demliedebiyat

[demliedebiyat]

[demliedebiyat]

Bizi en iyi anlatan sanat eseri ne deseler;

[demliedebiyat]

"Bütün bunlar olurken, 87 yaşındaki bir adam ağlaya ağlaya bileğine kelepçe vuruyordu. Barat Hacı, azadlık istiyordu." "Onun yumruğu bol füzeli Çin'i, bol petrollü Rus'u ve bol çaşıtlı İngiliz'i tuz buz edecek. Çünkü onun adı Barat Hacı. Yani Berat. Yani Kurtuluş."

[demliedebiyat]

Bir öğretmenin öğrencileri için topladığı KPSS ganimeti. :)

[demliedebiyat]

Azeri misin?

Türk'üm kardeşim. Azeri dediklerin de Azerbaycan Türk'ü.

[demliedebiyat]

"Bağrı çok savruk da olsa sabah  günün en çıplak vaktidir  günün en çıplak kuşları gezinir orda  ve ilkin loş bir yürek çarpıntısıyla  uyur göğsümün bedenimin çaşıtları  bütün çaşıtları uyutur sabah  kuşların, kuşların uçuşlarını da. "

[demliedebiyat]

Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi

[demliedebiyat]

"Yıkılma sakın! Çatık kaşlı çocuklar büyüteceğiz daha."

[demliedebiyat]

“çocuğuna bir otomobil değil bir şarkı, bir şiir, bir fikir bırak. daha geçen gün aşağı mahallede gördüm, arabalar eskiyor.”

[demliedebiyat]

“hadi bir sigara içeyim dedim olmaz, dedi mübaşir kılıklı kurbağanın biri.”

[demliedebiyat]

“Sizin alınız al inandım Morunuz mor inandım Ben tam kendime göre Ben tam dünyaya göre Ama sizin adınız ne Benim dengemi bozmayınız.”

[demliedebiyat]

"huzur cafe" diye bir resim var, acaba nerede olduğunu biliniyor mu siz tarafından?

İstanbul, Şirintepe Mahallesi’ndeymiş.

[demliedebiyat]

"Ben hep sıkıntılıyım."

[demliedebiyat]

Bir kimliktir beklemek. Sana dair en büyük ipucu beklediğinden başkası değildir.

[demliedebiyat]

"çocuğuna bir otomobil değil bir şarkı, bir şiir, bir fikir bırak. daha geçen gün aşağı mahallede gördüm, arabalar eskiyor."

[demliedebiyat]

"Beton duvarlar arasında bir çiçek açtı Siz kahramanısınız çelik dişliler arasında direnen insanlığın Saçlarınız ızdırap denizinde bir tutam başak Elleriniz kök salmış ağacıdır zamana O inanmışlar çağının." Adil Erdem Bayazıt

[demliedebiyat]

Büyüdük, geçmiş olsun. Biraz erken oldu, biraz zor oldu, hayırlı oldu mu onu bilmiyorum. Fakat güzel olduğunu zannetmiyorum. Güzel olduğunu zannetmediğim o günlerin özlemini taşımak da kalbime ait en büyük garabet olsun. Kalbimin en büyük garabeti mi yener zihnimin en büyük garabeti mi? Gerçi garabetler yarıştırılır mı, onu da bilmiyorum? Harbiden zihnimin en büyük garabeti ne? Konuşurken kurduğum cümleleri kalemi elime alınca unutuyorum mesela, bu mu? Bu değildir bundan fazlası çıkacaktır. Fakat kesin onu da unutmuşumdur. En azından unuttuğuma eminim, bu da bir gelişme. Adam olmaya cesaretim var, sefer bizden zafer Allah'tan selametle.