auðnin þegir -  225. Brestir  226. Valurinn  227. Þernan  228. Steinninn  229. Ég vil fara -  230. Á vegum úti  231. Þú -  232. Yngismey  233. Einverumenn  234. Á sjávarhömrum  235. Farmaður  236. Feðurnir  237. Þorsteinn Drómundur  238. Bláfjöll  239. Mold  240. Til vinar míns  241. Elfan  242. Úr vísnakveri Tyrkja-Guddu  243. Björt nótt  244. Við leitum -  245. Aríta  Að norðan 1936 246. Í dag kom vorið  247. Fögur er hlíðin -  248. Vitavörður  249. Hvítabjörninn  250. Vetrardraumur  251. Fjallasveinninn  252. Veðragnýr  253. Í ormagarðinum  254. Riddaraborgin  255. Sundmenn  256. Andrógeos  257. Höfuðborg  258. Í næturkyrrðinni  259. Hvað veldur -  260. Snjómokstur  261. Skrifstofubáknið  262. Líkið í fjörunni  263. Gegnu vorsins grænu skóga  264. Það er best -  265. Nú veit ég -  266. Næturregn  267. Byggðin kallar  268. Dráttarhestar  269. Lofkvæðið um kýrnar  270. Guðbrandsbiblía  271. Úr krukkuspá  272. Bærinn við fjörðinn  273. Dúfur  274. Í vafurloga  275. Drykkjubræður  276. Kata gamla  277. Æri Tobbi  278. Svartidauði  279. Möðrudals-Manga  280. Í hríðinni  281. Dönsku skórnir  282. Umrenningar  283. Kreppa  284. Ritdómari  285. Sporin þín  286. Vinnumaðurinn í Odda  287. Grímur Thomsen  288. Til móður minnar  289. Höfundur Skugga-Sveins  290. Búr Hólastaðar  291. Gömul skip  292. Þú komst í hlaðið  293. Dagarnir líða -  294. Sálmar bókasafnarans  295. Eldarnir þrír  296. Lótusblóm  Ný kvæðabók 1947 297. Jónas Hallgrímsson  298. Vor  299. Fjallagestir  300. Við Sellandafjall  301. Kvæðið um fuglana  302. Dóttir Narfa  303. Í dýragarði  304. Knapinn  305. Heimför Ísraelsmanna  306. Gamalt kvæði af Álftanesi  307. Burstabær  308. Norræn jól  309. Brunnurinn  310. Úr prédikaranum  311. Sverðið  312. Undir Svörtuloftum  313. Jörfagleði  314. Hótel Evrópa  315. Sendiboðinn  316. Morgunsöngur  317. Vornótt  318. Vegfarandinn  319. Askurinn  320. Vér skipuleggjum  321. Gamall Sálmur  322. Skipalestin  323. Til friðarráðstefnu í London  324. Ávarp  325. Blásin jörð  326. Norðmaðurinn  327. Farfuglar  328. Fasteignasalinn  329. Vagnar  330. Í gróandanum  331. Haustljóð  332. Þorgerður Egilsdóttir  333. Ég leddi þig í lundinn  334. Dögun  Ljóð frá liðnu sumri 1956 335. Segið það móður minni -  336. Ávarp fjallakonunnar  337. Nökkvin  338. Sonur jarðar  339. Minnstu þess -  340. Húsmóðir  341. gesturinn  342. Sorg  343. Vornótt  344. Að Skálholti  345. Útnesjamenn  346. Brimlending  347. Menglöð  348. Fákar loftsins  349. Gamankvæði um Grýlu  350. Hugvekja  351. Bólu-Hjálmar kemur til beitarhúsanna  352. Kjarnakyn  353. Hví fagnar enginn - ?  354. Karlinn úti á klöppinni  355. Eldskírn  356. Hávaðamenn  357. Fjallastígur  358. Blómið  359. Fjallakonuljóð  360. Norðlendingar flytja lík Jóns Arasonar heim að Hólum  361. Vinhælisbóndinn  362. Stormahlé  363. Leda og svanurinn  364. Út vil ég -  365. Óður til hafsins  366. Sprek  367. Útgönguhestur  368. Skessuríma  369. Bóndi  370. Heim  371. Skáldsagan og ljóðið  372. Sálmur bókaútgefandans  373. Guðshúsið  374. Vitnin  375. Vísur Fjalla-Eyvindar  376. Föðurtún  377. Á vesturleið  378. Skugginn á skjánum  379. Salóme  380. Ljóð  381. Minning  382. Hvítu skipin  383. Til hvers - ?  384. Við hreindýravatn  385. Karl og kona  386. Í Gunnarshólma  387. Ljóð  388. Gestaboð  Í dögun 1960 389. Í dögun  390. Um páskaleytið  391. Óður til lifsins  392. Þagnarljóð  393. Blómasaga  394. Fjallavatn  395. Stjörnudraumur  396. Stafnmærin  397. Gamall sjómaður  398. Hvað hefur breyst - ?  399. Sykur  400. Leggurinn  401. Þingeyrarbræður á leið til Hólastaðar  402. Er veðrið að hefjast - ?  