diakenrob - Tumblr blog

[diakenrob]

Hoera voor het ego!

Hoe meer ik nadenk over de evolutie van onze soort, hoe groter mijn waardering voor onze unieke denkcapaciteit.

Jawel, het is met diezelfde capaciteit dat we er geregeld een potje van maken — wat perfect kan verklaren waarom wij vandaag zo laatdunkend doen over het ego; over het ik.

Nochtans is het ego je denkende zelf waarmee je - stel het je voor - en met de woorden van Hannah Arendt, in ”de geluidloze dialoog stapt van ik met jezelf.”

We zijn als het ware met twee. ”Het Ik met wie ik een dialoog voer, staat mij op te wachten met vragen”. En zo is het.

Een goed gevoerde dialoog levert ons inzichten en biedt perspectief. Onze illusies, maar evenzeer onze waarnemingen en conclusies zijn het product van zelfbewuste dialoog, of het aanwenden van het ego.

Weg met egoïsme! Jawel. Maar ook weg met de cancelling van het ego!

[diakenrob]

Christelijke kerken zijn veldhospitalen. Plaatsen waar de leden hopen op beterschap en herstel. De meest gezonde christenen blijken echter zij die zich wat hebben losgeweekt van de liturgisch-dogmatische standaard en met meer gevoel voor mystiek over de grenzen heen durven kijken.

[diakenrob]

Soorten meditatie

º Kerkelijke meditatie is stilstaan bij een bijbeltekst. º Natuurlijke meditatie is stilstaan bij je onderliggende instinctieve bestaan. º Christusmeditatie is stilstaan bij de goddelijke Zin. º Zenmeditatie is stilstaan alsof je niet bestaat.

[diakenrob]

Hoe gaat het met het geloof?

Het misbruikschandaal gaf mensen de gelegenheid om met de kerk te breken als ze dat nog niet deden. Maar op een dieper niveau blijken mensen niet meer bereid om bijbel- en heiligenverhalen te geloven als echt gebeurd. Wij zijn een zogenaamde wetenschappelijke mensheid geworden. Daar is nog wel plaats voor symbool en ritus en als de drukke agenda het toelaat, is men nog steeds bereid een sacrament 'op te halen' in de kerk.

Kunnen wij hieruit opmaken dat de mens God niet langer nodig heeft? Wel, ik stel de vraag of de mens God ooit nodig heeft gehad! Je kan God immers niet hebben, vasthouden of ontmoeten. Je kan enkel 'de kerk hebben'.

Wat de mens altijd nodig had, zowel vroeger als vandaag, is Betekenis of Zin. En voor de langste tijd was de grootste vertegenwoordiger daarvan 'God'. Maar in werkelijkheid heeft de kerk of de tempel of het ritueel altijd de plaats van God ingenomen want God zie je niet, voel je of heb je niet. De kerk - die het óver God heeft - daarentegen wel.

In die zin kan je stellen dat er niets veranderd is. Alleen staat de kerkelijke vorm vandaag onder spanning omdat haar mythologie niet wordt begrepen of nog weinig geloofwaardig is. Of beter gezegd: de kerken vertegenwoordigen niet langer op overtuigende wijze Betekenis of Zin.

[diakenrob]

Wat is een godservaring?

Al onze gevoelens bestaan en geschieden in God, in de goddelijke Realiteit. Ja, zelfs een hongergevoel is niet te scheiden van het goddelijke AL. En zo heeft ieder de volle vrijheid deze toe te schrijven aan wie of wat dan ook.

Merk wel op dat de godsdienstige ervaring altijd zal passen in het gekozen kerkelijke kader. Dat komt uiteraard doordat de kerk, tempel of gemeenschap waarin je terechtkomt of waarin je werd geboren, bepaalt wat de godservaring zal zijn. Bovendien, wanneer mensen daarover getuigen in woord en schrift, neemt de poëzie over en neemt de verbeelding toe. Je moet immers beelden ophangen aan abstracte gevoelens.

Dus ja, je kan God ervaren. Maar besef dat je vooral jezelf ervaart. En dat is helemaal OK!

[diakenrob]

Personifieer jij God nooit?

Ik heb het afgeleerd, merk ik. Misschien kan je de godservaring beschouwen als het gedeelde gevoel bij een goed concert met een indrukwekkende band. Iedereen voelt het, ook al is dit geen persoonlijk aangereikt geschenk. Het is een gebeuren; een ondervinding die toeneemt naarmate je jezelf ervoor opent.

Daarom is meditatie is een zeer goede gebedsvorm, want daar neem je je plaats in te midden van het 'concert' of van 'God'.

[diakenrob]

Zoek met intense verwachting.

