ehvenisergen - Tumblr blog

[ehvenisergen]

Kişinin kelimelerle olan ilişkisinin zarar görmesi hüzün verici olduğu gibi, bunu fark edip hiçbir şey yapma isteği uyanmaması kişiyi anlamak adına verilecek çabanın nafile olduğunun göstergesi aslında. Düşünce akınında ara ara düşünce demetlerinden sıyrılıp da kendini hatırlatsa da bu küskünlük, kişi bir elinde sigara bir elinde telefon dijital türlü bahanelerle bu küskünlüğü göz aradı etmesi kelimelerin ona küskün olduğu kadar onun da kelimelere küskün olduğunu da hissettirebilir tabii. Hulasa kişinin mutsuzluğun kaynağı kelimelerse. “ ne verdin de ne bekliyorsun! “ isyanını hak eder mi kelimeler ? Yoksa kişinin kelimeler aracılığıyla nelerini verdiği insanları kaybettiğinden mi kişinin kelimelere serzenişi ?

[ehvenisergen]

Şüpheye düştüğünde insan en yakınından başlar şüphenin karanlık yüzünü göstermeye Ya da en sevdiğinden başlar her doğru sözüne dahi şüphe etmeye. Bilinmezlikle derinleşen karanlığın üstüne yağmur gibi yapan yalanlardan arındırmaya çalışmanın yorumculuğu karanlığın hayatını kaplamasına ise müsade eder. Sonradan gelecek her doğru sözse sadece karanlık perdeye açılacak olan bir delik sadece… sevgiyse tüm aydınlığını kara deliğe kaptırmış koca bir güneş gibi yitip gider o karanlık perdede… ne sevişmek gelir akıllara ne de sevişmenin getireceği aydınlıklar istenir karanlıkta. Çözümsüzlük içinde sadece sorumluluktan kaçma eylemidir bırakıp giden sevgiliye hazırlanın “seni seviyorum” atlası… solukta tükenen sevgi değildir sorumluluk ve benliktir oysa… kaçmak eyleminin yakıştığı kişi sanılır karanlığın sebebi kişi ve en çok ona yakıştırılır bırakıp gitme eylemi. Eylemlerinden mana çıkarmaya çalışmaksa ahmaklıktır.. e yeter yurdumun güzel insanı, yeter yüreğine serpiştirilen sevgi , veyahut çıkar, kırıntılarıyla evreninin hakimini hayatına alma çabalarına, yeter.. ya göründüğün gibi olma ya da olduğun gibi görünme artık, bir kişilik yarat herkesçe kabul edilecek, sen dahi o kişilik senden üstün bir varlıkmışçasına o kişiliğin çizdiği sınırlara uy. Yoksa başa çıkılamaz şu dünyanın sözde yaralı ve sözde yaralanmak istemeyen ruhlarının anksiyetik davranışlarıyla. Ne erotomanik depresiflikler kalır ne de kaypak sevgililikler kalır üçüncü şahsın gelişiyle.

[ehvenisergen]

Denk geldikçe sızlayan kalbin titremesinin sorumlusunun sorumsuzluğu ağır gelir titreyen kalbe. Keyfi ve çıkarların doğrultusunda şımarık hal ve hareketler içinde yaşamına devam eden zata bir anda verilen kamyon yüklü değerin içtenlikle maddi hediyelerle süslemek zatın keyfine keyif, umursamazlığına umursamazlık katar, bunların üstüne eklenen gerçeğin saklanması maddi zararın yanına eklenecek manevi zararı da peyda eder. Bilinmezlik ve oluşan güvensizlik için de yitip giden sevgi, sevgisine ihanet edildiğini hisseden mağdur maddiyat ve maneviyat; acımasızca yitip giden zamandan geriye kalansa sadece yalnızlık oldu. Denk gelmelerle paralanan yalnızlık tüm iç çatışmalara rağmen kararından vazgeçmeyen bir kararlılıkla üzerine çektiği karanlık duygu haliyle eli kanlı saf mantığın görevini yapmasını depresif bir şekilde izlerken geçiriyor kendinden, üzerindeki karanlık duygu haliyle..

