dvinitykrens-blog

[dvinitykrens-blog]

the interview

Wij gaan het interview houden met Aswintha Krens. Mevrouw heeft met de doelgroep reclassering gewerkt. We gaan haar interviewen over deze doelgroep. We gaan het hebben over wat leuk is, moeilijk, wat het van de professional vraagt,  wat het werk inhoud, de taken en verantwoordelijkheden en natuurlijk wat een werkdag inhoud.

  De vragen:

 ·        Wat vond u leuk aan deze doelgroep?

De diversiteit. De doelgroep bestond uit alle lagen van de bevolking. Van jeugdigen die zich aan hun leerplicht onttrokken tot aan middenstanders die zich schuldig hadden gemaakt aan frauderen.

·        Wat was er moeilijk aan deze doelgroep?

Veel van de mensen droegen een bagage met zich mee en hadden een levenswijze die veel negativisme met zich meebracht. Te denken aan drank en verdovende middelen. Ze konden op eigen kracht niet uit deze vicieuze cirkel komen en pleegde herhaaldelijk dezelfde delicten. Inbraak kwam veelvuldig voor.

·        Wat vraagt dit van u als professional?

Objectiviteit. Niet mee laten slepen in hun verhaal, maar goed bezien wat de reden van hun daden zijn om daar aan te gaan werken.

·        Wat houd dit werk precies in?

De stichting had een interne werkplaats waar de mensen hun taakstaf moesten volbrengen.

·        Wat waren u taken en verantwoordelijkheden?

Officieel moesten wij toezicht houden of zij hun uren zouden invullen en eventuele dingen die zich voordeden melden aan de reclassering. Echter heb ik me ook gericht op de bagage van de mensen om hun uit de negatieve spiraal te halen. Dat bestond uit vele gesprekken waarna ik hun trachtte een andere kijk aan te leren ter voorkoming om wederom in de criminaliteit te belanden. Wij merkte dat de reclassering, of andere instanties, hier weinig tot geen aandacht aan vestigden. Daardoor zijn veelal draaideur cli��nten geworden.

·        Hoe zag een werkdag eruit?

·        Zij kwamen op de afgesproken tijden werken, werkzaamheden die vooraf afgesproken waren. En tussendoor stond de deur open voor degene die behoefte hadden aan hulp of een luisterend oor.

·        Waarom had u voor deze doelgroep gekozen?

Dit was geen keuze. Deze doelgroep werd aan mijn caseload gekoppeld.

·        Waar heeft u met deze doelgroep gewerkt?

Bij stichting Samen Werken in Bergen op Zoom en Steenbergen.

 ·        Hoe ging u met deze doelgroep om?

Zeer gemoedelijk, met veel humor en positieve sarcasme. Op deze wijze kon ik mijn ‘advies’ op een luchtige wijze in het gesprek gooien waardoor het leek dat zij er zelf mee kwamen. Hierdoor werd hun kracht, zelfwaarde en positieve kijk op het leven versterkt.

·        Had u ook nog tegenslagen met deze doelgroep?

Nee, helemaal niet. De omgaan leek heel amicaal alsof we allemaal vrienden waren. Ze zochten steun en was er een vertrouwensband ontstaan. Hierdoor had ik veel ingangen wat de hulpverlening positief bevorderde.

·        En hoe ging u hier mee om?

Niet van toepassing. Maar soms was er wel iemand die graag met me wilde praten, maar dat het door de muur die hij om zich heen had, zich lastig kon uiten. Dan probeerde ik op een rustige manier, door over koetjes en kalfjes te praten hem op zijn gemak te stellen. En dan stapje voor stapje naar zijn verleden te vragen. Sommige mensen hebben iets meer tijd nodig dan een ander en is het mooi te bemerken dat zijn muur langzaam naar beneden gaat. =

[dvinitykrens-blog]

Theoretisch artikel

de reclassering

 De reclassering is een organisatie die verschillende mensen helpt met het teruggeven van een plaats in de maatschappij. De reclassering is bij de dader of verdachte betrokken vanaf het moment dat de dader of verdachte is aangehouden totdat de dader of verdachte is teruggekeerd in de maatschappij en is een zelfstandige stichting die bijna volledig vergoedt word door het ministerie van justitie en veiligheid. De reclassering werkt met verschillende mensen die ieder een ander misdaad heeft gepleegd. Zo werkt de reclassering onder andere met moordenaars, zedendelinquenten, overvallers, drugsdealers en nog veel meer groepen mensen. Tijdens het proces in de reclassering kan er sprake zijn van een reclasseringsbemoeienis. Een reclasseringsbemoeienis is een combinatie van motiveren, stimuleren en controle op de delictspleger.

