dostoyevskiyianlamak

[dostoyevskiyianlamak]

"Baksam, onu incelediğimi düşünmesinden korkarım; bakmasam, başka bir şey düşündüğümü sanabilir. Parmaklarımın ucunda yürüsem memnun olmayacak; sert bassam ben utanacağım."

Anna Karenina, Lev Nikolayeviç Tolstoy

[dostoyevskiyianlamak]

"Kendime ait bir hayatım kalmadı, sürekli seni düşünmem gerekiyor..."

Iza'nın Şarkısı, Magda Szabo

[dostoyevskiyianlamak]

"Mapushane içinde üç ağaç incir,

Kolumda kelepçe, boynumda zincir...

Zincir sallandıkça her yanım sancır!

Düştüm bir ormana! Yol belli değil?

Yatarım, yatarım. Gün belli değil...

- Yaşar Kemal

[dostoyevskiyianlamak]

Yemin ederim ben yaşadım bu hissi.

[dostoyevskiyianlamak]

Hiç...

[dostoyevskiyianlamak]

"Nereme dokunsan inlerim. Yaralarla doluyum."

Zorba, Nikos Kazancakis

[dostoyevskiyianlamak]

"Her şey bitti, ama unutamıyor insan. Geriye bakabilirsen mesele yok. Bir de buna cesaret edemeyip ondan kaçmaya çalıştın mı her şeyin bütün dehşetiyle hâlâ orada durduğunu farkediyorsun."

Alev, John Steinbeck

[dostoyevskiyianlamak]

belki bir gün aynı gökyüzünün altında öpüşürüz. belki. o zamana kadar bulutlar senin, yıldızlar benim olsun.

[dostoyevskiyianlamak]

Hiç unutmuyorum, bir şubat akşamıydı, ceviz kadar büyük kar taneleri yağıyordu, okuldan geç çıkmıştım, sana dalmıştım...

[dostoyevskiyianlamak]

O bin tılsımlı anın çarşafından geçirirken hayatını, bilemezdi üç tekerlekli bisikletin karanlığa takla atacağını.

Ağır Roman, Metin Kaçan

[dostoyevskiyianlamak]

Hiç unutmuyorum, bir şubat akşamıydı, ceviz kadar büyük kar taneleri yağıyordu, okuldan geç çıkmıştım, sana dalmıştım...

[dostoyevskiyianlamak]

"İnsanların yüzüne iyi bakın; acısı çok olanın, gülüşü güzel olur..."

Yeraltından Notlar, Fyodor Mihailovic Dostoyevski

[dostoyevskiyianlamak]

[dostoyevskiyianlamak]

[dostoyevskiyianlamak]

[dostoyevskiyianlamak]

Tuba: Yazarım sana.

Emin: Yazma. O zaman bekliyor insan. Buraya çok az insan geliyor, çok insan gidiyor. Kalan da bekliyor ama bazen çok uzun bekliyor. Yani hani mesela zannediyorsun ki, bir yoldan birisi gelecek. Boş, uzun bir yol. Devamlı ona bakıyorsun. Sonra kimse gelmiyor. Yazma.

[dostoyevskiyianlamak]

…Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm; Masum, yalınayak çocukluğum; Umudun kıyısından geçmeyen gençliğim, Ulu orta seriliyordu, harami sofrasına, Düş bahçelerim yağmalanıyordu, Herkes payına düşeni alıp giderken. Bütün kimsesizliğimle, Bütün çaresizliğimle, Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda; Üşüyordum, Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık. Saat on ikiyi beş geçiyordu���

Serkan Uçar