dunebuguneyarinabakabaka

[dunebuguneyarinabakabaka]

24 Nisan 2020 Cuma

özgür olduğum bi mecra. bu yazılanlar ne zamana kadar burada durur bilemem. üyeliğimi silmeyi düşünmüyorum. site patlarsa o zaman kaybolur anca.

corona salgını var şu günlerde. sona mı yaklaşıyoruz yoksa başlarında mıyız yoksa ortalarında mıyız bilmiyorum. 10 mart idi yanılmıyorsam ilk vaka. 1 ayı geçmiş. 

nasıl mezun olacağımı bilmiyorum. çok da önemsemiyorum okulu. bir şekilde mezun olurum zaten. abim mağaza açtı allaha şükür zannediyorum ki işleri iyi. inşallah daha da iyi olacak. 

mutlu değilim. ama her halime bin şükür olsun. bilgisayar aldım. kredi çekip. 6 ay sonra ödeyeceğim. buna da şükür. taşındık. açıkçası çok da alışamadım yeni evimize. çok sevdiğim söylenemez. eski evi tercih ederdim. 

mutlu değilim. mutlu  olmak için birsürü sebebim var, mutsuz eden de.

babam içeride öksürüyor. umuyorum bir şeyi yoktur. 

yeğenim oldu. 

birsürü şey oldu. 

doğduğum yuva böyle ama kurduğum yuva böyle olmayacak.

psikolojik olarak çöküntü içerisindeyim. dışarıya insanlara aileme gülümsemek zorundayım ama. düşündüğüm birsürü şey var.

bunları düşünmek zorunda olmamayı yeğlerdim. ama hayat böyle. bazen insanlara farklı imtihanlarla geliyor. benimki de bu. ama çok şükür başımı koyacağım bir evim var. vakit geçireceğim bilgisayarım telefonum. aç değilim yemeğimiz var. çok şükür ailem var. 

hayatla yüzleştiğimi zannederken şimdi yaptığım nedir bilmiyorum. 

annemle babamın yaşları ilerliyor. onları kaybetmekten korkuyorum ama biliyorum ki o da allahtan geliyor.

insanlar bide beni bazen yanlış tanıdı bu da beni bi miktar kırdı. 

aile kurmak gibi bi hayalim vardı. artık yok. hayalim değil. olursa olur olmazsa önemli değil.

mesleki hayallerim vardı. ahhhh başıma çok kötü bi ağrı girdi. geçti şimdi. mesleki hayallerim vardı. hayallerim bitmedi. var ama kolumu kaldıracak vaktim vaktim olsa bile enerjim enerjim olsa bile özgüvenim yok. 

özgüvenim çok düşük. insanlara karşı değil, hayata karşı.

hayat benden büyük şeyler almadı. hatta bir şey almadı diyebilirim. ama ne bileyim. benim özgüvensizliğim ülkeme sanırım. güvencesizlik, adaletsizlik, sürprizler birleşince böyle oluyor. 

geleceğimi düşünüyorum da. bilmiyorum.

aşk ne kadar boş bir duygu.

babam burnunu çekti. grip mi acaba. düşünüyorum ve korona olur diye korkuyorum. sigara içiyor ve diyabet. korkuyorum çünkü korona olursa dayanması çok zor.

annem de öyle ki. tansiyon var onda da. sigara içmiyor ama korona olursa dayanması çok zor. inşallah yanılıyorumdur tabi.

huzuru özledim.

huzur neydi

huzur ailenle olmak mıydı

huzur özgürlük müydü

huzur aşk mıydı

huzur aşık olmak mıydı

huzur neydi

huzur para mıydı

huzur yalnızlık mıydı

huzur neydi

benim huzurum neydi biliyorum. benim huzurum aynı zamanda benim zaafım. ah keşke bu kadar duygusal olmasaymışım. ailem benim huzurum. ailemin gülmesi benim huzurum. annemle babamın gülümsemesi abilerimin mutluluğu aralarındaki samimiyet ve gülümseme benim huzurum.

ben başkaları için mi yaşıyorum. neden böyle düşünüyorum o zaman? çünkü aile her şeydir...

