dimas-inag

[dimas-inag]

Disyembre 25, 2024

Nagtapos ang bisperas na may sanib ng maghapong kapaguran at antok. Noong nakaraang araw ko pa binabalak na muling makapagsulat ngunit ang mga ideyang maihahalintulad sa mango graham na siyang tamisan at puno ng sarap, siya ring bilis na ikinalalaho sa pridyider sa isang kurap - sa isang subo. Kung ano-ano nga ba iyon? Mga litanya lang naman na naipon sa buong taon. Litanya patungkol sa mga ikinaasar, ikinasawi, ikinabagot, ikinalungkot, at marami pang ika-ikang ikinasandal o ikinasalampak sa mga gilid-gilid. Ay siya't sa susunod na ang iba. Ihigop na muna natin ng kape ang umagang dinidiligan nang malamyang patak ng mga ulan. Maligayang Pasko!

[dimas-inag]

Nobiyembre 4, 2024

Litanya ng Gitlang Dila 10: Si Batman at ang mga bahala

Limang kalye ang dinali

Bago nasambit ang sandali!

Ikaw ba ang makatutuos

O makakainumang kumpare?

Sa bigat nitong pasan

Wala ka bang brasong maipapahiram?

Baling mo ba’y malalamya na lang na titig

Hanggang sa sumubsob ang mukha ko sa putikan?

Ang tagal ko pa naman na ikaw’y hinangaan

Hanggang diyan na lang ba ang iyong patutunguhan?

Heto’t napundi na’t nawalan na nang silbi

Ang ilawang walang sawa sa kakatawag lang sa ‘yong ngalan.

Puro ka na lang ba pahangin?

Kapa mo na lang ba ang kakaway sa akin?

Gan’yan ba ang tingin mo sa amin?

Mga kababawan lang mula sa pababa mong masid?

Sa minsan pang maihahapag

Sigurado kaming may mailalantad

Hoy, Bata! Kay Batman, ‘wag kang magpapaniwala!

Pagka’t sarili mo ang tunay na bahala.

[dimas-inag]

Oktubre 16, 2024

Likha ng Gitlang Dila 9: Ako at Ang Aking Motorsiklo

Noong una’y hindi sumagi sa isipan

Na ang sarili’y mailalarawan

Sa pag-upo’t pagbalanse sa lansangan

At sa pakikipagsapalaran sa malayong paroroonan

Sa unang puwesto’y puno ng kaba

Nginig sa kalamnan’y walang hupa

Ngunit anong pagkasabik nang mapaarangkada

Ang una ngang motorsiklong dala

Sa pagpiga’y siya ring ibinibilis ng tulin

Habang ang ngiti’y ibinibihis ng hampas ng hangin

At ano ngang balik ng taranta sa ikinapupuwing

O kiliti’t kati habang nasa biyahe

Sa paglaong inaangkas na ang mga panahon

Sa pagyakap ng tag-init

Sa paghalik ng tag-ulan’y

Ang hantong ay sa patuloy pa ring pagsulong

Mapag-isa mang makapaglakbay

O may makasabayang abay

Ang layon’t tuon ay kung saang magtutungo

Kasa-kasama ang aking motorsiklo.

[dimas-inag]

Oktubre 9, 2024

Likha ng Gitlang Dila 8: Papuri sa Ina

Wala pa sa tanaw at pang-unawa

Kung ga’no ang ligayang namutawi sa ‘yong mukha

Nang mapaloob sa mainit mong kanlungan

Ang unga’y pinabanguhan mo ng pantuwang luha.

Sa mga mumunting hilik na binantayan

Giniliw sa heleng nangungumutan

At sa pagkunot at tangka ngang pag-uwa sa gabi’y

Ang bangungot ay pinapawi ng halik mong marahan.

Sa unang mga pantig, ngalan mo ang ‘yong pinanabikang maulinig

Sa unang hakbang, bisig mo’y may alalay ngang nahihitik sa pag-ibig

At sa pagkusang tindig, baling mo’y may tiwalang masid

Kinalakipan pa ng ngiting animo’y yapos ng langit.

Gumulong pa ang panahong may katiting nang pag-intindi

Ika’y naririya’t patuloy sa pangaral ngang mabuti

At kung sa pagsuway na siyang ikinaligaw sa sisi

Ika’y sa dulo’y yayakap pa ring may higpit.

At ngayong natatanto na ang iyong dalangin

Ang inaruga’y siya namang may pangakong bawi

Maiguhit sa ‘yong pisngi ang nabanaag sa una

At maipabaon pa kahit na sa tatawirin mong huli.

[dimas-inag]

Oktubre 2, 2024

Likha ng Gitlang Dila 7: Sa Darating na Tag-ulan

Dama ko na ang nagbabagong hangin

Sa pagdapo sa mga balat

Sa pagbulong sa tainga’y

May mga ibinibiling panalangin.

