drycnkl

[drycnkl]

bu yol babamın ölümüne kadar gidecek. benimle yürüme. kirim, pisim, itim. bulaşırım, ellerimi bırak. rol icabı gerçekten bileklerimi kesmem gereken bir filmdeyiz, şuradan şeridin dışına çık. kestik kestik diye bağırırlarken, sahneyi alkışlamaktan kanımı dindirmiyor kimse. kestim. oynadım. bitti. bırak beni. babamı gömeceğim ileride. bir de umudun kemiği varsa bende, onu. bırak. düşeceğim. tekmeleyecekler. bir kanat çizmişler diyeceğim, sırtıma, mosmor. inan ki acımdan, adını ali koyacağım her şeyin. senin bile.

[drycnkl]

dünyayı beynimde

bir ur gibi taşıyorum

bunca sene nasıl ölmem

nasıl çıkmaz aklım başımdan

nasıl sayarım da günleri tek tek tükenmez

şaşıyorum

hayatı hep

kaybettiğim bir kavga gibi yaşıyorum

galip kimdir

ganimeti ne

bilmiyorum.

davut değilim

[drycnkl]

[drycnkl]

daha hala henüz büyümedim ama geçiyor yıllar. tutunacak neyim kaldı . değişmeyen evim bile kalmadı. suskun bir dilim var artık her şeyi dümdüz anlatan. çocuğum yoruldu binlerce savaş atlattık. binlerce yara aldık. ölmek bilmeyen gibi. durmak bilmeyen bu düzen.. canım yandı çok yandı. 30 oldum kabul edemiyorum. edemiyorum. hala . tek ayak üstünde köşe cezasına çarptırılmayı. sonrası hep göz yaşı..

[drycnkl]

intiharın eşiğindeyim nihayet

kontrolü kaybettim ev'eet

aklım ayıklamasa

çaresizliğimi

‘çaresizliğim’ diyorum

boğazıma bir ell..

yapışıyor.

kendimi aklayamamaktan ötürü

ötekileşen kaderim

karadeliklerce

girdabına ve yörüngesine

çeken gücü

oradan oraya savrulan ağzım'la

aksi yöne itmeye çalışan

müthiş zayıflığım..

bir orduyu yok edebilir

dünyayı fethedebilir

hatta

tüm ağızlara

kendini ispat edebilir

gibi geliyor.

gibi gelen neyim kaldıysa

çaktım çakmağı..

yansın..

intiharın eşiğindeyim nihayet

bu deli duygunun sebebi

baştan belli.

bı önemi yok.

aslında

hiçbir önemi yok

değil mi?

çıkardığım yangına dahil olmazdın

biliyorum..

muhalefeti de müttefiki de benim

bu savaşın

kazananı da kaybedeni de..

solumu bıraktım orta yerinde..

üstü kalsın !

derya cenikli

gif; Greta Garbo

[drycnkl]

senden ibaret

senden kalanlarla

odam da ve şuramda

bir dünya dolusu kalabalığı sırtlanmanın efkarı bu söndüremediğim

sönemediğim

yakıp yakıp tükettiğim

ve dahi tükendiğim

yıllanmış bir efkardan bahsediyorum

şarap ve kadın bunun çok ötesinde

senden hariç

senden artanlarla

odamda ve şurasın da

adın dahil herşey duman altı

mesela içimdeki o nar dağıldı

çarşıdan aldım bir

eve geldim bin tane dediğimiz

hani üstümüze başımıza bulaştırdığımız

-anne, beni yıka bu sabunlarla

beyaz giyindim, kırmızı görünüyorum

anne, inatçı lekeler neyle çıkar? -

derya cenikli

[drycnkl]

birşeyler anlatmak istiyorum. birşeyler anlatmak istiyorum fakat, kolumu nereye koyduğumu bulamıyorum. nereye kurulduğumu belki..

anlatabilmek için gerekli olan malzemeler hep yarım. çok kullanılmış. eksik. ekseriyetle doğruyorum ömrümü dünyanın kokuşmuş yemeğine. acımı irileştiren beni inceltir diyorum. ekseriyetle ekiyorum tüm renklerimi bu yemeğe. ama bir tuz bile olamıyorum bunca tatsızlığın içinde. bir tuz bile yetmez tadını geri vermeye dünyanın..

işte buna müthiş alıştım..

kuruyan ağzımla ve kuruyan dimağımla. ben kaç kereler yarıştım. kimseyle rakip olmanın mümkün olmadığı zamanlarda. ben hep kendimle savaşandım. belki kimseye değil ama en çok kendime. en kâti kendime. en sahici kendime. yenildim. diyebiliyorum, tam olarak bu ağzımla. kabul ediyorum..

neresinden tutarsan tut bu en somut itirafdır. neresinden tutarsan tut bu en ağırıdır. neresinden tutarsan.. tut. kapağı dahi açılmayan bir kitabın varlığından duyduğu acı kadar acı duyuyorum varlığımdan. en az onun kadar..

