ef-ide

[ef-ide]

Ben hiç üzgün olduğunda babasının saçlarını okşayarak uyuttuğu kız olmadım dilrûba ...

[ef-ide]

Kayıpmış meğer memleketim , sen gelince gönlünde buldum dilrûba...

[ef-ide]

Yüze değil öze bakan insanlara hasretiz dilrubâ!

[ef-ide]

Unutma dilrubâ! Kalbini çıkartıp önüne sundukların en başta senin kalbini paramparça eder. Kimseyi kalbini yıktıracak kadar önemseme !

[ef-ide]

Sürekli çabalayacağım diye tüm iyi huylarımı kaybettim dilrubâ . Sürekli kavga etmekten , bir tatsızlık çıkmasından , rahatsız edilmekten tüm güzel yanlarımı kaybettim . Tüm neşeli anlarımı , huzur dolu dakikalarımı kaybettim . Tüm acımamı , merhametimi , sızlayan yüreğimi kaybettim . Savaşacağım diye tüm benliğime yaralar alıp tüm sakinliğini kaybettim ... Savaşacağım diye Ben 'i kaybettim dilrubâ. Öyle bir savaş ki her dakikasını önceden tahmin ettiğim yine de mecburen kendimi içine ittiğim . Her seferinde sonunda göz yaşları biriktirdiğim bir savaş . İmtihan diye diye sabrettiğim , bir umutla yaralarımın sarılacağı günü beklediğim bir savaş... Kısacası ben kaybettim dilrubâ ...

[ef-ide]

Ruhum divâne , kalbim virâne , bedenim hasret dolu hâne ...

[ef-ide]

Bazı yaralar vardır dilrubâ kabuk bağlar , iyileşmez. Bazı acılar vardır durur yürekte , hiç geçmez !..

[ef-ide]

Sevgim yüreğimdeki enkazın altında kaldı ... Sesimi duyan var mı ? Dedim cevap yok dilrubâ ...

[ef-ide]

Ah dilrubâ! Sözcüklerin bir bıçaktan keskin olduğunu ,bir ok gibi saplandığı yeri paramparça etmeden çıkmadığını öğrenseydi keşke insanlar...

[ef-ide]

Unutma dilruba ! Hayatın ben yaşıyorum diyecek kadar uzun olamayabilir. Ölüm her an kapını çalıp içeri girebilir...

[ef-ide]

Diline dökemediklerini içine döküyor insan . Kelam olmayanlar kaleme kağıda selam oluyor ...

[ef-ide]

Bu yağan kar değil dilrubâ gönlümün göz yaşları ...

[ef-ide]

Ben tüm cümlelerimi , hecelerimi,güzel düşüncelerimi ağlarken kaybettim dilrubâ. Geriye ruhsuz bir beden , sarılmaya muhtaç 'bir ben ' kaldım...

[ef-ide]

Dilrubâ! Olmayacak yollarda ayaklarını kanata kanata yürüme ! Doğru yolda olduğunda yerlerde çiçekler olacak engeller değil !

[ef-ide]

Sevgiyi sabırla ilmek ilmek işlemek , çok değil sadece biraz değer göstermek istemek ...

Oysa ne güzeldi gelecek olanı beklemek , sevdiğini bildiğine dular edip hasreti satır satır işlemek ...

[ef-ide]

Yoruldum dilrubâ... Çabalamaktan yoruldum. Birileri iyi olsun diye uğraşmaktan , yükünü sırtlanmayanların yükünü taşımaktan yoruldum. Birileri iyi olsun , iyi hissetsin diye uğraşmaktan yoruldum. Düşünüldüklerini hissetsinler ,değer verdiğimi görsünler diye çırpınmaktan yoruldum. Bu yolda yakalayana kadar peşimden koşup benden kaçarcasına uzaklaşanları yakalamaya çalışmaktan yoruldum...

Birileri de artık benim için çabalamalı dilrubâ. Vakti gelmedi mi sence? Yetmedi mi değer verip değer göremediklerimin hayatında yer almaya çalışma çabaları ?

[ef-ide]

Arkanda dağ gibi durur sandıkların kalbini dal gibi kırdıklarında anlıyorsun dilrubâ hayal kırıklığı neymiş ...