403. Gakk heill  404. Fagur er gneistinn -  405. Papar  406. Við Sínaífjall  407. Nafnlaust bréf  408. Ómar Kajam  409. Leiksviðið  410. Örið  411. Ef sérð þú gamla konu -  412. Þrettándakvöldið jóla  413. Nafnlaus skipverji  414. Sjófuglar  415. Hin gleymda  416. Í Ódáðahrauni  417. Látra-Björg  418. Skiptapar  419. Blysför  420. Stefnumót  421. Íslensku handritin  422. Afglapaskarð  423. Efnishyggja  424. Þrjú nöfn  425. Einvera  426. Skemma Espólíns  427. Langt inn í gljúfrin -  428. Atlandis  429. Klakastíflur  430. Tvær stefnur  431. Hrapið  432. Þrællinn  433. Hans þögn er ljóð -  434. Hversu lengi - ?  435. Við Genesaretvatn  436. Að haustnóttum  437. Ljóð  438. Harmljóð  439. Sjöunda daginn  440. Maríutása  441. Þorsti  442. Rím  443. Skipið  444. Harpan  445. Morgunstund  446. Skógarhind  447. Straumur tímans  448. Byrðin  Síðustu ljóð 1966 449. Blómið eina  450. Vornótt  451. Vatnsdalur  452. Þráðurinn hvíti  453. Hvaðan komu fuglarnir?  454. Sólarfjöll  455. Þú heyrir drottinn –  456. Í réttum anda  457. Móðir jörð  458. Miklabraut  459. Synir víkinganna  460. Óskastund  461. Hvar er maðurinn?  462. Hjarðmær  463. Staka  464. Í Vatnsdalshólum - á norðurleið  465. Saga fuglsins  466. Ströndin auða  467. Bogastrengurinn  468. Vetrargestir  469. Nýársnótt  470. Eilíf upprisa  471. Gömul ævintýr  472. Til jarðfræðings  473. Konan, sem steypir jólakertin  474. Fanginn  475. Eftirmæli  476. Reikingsskil  477. Vofan  478. Brúðarnótt  479. Árni Magnússon  480. Kveðið á aldarafmæli föður míns  481. Einvera  482. Horft út um glugga  483. Stef  484. Hver blygðast sín?  485. Röddin  486. Lagið  487. Blekking  488. Lík er vor þekking  489. Gæfan mesta  490. Blær  491. Hinir göngumóðu  492. Hvítir fuglar  493. Draumur laxins  494. Skilnaður  495. Sumri Fagnað  496. Blómagarður  497. Fiðrildi  498. Nú spyr ég dægrin  499. Sveinninn vorglaði  500. HeiðabóndinnByggðasafnið  501. Ég verð að fara -  502. Hugleiðing  503. Frambjóðandinn  504. Hið góða sem ég vil -  505. Til æskumans  506. Vor  507. Skapadómur  508. Örninn  509. Sigyn  510. Gakk hægt -  511. Landskjálfti  512. Vitringarnir  513. Þú trúir ...  514. Furstinn  515. Helreiðin  516. Til skálds  517. Plató brennir handrit sín  518. Efirmæli  519. Þið segið mig týndan -  520. Kæruleysi  521. Við skulum ekki vetri kvíða -  522. Bræðravíg  523. Skugginn  524. Þeir sameinast -  525. Vagninn svarti  526. Endurfundir  527. Skipbrot  528. Helsprengjan  529. Í sjávarháska  530. Gyðjan  531. Jón Eiríksson  532. Mælikvarðinn  533. Skilnaður  534. Héraðsmót klerka  535. Í auðninni  536. Foss í fjötrum  537. Amfitrýon  538. Frans frá Assísí  539. Byggð deyr  540. Á Melaeyrum  541. Leo Tolstoj  542. Lífsstríðið  543. Vindmyllufrægð  544. Sumarnótt  545. Brautryðjandinn  546. Húsið á hólnum  547. Fjallastóð  548. Musterið  549. Flugan  550. Leitin  551. Draumur  552. Gamlar konur  553. Þú ert ung -  554. Ormurinn  555. Þórdísarstofa  556. Þursameyjar  557. Tveir þorskar  558. Hrútey  559. Gamli bærinn  560. DraumurinnKolagerð  561. Magellan-sundið  562. Kreddur  563. Skerið  564. Úthýsing  565. Skemmtiferð  566. Á blóðsvelli  567. Við dánabeð  568. Skeyti  569. Skipstjórinn  570. Bóbó litli  571. Heimþrá  572. Ofstjórn  573. Sagan  574. Afródíta  575. Heim til Íþöku  576. Biðlar Penelópu  577. Heimkoma Agamemnons  578. Filoktetes og örin  579. Skáldið  580. Ave Caesar -  581. Gneistaflug  582. Hann bætir allt  583. Helgidraumur litlu stúlkunnar  584. Þú varst sú eina  585. Bréfið  586. Á Akrópólis  587. Garðurinn okkar  588. Noregskveðja  589. Kveðja til Finnlands  590. Háskólaljóð