Ang kulob sa katawan’y dahan-dahan nang napapawi

Ang kalooban’y pinapaypayang lubos

Ang diwa’y nangangandong na walang manhid

Ang puso’y nasasagana muli sa dilig.

Sa muling pakikisangkot sa mga lilim

Natatantong may magwiwisik

Kung malunod sa katwiran o mapasma sa kilig

Ang kainaman’y sa alok ng alulod na maisisilid.

At nang suminga ang kalangitan

Wala bang mailalakas na pamuhos sa malamyang kaibuturan?

Sa pinawi ngang ngiwi mula sa matagal na kainitan’y

Ang salok ba’y dalawampu’t limang tabo lamang ba nang panghihinayang?

Panaghoy ko lamang ay sunduin mo na ako sa ‘yong pagdating

Yapusin sa lamig, lunurin sa kahungkaran

Pagka’t sa ‘yong pagtatanghal ikaw lamang ang itinatangi

Mula sa mga patak mong panghilamos sa kahangalan.

[dimas-inag]

Setyembre 25, 2024

Likha ng Gitlang Dila 6: Gabay sa Iibig

Hintayin mo ang pag-ibig

Sa pagtawid sa buhay na pinipilit maihabi

Sa kalampag ng mga nanggagambalang gabi

Piliin pa ring mag-abang sa ipagkakaloob ng langit

Walang irog na dagling dumadapo sa palad

O may liksing mamanhikang agad

Tiisin ang pait, damahin ang panahong bumubuklat

Hanapin ang sariling pamumukadkad

Magtiwala’t darating din ang sinisinta

Gamitin mo ang pagkakataong mumulat sa pang-unawa

Linisin ang isip, palakasin ang pananampalataya

Pagka’t ang nanalig ay siyang ginagantimpala

Kilalanin mo’t alamin kung ano nga ba ang pag-ibig

Timbangin mo’t sukatin ang ipinipintig ng dibdib

Pagka’t sa kababawan’y may hantungang sakit

Lalo sa mga lilong nagpaligaw lamang sa aliw

At kung sa dulo’y matagpuan ang inaasam

Sa lalim nang nararamdaman’y ‘wag pasisilaw

Umibig nang sapat, ‘di lalabis, ‘di rin kukulang

Magtira ng hiningang sa sarili’y magmamahal

[dimas-inag]

Setyembre 18, 2024

Likha ng Gitlang Dila 5: 11:59

Heto at naririyan ka

Ang katangi-tangi kong kaibigan sa nahuhuling litanya

Tikom man ang bibig habang dilat ang mga mata’y

Ikaw lang ang nakakausap hanggang sa paparating na umaga.

Ikaw na nag-iingay at nangungulit sa pag-idlip

Ikaw na nangingiliti at naghahatid ng kilig

Siya mang ikaw na may handog ngang tamisan bago managinip

Siya ring ikaw na nagdaramot ng hilik.

Ang buong maghapon ay dagli mong binabalikan

At kagya’t mo ring iginagatong at hinahatulan

Kung sa pagpikit’y tapis o lambong ang siyang sa ’yo’y pagpipilian

Ang diin ay sa kung bangungot ba o himbing ang mangungumot sa balintataw.

At kung katawan’y palaring mamahinga

Habang ang diwa sa ’yo lamang nakatuon, wala ng iba

Ang iyong hele’t oyayi ang dinadalanging matamasa

Habang ang malahagupit mong tapik ang isinusumpa.

Ilang tagpo pa’t naglaho kang walang paalam

Kaya sa pamamaluktot ang hiraya’y siya ring nalusaw

Habang ang paningi’y lumilimlim at lumalamlam

Ang tanto - ang pumatak sa unang hikab ang nagtago sa nakaligtaan.

[dimas-inag]

Setyembre 11, 2024

Likha ng Gitlang Dila 4: Sa Aking Mga Kababayan

Ikaw at ako ang mga anak ng bayan

Sa kabila man nang pagkamaputla ng ako

At kahinugang mong kayumanggi

Tayo ang mga tagapagmana ng lupang sinilangan.

Ang hininga mo’y bunton nating iisa

Sa pagyayapak mo man sa kabukiran

O sa pagtatampisaw ko sa dalampasigan

Tayo ang lahing kinikilala.

Ang pakikibaka mo’y pakikibaka ko rin

Sa pangako mo mang iginuhit sa bato

O sa panalanging kong ibinulong sa hangin

Ang nasa sa bukas natin ay may isang layong kakamtin.

Na sa ’yo man ang walong sumibol sa kapatagan

Habang nasa akin ang tatlong nagtatag ng iisang ngalan

Ang ugat ng mga ito’y may hinuhukay ngang lalim

Para sa paglayang minamahal.

