eksetastiki - Tumblr blog

[eksetastiki]

φαρμακα

Τα φάρμακα τα έχουμε ήδη δημοσιεύσει. Προχώρησε 3-4 σελίδες και θα τα βρεις! :)

[eksetastiki]

Μύκητες ΙΙΙ

ΩΊΔΙΟ

-Μηλιά: βλαστοί καχεκτικοί. Φύλλα ζαρωμένα (καλυμμένα με μυκήλιο). Πρώτα εμφανίζεται στην κάτω επιφάνεια των φύλλων(λευκές κηλίδες). Οι βλαστοί επίσης, είναι καλυμμένοι με το μυκήλιο. Προσβάλλονται και οι ξυλοφόροι οφθαλμοί που ή νεκρώνονται ή διατηρούν το μύκητα και έτσι μολύνεται η βλάστηση του επόμενου χρόνου.

-Ροδακινιά: κίτρινες κηλίδες πάνω, λευκό επίχρισμα κάτω. Φύλλα που κουλουριάζουν προς τα πάνω. Βλαστοί που καλύπτονται απ'το μυκήλιο δεν σχηματίζουν ανθοφόρους οφθαλμούς.

ΦΟΥΖΙΚΛΆΔΙΟ

-Μηλιά: Venturia inaequalis. Σε νεαρά κυρίως φύλλα, εμφάνιση ανοιχτολαδί κηλίδων ποθ με την πάροδο του χρόνου σκουραίνουν και παίρνει βελούδινη υφή.

-Αχλαδιά: Fusicladium pirinum. Έντονη προσβολή νεαρών βλαστών, δημιουργία φλύκταινων που διατηρούνται όλο το χειμώνα και φέρουν το μυκήλιο. Τα υπόλοιπα συμπτώματα μοιάζουν με ης μηλιάς.

-Μεσπιλιά: Fusicladium eriobotryae. Όμοια με της αχλαδιάς, χωρίς φλύκταινες. 

- Αμυγδαλιά: fusicladium amygdali. Συμπτώματα κυρίως στα φύλλα. Σκούρες λαδί κηλίδες πάνω, μυκήλιο στην κάτω επιφάνεια. Βελούδινη υφή. 

ΣΚΩΡΙΆΣΕΙΣ

-Αχλαδιά: κηλίδα κοκκινοπορτοκαλί πάνω στα φύλλα και κίτρινη στην κάτω επιφάνεια. Σε βαριές προσβολές εκτεταμένη φυλλόπτωση.

ΣΕΠΤΟΡΊΑΣΗ (αχλαδιας)

-Στα φύλλα μικρές καστανές κηλίδες που με τον καιρό παρουσιάζουν σταχτί κέντρο.

ΕΝΤΜΟΣΠΟΡΊΩΣΗ

-Φουσκωτές πορφυρούσες κηλίδες με το ανοιγμα φύλλων. Στο κέντρο της κηλίδας αναπτύσσονται μαύρα στίγματα.

-Στους βλαστούς μικρές, σκοτεινές κηλίδες που μπορεί να συνενωθούν και να σχηματίσουν έλκη.

-Στους καρπούς μικρές, σκοτεινές λκηλίδες που αυξάνουν σε μέγεθος και βυθίζονται.

[eksetastiki]

Μύκητες ΙΙ

ΑΡΓΥΡΟΦΥΛΛΊΑ (stereum purpureum)

-Ασυμόγκριζα απόχρωση φύλλων που οφείλεται στη καταστροφή της δομής του φύλλου. Η επιδερμίδα αποκολλάται από τους υποκείμενους ιστούς και στο κενό δημιουργεί στρώμα αέρα. Έτσι το δρυφακτοειδές παρέγχυμα διαθλά το φως και παρ'όλο που υπάρχουν χλωροπλάστες δεν φαίνονται.

ΜΈΘΟΔΟΣ ΔΙΆΓΝΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΡΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΤΡΊΨΙΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΕΡΜΊΔΑΣ ΜΕ ΤΟ ΧΈΡΙ-ΑΠΟΚΟΛΛΆΤΑΙ ΕΎΚΟΛΑ.

Το σύμπτωμα οφείλεται στην τοξίνη που παράγει ο μύκητας και μεταφέρεται μέχρι τα φύλλα, γιατί είναι υδατοδιαλυτή. Φυτολυσίνη.

-Μαύρος μεταχρωματισμός του ξύλου (σε γηραιότερα δένδρα περιλαμβάνει και το εγκάρδιο ξύλο)

-Έλλειψη ευρωστίας, νανισμός.

Εμφάνιση βασιδιοκάρπιων σε σχήμα γείσου ή κεραμιδιού σε κλάδους, με χρώμα πρασινοκαστανό με βελούδινη εμφάνιση.

ΕΥΤΥΠΊΩΣΗ

-Έλκη στο φλοιό που συνοδεύονται από κόμμι κοντά σε τομές κλαδέματος.

-Φύλλα που ξηραίνονται και μένουν προσκολλημένα στο βλαστό, γιατί δε σχηματίζεται αφοριστικός ιστός.

-Μεταχρωματισμός του ξύλου με ελαφρές ραβδώσεις, στην αρχή ανοιχτοκαστανές.