[davidstefanssons-blog]

Ég horfi ein-

Í dag skein sól á sundin blá og seiddi þá, er sæinn þrá. Og skipið lagði landi frá. Hvað mundi fremur farmann gleðja? Það syrtir að, er sumir kveðja. Ég horfi ein  á eftir þér,  og skipið ber  þig burt frá mér.  Ég horfi ein  við ystu sker,  því hugur minn  er hjá þér bundinn,  og löng er nótt  við lokuð sundin.  En ég skal biðja og bíða þín, uns nóttin dvín og dagur skín. Þó aldrei rætist óskin mín, til hinsta dags ég hrópa og kalla, svo heyrast skal um heima alla.

[davidstefanssons-blog]

Heimildarskrá.

Heimildarskrá.

Björn Ingi Hrafnsson, Arnar Ægisson, Salt Investment, Ólafur Már Svavarsson, Steingrímur S. Ólafsson og Guðjón Elmar Guðjónsson. (2014). "Svartar fjaðrir - 119 ár frá fæðingu skáldsins frá Fagraskógi" Sótt 8. október af http://www.pressan.is/Menningarpressan/LesaMenningarfrett/svartar-fjadrir---119-ar-fra-faedingu-skaldsins-fra-fagraskogi-

Forlagið. (á.á). "Snert hörpu mína - ævisaga Davíðs Stefánssonar frá Fagraskógi. Sótt 8. október 2014 af  http://www.forlagid.is/?p=4480

Silja Aðalsteinsdóttir. (2006). Íslensk bókmenntasaga IV. Reykjavík: Mál og Menning

[davidstefanssons-blog]

Verk Davíðs.

Ljóðabækur:

Svartar fjaðrir, 1919

Kvæði, 1922

Kveðjur, 1924

Ný kvæði, 1929

Í byggðum, 1933

Að norðan, 1936

Ný kvæðabók, 1947

Ljóð frá liðnu sumri, 1956

Í dögun, 1960

Síðustu ljóð, 1966 (kom út eftir að Davíð lést)

Leikrit og skáldsögur:

Munkarnir á Möðruvöllum, 1926

Gullna hliðið, ?