[ehvenisergen]

Ses tellerinin titreşmesiyle yayılan ses dalgalarının iki tarafı lastikli iki beyaz koruma duvarından kurtulup kulaklarımın içine hücum etmesi, kulaklarımın aylardır hasret kaldığı heyecanlandırıcı duygular yüklü olduğundan mıdır benliğimin karanlıkta kendini daha iyi hissetmesi ? Malum, karanlık örtüyor çirkinliklerle yanıkları... gözlerdeki o iki küçük karanlıkta huzuru buluyor olsa gerek iki ayrı insanın dört ayrı karanlığı...o yüzden belki de bakışlar tamamlıyor heyecanlandırıcı duyguları, ses dalgalarındaki çoşku gözlerin karanlığında huzur buluyor... malum, karanlık örtüyor çirkinliklerle yanıkları... iki küçük karanlığın bu denli büyük işler başarabilmesi normal karşılanabilir mi ki ? kişi kendi karanlığının sınır bilmezliğinin suçunu karşısındaki iki küçük karanlığa atmakla hüzünlerine bir bahane buluyor olabilir, hülasa hüzünle kurduğu ahbaplıkla övünüyorsa... malum, karanlık çekiyor içine tüm hüzünleri... işte öyle iki küçük karanlığa denk geliyor insan, karanlık hücüm ediyor, hüzün insanı bırakmaya azmediyor, kendi gözlerindeki fer o iki küçük karanlığa feda oluyor... olsun...

[ehvenisergen]

Yolunda gitmeyen bi şeyler var.

[ehvenisergen]

Huzur dolu yerlerde aniden gelen sensizlik duygusuyla ağırlaşıyor beden.. kanatları alev rengi bir güvercinin gelip soğuk demir bankı ısıtırcasına yanına oturmasıyla başlar ve bir abajurun altında gördüğün tabloya yarenlik eden çiçekle devam eder.. merdiven sonunda seni bekleyen , döneminin gözbebeği, kırklardan kalma basmalı dikiş makinesi göz kırpar sana. İçinden “ senin de miadın doldu dostum , unutulup gideceksin . “ dediğini duyar gibi olursun ; ama bilmediği aşikardır benim daha unutulmaya dahi layık olmadığımı.. çünkü unutulmak için bile kadının farkında olması gerekir senin; oysa kadın , meşhur kitapta da geçtiği gibi , rüzgarı kendinden menkul uçurtmanın teki. Bazı zamanlarda gelir adama , bir güzel alır aklını başından , sonra bir şey demeden çekip gider. Çekip gitmelerindeki keder, acı, imkansızlık bitirir adamı.. gerçi kadın adamdan bihaber.. ne adamın duygularından ne de tebessümünün adamın zihninde yankılanmasından haberdar , mor bir uçurtma .. çöken ağırlığı taşır mı uçurtma ? Sığabilir miyiz güvercin kanatlarına ? İmkansızı başarabilir miyiz ? Bu soruların cevabını aende gizli kalsın abajurun altındaki tablo , kulağına fısıldadım kadının ismini ..

[ehvenisergen]