Χαρακτηριστικοί νεκροί κλάδοι ανάμεσα στο υπόλοιπο πράσινο φύλλωμα.

ΜΟΝΊΛΙΑ

-Άνθη: καστανός μεταχρωματισμός -> αποξήρανση. Σε υγρό καιρό τα ξεραμένα άνθη καλύπτονται από τις γκρίζες καρποφορίες του μύκητα. Σε ξηρασία τα αποξηραμένα άνθη παραμένουν προσκολλημένα στον κλάδο. Ξήρανση όλης της ταξιανθίας.

Κλάδοι και κλαδίσκοι: από την ταξιανθία η ασθένεια προχωρά στους κλάδους. Σε βροχερό καιρό εκκρίνεται κόμμι από το σημείο εισόδου.

Καρποί: Πιο ευαίσθητοι όταν πλησιάζουν στην ωρίμανση. Η μόλυνση γίνεται από πληγές. "Μουμιοποιούνται οι καρποί" και είτε πέφτουν είτε παραμένουν στο έδαφος, φέρουν κονίδια που μολύνουν ξανά το δένδρο τα επόμενα χρόνια.

[eksetastiki]

Μύκητες

ΦΥΤΌΦΘΟΡΑ

-Πρώτο ορατό σύμπτωμα: υγρή, καθισμένη, ελαφρώς μεταχρωματισμένη κηλίδα στην περιοχή του λαιμού. Στα μηλοειδή εξίδρωση, στα πυρηνόκαρπα έκκριση κόμμεος.

-Αποπληξία: ταχύττη διάδοση της ασθένειας μέσα σε μία βλαστική περίοδο. Ξήρανση απότομη όλου του τμήματος. Εμφάνιση κυρίως σε νεαρά δενδρύλλια ή κλάδους.

-Ημιπληγία: Το έλκος περιορίζεται στη μία πλευρά τον πρώτο χρόνο. Άφθονο κόμμι από ρωγμές στο φλοιό της προσβεβλημένης περιοχής (πυρηνόκαρπα). Έντονη μυρωδιά ζύμωσης

-Προσβολές στους καρπούς που βρίσκονται στις ποδιές (σήψεις)

ΒΕΡΤΙΣΙΛΛΊΩΣΗ (verticillium sp.)

-Κιτρίνισμα φύλλων και πρόωρη πτώση.

-Στην αρχή ξήρανση των ακραίων κλαδίσκων, και στη συνέεια των μεγαλύτερων κλάδων.

-Σε μορφή ημιπληγίας. Χρόνια καχεξία ή τελικά θάνατος.

-Στα ΠΥΡΗΝΌΚΑΡΠΑ: αποπληξία. Ταχύτατη εξέλιξη απότομη ξήρανση φύλλων που μένουν προσκολλημένα στο δένδρο (μοιάζει με περιπτώσεις αποπληξίας από υπερβολική υγρασία)

-Σε πυρηνόκαρπα και φιστικιά: Μεταχρωματισμός αγγείων του  ξύλου.

-Σε ελιά: μεταχρωματισμός του κεντρικού κυλίνδρου προς την προσβεβλημένη πλευρά. Μελανιές στον κεντρικό κύλινδρο στο σημείο επαφής με το φλοιό.

Στην ελιά τα συμπτώματα μπορούμε να τα μπερδέψουμε με το Phoma, Phialophora, σηψιρριζίες, τροφοπενίες.

[eksetastiki]

Εχθροί AGAIN

Κοκκοειδη

Homoptera:      Coccidae:

Pulvinaria vitis - Αμπελος -1- Προνύμφη 2ου σταδίου στο φλοιό ων κληματίδων , βραχιόνων και κορμού - μύζηση χυμού, μελιτώδη απεκρίματα->ανάπτυξη καπνιάς σε φύλλα και βότρεις-Ψεκασμός εναντίον νεαρων προνυμφών,χειμ.Ορυκτέλαια

Λεκάνιο- Saissetia oleae- ελι, Εσπεριδοειδή- 1,2 - Κυρίως προνύμφες 2ου και 3ου σταδίου-Μύζηση χυμού φύλλων και βλαστών, μελιτώδη απεκκρίματα-> ανάπτυξη καπνιάς- Θερινό ορυκτέλαιο στο 1ο στάδιο (Ιουλιο-Αυγουστο) Rhizobius forestier

Κηροπλάστης-Ceroplastes rusci-Συκιά-2-Ανώριμο ενήλικο θηλυκό στα κλαδιά-Μύζηση χυμού βλαστών και καρπών, μελιτώδη απεκκρίματα-> ανάπτυξη καπνιάς-Ψεκασμοί στο 1ο στάδιο

    Pseudoccidae:

Ψευδόκοκκος-Planococcus citri-Εσπεριδοειδή, άμπελος- 3,4 -Αυγό, προνύμφη ή ενήλικο στα δέντρα- Μύζηση χυμού, εξασθένιση, καπνιά-φυσικοί εχθροί, buprofezin

    Diaspididae:

Ψώρα του San-Jose -Quadraspidiotus perniciosus-Γιγαρτόκαρπα,Πυρηνόκαρπα-3- Προνύμφη ή ενήλικο θηλυκό σε ασπίδιο σε κλάδους και κλαδίσκους-Κόκκινες κηλίδες σε κλάδους, κλαδίσκους και καρπούς, ξηράνσεις κλάδων-δέντρων-χειμερινό ορυκτέλαιο και δινιτροκρεζόλη, ψεκασμοί κατά του 1ου σταδίου

Βαμβακάδα ροδακινιάς-Pseudaulacaspis pentagona-Ροδακινιά, Μουριά-3-Συζευγμένο ενήλικο θηλυκό πάνω στο φλοιό- Μύζηση χυμού βλαστών και κλάδων->ξηράνσεις κόκκινες κηλίδες σε κλάδους, καρπούς-ψεκασμοί κατά έρπουσων προνυμφώνκαι 1ου σταδίου, π.Υμ. Encarsia berlesei

Κόκκινη ψώρα εσπεριδοειδών- Aonidiella aurantii-εσπεριδοειδη-3-όλα τα προνυμφικά στάδια- παραμορφώσεις νεαρών καρπών, αλλοίση εμφάνισης καρπών- Παρ. Υμ. Amphytis melinus και  Comperiella bifasciata, buprofezin

Στενόμακρη Ψώρα Εσπεριδοειδών-Lepidosaphes backii-Εσπεριδοειδή-3- Όλα τα στάδια αλλά κυρίως το ενήλικο-Μύζηση χυμού φύλλων και καρπών, κακή εμφάνιση καρπών-Ορυκτέλαια ή οργανοφωσφορούχα εντομοκτόνα

Lepidosaphes ulmi-Olea, Pyrus, prunus-Αυγό κάτω από το ασπίδιο της νεκρής μητέρας-Μύζηση χυμού κλάδων και κλαδίσκων, μάρανση φύλλων-Θερινά ορυκτέλαια ή οργανοφωσφορούχα κατά των νεαρών ανήλικων

Παρλατόρια-Parlatoria Oleae-Ελιά-2-Ενήλικο θηλυκό ή προνύμφη 2ου σταδίου-Μύζηση χυμού όλων των φυτικών μερών, εξασθένιση, ξήρανση, κηλίδες στους καρπούς-Θερινά ορυκτέλαια ή οργανοφωσφωρούχα κατά των νεαρών ανηλίκων

    Margarodidae

Βαμβακάδα των εσπεριδοειδών-icerya purchasi-Εσπεριδοειδή κ.α.-3-Αυγό, ενήλικο ή προνύμφη- Μύζηση χυμού από φύλλα και βλαστούς. μελιτώδη αποχωρήματα-> μύκητες καπνιάς-Αρ.Κολεόπτερο Rodolia cardinalis (coccinellidae) parathion, malathion

[eksetastiki]

Μύκητες - Αδρομυκώσεις ή Τραχειομυκώσεις

Είναι ασθένειες του αδρώματος δηλαδή του αγγειακού ξυλώδους συστήματος με αποτέλεσμα την καταστροφή και απόφραξη των αγγείων με τελική συνέπεια την αποξύρανση του φυτού

Σπουδαιότερες αδρομυκώσεις στην Ελλάδα

Κλάση :Fungi Imperfecti Τάξη: Monilliales

Βερτισιλλιώσεις (σε ελιά, βερικοκκιά. ροδακινιά, δαμασκηνιά, αμυγδαλιά, φιστικιά)

Φιαλοφόρα της ελιάς

Κλάση: Ατελείς μύκητες Τάξη: Sphaeropsidales

κορυφοξήρα των εσπεριδοειδών

Φόμα της ελιάς

Κλάση: Ascomycetes

Ασθένεια της Ολλανδικής φτελιάς

Βερτισιλλίωση:

- Γενικά συμπτώματα εδαφογενών ασθενειών

- Ειδικά και παθογνωμικά συμπτώματα

Σε ορισμένους ξενιστές έντονος και σαφής μεταχρωματισμός αγγείων του ξύλου

Αντιληπτός σε κλαδίσκους διαμέτρου μολυβιού ή δακτύλου

Στην ελιά αδιόρατος μεταχρωματισμός κεντρικού κυλινδρου σαν << μώλωπας >>

Παθογόνο αίτιο

Κλάση: Ατελείς Μύκητες

Τάξη: Monilliales

Οικογένεια: Monilliaceae

Είδος: Verticillium dahliae  στη βιβλιοθήκη αναφέρεται και το V.albo-atrum (πιθανον κατά λάθος)

V.dahliae μικροσκληρώτια

V.albo-atrum διατηρητικό μυκήλιο

Στοιχεία επιδημιολογίας:

Διατήρηση στο έδαφος με μικροσκληρώτια

Αύξηση του μολύσματος με συγκαλλιέργεια ευπαθών ξενιστών (λαχανικά, βαμβάκι, αυτοφυή)

Μόλυνση από τις ρίζες

Μετάδοση με το νερό του ποτίσματος και καθετί που μπορεί να μεταφέρει έδαφος και τα μικροσκληρώτια

Πιθανός βιολογικός κύκλος:

Ενεργοποίηση-βλάστηση μικροσκληρωτίων από τις εκκρίσεις της ρίζας

Παραγωγή κονιδίων, βλάστηση, μόλυνση

Προσβολή και αποικισμός των αγγείων 

Παραγωγή κονιδίων εντός των αγγείων

Καταστροφή κυττάρων ξενιστή

Σχηματισμός μικροσκληρωτίων στους νεκρούς ιστούς

Αιτίες του συνδρόμου μαρασμού:

Μηχανική απόφραξη των αγγείων από τα στοιχεία του μύκητ (μυκήλιο, κονίδια) αλλά και από τα προϊόντα αντίδρασης του φυτού (κόμμεα, ρητίνες, θηλώσεις)

Αποσύνθεση των ιστών του ξενιστή από τα ένζυμα και τις τοξίνες που παράγει ο μύκητας μέσα στα αγγεία

Καταπολέμηση:

- Προληπτικά μέτρα

Απολύμανση του εδάφους του σπορείου ή φυτωρίου

Λήψη μοσχευμάτων από απολύτων υγιή δέντρα

Εγκατάσταση δενδρυλλίων σε έδαφος απαλλαμένο από την παρουσία του μύκητα (SOS!!! ιστορικό της περιοχής)

Τουλάχιστον 2-3 χρόνια (καλλιεργημένης) αγρανάπαυσης σε ύποπτους αγρούς και απολύμανση εδάφους πριν από τη φύτευση

Ισορροπημένη λίπανση και αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου

Κανονικός κύκλος αρδεύσεων

Να μη διέρχεται το νερό άρδευσης από μολυσμένους ή ύποπτους αγρούς

Να μη γίνεται συγκαλλιέργεια με ευπαθείς ξενιστές

Καταστροφή της αυτοφυούς βλάστησης

- Κατασταλτικά μέτρα

Επιμελημένο κλάδεμα ξερών και κάψιμο

Ηλιοαπολύμανση

- Έρευνα για ανθεκτικές ποικιλίες

- Μεγαλύτερη ευπάθεια σε νεαρή ηλικία

- Κατά αύξουσα σειρά αντοχής: Κονσερβολιά - Χαλκιδικής - Καλαμών - ελαιοποιήσιμες

[eksetastiki]

Μύκητες - Σήψεις Λαιμού

Σήψεις Λαιμού:

Σε όλα τα φυλλοβόλα και αειθαλή

Σημαντικές ζημιές σε μηλιά, φουντουκιά, εσπεριδοειδή( κομμίωση του κορμού), καστανιά (μελάνωση)

Προσβολές των δέντρων και των καρπών

Συμπτώματα: Γενικά συμπτώματα εδαφογενών ασθενειών Ειδικά και παθογνωμικά συμπτώματα: 

Κηλίδα υγρή, καθισμένη ελαφρά μεταχρωματισμένη στην περιοχή του λαιμού.

Στα μηλοειδή εξίδρωση, στα πυρηνόκαρπα και στη φιστικιά ρωγμές και έκκριση κόμμεος.

Έλκος στην μία πλευρά του κορμού και ρωγμές, ελαφρός μεταχρωματισμός του καμβίου που αργότερα παίρνει καστανό χρώμ��

ημιπληγία

Άλλα χαρακτηριστικά συμπτώματα:

Έντονη μυρωδιά ζύμωσης

Νέκρωση οφθαλμών την άνοιξη

Πρόωρη πτώση των φύλλων

Στα μηλοειδή φύλλα με κοκκινομπρούτζινο χρώμα

Μικροκαρπία και πρόωρη ωρίμανση ή μαρασμός καρπών

Σήψεις καρπών στις <<ποδιές>>

Στα μηλοειδή φύλλα με κοκκινομπρούτζιο χρώμα

Μικροκαρπία

Κομμίωση των εσπεριδοειδών:

Φύλλα σκληρά και ωχροπράσινα και αργότερα χλωρωτικά κατά μήκος των νευρώσεων

Μελάνωση της καστανιάς:

Παθογόνο αίτιο -Προσοχή δεν είναι μύκητας!

Βασίλειο: Protoktista/ Stramenopilla

Κλάση: Oomycetes

Τάξη: Peronosporales

Οικογένεια: Peronosporaceae

Γένος: Phytophthora

Είδη: P.cactorum, P, citricola, P.syringae, P.sitrophthora, P. parasitica, P. cambivora (καστανιά)

Παθογόνο αίτιο:

- Όργανα ααπαραγωγής 

Ωοσπόρια

Ζωοσποριάγγεια

Στοιχεία επιδημιολογίας

Διαβιεί με ωοσπόρια ή σαπροφυτικά στο έδαφος

Προαιρετικό παράσιτο

Μολύνει με ζωοσπόρια (υγρασία στο έδαφος ευνοεί τις μολύνσεις)

Η μόλυνση διευκολύνεται από πληγές

Μόλυνση των καρπών με πιτσιλίσματα

Μεταφορά μολυσμάτων με το νερό

Βαριά εδάφη και χαμηλές θερμοκρασίες ευνοούν τις μολύνσεις

Καταπολέμηση

1. Προληπτικά μέτρα

Ανθεκτικές ποικιλίες (νερατζιά στα εσπεριδοειδή)