 Een reclasseringsbemoeienis kan ook het hele traject aanwezig zijn. Dit gebeurd onder andere bij inverzekeringstelling (de officier van justitie kan besluiten om de verdachte na het politieverhoor langer vast te houden), bij schorsing preventieve hechtenis ( de uitvoering van het bevel tot voorlopige hechtenis kan worden geschorst), bij het vonnis (voorwaardelijke veroordeling), het kan bij arrest (een uitspraak afkomstig van de hoogst rechtsprekende instantie van Nederland, de hoge raad), in de laatste fase van een gevangenisstraf (penitentiair programma of voorwaardelijke invrijheidstelling) en na een gevangenisstraf (zogenaamde nazorg).

 De reclassering heeft verschillende soorten taken. De taken die ze hebben zijn advies en toezicht, elektronische controle en specifieke aanpakken. De taak advies en toezicht houdt in dat de reclassering de rechtbank en het openbare ministerie adviseert over de daders en de verdachten wanneer het de reclassering gevraagd wordt. De rechter en openbare ministerie geven de reclassering dan een opdracht om een advies rapport uit te brengen waar meer informatie staat over de verdachte of de dader. Ook staat er in het advies rapport de visie van de reclassering op de gebeurtenissen, omstandigheden van de verdachte of dader, een risicoanalyse en een advies om herhaling te voorkomen. De reclassering begeleiden en controleren ook mensen die onder toezicht staan. Daarbij zetten ze zo nodig elektrische controle in. Ook is de reclassering verantwoordelijk voor het uitvoeren van taakstraffen en voert de reclassering gedragstrainingen in om het gedrag van de verdachte of dader te veranderen. Voor de reclassering is het ook belangrijk om goed contact te houden met andere hulpverleners en instanties. Een aantal voorbeelden zijn de gemeente, politie, justitie, veilig thuis, gevangeniswezen (organisatie voor detentie) en forensische zorg (geestelijke gezondheidszorg voor volwassenen). De reclassering maakt ook gebruik van specifieke aanpakken. Er zijn onder andere specifieke aanplakkingen geregeld voor jongvolwassenen en adolescenten die in of op het randje van criminaliteit zitten, voor terrorisme verdachten en mensen die geradicaliseerd zijn (gedragingen van een persoon in een groep die sterker zijn geworden) en de aanpak van huiselijk geweld en kindermishandeling is heel specifiek.

[dvinitykrens-blog]

sociale kaart

Reclassering Nederland

korte samenvatting:

Voorkomen en verminderen van crimineel gedrag. Dat is het doel van Reclassering Nederland. Zo dragen wij bij aan een veiligere samenleving. Dat doen we door risico’s zoveel mogelijk te beheersen en een dader of verdachte te stimuleren crimineel gedrag te veranderen. Daarbij werken we samen met justitie, zorg, politie, gevangeniswezen en gemeenten.

Contact en adressen:

Rotterdam (regiokantoor):

Adres: Marconistraat 2, 3029 AK Rotterdam Telefoon: 088 804 1302

Den Haag:

Adres: Bezuidenhoutseweg 179, 2594 AH Den Haag Telefoon: 088 804 1301

Breda:

Adres: Langendijk 34, 4819 EW Breda Telefoon: 088 804 1505

Roermond:

Adres: Slachthuisstraat 31, 6041 CB Roermond Telefoon:  088 804 1501

Middelburg:

Adres: Vrijlandstraat 33, 4337 EA Middelburg Telefoon: 088 804 1505

’s-Hertogenbosch (regiokantoor):

Adres: Eekbrouwersweg 6, 5233 VG ’s-Hertogenbosch Telefoon: 088 804 1504

Tilburg:

Adres: Alleenhoudersstraat 25, 5041 LC Tilburg

Telefoon: 088 804 1505

[dvinitykrens-blog]

the column

Wat is de Jeugdreclassering en wat doen ze?  

De jeugdreclassering kan worden ingezet bij jongeren van 12-18 jaar oud die een strafbaar feit hebben gepleegd, of daarvan worden verdacht. Het doel van de jeugdreclassering is om jongeren op het juiste pad te brengen en te houden. Het gaat meestal om de zwaardere gevallen die het risico lopen om verder de criminaliteit in te raken als er geen verdere hulp komt. Er zijn verschillende maatregelen van jeugdreclassering. De jeugdreclassering wordt uitgevoerd door jeugdzorgprofessionals in dienst van een instelling die een certificaat beheerd.  