[dunebuguneyarinabakabaka]

28 Eylül 2019 Cumartesi 22:59

çok uzun zamandır buraya uğramamışım. açıkçası çok da uğradığım bi yer değildi. sanırım artık daha sık uğrayacağım. 17 mayıs tarihinden bu yana 4 ay geçti ve 4 ayda tabii ki hayatımda çok fazla şey oldu. hangi birinden başlasam bilmiyorum. kronolojik sırayı bilseydim keşke. sağlık bakanlığına kampanya yaptık. 24 hazirandı diye hatırlıyorum sunumu. grubumun hem kreatif direktörlüğünü hem reklam yazarlığını hem de ajans başkanlığını yürüttüm. başarılı bi kampanya yaptığımızı düşünüyorum. özellikle radyo spotları çok iyiydi. 1.olabilirim. benim için çok iyi olur tabii ki. olmasam da çok büyük tecrübe kazandım bu iki yılda. birisi herkes için spor federasyonu birisi sağlık bakanlığı. bu müşterilerin işlerini ki 360 derece, ankaradaki birçok ajans eminim altından bizim kadar kalkamaz. tabi bunda benim de payım çok büyük. mütevazı olmayacağım çünkü ajansı ben sırtladım. fikirler benden çıktı. yönetici zaten bendim. yani düşünüyorum da 2 senede o kadar güzel şeyler yaptım ki... biraz araştırdım türkiyede hiçbir okula böylesi büyük bir ajans gidip de eğitim verip resmi iş yapmamışlar. bu da benim artım işte.. sayılı iletişim fakülterinden hatta galatasaray iletişim mezunu istanbul marmara iletişim mezunu bi reklamcıdan şu an için çok çok daha tecrübeliyim. yeteneği bilemem. muazzam bir şey. lisans düzeyinde bunu yapmak beni çok tatmin etti açıkçası. bu sene de tff’ye yapcakmışız. 6222 sayılı kanun diye biliyorum. sporda şiddet yasası vsvs onla alakalı bi durum. ekip şefi oldum. kendimi geliştirmeye her daim devam ediyorum. campaign tarafından 2 defa yılın yerel ajansı seçilen ankaranın da en iyi ajansı svstudiosta staj yaptım. orda şöyle bir şey oldu ve ister istemez kendi kendime gururlandım. bi stajyere soruyorum nasıl geldin nerden esti tanıdık, bir diğeri tanıdık bir diğeri tanıdık... orda tek hakkıyla giren bendim. ben mail attım ve mailimde cvm ile portfolyöm vardı. portfolyömün boyutu fazla olduğu için onu yenıden istemisti. tekrar gönderdim ve görüşmeye çağırdı. sonra hemen başlattılar zaten. demek ki okul ve çalışmalarım bir işe yarıyormuş. stajdayken ben 1 günde 3 4 bazen 5 iş yaparken diğer yazarlar 1 tane yapıyordu. ben ne yapmam gerektiğini biliyordum çünkü. başka bi gururlandıran şey de diğer stajyerin bana “sen nasıl böyle yazabiliyorsun ya, çok iyi yakalıyosun ben o şekilde düşünemiyorum o şeyi yakalayamıyorum. okula dilekçe yazıcam bizim okula da atölye kursunlar” demesiydi. her neyse stajdan kendi isteğimle çıktım. ardından kafede çalışmaya başladım. zaten haziranda kykmı yatırmadılar kestiler. 5.senem göründüğü için. bu sene kredi alamıyorum yani. onun için biraz para biriktirmeliydim. zaten reklam atölyesinin başındayım ve 2 senedir kısmi çalışan olduğum için hoca yaz dönemini de bana verdi. tek başımaydım yazın. ordan da para akışı sağlandı. pazartesi 15 günlük bi daha yatacak. istanbula gitmek istiyorum. ama depremler beni korkutuyor. bizim sektör böyledir. eğer kendini geliştirmek, iyi bir yerde çalışmak istiyorsan istanbul tek rotan.. tamam ankarada da kaliteli ajanslar var yok değil ama benim hedeflerim çok çok büyük. neden olmasın ki. yazmayı düşünmeyi seviyorum. işimi yaparken haz duyuyorum. düşünmek üretmek yazmak çizmek... çok büyük hayallerim var. sömestrda tbwa istanbul’da staj, türkiye futbol federasyonuna başarılı iş, mezuniyet ve istanbulda tbwa da çalışmak. ardından sr reklam yazarlığı. ordan kreatif direktörlük, ceo’luk.. olmaz değil. neden olmasın :) ben şimdi buraya böyle yazıyorum ama içimde bi kibir yok gerçekten. muhakkak benden daha yetenekliler var. ben sadece başarılarımı dile getiriyorum. durmadan çalışmaya devam edeceğim.tabi 5 ay sonra bunu okuyunca acaba yaptım diycem mi, ona 5 ay sonra bakıcam. arda erdik ya da alemşah öztürk gibi birisi ben de olabilirim. 