Καλή αποστράγγιση του εδάφους και αποφυγή βαριών-συνεκτικών εδαφών

Έλεγχος δενδρυλλίων

Το σημείο ένωσης εμβολίου υποκειμένου πάνω από το έδαφος

Το νερό του ποτίσματος να μην έρχεται σε επαφή με τον κορμό (διπλή λεκάνη)

Καταστροφή ζιζανίων γύρω από τον κορμό

Αποφυγή πληγών στον κορμό

Επάλειψη κορμών με βορδιγάλλεια πάστα 5% το χείμωνα

Τοποθέτηση λινάτσας με θειικό χαλκό στο σημείο εισόδου του νερού ποτίσματος

2. Κατασταλτικά μέτρα

Χειρουργική αφαίρεση του προσβεβλημένου τμήματος και απολύμανση της τομής

Απομόνωση του ασθενούς και ψεκασμός του εδάφους γύρω από το δέντρο με χαλκούχο

3. Ειδικά για τις σήψεις καρπών

Υποστύλωση υπερφορτωμένων κλάδων

Προστατευτικός ψεκασμός πριν από τη συγκομιδή

[eksetastiki]

Μύκητες - Σηψιρριζίες - Rosellinia

Σηψιρριζίες από Rosellinia:

170 είδη ξενιστών κυρίως στην εύκρατη ζώνη

20 τουλάχιστον ξενιστές στην Ελλάδα: Δενδροκομικά (βερικοκιά, ροδακινιά, αμυγδαλιά, ελιά, μηλιά) αμπέλι (υποκείμενα 41Β, Richter 110), τεύτλα, βαμβάκι, αγκινάρα, φασόλι, μηδική, αυτοφυή (αμάρανθος)

Σημαντικές ζημιές: αμπέλι, ελιά, μηλιά, συκιά

Συμπτώματα:

Γενικά συμπτώματα εδαφογενών ασθενειών

Ειδικά και παθογνωμικά συμπτώματα

Ξηρή σήψη ριζών από το φλοιό προς το εγκάρδιο ξύλο και μυρωδιά αποσύνθεσης

Ακανόνιστες μυκηλιακές πλάκες μερικές φορές σε μορφή ριπιδίου

Μηκυλιακοί σχηματισμοί τύπου ριζόμορφων

Αραιό μυκηλιακό πλέγμα άσπρο => ασπροκάστανο => καστανό => καστανοπράσινο

Υφές με διόγκωση πριν το διάφραγμα

Καστανόμαυρα σκληρώτια, περιθήκια και πυκνίδια

Παθογόνο αίτιο

Κλάση Ascomycetes

Τάξη Sphaeriales

Οικογένεια Xylariaceae

Γένος  Rosellinia

Είδος R. necatrix ατελ. Dematophora necatrix

The white root rot fungus

Τρόπος μετάδοσης =>Με ριζόμορφα

Βιοχημική φύση της ασθένειας:

Πολυφαινολοξυδάση: ένζυμο με το οποίο ο μύκητας οξειδώνει τις φαινόλες των ευπαθών ξενιστών προς κινόνες κάμπτοντας την άμυνά τους => παθογένεση

Κυτοχαλασίνη: Τοξίνη που προκαλεί: μείωση του μήκους ριζών, έλλειψη ριζικών τριχιδίων, μείωση απορροφητικής ικανότητας, πληγές στα ριζίδια

Καταπολέμηση: 

Βλέπε Armillaria (προληπτικά καλλιεργητικά και χημικά μέτρα)

Ηλιοαπολύμανση

Βιολογική καταπολέμηση - Χρήση μυκήτων του γένους  Trichoderma - Χρήση ριζοβακτηρίων του γένους  Pseudomonas - Χρήση μυκητοϊών (νέα προσέγγιση)

Τζελατίνα της Ελιάς:

Ειδικά και παθογνώμικα συμπτώματα

προς την πλευρά που εμφανίζονται τα συμπτώματ ο φλοιός των ριζών και του κο��μού γίνεται 2-3 φορές παχύτερος του κανονικού, υδαρής και μαλακός και παρουσιάζει ρηχές ρωγμές κατά μήκος

Στη ρίζα και τη βάση του κορμού έκκριση κόμμεος που γίνεται ζελατινώδες και μαύρο όταν πάρει νερό

Λευκή σήψη ξύλου => μαλακό, σπογγώδες και εύθρυπτο

Στη βάση των δέντρων αλλά και πάνω στα δέντρα καστανοκόκκινα μανιτάρια

(the lantern fungus)

Βασιδιοκάρπια => Λουσιφεράσες

Παθογόνο αίτιο

Κλάση basidiomycetes

Είδος  Omphalotus olearius

[eksetastiki]

Μύκητες - Σηψιρριζίες - Armillaria

Σηψιρριζίες από άλλα εκτός μυκήτων αίτια:

Υπερβολική και διαρκής υγρασία

Ασφυκτικό περιβάλλον (βαρύ έδαφος)

Επίδραση τοξικών ουσιών

Ζωικοί εχθροί (έντομα, νηματώδεις)

Σηψιρρίζιες από μύκητες:

Από είδη του γένους Armillaria

Από είδη του γένους Rosellinia

Από Omphalotuw olearius  μόνο σε ελιά

Σηψιρριζίες από  Armillaria:

700 είδη ξενιστών κυρίως στην εύκρατη ζώνη

32 τουλάχιστον ξενιστές στην Ελλάδα

όλα τα καλλιεργούμενα δενδροκομικά, αμπέλι, τα κυριότερα δασικά, πατάτα, αγκινάρα, καλλωπιστικά, αρωματικά(φασκόμηλο, ύσσωπος, ρίγανη, τσάι το βουνού, λεβάντα)

Σημαντικές ζημιές: αμπέλι, ελιά, μηλοειδή, εσπεριδοειδή

Σύμπττώματα:

Γενικά συμπτώματα εδαφογενών ασθενειών

Ειδικά και παθογνωμικά συμπτώματα - σημεία

Ξηρή σήψη ριζών από το φλοιό προς το εγκάρδιο ξύλο

Εύκολη αποκόλληση του φλοιού σαν γάντι

Λευκές ή υπόλευκες μυκηλιακές πλάκες μεταξύ φλοιού και ξύλου συχνά σε σχήμα βεντάλιας (ριπιδίου)

Υπόλευκα - καστανά ή μαύρα ριζόμορφα (κορδόνια) μέχρι 5 μέτρα

Δέσμες από μανιτάρια σε χρώμα μελιού (honey fungus) κοντά ή πάνω στον κορμό *διαγνωστικό στοιχείο*

Τρόπος και εποχή εμφάνισης της ασθένειας:

Κατά κηλίδες (σε κύκλο ή γραμμοειδείς)

Τους θερινούς μήνες εμφανίζονται έντονα τα γενικευμένα συμπτώματα

Μετά τις βροχές εμφανίζονται τα παθογνωμικά συμπτώματα - σημεία *διάγνωση*

Παθογόνο αίτιο

Κλάση Basidiomycetes

Τάξη Agaricales

Οικογένεια Agaricaceae

Γένος Armillaria

Είδος: Armillaria mellea sensu latto

A. mellea sensu stricto (οπωροφόρα και σπάνια σε κωνοφόρα)

Α. ostoyae (κωνοφόρα)

A. gallica (βελανιδιές και ασθενές παράσιτο σε κωνοφόρα)

A. tabescens (βελανιδιές)

Επιδημιολογία - εξέλιξη ασθένειας:

Τρόπος μετάδοσης: ριζόμορφα, επαφή ριζών, χρήση παλιών πασάλων

Βασιδιοσπόρια: έναρξη σαπροφυτικού κύκλου σε υλοτομηθέντα δέντρα

Μεταφορά με το νερό του ποτίσματος ή της βροχής, με καλλιεργητικά εργαλεία, παπούτσια καλλιεργητών

Η θερμοκρασία επηρεάζει έμμεσα μέσω της επίδρασής της στην ανάπτυξη των ριζών

Υγρασία στο έδαφος ευνοεί την ανάπτυξη των ριζόμορφων

Βιοχημική φύση της ασθένειας:

Αρχικές μολύνσεις σε εξασθενημένα δέντρα με έστω πρόσξαιρη κάμψη ευρωστίας

Υγιείς ιστοί-> υψηλή αναγωγική κατάσταση ριζών -> μύκητας σαπροφυτος

Μείωση ζωτικότητας ξενιστή -> μείωση αναγωγικής ικανότητας ριζών -> οξείδωση φαινολών από το μύκητα -> παθογένεση

Μεταβολή συγκέντρωσης σακχάρων αλκοολών αζώτου στη ριζόσφαιρα -> ευμενής για την ανάπτυξη της ασθένειας

Καταπολέμηση:

Προληπτικά μέτρα:

Εξέταση του ιστορικού της περιοχής: ξερίζωμα των δέντρων που υπάρχουν - νέκρωση των ριζών τους. Στην περίπτωση δασικών, μετά από το ξερίζωμα, ακαλλιέργεια για 2 χρόνια

Έλεγχος των δενδρυλλίων για προσβολές

Διατήρηση νεαρών δέντρων σε καλή υγιεινή κατάσταση

Καλή αποστράγγιση εδάφους

Προφύλαξη από μεταφορά μολύσματος

Κατασταλτικά μέτρα:

Καλλιεργητικά μέτρα 1.1 Εντοπισμός κηλίδας, άνοιγμα τάφρου γύρω από δύο επιπλέον σειρές δέντρων και αποκάλυψη του ριζικού συστήματος (ξελάκκωμα) 1.2 Καλλιέργεια κηλίδας με διαφορετικά εργαλεία 1.3 Ξερίζωμα των δέντρων που δεν διασώζονται, κάψιμο υπολειμμάτων, εξυγίανση του λάκκου

Χημική καταπολέμηση - απολύμανση του λάκκου μετά την εκρίζωση των ασθενών

Βιολογική καταπολέμηση - Χρήση ειδών Trichoderma

[eksetastiki]

Μύκητες

Τήξεις Σπορείων - Προσβολές Φυτώριων

Σύνδρομο σήψεων όπου το βασικό σύμπτωμα είναι η κατάρρευση συρρίκνωση και εξαφάνιση του φυτού (<<λιώσιμο>>) ύστερα από προσβολή παθογόνων στα αρχικά ευάλωτα στάδια ανάπτυξης του φυτού.