Voor de jongeren tussen de 12 en 18 geldt het jeugdstrafrecht maar er is een uitzondering. Het adolescentenstrafrecht, dat houdt in dat de rechter de bewegingsruimte heeft om te kijken welk recht hij toepast bij de jongeren. De 2 strafrechten die er zijn, zijn: het jeugdstrafrecht voor jeugdigen van 16 tot 17 jaar of volwassenstrafrecht voor jeugdigen van 18 tot 23  jaar. De rechter kan er dus voor kiezen om de 16 of 17jarige te berechten volgens het volwassenstafrecht. De rechter kijkt dan naar het feit wat de jeugdige heeft gepleegd, hoe ernstig het is en de persoonlijke omstandigheden. Via een Halt-straf kunnen jongeren rechtzetten wat zij fout hebben gedaan, zonder dat dit leidt tot een strafblad. Een Halt-straf heeft tot doel gedrag zo vroeg mogelijk te stoppen. De verschillende dingen die bij een taakstraf horen zijn: gesprekken met jongere, ouders en de Halt-medewerker, vergoeden van schade, excuses aan het slachtoffer aanbieden of het maken van leeropdrachten. Ook wordt tijdens de Halt-taakstraf gekeken of er sprake is van achterliggende problematiek. Dit gebeurt door middel van een landelijk ontwikkelde en erkende signaleringslijst. Als eruit komt dat er extra zorg nodig is kan Halt in overleg gaan met de jongere en het gezin. Zo kunnen ze kijken of ze de jongere kunnen doorverwijzen naar de juiste hulp of ondersteuning. Dit doen ze omdat Halt zelf geen hulpverlening biedt.  

Zelf ben ik van mening dat de jeugdreclassering te weinig inhoudelijk werk verricht ten aanzien van een case. Denk hierbij aan de zaak van de 14 jarige Romy die in juni 2017 werd verkracht en vermoord door een leeftijdsgenoot. Dit had misschien voorkomen kunnen worden als de jeugdreclassering hem beter in de gaten had gehouden. Want dezelfde jongen kwam in 2016 op 13 jarige leeftijd ook in de aanraking met de politie, omdat hij werd verdacht van aanranding. De zaak werd geseponeerd omdat zij behandeling noodzakelijker achtte dan een straf.

De vraag die meerdere mensen hebben is: had de dood van Romy voorkomen kunnen worden? Zelf weet ik het niet. Wel hoop ik dat ze de behandelingen anders aanpakken. Dan hadden ze immers kunnen zien dat zijn geestelijke gezondheid niet was verbeterd. Ook vind ik dat ze de straffen te laag leggen. Als een 14 jarige iemand omlegd, staat die binnen 2 jaar weer op de straat. Het is wel een leven wat je van iemand neemt en daarom vind ik dat er beter naar gekeken moet worden en ze de straffen hoger moeten leggen.  

[dvinitykrens-blog]

the fotoreportage.

[dvinitykrens-blog]

the coverstory

 De jongen die zijn ouders vermoordde

‘’Het was zij of ik’’

  September 2017,

 Met een zak M&M’s en een mes in zijn hand wachtte de 14-jarige jongen uit het Friese Katlijk anderhalf uur lang op de overloop van de boerderij waar hij woonde. Binnen een kwartier veranderde deze plek daarna in een bloedbad. Een voor een stak hij zijn ouders dood. Zijn reden was: hij trok het thuis niet meer en wilde vluchten. ‘’Het was zij of ik.’’ Al het nieuws was binnen no time gericht op het daarvoor nog oh zo rustige dorpje.

De jongen is het derde kind van het stel en woonde als nakomer nog als enigste thuis. Uit eerdere appjes en uitspraken op een chatplatform voor gamers, bleek dat hij al langer het idee had om zijn ouders te vermoorden. Hij besprak zijn moordplan op school met leeftijdsgenoten en bereidde zijn vlucht voor. In het vonnis benoemde de rechter ook de koelbloedigheid waarmee de jongen handelde. De relatie tussen de jongen en zijn ouders was niet goed, er was spraken van een mismatch. Ze hadden heftige conflicten die deels hebben bijgedragen aan de haatgevoelens voor zijn ouders.

Volgens de rechter is de 14-jarige jongen verminderd toerekeningsvatbaar. De jongen was depressief en had gedragsproblemen die te maken hebben met autisme.

„Door de ontwikkelingsstoornis en de depressie was verdachte niet in staat om hulp te vragen voor zijn problemen en was hij nauwelijks in staat gedragsalternatieven te bedenken, laat staan toe te passen”, zo zegt de rechtbank.

Omdat de veroordeelde minderjarig is, werd de zaak achter gesloten deuren behandeld. Behalve de celstraf legde de rechtbank de zwaarste PIJ-maatregel op, in de volksmond ook wel jeugd-tbs. De uitspraak komt overeen met de eis van het Openbaar Ministerie.