efekanyucel

[efekanyucel]

Sen yıllarca bi adamın peşinde koş ve ufak bi ayrılık yaşa (2 hafta) hemen kendini teselli etmek için başka bi erkeğin kollarına at. İşte kadınlara bakış açım istesem de düzelmiyor, düzelmeyecek.

[efekanyucel]

Binlerce şiirin, sözün, sigaranın ve iç çekişin sonunda anlıyorsun ki insanlar değişmezler ve çektiklerine değmezler.

[efekanyucel]

Neyse

[efekanyucel]

Çabaladığım şeylerin yarısında aslında o kadar da değecek şeyler olmadığını fark etmek... Allah'ım niye böyle bir farkındalık var?

[efekanyucel]

La siz bana bi ara burç yorumlattiniz ya 🤠

[efekanyucel]

Sikerler

[efekanyucel]

Oysa seni ne denli özledim bilmezin

Ellerime ne döktüğün bilmezsin

Dönmek ne denli zor

Yaktığın gönlümde bir kor

[efekanyucel]

Bak hayatına son çıkıştayız aşk olsa da, olmasa da ağır yaralıyız.

[efekanyucel]

Döktüm toprağa ellerimden kini

Gömdüm derinlerinden çıkardım seni

Sevdim seni gizlediğim gözlerimde

Yokluğun yokladı gidişlerinde

[efekanyucel]

Hâlâ 20 yaşında mısın

1 ay sonra 21

[efekanyucel]

Benden gittiğini sandığın bedenlerde benden izler bulacaksın silemediğin gözlerinde

[efekanyucel]

Belki bugün öleceğim, ama elbet öleceğim işte bu kuşkusuz.

[efekanyucel]

Kazanarak kaybettik albayım

9 ayımı kazanarak kaybettim, siz anlayın gerisini.

[efekanyucel]

Yemeye yakınken kafayı

Çıkmaz kafamdan olanlar

Unutamam bunca yarayı

Tepe de bırakamam dolunayı

Ruhlar etrafımda dolanır

Her yerdeler

Tenim dayanamaz sararır

Göz altlarım durmaz kararır

Atarlar uzaktan bir süzüş

Yardım et bana karanlıkta

Ağzımı kaplar saçma bi gülüş

Dolunay fazlında ellerimde gümüş

İçi şarapsız matara

Sözlerin işlemez Hekate

Deryadan bir gemi avara

Ellerimde biten bi sigara

[efekanyucel]

Son olarak 4. Kitabım 78 sayfa ile son buldu, artık yazar mıyım emin değilim. Güzel bir serüvendi ama ben doydum.

[efekanyucel]

Belki bir son dediğimiz yerde noktaların virgüllere döndüğünü görmek her ne kadar mutluluk verse de, artık cümlenin kendi yoluna gideceğini bilmek üzüyor.

[efekanyucel]

Vay be o kadar laf ederek geldiğim üniversitemden biraz buruk biraz da sitemkar bir şekilde ayrılıyorum. 18 imde geldiğim buradan 21 olarak ayrılıyorum (evet 3 yıllıktı) seneye full stajda olacağım ve deli dehşet özleyeceğimin farkındayım. Nice dostluklar, nice düşmanlar edindim şu küçücük şehirde. Şu an geldiğim noktada bu şehirde saygı duyulan bir falcı olsam da insan kendisini ait hissetmediği ama kendisini büyüten yerden gitmek baya bir üzüyor. Onca vedalaşma gördüm ailem, lise vs ama bu üni kadar koymadı hiçbiri. Eğer buraya kadar okuyan bir liseli kardeşim isen şunu unutma en çok kızıp, sinir krizi geçireceğin ama aynı zamanda en iyi dostlukları göreceğin yer üniversiten bunun farkında olarak oku ve orayı sevmeye bak. Nefretle geldiğin yer, evin olabiliyor bunu unutma.