Rhizoctonia solani (ελιά, ωερατζιά, αμυγδαλιά)

Macrophomina phaseolina (ελιά, νερατζιά, αμυγδαλιά, αχλαδιά, κυδωνιά, βερικοκιά, δαμασκηνιά)

Sclerotium rolfsii (σε φυτώρια αμπελιού)

Armillaria sp. ( σε φυτώρια αμπελιού)

Εδαφογενείς ασθένειες (και όχι "ασθένειες εδάφους):

Γενικευμένες ασθένειες εξαιτίας της διακοπής του ανοδικού ρεύματος από το ριζικό σύστημα.

Κοινά συμτπώματα γενικευμένων ασθενειών:

Μείωση του ρυθμού ανάπτυξης

Μεταχρωματισμός των φύλλων και μικροφυλλία

Πτώση των φύλλων

Νέκρωση κλαδίσκων και κλάδων

Έκκριση κόμμεος σε πυρηνόκαρπα και κωνοφόρα

Άφθονη καρποφορία με μικροκαρπία

Τρόποι εμφάνισης συμπτωμάτων:

Ημιπληγία (Χρόνια ασθένεια σε μεγαλύτερης ηλικίας δέντρα) Σε ένα δύο κλάδους αρχικά και σε λίγα χρόνια επέκταση σε όλη  την κόμη.

Αποπληξία (Ασθένεια με ταχύτατη εξέλιξη σε νεαρά δέντρα) Καθολική αποξήρανση μέσα σε μία καλλιερητική περίοδο

[eksetastiki]

Μύκητες

Εισαγωγή - Αίτια ασθενειών 

Μη παρασιτικά:

Έλλειψη θρεπτικών στοιχείων

Τοξικότητα

Δυσμενείς συνθήκες περιβάλλοντος

Ακατάλληλες συνθήκες αποθήκευσης προϊόντων

Παρασιτικά:

Ιοειδή

Ιοί Φυτοπλάσματα

Ρικέτσιες

Βακτήρια

Μύκητες

Κατηγορίες ασθενειών:

Τήξεις

Σηψιρριζίες

Σήψεις λαιμού

Αδρομυκώσεις

Σήψεις ξύλου και έλκη

Ασθένειες φυλλώματος ή/και καρπών

Διάγνωση ασθένειας-παθογόνου:

Πρόκειται για μύκητα ή άλλο αίτιο; π.χ. ιός ή βακτήριο, δυσμενείς συνθήκες περιβάλλοντος, κακή θρέψη ή άρδευση, έντομο ή άλλο ζώο

Εξέταση συμπτωμάτων και σημείων

Διάγνωση σε φυτοπαθολογικό εργαστήριο αν είναι απαραίτητο

Συμπτώματα μυκητολογικών ασθενειών:

Αλλαγή του χρώματος των φύλλων

Μαρασμός των φύλλων

Ξεράνσεις κλάδων και κλαδίσκων

Κηλιδώσεις φύλλων και καρπών

Αποφύλλωση

Παραμορφώσεις

Όγκοι-καρκινώματα

Σήψεις

Διάγνωση μυκητολογικών ασθενειών:

Παρατηρήσεις στον αγρό α) Τρόπος εμφάνισης της ασθένειας (γενικευμένη, κατά κηλίδες, στις άκρες κ.α.)  β) Το μέρος των φυτών που έχει προσβηθεί και το σημείο εκδήλωσης των συμπτωμάτων γ) ιστορικό της περιοχής (προηγούμενες καλλιέργειες και ασθένειές τους) δ) καιρικές συνθήκες πριν και κατά την εμφάνιση των συμπτωμάτων ε) Εδαφικές συνθήκες και παρεχόμενες καλλιεργητικές φροντίδες στ) Τρόπος άρδευσης και ποιότητα νερού ζ)  Τρόπος εμφάνισης και ρυθμός εξέλιξης της ασθένειας

Εξέταση σε φυτοπαθολογικό εργαστήριο

Η καταπολέμηση των ασθενειών:

Δεν είναι απλώς η εφαρμογή κάποιων ψεκασμών, αλλά η εφαρμογή μέτρων ώστε να επιτευχθεί ο περιορισμός των ζημιών με τον οικονομικότερο δυνατό τρόπο και τη μικρότερη επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

Ολοκληρωμένη καταπολέμηση - Integrated Pest Management (IPM) ή integrated Control:

Είναι το σύνολο των μέτρων που πρέπει να ληφθούν για την αποτελεσματική και οικονομική αντιμετώπιση των ασθενειών.

