eduscene

[eduscene]

Frederick Judd Waugh, Rum Row, 1922, oil on board

[eduscene]

[eduscene]

[eduscene]

[eduscene]

[eduscene]

[eduscene]

[eduscene]

ah nasıl da geçip gidiyor zaman acı

kahır konulmuş günlerin adı

saatlerin tik ve de takları

gölgen düşüyor yüreğime

sarmaşık gibi ellerin uzanıyor olduğum yere

ve ben sana

sesine ve tenine

bir salkım üzümden düşen yaşa

susuyorum

[eduscene]

[eduscene]

[eduscene]

ruhumu buldum, kavanozlarımı da peki sen neredesin?

Ruhunu renkli kavanozlara saklayan kadın...

o kadının ruhu kalmadı ki, hiçbir şeyi kalmadı

[eduscene]

“İnsanca, Pek İnsanca kitabında ‘Umut’ diyordu Nietzsche, ‘hakikatte bütün kötülüklerin içindeki en büyük kötüdür. Çünkü insanın çektiği azabı uzatır.”

[eduscene]

keşke savaşım sadece birinizle olsa. neye üzüldüğümü bilsem, kimden kaçtığımı, ne için varolduğumu. ama o kadar çok insan tükettim ki, en son nerede kaldığımı hatırlamıyorum. en son kimi, neden, niye?

sanırım göğüsüme dolan sevdiklerim beni zehirlemeye başladı. ki ben, herşeyi tüketmeye, kırmaya, dökmeye meyilliydim. ve hiç etrafa saçılacak parçam olmadı, çünkü ben hiç o kadar bile varolamadım.

[eduscene]

[eduscene]

the capacity for friendship is God's way of apologizing for our family.

— 𝘑𝘢𝘺 𝘔𝘤𝘐𝘯𝘦𝘳𝘯𝘦𝘺.

[eduscene]

The Lovers (1906) - Akseli Gallen-Kallela

[eduscene]

Leonardo da Vinci, Head of Leda (detail), 1504-1506