Şehrin; göğü, binaları , mezar taşları , kuşları , ağaçları , yağmuru , bulutu , umudu , hayali , seveni , sevilmeyeni , imkansızı da aşkı da .. hepsi yağıyor damlalarda şemsiyenin sık dokunmuş ipliklerine.. süzülürken hayatın tüm acımasızlıkları , korur sanırdım şemsiyemin duygusallığı , seni düşlerdim kafesi açtığım halde gitmeyen muhabbet kuşumun gözlerinde. Gitmeyişine neden arıyordum. Anlamlandıramıyordum benden ayrılamamasını. Çıkarıp bi sigara daha yaktım , seni düşündüm. İmkansızsa aşk , imkanı varsa ilişki diye vıcık bir şeymiş hissedilen duygular. Bi dirhem daha anlam kazandı sana olan duygular. Aklıma hemen bi şair geliyor , alamet-i farikamdır bu , ne diyor o şair “ bir aşkı paylaşmak için çok geç , bir paylaşıma aşık olmak içinse erken “ .. erken.. kelimeyi Türk dil kurumuna şikayet edesim geliyor her duyduğumda. Bir kelime ancak bu kadar lakayık , rezil , anlamsız ve biçimsiz olur. Gövde gösterisi yapan zamanın yanında taşıdığı kelimeler sırasında başı çekiyor. Milli hasılada payıma düşenden fazlasını çektim bu zamandan da kelimeden de. En çok da sevgisizlikten ağzımın payını aldım. Ağzımda sigara öyle usulca dururken yediğim tokatların hesabını mali müşavirler biliyor. Çok şey istememiştim oysaki , imkansızı istedim. Erken gelmeyi de istemedim ; dizginleri bende olmayan yüreğimin sağa sola çarpa çarpa aklımdan önce gitmiş olması erkenliğin göstergesi mi yoksa .. bazen şu dizginlerden asasım geliyor yüreğimi ; ama biliyorum , önce asar sonra dibine çöküp ağlarım.. ağladım. Bir erkeğin gözyaşlarındaki gerçeği göremeyecekler için ağladım , tüm sevilmeyenlere ağladım , eski sevgilisini unutamayanlara da ağladım , demagojik puştlara da ağladım , sersefil yüreği avucunda kaybolanlara da ağladım .. dünyanın tüm renklerini içime boşaltırcasına ağladım , kuşu öldürüp mezarına rakı döktüm de ağladım , sana ağladım , gözlerindeki hüzne , yüreğinde bana yer olmayışına , kinine , nefretine her şeyine ağladım.. ya asacam kendimi ya da seni asıp başucunda ağlayacam.. üç kişilik aşkta bi kişinin yaşaması için iki kişi ölmeyecek artık , bi kişiyi öldürüp iki kişiyi yaşatacam..

[ehvenisergen]

gülüşünde bir mana var

saklayamazsın

kime niyet kime felaket bu aşk

anlayamazsın

[ehvenisergen]

Gidecekmişsincesine bir ağırlık çöktü yüreğime.

[ehvenisergen]

Tüm seni unutma seanslarım boşa , akıntıya değil şelaleye karşı kürek çekmeye benzer durumum.. hem şelaleden düşen tonlarca suya karşı koymak hem yer çekimine meydan okumak.. imkansızı isteme benden .. elimden gelse dövmesini yaptıracam dokunduğun her yerime parmak izinin.. dudaklarının değdiği her santimetrekaremi kesip saklayasım geliyor senden ayrı geçen her anın kefaleti mahiyetinde..beyin hücrelerimi öldüresim geliyor seninle ilgili en ufak ayrıntıyı bildirmediklerinde.. imkansızı isteme benden, paylaşmamı bekleme benden ..üç kişilik aşk bu , ikisi ölüyor her gün birinin keyfine diyecek yok.. birini yaşatmak için iki kişi ölüyor .. imkansızı isteme benden , dönüp gitmemi isteme , gözlerine bakmamamı , gülüşünü unutmamı , teninin sıcaklığını hissetmememi , şiir okuyan sesini duymamamı isteme isteme isteme ..

[ehvenisergen]

Her gidişinle yüreğime kağnılar geliyor set kadar uzun kuyruklar oluşturan. Yükleri hep aynı , göz yaşı yetiştirmeye çalışıyorlar kalbimin akan derelerine. Daha hızlı aksın diye değil, kurumasın diye tüm çaba.. kuru derelerde oturmuş seni beklerdim ay ışığının alaca karanlığında.. arpa boyu kadar yol alamadım arpa suyumla , nikotinimle ve benzeri dert ortaklarıyla.. yaşamaya adınla başlardım her seferinde; adın diyorum, gülüşün , yüzün , gözlerin diyorum her gördüğümde derelerimi taşırıyor .. her gördüğümde kağnılar geri dönüyor.. ayın ışığı tenini okşuyor ve tenin aydan daha aydınlık tenin , gülüşün ilahilik taşıyor gülüşün, bakışın diyorum Tanrı'nın gözlerini hissettiren bakışın kanla dolu organ parçamı delik deşik ediyor.. boğuluyorum taşan derelerimde ölüme kafa tutuyor seninle yaşama arzusu , ölmüyorum.. adınla başlıyorum, yine doğrulup geliyorum sana sense dönüp gidiyorsun başka derelere.. bir başka derede oturan birine.. kurumayacak onunki senin gidişinle , dolmayacak sularla sen geldiğinde , ölüme kafa tutamayacak , boğulmayı göze almayacak.. biliyorum.. gidişinle kuruyacak bu dere onu da biliyorum .. sana gitme demeyeceğim Lavinia

[ehvenisergen]

Göğsümün ortasında bi cehennem var , günahlarımın arındırılma gecesiymiş de tüm günahlar yanıyormuş gibisine bir cehennem. Nefes alışım körüklüyor yangını.