sektörel düşüncelerim gelişmelerim bunlar. okul açıldı 11 ders aldım 8 seçmeli. pazartesi onları da bırakcam önce danışmanla konuşayım da. okulum uzamayacak. inşallah mezun olcam.

geçen sene workshop cuma günleriydi. ajans anca o gün müsaitmiş akşam mesai çıkışı okula gelip eğitim veriyolardı. benim de cuma günleri atölyede olmam gerekiyordu. acıktım ve yemek yemeye dominosa indim. kimse de yoktu. yalnızdım. pizzamı söyledim. sonra 3 kız girdi içeriye. diğer ikisini hatırlamıyorum. birisi dikkatimi çekmişti. sarışın bi kızdı. karşımda oturuyodu. pizzamı yerken ara ara bakışıyoduk. kız hoşuma gitmişti. en azından tanışmak isterdim. sonra sigaramın olmadığını fark ettim. yemeğimi bıraktım montumu da almadan çıktım sigaramı aldım geri geldim ve yemeğimi yemeye devam ettim. ara ara bakışıyoruz. kız acaba bizim okulda mıydı bilmiyorum. başka bi gün okulda gloriada otururken kızı gördüm. biraz heyecanlandım açıkçaksı. bizim okuldaymış dedim. o kızı çok merak ediyordum. uygun bi ortam olmadığı için yanına gitme fırsatım olmadı. çünkü kızla tanışcam diye toplantıyı yarıda kesecek halim yoktu. geçen arkadşla yürürken o kızdan bahstettim. zaten biliyordu. inşallah mezun olmamıştır falan... sanırım o sıra allahtan başka bir şey istesem olacak ki kız yanımdan geçti. tabii ki kıza aşık falan değilim. hoşlanıyorum demek de yanlış olur. sadece kız dikkatimi çekti ve tanışmak istiyorum. belki sevgilisi vardır bilemem. varsa da napıyım yani sadece biraz hormonlarım devrededir çok da umrumda değil kız önceliklerim var. ama tanışcam:D 

arkadaşlarımdan mutlu olan kimse yok resmen. bu da beni etkiliyor. betül çok yakın arkadaşım oldu. hatta en yakın kız arkadaşım. çok şeyi paylaşıyoruz. o mutsuz, bugün başkası aradı mutsuz hayatta alkol içmiycek adam içicem diyor, bi başkası mutsuz. insanların enerji deposu olmamalıyım :D ben de mutsuzdum mutsuz olabilirim. acaba ben de mi başlarını şişiriyorum diye sormadım değil. ama ben genelde içime atıyorum ya da sesli konuşarak ya da yazarak derdimi atıyorum. 