Piliin mong maging ako

At pipiliin kong maging ikaw

Dahil sa huli’t huli at muli’t muli

Iisa lamang ang dugong nananalaytay sa ating mga ugat at kalamnan.

[dimas-inag]

Setyembre 4, 2024

Litanya ng Gitlang Dila 3: Tagong Liham Para kay B

Alam kong mayroong nang nagwagi.

Wala nang dapat pang ihabla, ‘di na rin kailangang manuri.

Alam kong sa simula nang maisuot mong muli ang ngiting matagal mong naitabi,

Nasambit ko na sa tagpong yaon, Siyang tunay! May nanalo na sa aking inibig.

Lampas limang taon na nang una ka ngang makadaupang palad.

Na sa kabila nang maaga at mababaw na panunukso’y pinili nating tumikom at magnakawan na muna ng mga sulyap.

At nang ang mga linggo at buwan ay maging daan upang magkapalagayan nga ang mga diwa

Walang mang pamagat o sukat, wala rin namang naipagkakaila.

Simula nang lumalim pa ang mga tipanan

Na ang mga katagang ating binibitiwan ay may tiyak na pinatutunguhan.

Sa dahan-dahang paglalakbay at pagpapatiagos sa takbo ng mga araw

Alam nating sa bawat dulo’y magsasaklolohan.

Nakatutuwang balikan ang ating pagiging malapit

Na saan man maglaro ang mga isip ay magkakabungguan pa rin kapag may maisasambit.

Humalakhak man o magbiro man tayo nang pilit

Kung maaalala ang mga ito’y minsan ngang hiniling na wala na sanang tumumbas o pumalit.

Ngunit may biro ang tadhanang namumukod sa naipagkakaloob.

May yugtong ipinipigtal

May bukas na nililimliman

May pag-ibig na ipinagdaramot.

Sa mga mata mong nangungusap ng kasiyahan

Na sa pagmumuni sa gabi’y idinidiin ng aking isipan na hindi dapat pagdamutan.

Ang matatamis na guhit sa’yong mga labi

Nauunawaang wala sa akin ang mga dahilan.

Magkagayong nahuli man ang dapat na ikinatauhan

Kumpol man ang pagsisisi sa pagkakasilahis na maibulalas ang nararamdaman

May napadparan mang dulo na wala ang ikaw

 Gulantang man ang kalooban, may natamo namang aral.

Hindi man ako inibig

Wala mang natupad sa minsang ipinanaginip

Sa kaibuturan ng dibdib kahit tikom man ang bibig

Ang aking taimtim na dalangin, nawa’y nakita mo na rin ang ligayang tunay mong maitatangi.

[dimas-inag]

Agosto 28, 2024

Litanya ng Gitlang Dila 2: Timplang Kape

May tamis at pait ang bawat higop

Gaya ng mga inaasahan sa mundong umiinog

Walang makapagsasabi kung ang bukas ay hehele

habang ang kamakalawa’y mambubulabog

May init at lamig sa bawat lunok

Na sa ligamgam ngang nalagok ay walang masumpungang ligayang lubos

Gayundin mula sa nalaktawang pangangalong baba

habang iniihip ang basong umaalimuom

May ligaya at lungkot

Na kahit may tamisang pait

At paitang tumatamis

Ang hulog ay sa kapeng ‘di kinalimutang balik-balikan

sa paghagikgik man o pagtangis

May tula, awit, at epiko

Na kung maguguhit lamang sa limampung paghalo

Alam kong may itatangi

o ikalalabnaw sa matapang ngang anyo

May sikmurang mabubuhusan

May isipang kalalampungan

May lalamunang maaaring mahihirinan

Ngunit lubos ang natamo ng pusong nababanlian muli’t muli sa natatantong katotohanan.

[dimas-inag]

Agosto 21, 2024

Litanya ng Gitlang Dila 1: Malamyang Padayon

May layong ‘di matanaw

Sa gitna ng uhaw

Sa mga hakbang na may katiting na puwang

Mayroon pa bang dahilan?

Milyon na itong iniyapak

Mga paa’y limahid na sa burak

Luha’y said na para pa pumatak

Saan ba ang dahilan sa mga halakhak?

Sa gabing niyayakap ng mga bangungot

Pangungulila’y siyang tangan na kumot

Kailan ba magiging kalahok

Sa pangmasayahang antok?

Sa libo bang pananaginip

May nanaisin pa bang masungkit?

Lalo’t kung ang mga iniibig

Ay siyang mga luhang ngumingilid na lamang sa paggising?

