eefstalman

[eefstalman]

Je laat mensen toe. Meer hoe dicht laat je ze? Of zien ze meer waarheden die jezelf kan bevatten. Omzeil je je eigen ik? Wanneer laat ik mijn hele zelf zien? In de douche misschien? Als mijn zonden een beetje van me af worden gescrubd? Wanneer ik een liedje voor je wilde zingen, maar ik het niet durfde. Mijn echte ik komt dan naar boven maar laat zich niet te ontmaskeren. Ik wou dat ik dat kan bij iemand. Dat iemand mij laat zien en zijn wie ik ben. Ik wil iemand kussen maar nog meer, gekust worden, dat iemand me draagt en over het strand sleept. Dat we dansen en zandengelen maken. Het beetje zand wat in onze ogen terecht komt door de wind, pluizen we uit elkaars ooghoeken, als we elkaar aankijken. Je hand voelt stroef door de ziltige golven. Je wil altijd een stukje zee aanraken voordat je het strand kan verlaten. Je proeft altijd een traan als je weg moet, je huis achter je laat. Je antwoorden laten zich wachten als je me aankijkt. De bloederige binnenkant die ik jou wel kan laten voelen. Je bent alles al gewend. Toen begon je me vies te vinden, al was ik aan het begin van onze ontmoeting nog zo schoon. Het schoonste wat je ooit kende veranderde in viesheid. Walgde je ook van het idee hoe jij zelf geworden was?

[eefstalman]

29-05-23

Duidelijk ben je er niet

Duidelijkheid is niet iets vanzelfsprekends

Maar hoe meer je hoort, hoe minder iets hoort te zijn

De koffie raakt op

De som klopt niet meer

Zonnige dagen voor ogen

Je oren raken overvol

Als je hoort hoe iets hoort te zijn

Wazig overleden door de stank

Hoe klein iets kan zijn

Hoe pijnlijk de zon opkomt

De dagen kruipen onderhuids

Onder mij en geluid-luid-loos

Niet luid, niet zacht

Kruid gekruid garnaaltje

Kaal gekaald garnaaltje

Knapperig stukje verdriet

[eefstalman]

26-02-23

per ongeluk vergeten wat je eet

Een zeldzaam veranderlijke gedaante popt op

Wat je wilde weten ben je vergeten

Wat je wilde vragen kan ik niet verdragen

[eefstalman]

18-02-23

Zolang het woord omdraait in geloven

Verzoening, dat is alles wat ik voor me zie

Een grote raadselachtige droom, een beetje lief zijn genadeloos zijn

Voor zover ik weet is er niets anders dan dit

Mij zijn voor jou en niet voor jou

Voor ons beide

Een zomerzoen

Een winterkus

Dichtbij en ver weg, als een klaproos gevallen licht

Adembenemend val ik in je armen, onderweg zal ik zijn, als ik je hoor

Je oor is gevallen

Je hoofd zal me niet zien

Als een kamermeisje, wachtend op de gang

Hoe lang, hoe lang

Morgen ga ik druiven plukken in de zon. Een mooie droom.  Zo vol van druivensap en vliegende bijen, zoemend om ons heen

Genadeloos zijn

Versteendheid in een droom

Zijn voor jou

Kansloos vergeten

Alles wat ik zie is niets

Een droom een tegel vol sap

[eefstalman]

18-02-23

Ze kust haar omgeving

Luister niet

maar hoort alles

Ze begeeft zich in het nadere beeld van haar geest, ongehoorzaam aan gedachten die haar najagen

De schoonheid is vanzelfsprekend te vinden in haar nabijheid

Ze volgt geliefdes in het donker en verstopt zich in een vogelnest

De leegte wordt steeds groter wanneer ze na moet denken over toekomstige werkelijkheden

De vrouw die ze zou kunnen worden laat op haar wachten

[eefstalman]

Beloof me, of niet

Dat wij iets magisch zijn

Iets wat bestaat buiten dit aardse

Geen gedwongen waarheid zal me verkeren in de ruimte

Omkeren

De ingedeukte delen van je huid

Schemeren door in je 'tastelijkheid’

Hoe je me aanraakt

en geraakt wordt door de woorden van anderen

[eefstalman]

Kamertemperatuur

Als de slaap niet komt

de nacht zich uitrekt

de dekens niet passen

het lichaam te klein voelt

Terwijl mijn handen groeien lijkt de kamer pulsend te krimpen en uit te dijen, ik lig hier naast je maar ik ben al heel ver weg

Mijn hoofd heel klein, mijn handen steeds groter, die mij beschermen als een schil terwijl mijn brein veranderd in sap 

Wazig

Donkere kleuren met een deken van licht

witte flitsen

Ik lig vanaf boven te beschouwen

Ik val als soep uit mezelf, en glijd langs de vloer naar de deur, ik wil weg

terug naar mijzelf zijn

[eefstalman]

Vanmiddag droeg ik het shirt waarmee ik de binnen ruiten van de auto afdeed

Zo wazig

Alsof de waas van de ruiten in me kroop toen ik het shirt over mijn hoofd trok