sigarayı bırakmayı istemezdim aslında. bırakma denemelerim oldu ve aslında sayılırsa eğer bıraktım geri başladım. bıraktımdan kasıt 5 gün içmedim falan işte. ama temelde istemiyordum bırakmayı çünkü verdiğim değer buna engel oluyordu. şimdiyse gerçekten bırakmayı istiyorum. her gece yatmadan önce sigarayı bırakır, sabah kalktığım zaman ellerimin kokmadığını anlar mutlu olur, öğle vakti canım sıkılır, akşam sigaraya yeniden başlarım. artık istemiyorum. tiksiniyorum. cebime zarar. sağlığıma zarar. sevdiklerime zarar. içmek istemiyorum ama bu konuda bana kimse destek olmuyor. çok video seyrettim. kimseden destek almayın diyen de var paylaşın diyen de var. ben birinn bana ciddi şekilde destek olmasını istiyorum. eğer birisi benim arkamda durursa bunu bırakırım. öncülük edenin arkanda durmasını beklersen boş beklersin zaten. sonra buna gerek de duymazsın. onca haksızlığa rağmen beklemezsin de.

başka ne vardı. amca oluyorum allah izin verirse. :)))))

ve düşündüm de, artık günlük yapacağım burayı.

[dunebuguneyarinabakabaka]

17 mayis 2019 cuma 01.52

Kafam cok karisik bu aralar. Bi yandan projeyi dusunuyorum, bir yandan gelecek kaygisi var. Staj yapmak icin didiniyorum ama hayat enerjim yok. Bulundugum yer olmak istedigim yer degil. Buraya ait degilim. Bircok fikirden sikildim bircok dusunceye artik sahip degilim. Kendimi gelistirmek istiyorum ama hangi konuda bilmiyorum ve korkuyorum. Mesleki acidan sektorel gelisim mi yoksa gercekten istedigim konular uzerinde mi okuma yapmaliyim bilmiyorum. Eger merak ettigim seyi okursam ne kaybederim, sektorel gelisim icin bir seyler okursam daha mi faydali olur cok kararsizim. Olmeyi hicbir zaman dusunmedim. Yasamak guzel. Ama mutlu degilim. Beni mutlu etmek icin onceden sagligim yeterliydi ama su an kayginin vermis oldugu huzursuzluk ile gelen mutsuzluk butun bunyemi sarmis durumda. Kendimi astim. Kendimi tanimakta zorlanirken kendimle yuzlestim. Buldugum yuz beni sasirtti. Her sey cok mu guzel olacak bilmiyorum ama su an bazi seylerin iyi gitmedigi acik. Ben napiyorum neden yapmiyorum bilmiyorum. Huzursuzum. Evde mutlu olmuyorum onun icin kendimi surekli disariya atiyorum. O zaman da evimi ozluyorum. Evdekiler yatmadan asla eve girmiyorum cunku boyle olmasi gerek. Artik hayattaki fikirlerim yok. O aptal sig dusuncelerden kurtuldum. Sacma akimlar, bos vaatler... bana getirisi koskocaman bir sifir... dusunmem gereken cok daha farkli seyler var. Muzik zevkim dahi degisti. Icerisinde epik seyler olan kahramanlik, milliyetcilik, turkculuk gibi eserlerden tiksiniyorum. Inandigim dinin son peygamberinin hayatini okumak istiyorum ama onu okumak yerine dedigim gibi reklam ile alakali eserler mi okumaliyim. Hem peygamberimizin hayati ne kadar dogru aktarilmis olabilir ki. Inandigim dinin kitabini okumak istiyorum. Ama zaten inaniyorum deyip bir kenara birakmak ne kadar dogru. Acikcasi ben yasiyorum ve gecen gunlerimde ne yaptigimi bilmiyorum. Bos gecen zamanlar. Zaman dedigimiz sey maddi hicbir seyden daha onemsiz degil. Zaman maddiyattan daha onemli ve ben bu degerli seyi heba ediyorum. Sevdigim hicbir insani kaybetmedim. Belki de kaybettigim insanlari sevmiyorumdur. Insanlari tanimiyorum. Guvenmekten korkuyorum. Ben hamurunda sevgi olan biriyim. Sertlik katilik ile motive olamayan biriyim. Takdir edilirken ya da elestirilirken samimiyet olmazsa ben de olamam... konusmak cok guzel bir eylem. Tebessum de oyle. Ben tebessum etmem. Bakislarim sivridir ve insanlara bi korku cizerim. Bu da benim PR'ım. Ulasilmaz biri olmak icin degil, dikkate alinmak icin. Eger bi insan dikkate almiyorsa beni, en onemli olan sey dusuncelerim karsimdaki icin onemsizse bu beni uzer, kizdirir. Nefret ederim bu durumdan. Insanlar uzerinde otorite kurmak beni mutlu eder. Egoist biriymisim oyle derler. Belki de. Ama sunu soyleyebilirim belki birazcik pragmatist olabilirim. Hayir bencil degilim, cok paylasimciyim. Insanlarin akil edemeyecegi ya da benim akil edemeyecegimi dusundukleri seyleri akil ederim. Burada neden kendimden bahsediyorum bilmiyorum ama, huzursuz, yorgun, geceleri umutsuz umutlu gunduzleri umutlu umutsuz bi insanim. Ben bu aralar boyleyim. Umarim her sey hayalimdeki gibi olur. Ve buraya yaziyorum ben cok iyi bi reklamci olacagim.