Sólon Íslandus I-II, 1941

Vopn guðanna, 1944

Landið gleymda, (frumsýnt árið 1953 en gefið út 1956)

[davidstefanssons-blog]

Til eru fræ-

Til eru fræ, sem fengu þennan dóm: Að falla í jörð, en verða aldrei blóm. Eins eru skip, sem aldrei landi ná,  og iðgræn lönd, er sökkva í djúpin blá, og von sem hefir vængi sína misst, og varir, sem að aldrei geta kysst,  og elskendur, sem aldrei geta mæst og aldrei geta sumir draumar ræst.  Til eru ljóð, sem lifna og deyja í senn, og lítil börn, sem aldrei verða menn.

[davidstefanssons-blog]

Þrennt var það á Íslandi, sem talið var óteljandi í ungdæmi mínu: Eyjar og sker á Breiðafirði, Vatnsdalshólar og vötn á Tvídægru. En nú hefur fleira bæst í hópinn: Lög og lagafrumvörp hins háa Alþingis, og hin óteljandi félög, en þeim fjölgar daglega líkt og gorkúlur á haugi.

- Davíð Stefánsson

[davidstefanssons-blog]

[davidstefanssons-blog]

Frétt frá Pressan.is Linkur. 21. jan. 2014 - 07:00 Björgvin G. Sigurðsson

[davidstefanssons-blog]

[davidstefanssons-blog]

Snert hörpu mína himinborna dís, Svo hluti englar guðs í Paradís. Við götu mína fann ég fjalarstúf Og festi á hann streng og rauðan skúf. Þeir geta sumir synt á læk og tjörn. Og sumir verða allaf lítil börn. En sólin gyllir sund og bláan fjörð. Og sameinar með töfrum loft og Jörð Sá einn er skáld, sem skilur fuglamál, Og skærast hljómar það í barnsins sál. Hann saurar aldrei söngsins helu vé, Hann syngur líf í smiðjumó og tré. Svo græt mín þá, mín góða heilladís, Sem gelður skáldin meðan dagur rís. Þú gafst mér þrá, svo ég telgt með hníf. Ó gefðu mínum dauðu fuglum líf. Ef fuglar mínir fengju vængja mátt. Þá fljúga þeir um loftið draumablátt. Og þér,sem hæst í himnasölum býrð, Skal helgað þeirra flug og söngva dýrð. Með fjaðraþyt skal fagnað sálum þeim, Sem seinna fæðast inn í þennan heim. Þær hræðast síður hríð og reiðan sjó. Fyrst hér er nóg um tré og smiðjumó. Og eins og barnið rís frá svefnsins sæng, Eins sigrar lífið fuglsins mjúka væng, Er tungan kennir töfra söngs og máls, Þá teygir hann sinn hvíta svarnrháls. Úr furutré, sem fann ég út við sjó, Ég fugla skar og líka úr smiðjumó. Í huganum til himins oft ég svíf, Og hlýt að geta sungið í þá líf. Ég heyri í fjaska viltan vængja þyt, Um varpin leikur draumsins perluglit. Snert hörpu mína himinborna dís, Og hlustið englar guðs í Paradís. Sá einn er skáld, sem skilur það og fann, Að skaparinn á leikföng eins og hann, og safnar þeim í gamalt gullaskrín. Og gleður með þeim litlu börnin sín. Sá einn er skáld, sem þögull getur þráð, Og þakkað guði augnabliksins náð. Á náðarstund ég návist þína finn. Leyf nöktu barni að snerta faldinn þinn. Og dreyp á mínar varir þeirra veig, Sem vekur líf og gerir orðin fleyg. Og glæðir nokkur gleði meiri yl, En gleðin yfir því að vera til, Og vita alla vængi hvíta fá. Sem víðsýnið-og eilífð þrá? Hver fugl skal þeyta flugið móti sól, Að fótskör guðs, að lambsins dýrðarstól. Og setjast loks á silfubláa tjörn, Og syngja fyrir lítil englabörn. Nú fljúga mínir fuglar, góða dís. Nú fagna englar guðs í Paradís.

- Davíð Stefánsson , Ljóðið: "Kvæðið um fuglana"