[diakenrob]

De natuur heeft ons nodig

Je kent de gedachte dat de natuur ons, mensen, niet nodig heeft. Toch weet ik inmiddels dat enkel de mens bewustzijn ontwikkelde (ontving, als je wil) om liefdevol met de natuur om te gaan. Een dier trekt zijn plan aan de hand van het instinct maar komt - als het geluk heeft - ongevraagd in aanraking met ware liefde wanneer een mens die liefde genereert en vervolgens als vrije koestering aanbiedt.

Dat, lieve vrienden, is een wonderlijk gebeuren. Ik heb dat daarnet - met de bijstand van een gin-tonic - goed mogen ervaren. Dieren zijn fantastisch, wanneer ze liefdevol worden opgemerkt door de mens. Het is bovendien een van de beste motivaties om als goed mens in het Leven te staan. ---

Artwork by Luisa Riveira

[diakenrob]

Hoe bevrijdend is het je over te geven aan de alomtegenwoordige en inwonende God. Ieder die geboren wordt, en de kans krijgt om daarover op latere leeftijd verwonderd te staan, die heeft een mooie invitatie in de hand om dankbaar en vrij van angst in het Leven te staan. Of je dat nu doet met de hulp van een confessie of vrij ervan. Wie leeft, die leve (bewust)!

Artwork: Daydreamer | Duy Huynh

[diakenrob]

Voorbij geloven

Ik ga voor weten en begrijpen. Voorbij geloven, voorbij poëzie en voorbij theologie. Maar wat ik niet weten kan, zal ik poëtisch en gevoelsmatig bezingen.

[diakenrob]

De verlokking van het kwaad

In het Bijbelse paradijsverhaal kan je afleiden dat zonder de verlokking van het kwaad de mens onschuldig was. 𝘖𝘷𝘦𝘳 𝘸𝘦𝘭𝘬𝘦 𝘰𝘯𝘴𝘤𝘩𝘶𝘭𝘥 𝘨𝘢𝘢𝘵 𝘩𝘦𝘵? Merk op dat de schrijver die zich van mythologische taal moet bedienen, correct aanvoelt dat onze soort 'homo' een bestaan heeft bekend vóór het bezit van kennis met enkel instinct waardoor deze onbeschaamd naakt kon rondlopen. Er was geen verleiding of verlokking. Wie enkel het instinct navolgt, is per definitie onschuldig. Maar ook onvrij. Door 'het eten van de vrucht', of na het verkrijgen van kennis, of intellect, of de ontwikkeling van de neo-cortex, verandert alles. Er komt nieuwsgierigheid, experiment, vrijheid, autonomie, maar ook de kans om in te gaan op verlokkingen die nadelig kunnen uitdraaien. 𝘞𝘢𝘢𝘳 𝘬𝘰𝘮𝘵 𝘥𝘪𝘦 𝘢𝘢𝘯𝘭𝘰𝘬𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘷𝘢𝘯𝘥𝘢𝘢𝘯? Het doorgroeien van onze soort is een goddelijk wonder en is als dusdanig helemaal niet te veroordelen. Merk op dat de schrijver de origine van het kwaad niet rechtstreeks toeschrijft aan de mens, maar aan een lelijk reptiel. Zo probeert die God en de mens uit de wind te zetten. De zondeval, of de start van de mensengeschiedenis, is dus de moeilijke opdracht voor de mens om met kennis en dus met vrijheid verantwoordelijk te leren omgaan. In het zogenaamde instinctieve paradijs was geen zonde, maar ook geen vrijheid. Het echte paradijs waar de mens naar verlangt, is een bewust paradijs waar de vrijheid in liefde wordt beleefd.

[diakenrob]

Enkel de mens praat

Dieren en planten communiceren wel maar hoeven niet te praten. Praten is exclusief menselijk want de mens heeft de vrijheid om af te wijken van geprogrammeerd instinctmatig gedrag en zodoende af te wijken van het voorspelbare, en zal dit altijd proberen te verklaren door te verklaren waarom die afwijkt van de voorspelbaarheid. Dat de mens intellect kan toevoegen aan drift is de ware reden waarom de mens praat en zelfs veel praat. Praten is immers verduidelijken of jezelf verontschuldigen waarom je afwijkend gedrag vertoont. Maar. Wie nooit afwijkt, onderdrukt wel de vrijheid die het intellect ons te bieden heeft.

[diakenrob]

𝗪𝗶𝗲 𝘇𝗶𝗷𝘁 𝗴𝗶𝗷? Toen zei Jezus: 'Kom, laat ons eten.' Zijn leerlingen wisten wel dat hij de verrezene was want het was inmiddels de derde keer dat hij aan hen verscheen sinds zijn dood. Jezus nam brood en ook vis en deelde uit. Toch bleef deze vraag hangen: 'Wie zijt gij?' (Joh. 21) Het is gezond dat ook bij ons deze vraag blijft hangen en dat we het vraagstuk niet dogmatisch invullen. Dat komt onze geloofwaardigheid niet ten goede.