[dunebuguneyarinabakabaka]

T.C. Sağlık Bakanlığı "Obeziteyle Mücadele" Reklam Kampanyası

Durum analizi cikart elde ettigin verilerden en mantikli sekilde hedef kitle belirle. Amacin dogrultusunda calismalar yap. Vaat sun. Reklam senaryosu dusun. Fikir bul. Obeziteyle mucade obezite obez sisman kilo fazlaligi hastalik vs

[dunebuguneyarinabakabaka]

yapılacaklar

3 ocak yumbir sunumu

7si finaller

[dunebuguneyarinabakabaka]

yapılacaklar

Yumbir icin biseler yap

kriz yonetimi ornegini bul

arter, ankara reklamcılar dernegi, fikrialem herhangi biriyle gorus

[dunebuguneyarinabakabaka]

371,89₺ kullanilan

K.k. toplam borc: 140.73₺ (asgari 42.22₺)

470 kyk - 371.89 = 98.11 yatan kredi. - 42.22 asgari odeme = 55.89₺ bankadan cekecegim para. ( 5 tlye iki bardak cay icilebilir ) kykdan 50 tl param oluyo

- 61.25 tl internet faturasi

- 41 tl telefon faturasi = -102.25 ₺ Turk telekom + -98.51 ₺ ziraat

[dunebuguneyarinabakabaka]

2

Reklam uygulamalari, yapildi 👍

Iletisim hukuku ilan ve reklamlar konusu hazirlanildi 👍

Ozel ve gonullu kuruluslarda halkla iliskiler: morfose kozmetik yapildi 👍

Reklam metin yazarligi: mavi jeans reklam inceleme sunum hazirlandi 2 haftadir yapilmadi crs yapilabilir. Belki hoca da unutmustur 👍

Kan bagisi kampanyasi + grip asisi kampanyasi pzt gunune yapilir, kolay 😋

• YumBir icin 360 derece reklam kampanyasi hazirla (gercek is olacak)

• Kriz yonetimi icin 3 temmuz sike davasini ele al (cok kasma ama guzel yap)

Cuma iletisim hukukundan ciktiktan sonra rahatsin, yumbir icin brief almaya calis, kriz yonetimi icin hocanin dediklerini birinden bul.