'en fazla, sonu kötü biten bir kitap kadar feci hissedebilirim' dediğimde, kaç defa hatim ettiğimi bile bilmediğim bu kötü sonu defaatle okuduğum gerçeği dikiliyor karşıma. sonra dikiliyorum ayakta. ve yatakta. dünyanın tam orta yerine dikilmiş, tüm sabitliğiyle duran bir direk olmaya gelmişim gibi buraya. sağlam durmaya çağırıyor insanlar beni. bunca darbeye rağmen hiç sarsılmamış olduğumu görmek istiyorlar. buncasına rağmen. hiç.. ne kadarına göğüs gerdiğimi kimse bilmiyor. dışımın değil asıl içimin eğik olduğunu kimse görmüyor. herkes beni sağlam zannediyor. en ufak bir deprem çıksa devrilip yerle bir olacağıma inanmak şöyle dursun ihtimal dahi vermiyorlar. ölüyorum diyemiyorum. yavaş yavaş ölüyorum ve hiç biriniz fark etmiyorsunuz. hastalıklı içime bir darbe daha, sonra bir darbe daha, sonra bir diğerini daha.. indiriyorsunuz. diyemiyorum. bunun yerine kalkıp bir şarkı bitiriyorum. kalkıp bir yazının daha sonuna geliyorum. fakat kalkıp gidemiyorum. kendi sonuma gelemiyorum bir türlü..

birşeyler anlatmak istiyorum. birşeyler anlatmak istiyorum. fakat, nereden başlayacağımı bilmiyorum..

derya cenikli

[drycnkl]

sen gittin. benim ellerim uzadı.

derya cenikli

[drycnkl]

acım koltuğa yığılır.

ağzımın bağları kopar ağzına konuşmaktan.

değiştir artık beynimin içindeki adresimi.

derya cenikli

[drycnkl]

savaşmakla kılıç eskimiyor. daha da keskinleşiyor. “ ben bu savaştan sağ çıkabilecek miyim” diye sorduğum her savaştan sağ çıktım. insan ölmüyor inan bana. yeri geliyor yeni savaşlar çıkıyor yeri geliyor hiç durmadan.. çıkıyor.. insan. ama ne insan be. bir türlü kanı durulmuyor. .

[drycnkl]

insan

otuz yaşına gelince

neden kendinden başka büyük yokmuş gibi

neden ölümle arasındaki makas kapanmış gibi

hissediyor.

[drycnkl]

belki seninde omurgaların kırıktır. belki seninde sesin kendine çıkıyordur yalnızlıktan.

derya cenikli

[drycnkl]

dünya sadece bir mekanizma, kötü çalışan.

[drycnkl]

canın acımışsa, çekip gidersin.. fakat. hayat; silahımı çekip kendi kalbimi, kendi ellerimle vurmaktan daha fazlasını tanımadı bana. sonra çıktım, çektim, ömrü küfür bir ihtiyar gibi.. o namluyu alnıma, hiç dayayamadım… dayanamadım ben..

derya cenikli

[drycnkl]

büyümedim. ya da çocuk değilim. dünyadaki var oluşumun kanıtı bir kaç rakamdan ibaret. 28 evet. sabret 29. bir kaç yol değil bir kaç ömürle de geçmeyecek bu bi ağrı değil nedenini bilmediğim bir uzuv kaybı. çok kan döküldü çok kan dökülecek. bir ömür biçsem kendime ya da bir rakam daha eklesem üçten geriye sayacak kadar kısa. en az o kadar çabuk sona erebilen. o kadar ki. hiç uğraştırmadan. Allahım deliriyorum yine 20 21 22 23.. 25 26 .. arada bir rakam daha mı vardı. 28 29 30.. bir iki üç.. Allahım yardım et.. ve lütfet. iyi ki doğdunlar. mumlu pastalar. dilekler hediyeler. rabbim ben niye.! üçten geriye..

(26 Kasım /cenikli)

[drycnkl]

bazen hayatımı bir video gibi ileri sarmak istiyorum, mümkünse final sahnesine kadar,

[drycnkl]

Hayattaki bütün heveslerim kursağımda..