[diakenrob]

Wat heeft die Jezus ons dan misdaan? Reactie op een artikel in Knack (08-04-2023, 16:00).

Ignace Demaerel, evangelische godsdienstleraar stelt verbaasd een vraag in een artikel in Knack: “Hoe komt het toch dat we ons collectief ongemakkelijk voelen wanneer in de publieke sfeer iemand de naam ‘Jezus’ laat vallen? Wat heeft die brave man ons dan misdaan?"

Uiteraard is het niet de figuur Jezus die ons oncomfortabel maakt. Jezus de Christus blijft immers intrigeren en inspireren. Maar nu de mens via geletterdheid en de makkelijk betreedbare informatiesnelwegen eindelijk een tweede opinie kan bekomen en een autonoom vergelijkingsonderzoek kan opzetten, is het duidelijk geworden dat het contrast tussen de Christusfiguur en de vele Jezus-kerken onrustwekkend groot is. Kortom, we voelen ons ongemakkelijk door het grote en weinig geloofwaardige christendom. Wanneer de naam Jezus valt, zien wij niet het appel van het Rijk Gods maar de recuperatiepoging van de onaangename zieltjeswinners in een wereld die helemaal niet bevrijd is. 

Het hoeft ons niet te verbazen dat de cultuur waarin vele decades lang onze kerken, huizen en kamers met het Jezusbeeldje werden versierd, vandaag in vraag wordt gesteld. Welke grote belofte heeft die cultuur dan wel ingelost? Het Boeddhabeeldje dat sommigen nu etaleren is een sterk bewijs dat de honger naar spiritualiteit tot op heden niet werd gestild. 

Hoe jammer dat christelijke verkondigers gedurig naast het inzicht grijpen dat net de Christus opriep tot de autonomie waarmee het individu buiten de gevestigde godsdienstigheid toch toegang kreeg tot het Rijk Gods. Jezus was daardoor immens populair, maar niet door de godsdienstige beschermers van de ware leer. Want die kregen ervan langs en ontwikkelden spontaan een Jezus-allergie.

Vandaag bestaat er geen zuivere Jezus-allergie. Het lijkt er veeleer op dat het krediet van de kerken is opgebruikt. We zitten dus met een kerk-allergie.Laten we de huidige autonoom-kritische mens daarom niet als schuldenaar aanduiden. Want wie dat doet, sluit onbewust aan in de lange traditie van de farizeeën. 

[diakenrob]

𝗘𝗲𝗻 𝘃𝗲𝗿𝗺𝗶𝘀𝘁𝗲 𝗝𝗲𝘇𝘂𝘀

Met Pasen zullen vele christenen hun toekomst-wens uitdrukken door onwrikbaar te getuigen over een gebeuren uit een lang vervlogen verleden. Alsof ze er zelf bij waren.

Brengen we dan in de herinnering dat zelfs in de heilige Schriften er geen getuigen waren van het gereporteerde gebeuren in het met-steen-vergrendelde graf. Er rolden geen camera's en de auteurs namen pas tientallen jaren later de pen ter hand.

Al wat we hebben is een vermiste Jezus van Nazareth. Genoeg voor zo'n 2000 jaar speculatie. Dat wel.

[diakenrob]

𝗡𝗮𝗮𝗸𝘁𝗲 𝘀𝗰𝗿𝘂𝗽𝘂𝗹𝗲

Voor de oude Grieken was naakt gewoon een natuurlijk gegeven waarvoor geen schaamte nodig was. Dat was niet zo voor de abrahamistische godsdiensten (Mozes, Paulus, Mohamed). Daar moest alle schaamte worden verhuld en waar nodig verboden tot in de slaapkamer toe. (inspiratie Tertio 1207)

Hoe we daar vandaag tegenaan kijken is dubbel: schaamte en exhibitionisme nemen beide toe.

Wat mij helpt is het inzicht dat bij een dier - bij een gebrek aan kennis of intellect - schaamte niet kan bestaan. Procreatie gebeurt dan gewoon in volle daglicht en op elk moment. Het is pas sinds dat onze soort denkcapaciteit had verworven dat reflectie over intimiteit en vat op vruchtbaarheid ten berde kon komen.

Laat ons daarom enerzijds onze oorspronkelijke onschuld (lees: onwetendheid) ten diepste herinneren om daardoor onze scrupules in te perken, maar laat ons anderzijds ook beseffen dat schaamte een gevolg is van de nodige reflectie over gerichte liefde en een bewuste benadering van fertiliteit.

[diakenrob]

Drie keer i  

Beste mens. Je staat met drie lagen in het Leven. 

Met onvrije gedrevenheid.  Met tastend aanvoelen. Met verklarende inzichtelijkheid.  

Met Instinct. Met Intuïtie. Met Intellect.  

Wanneer je een of meerdere I's vergeet te benutten, raak je uit balans. Wie zich bewust van alledrie bedient, komt vlotter uit bij de menselijke volheid.