[dunebuguneyarinabakabaka]

Yyapilacaklar

Kan bagisi icin reklam kampanyasi

Kriz yonetimi: fb sike davasi

Yumbir icin kampanya hazirla

Wellnes ya da yoga icin kampanya hazirla

Iletisim hukuku dersi hocanin dedigi yer

[dunebuguneyarinabakabaka]

Engelleri Avantaja Cevirin: Betul Mardin at TEDxAnkaraCitadel

[dunebuguneyarinabakabaka]

https://www.youtube.com/watch?v=vYAlqGCXHq8

[dunebuguneyarinabakabaka]

The Century of the Self (Ben Devri) - 1. Bölüm

[dunebuguneyarinabakabaka]

[dunebuguneyarinabakabaka]

Kampanya icin dusundugum sloganlar

Hayal etme hareket et

Saglikliyim, cunku hareketteyim

Hareket et sagligi Hisset

Hayal etme hareket et

@@@@ yazdigim reklam metinleri@@@@@

Amca misiniz, teyze misiniz fark etmez. Haydi durma sen de hareketlen. 3ten 93e herkes icin saglik herkes icin spor.

Tum turkiyede herkes spor yapsin herkes saglikli kalsin diye 3ten 93e profesyonel antrenorler esliginde ucretsiz sekilde. Durma hareketlen...

Profesyonel antrenorlerle ucretsiz sekilde spor yapip saglikli kalmak istemez misin? O zaman durma sen de hareketteyiz projesine katil dinamizmi hisset. HERKES ICIN SPOR FEDERASYONU..

Sevdiklerinle daha uzun sure yasayabilmek icin ne yapiyosun? Her haftasonu etlik kosuyolu ve anittepe spor sahasinda profesyonel antrenorlerimizle ucretsiz spor yapabilirsin mesela. Hareket et sagligi hisset, Herkes icin spor federasyonu...(radyoda yayinlanabilir)

Merdiven cikarken yoruluyor musun? Ya da torun severken/torununla oynarken? Dert etme. Her hafta sonu etlik kosuyolunda ve anittepede uzman antrenorlerimizle sizi bekliyoruz. Ustelik ucret beklemeden. Herkes icin spor federasyonu...

Torununla yorulmadan doyasiya oyun oynamak ya da asansor kullanmadan kat kat merdiven cikmak mi? Hayal etme hareket et. Herkes icin spor federasyonu...

Vaktim yok spor salonlari da cok pahali diyorsan hemen sen de playstore a gir his uygulamasini indir. Telefonundan izleyerek antrenorlerimizle birlikte spor yap. Herkes icin spor federasyonu...

Butun hafta calistin, kah omuzlarin dustu kah belin bukuldu. Egzersiz yapip kaslarini dinamik tutmak istemez miydin? Hem de ucretsiz sekilde. Isinde uzman bi spor hocasi da olsa ne guzel olurdu dimi.. O zaman durma sen de hareketteyiz projesiyle aramiza katil, her hafta sonu blabla 9.30da

Butun hafta calistin, kah omuzlarin dustu kah belin bukuldu. Egzersiz yapmak senin de hakkin ! Her hafta sonu anittepe ve etlikte hareketteyiz projesine katil sagligi hisset. Herkes icin spor federasyonu...

[dunebuguneyarinabakabaka]

https://t.co/vGVELe2bfE?amp=1

[dunebuguneyarinabakabaka]

Reklam stratejik planlama

[dunebuguneyarinabakabaka]