[dimas-inag]

Agosto 14, 2024

Maraming araw, linggo, at buwan bago ko nasumpungang maghain sa hapag ng mga alaala. Ang lalim at kababawan; ang tamis at kapaitan; ang init at kalamigan; kung tutuusin ay wala akong naisasako sa mga nabanggit. Naririyan at manlalambing paminsan-minsan o kaya'y mambubulahaw sa mga tinatangkang kapahingahan. Mayroon at wala rin akong laman. Napupuno at siya ring nauubos. Para saan pa ang mga dahilan? Ang mga pakikibaka? Sa sampung Miyerkoles ay mayroon akong mga ibubulong. Di ko rin alam kung makaaamo ba ang mga yaon ng mga kahalumigmigan ng isip. Susubok lamang.

[dimas-inag]

Disyembre 7, 2023

Matagal na rin huli kong paskil dito.

Gaya ng dati, may dahilan ang pagbabalik.

Inaatake na naman kasi ako ng mga agam-agam, guni-guni, at iba pang negatibong kaluluwa na naipon din sa mahabang panahon.

Pinipilit akong hilahin pababa mula sa mga pagtatanong kung kumusta na ang mga 'di nakamit na layon?

Tila ba ipinamumukha ang bagal nang itinatakbo ko sa liwasan ng pagsubok; na palagi na lamang ba akong mahuhuli o malulunod sa mga kadahilanan ng katamaran.

Wala akong mairason kaya't nalilibing sa katahimikan at ikinikimkim ang mga nais ibulalas.

Ang hirap maghila ng sariling mga paa lalo sa mga tanaw sa malayo ay ikinapapagod na agad sa mahabang tatahakin.

May makakasalubong pa ba sa daan? May mahihintuan ba na pahingahan?

Walang makapagsabi.

Kaya sa mga pagtitiis, kalahati ang dasal ay sa ikatatagumpay ng paglalakbay habang ang nalalabi ay sa kisap-matang pagkapawi sa animo'y daang libong taong ikinapapagod.

Walang padayon. Kundi nagpapakakampon lamang sa "bahala na."

[dimas-inag]

Mayo 1, 2023

Mahabang panahon din ang lumipas bago ako bahagyang sipagin sa muling pagsusulat dito. Oo, bahagya lang dahil maski magpahanggang ngayon ay nalalasing pa ako sa katamaran. Minsan kasi, pasulat na, tsaka naman dahan-dahang naglalaho ang mga salitang gusto kong malikha. Badtrip ‘di ba par? 

Siguro, masasabi kong pang-uudyok muli para maligaw sa “talaarawan” ko ay ang masidhing damdamin na hindi ko na kayang sarilinin pa. Literal na nakauumay, nakasusuya, nakasusuka, at lalong nakawawalang gana na kasi ang buong perspektiba ko sa tatahaking hinaharap. 

Maraming tagpo na yung sumunog sa mga nais kong makamit. Nahihirapan na akong manampalataya sa tila hungkag na lakad. Nananaig yung kagustuhan kong magpahinga na lamang. At... at... taena. Sa susunod na lang ulit.

[dimas-inag]

Oktubre 1, 2022

Dati'y mababaw ang damdamin kaya naman hindi ito pinapansin.

Ipinagkikibit balikat kung may dahilan ba para lumalim.

Hanggang sa ang panahon na mismo ang nagsasabing tiyak na ikaw'y kapupungawan sa 'yong paglisan.

Alam ko na sa una'y sinasabing "hindi ikaw" ngunit napagtatanto mula sa malalim mong pag-unawa sa mga bulong kong 'unga' na siyang ikaw'y dinalangin kong maging giliw sa pangakong walang hanggan.

Sa panahong sinayang, ang bawat pagkuyom sa mga palad ay tila kumpol ng mga buntong hiningang walang mapaglibingan.

Sa anyo ng hirayang ikaw ang natatabihan, bangungot ang katotohanang namumutawi't umaaninag sa paparating na bukas.

Hindi ako dahil hindi kita agad na pinili.

Masakit... ngunit ito talaga ang gaba nang pagsisisi.

[dimas-inag]

Hunyo 22, 2022

May kiliting hindi sa akin.

Pinipilit kong pigilan ang kilig ngunit patuloy na nabibihag ang dibdib.

Sinusubukang tumindig sa matuwid ngunit nalulumpo sa matatamis na mga titig.

Nais kong isigaw at manindigang “hindi ako at wala sa dapat na pagpipilian”

Ngunit heto sa loob-loob nga’y bumubulong at nananalanging makabalik sa nakaraan…

Sa dakong wala pang nakasisilat ng iyong pangakong pang walang hanggan.

[dimas-inag]

Marso 21, 2022

May gabing nasira sa isang tinig na umalingawngaw sa harap ng dapat sana’y masiglang hapunan. Maraming saksi. At tiyak ng mga tunay na nakarinig at nakauunawa na may isang nabasag na damdamin.