[ehvenisergen]

[ehvenisergen]

Yanan bir nikotin ışığı daha .. Bedenin kaldırabileceğinden fazlası belki .. Nedeni ise malum paylaşılma sebebi bu yazıyı .. İnsancık olmaktan çıktık artık paylaştıkça , tanıştıkça, okuyup hüzünlendikçe o şaşaalı sosyal platformlarınızı.. Her bir insan evladının izlediği yol farklı .. Biri vücudunu fahiş bir biçimde sergiler yer bulmak için kendine , bir diğeri kaynağı belirsiz belki bakkalından duyduğu ve belki de en acısı olan o güzel adamların sözleriyle kendini bir yere getirir böyle topluluklarda .. Bir diğerleri insancıklar.. Var olmaya çalışma ülküsünü içinde hissedip de karakterine ters yerlerde bir demet mutluluk arayanlar.. Ve onları üzmeyi beceri sanan o mahluklar.. Bir insancığa denk gelip ona bir iki güzel kelime söyleyip , insancık zatı halini rahatsız hissediyor zaten orda bulunarak belki bir dal arıyor kendine , geziyorlar gönül yollarında rahatça ve dillerinde bir bıçakla .. Ve insancık başlıyor konuşmaya tüm samimiyetiyle .. Dillerdeki bıçaklardan habersiz.. Ve yürüyenler uygun anı bekler , yani insancığın kendisini açmasını çünkü onları da insancık sanıyor ettikleri iki güzel kelimeyle gönül yollarında yürüyenleri, çıkar insancığın karşına bir komutan edasıyla dilleriyle paramparça eder yüreğini.. Söylediklerinde haklı bulur kendilerini yürüyenler .. Ya samimiyetten bahsederler insancıklara ya tanıştıkları yeri hor görürler güven oluşmasında.. Üzülen , kırılan , dövülen insancık olur sonuçta .. Ah be yürüyenler nedir sizdeki gücü elde bulundurma isteği ? Nedir insancıkların iyi niyetlerini , duygularını sömürme açlığı ? Tüm o takipçileriniz yetmiyor mu açlığınızı doyurmaya ? Yaradılış hikayesine gider bir an aklım , insana iki göz verdi Tanrı ve iki yuva , biri kapanır oldu diğeri hep açık . Doymaz bu yüzden insanoğlu kafatasındaki göz yuvası hep açık ..

[ehvenisergen]

Yapamadım .. Sen uyurken ben gözlerimi kapatıp beraber olacağımız evrene giremedim.. Onun yerine yüzünün her santimimi ezberlemeye çalıştım , gülüşündeki fiziği çözmek için çıldırasıya paraladım kendimi.. Bulamadım .. Ne matematiğim yetti ne de paketimdeki nikotin .. Ve ben son nikotin ışığımı yakarken anladım.. seni uyurken hayal etmek tüm denklemleri çözebilmek demek..

[ehvenisergen]

Bugün de seni düşünmeden edemedim .. Yüzünü düşünemedim , sesini düşünemedim .. Ben sadece seni, senli saatleri düşündüm ve sessizce gösterişsiz öldüm..

[ehvenisergen]

Öyle bi söylerki adını tüm derinliklerden çıkıp gelen mağrur bir sevgi zerresinin yüreğinin üzerine düştüğünü hissedersin , deşer de geçer farketmezsin.. Çünkü senin sevilmeye engel derin yaralarının içinden geçer adınla başlayan kızgın yağ sözcükleri .. İyileştirdiğini sanarken sen , daha derinini açar sözcükler , sözler , kelimeler .. Kalbini mezarlık yap , bir mezar kaz kendi ellerinle.. Sen yap ama ; ona bırakma işi . Güzelliğiyle , gözleriyle geçer karşına , bakmaz bile .. O zaman tüm mezarlığa parça parça gömülürsün .. Ölürsün .. Sen kendi mezarını kendin kaz , içine bir parça yüreğinden bir parça zihninden koy , bolca alkol , bolca sigara , bolca günah .. Günaha bile değersin ..