28 mart 2018

sabah 7de uyandım. iki vizem vardı. birisi normal dönem dersim diğeri geçip ortalamamı yükseltmek için aldığım ders. 7.27 de otobüse bindim tam 8de okuldaydım. inanılmaz kısa sürede vardım okula, belki de ilk defa bu kadar erken gitmiştim. kantin kapalıydı. kapıyı zorlarken fatih abi dışardan seslendi “noldu açmamışlar mı? :))))))” gülümsedim. ön bahçeye gittim biraz oturdum tek başıma. sonra oğulcan geldi. birer kahve aldım. sınava girdik. fena değildi sınavım ama en kötü geçen sınavım buydu diğerlerine göre. aslında hepsi çok iyiydi, bu da fena değil ama diğer sınavlarla karşılaştırınca çok da iyi olduğunu söyleyemem. o bittikten sonra diğer sınavıma girdim. zaten geçen sene aldığım dersin sınavıydı. o güzel geçti işte. okuldan çıktık ve sürekli gittiğimiz kafeye gittik. cenk mehmet, oğulcan ve ben kahvesine pişti oynadık. çok güldüm çok eğlendim. ama kaybeden taraf biz olduk. pişti bahanesiydi işin. amaç kahve içmekti bir şeyler yapmaktı. oradan çıktık sonra. sebo geçen dönem üstten almıştı dersi ve geçmişti. onun için girmedi sınava yoktu okulda. biz de oğulcanla göksuya gittik. takıldık konuştuk baya. 7ye 10 kala falan bindim otobüse etliğe geldiğimde saat 8buçuktu. çok uzak yer. ama yaşamak istediğim de bi yer. etliğe geldim ve tam otobüsten inecekken nurullah aradı. yarım saat sonra mahmut ve nurullahla buluştuk. aslında planım faruğu görmekti. ameliyat oldu. halısahada çarpraz bağları kopmuştu. ama gidemedim hem yorgundum hem de arkadaşlarımla buluşmak zorunda kaldım. seviyorum arkadaşlarımı. hava güzeldi parkta oturalım dedik. markete gittiler bir şeyler almaya o sıra telefonum çaldı. şükrü abi aradı. “ortak işin yoksa dükkana gelebilir misin benim çıkmam gerekiyo” tamam dedim. işim yoktu. gider çalışırım. akşam 10 da geldim dükkana şu an saat 23.54. bu yazıyı bitirip çıkacağım. sabah 10.15te başka bi sınavım var. günüm kısaca böyle geçti. 

bu dönemler inanılmaz sıkılıyorum. kendimi eksik hissediyorum. kısaca mutsuzum. mutluluğu neyde aradığımı bilmiyorum. gelecek kaygısı var üzerimde. çevreme bakınca yineliyorum bu kaygıyı. ama üstesinden gelebilirim. mutsuzum diyodum. mutluluğu nerde arıyorum bilmiyorum ama eksik hissettiğim şeylerin yokluğunu mu çekiyorum bilmiyorum. normalde mahmut nurullahla buluşunca çok eğlenirim ama somurtup duruyorum. elimde olan bir şey değil. belki de sıkıldım ama görüşmek oturmak istiyorum. eve gidesim hiç yok. çok sıkılıyor canım. bir şeyler eksik ve bu beni çok etkiliyor. kendimi hiç iyi hissetmiyorum. nurullah bugün bana “sen de yavaş yavaş yavuz triplerine giriyosun” dedi. yavuz da psikolojik ilaçlar kullanması gereken biraz rahatsızlanmış bi arkadaşım. iki üç önce buluştuk antarese gittik. buluşurken ben teklif ettim hadi çıkalım diye. şart koşmuştu bana çıkacaksak sadece ikimiz diye. ikimiz takıldık. o çocuğu seviyorum. tertemiz ahlaklı bilinçli on numara adam. ona bakınca önceki beni görüyorum. kendime olan sevgisizliğim bi tık daha artırıyor. şu vizelerim bitsin, pazartesi akşam beş buçukta ajans toplantısı var ondan çıkıp tatile gitmek istiyorum. abant mı olur amasra mı olur bilmiyorum 1 hafta kafa dinliycem. yoksa sonum hiç iyi değil. belki psikyatriste gitmek nasıl yazılıyo bu cümle 2 yıldır öğrenemedim ama oraya gitmek çok işime yarar. gidemem de. uğraşamam onunla. aslında uğraşırım ama işte dışsal faktörler işte ne bileyim. öyle işte. 

bu yazıyı nasip olursa 5 yıl sonra okumak için yazıyorum. 5 yıl sonraki ben e ufak bi not:

şu an okuyorum ve geleceğe dair, iş bulmaya dair “BEN YAPABİLİRİM, BAŞARILI BİRİ OLABİLİRİM!” diyorum kendim için. 5 yıl sonraki ben, eğer bunu okursan ve haksız çıkarsam lütfen bana sövme:)