debruynemma

[debruynemma]

Mijn ballet : De notenkraker

In januari ging ik samen met een vriendin naar het ballet de notenkraker kijken in de Meent. Mijn vriendin gaat elk jaar naar dit ballet kijken, namelijk naar het ballet van Tatarstan. Voor mij was het 2e keer en ik vond het magisch. 

Het ballet van Tatarstan komt uit Rusland en bestaat uit 59 dansers, elk jaar voeren ze een mooi stuk op. Je wordt meegevoerd in het stuk en kan makkelijk begrijpen wat ze proberen te zeggen via hun dans. Het ballet speelde zich misschien niet af in Brussel maar volgens mij maakt de plaats niet uit, je zal je enkel de kwaliteit van het ballet herinneren.

Ik heb al twee ballet voorstellingen gezien, de notenkraker meegeteld. De eerste voorstelling die ik had gezien was het zwanenmeer. Als ik deze twee zou vergelijken zou ik zeggen dat het bij de notenkraker het decor van een veel groter belang is dan bij het zwanenmeer. Door het kleurrijke decor en de kleurrijke kostuums geraak je nog meer in de sfeer, bij het zwanenmeer geraak je dan weer in die bepaalde sfeer door de soberheid van decor en kostuums die nodig is voor het verhaal.

Ik probeer iets negatief te vinden aan de voorstelling maar dit vind ik niet, ik vond het prachtig.  De dansers brachten het verhaal werkelijk tot leven en deden dat met precisie en emotie. Het orkest zorgde ervoor dat je je nog beter in het verhaal kon inleven.  We moesten niet lang wachten voor het begon en na afloop kon je iets drinken. Het is ook leuk om dit met mijn vriendin te doen omdat het een beetje nostalgisch is, we deden vroeger namelijk samen ballet. 

Het was dus een prachtige voorstelling, ik raad het zeker aan als je van ballet houd en deze wereld verder wil ontdekken.

[debruynemma]

                                    Extra 3 : To lose himself in vengance

Wanneer ik de film Ophelia keek viel dit liedje mij meteen op, ik vond het eerst en vooral een prachtige film en dit liedje past er helemaal bij. Het bracht me meteen in het verleden en verhoogde mijn inlevingsvermogen. Soms heb ik deze soort muziek nodig, even iets dat niet overbodig geautotuned is en toch een zeker gevoel van spanning en rust geeft. De muziek is speciaal voor Ophelia geschreven waardoor het origineler is en de film soort van beschrijft.

[debruynemma]

O Romeo, Romeo, wherefore art thou Romeo?

William Shakespeare

                                     Extra 2 : De strijd om Verona

Een maand geleden las ik het boek De strijd om Verona van Melinda Taub. Als grote Shakespeare fan vond ik dit een zeer goed boek, het speelt zich af na de dood van Romeo en Julia. Het was leuk om me ook te verdiepen in de andere personages zoals Rosaline en Benvolio. Je komt erachter waarom Rosaline Romeo had afgewezen en hoe prins Escalus werkelijk is. Wat ik wel minder vind is dat de liefde tussen Romeo en Julia als een fout wordt gezien in het boek, wat ik totaal niet vind. Romeo wordt beschreven als een hopeloos geval en Julia als een naïef kind. Romeo en Julia is volgens mij het mooiste liefdesverhaal dat er is. Het is geschreven op een briljante manier, door een legendarische schrijver. Als je je wil verdiepen in de wereld van Romeo en Julia raad ik aan om eerst het toneelstuk te lezen en daarna dit boek

[debruynemma]

                                                 Extra 1 : The King  

Ik vond deze film de max! Mijn favoriete acteur Timothée Chamelat, die te zien is in onder andere call me by your name en beatiful boy, speelt in deze film mee. Hij is nog een jonge acteur die al snel naar de top gestegen is in Hollywood, hij heeft dan ook een overdosis talent. Ook Robert Pattionson maakt met deze film zijn comeback. Van Lily Rose Depp was ik aangenaam verrast, ook al verscheen ze maar op het einde van de film. Ze kan haar vaders talent geërfd hebben! De film was goed uitgewerkt en doordacht, hij duurde lang maar dit was totaal geen probleem. Er kwam actie in de film voor, maar vooral de emotie oversteeg. The King is meer gericht op het individu en zijn gevoelens (personage van Chamalet) dan op de totale geschiedenis van de gebeurtenis. Zeker een aanrader! 

[debruynemma]

                                              Mijn film : The joker

Recent ben ik de Joker gaan kijken, een film waarvan ik zeer hoge verwachtingen had. Deze film gaat over de beroemde clown die we kennen uit de wereld van Batman. De regisseur wou de film het liefst plaatsen onder een nieuw label. Dit is hem volgens mij in de praktijk gelukt.

Het was dan ook een zeer goede film, Joaquin Phoenix heeft de Joker opnieuw tot leven gebracht op een spectaculaire manier. Hij slaagt erin om van de ene emotie op de andere te springen. Zoals in de recensie vermeld is, zullen sommige zijn vertolking overdreven vinden maar dit vond ik totaal niet. Ik vind dat hij de perfecte balans gevonden heeft, hij gedraagt zich zoals de Joker zich zou gedragen. Het verhaal zelf was ook zeer doordacht, zo was er veel twijfel tijdens de film. Er waren momenten waarvan ik even in shock was. Ik ben het ook eens met de recensie op vlak van lichtinval en kleurgebruik. De lichtinval op de verschillende personages zorgde vaak voor een duidelijk contrast. Het kleurgebruik, de warme of koude tinten leveren een extra dimensie in het verhaal.      

Het spijtige aan de film vind ik dat het niet meer helemaal klopt met The Dark Knight-trilogie. Dit was misschien ook de bedoeling van de regisseur maar toch vind ik dit jammer. Zo zou de Joker in The dark Knight Rises nu veel ouder moeten zijn als Bruce Wayne. Ik denk ook niet dat deze film echt noodzakelijk was.  Er blijft nog veel onverklaarbaar, zoals het einde dat me opnieuw deed twijfelen maar er is ook zeer veel verklaard. Het was een zeer goede film maar hierdoor is een deel van het noodzakelijke mysterie van de Joker weg. 

Over het algemeen vond ik de vertolking van  Joaquin Phoenix indrukwekkender dan de film zelf, zonder hem was deze film waarschijnlijk minder goed geweest. Ik raad deze film wel zeker aan, het is de soort film waardoor je gaat nadenken over een fictief personage. Door dit te bereiken is de regisseur zeker bewonderenswaardig.  

[debruynemma]

               Mijn expo: Muziekinstrumentenmuseum Brussel

In september ging ik met mijn meter naar het muziekinstrumentenmuseum in Brussel. Dit was over het algemeen super tof. In het museum zijn er vier tentoonstellingszalen, deze zijn elk gevuld met een ander soort instrument of een aantal soorten instrumenten binnen eenzelfde thema. Je hebt klavieren, muziek in het oude Egypte, instrumenten uit de traditionele muziek en mechanische, elektrische en elektronische instrumenten.  

Het leuke aan het museum was dat je een soort van ‘primitieve’ mp3 kreeg. Wanneer je bijvoorbeeld op de afdeling klavieren was kon je bij sommige piano’s een nummer intoetsen op je ‘mp3′, hierdoor hoorde je de muziek die hoort bij deze piano. Hierdoor kreeg je een beter beeld, je wist hoe de piano eruitzag en hoe die klonk. Doorheen de etage zag je ook duidelijk de evolutie van de klavieren. De andere zalen waren eerder gericht op een bepaald thema in de plaats van op één bepaald instrument, hierdoor kreeg je meer variatie en bleef het interessant. Na het museum was het leuk om helemaal boven iets lekker te gaan eten in het restaurant, vandaar kon je over een groot deel van Brussel uitkijken. He was leuk om erover na te denken dat het museum vroeger een warenhuis was en daarna is omgebouwd tot museum om studenten in contact te brengen met historische instrumenten. Het gebouw zelf is ook zeer bewonderenswaardig. 

Wat ik minder vond aan het museum is dat het na een tijdje zeer vermoeiend wordt, er staat super veel waardoor ik het na een tijdje beu werd. De muziekfragmenten duurde ook steeds redelijk lang waardoor het redelijk traag ging. Mijn meter en ik hebben daardoor één van de vier zalen niet meer kunnen zien omdat het al te laat werd, dit vind ik spijtig want zo heb ik een deel van het museum gemist. 

Het was dus wel een super leuke dag! Dit is dus zeker een aanrader voor en gezellige dag met vrienden of familie.