Μέτρα αντιμετώπισης μυκητολογικών ασθενειών - Κατηγορίες:

Προστατευτικά: Στόχος τους η πρόληψη της γένεσης ασθένειας με: α) καταστροφή του παθογόνου στις θέσεις που διατηρείται β) παρεμπόδιση της ανάπτυξής του με αλλοίωση των συνθηκών που την ευνοούν γ) αποτροπή εγκατάστασής του

Κατασταλτικά: Στόχος τους η θεραπεία ή ο περιορισμός επέκτασης της ασθένειας

Μέτρα αντιμετώπισης ασθενειών:

Σ' ένα σύστημα ολοκληρωμένης αντιμετώπισης των ασθενειών πρέπει να συνδυάζονται με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο  α) Καλλιεργητικά μέτρα β) Βιολογικά μέτρα γ) Χημικά μέτρα μόνο όταν κρίνεται απαραίτητο

Προστατευτικά α) Καλλιεργητικά μέτρα      α1. Ανθεκτικές ποικιλίες, υγιές πολλαπλασιαστικό υλικό      α2. Μέτρα υγιεινής: καταστροφή υπολειμμάτων, φυτών      εθελοντών και αυτοφυών ξενιστών, αμειψισπορά | περιορισμός υγρασίας, ισορροπημένη λίπανση, επιμελημένο κλάδεμα-καθάρισμα β) Φυσικές μέθοδοι (ηλιοαπολύμανση) γ) Βιολογική καταπολέμηση δ) Χημική καταπολέμηση

Κατασταλτικά μέτρα α) Χημική καταπολέμηση: Σύστημα αγροτικών προειδοποιήσεων | Επίκαιρο των ψεκασμών

[eksetastiki]

Αμπελουργία ΙΙ-ΙΙΙ

ΘΡΕΨΗ

Οι μηχανισμοί που εμπλουτίζουν το εδαφικό διάλυμα με ανόργανα στοιχεία είναι:

η εναλλαγή

η διαλυτοποίηση

η υδρόλυση

η ανοργανοποίηση της οργανικής ουσίας

Διάλυση

Υδρόλυση 

Ανοργανοποίηση της οργανικής ουσίας

Αποστάσεις μετακίνησης σε mm: 1          για τον φώσφορο

                                                   5          για τον ασβέστιο

                                                   7.5       για το κάλιο και το νάτριο

                                                   20-50   για το νιτρικό άζωτο

Μεταξύ ελάσματος του φύλλου και του μίσχου υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις συγκεντρώσεις των ανόργανων θρεπτικών.

Έχει διαπιστωθεί ότι ο μίσχος είναι πιο πλούσιος σε νιτρικό άζωτο, κάλιο, νάτριο, μαγνήσιο και ασβέστιο ενώ το έλασμα είναι πιο πλούσιο σε ολικό άζωτο, φώσφορο, θείο, μαγγάνιο και σίδηρο.

Ανάλογα με την ηλικία η περιεκτικότητα μεταβάλεται. Όσο πιο ηλικιωμένα είναι τα φύλλα, τόσο μειώνεται η περιεκτικότητά τους σε άζωτο, φώσφορο και κάλιο ενώ η περιεκτικότητά τους σε ασβέστιο, μαγνήσιο και σίδηρο αυξάνεται.

Η δειγματοληψία για την φυλλοδιαγνωστική, γίνεται κατά την άνθηση ή τον περκασμό, δεδομένου ότι στα στάδια αυτά οι ανάγκες του φυτού είναι πολύ μεγάλες. Λαμβάνονται 25 φύλλα με τον μίσχο τους τα οποία προέρχονται από φυτά τα οποία είναι κανονικά κατανεμημένα στην επιφάνεια αναφοράς. Τα φύλλα λαμβάνονται από συγκεκριμένες θέσεις επάνω στο βλαστό και όχι από οποιοδήποτε σημείο. Θα πρέπει να βρίσκονται απέναντι από τον πρώτο βότρυ και να είναι σε καλή κατάσταση.

Εάν δεν υπάρχουν επίπεδα αναφοράς για κάποια ποικιλία θα πρέπει να λαμβάνεται και ένα δεύτερο δείγμα από έναν αμπελώνα ο οποίος θα θεωρηθεί ως αμπελώνας αναφοράς.

Προδιαγραφές για έναν αμπελώνα αναφοράς: Θεωρείται ως ιδανικός από πλευράς θρέψης , θα πρέπει να έχει την ίδια ποικιλία εμβολιασμένη στο ίδιο υποκείμενο και βέβαια να βρίσκεται στην ίδια περιοχή.

Το εύρος των τιμών χωρίζεται σε πολύ χαμηλό, χαμηλό, κανονικό, υψηλό, πολύ υψηλό.

Πρόσληψη στοιχείων: 

κατά την βλαστική περίοδο ομαλή. Μερικές φορές οι ανάγκες καλύπτονται από ανακατανομή των στοιχείων εντός του φυτού(συνήθως την περίοδο της έναρξης της αύξησης των βλαστών ή τη περίοδο ωρίμανσης των ραγών).

Ενεργός απορρόφηση με κατανάλωση ενέργειας αντίθετα της διαφοράς της συγκέντρωσης.

Λιπάνσεις:

Δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις σε σχέση με άλλα καλλιεργούμενα είδη. Οι ανάγκες εξαρτώνται περισσότερο από τις φυσικές και χημικές ιδιότητες του εδάφους και λιγότερο στις λιπάνσεις. Πάνω σε συνθήκες υψηλών αποδόσεων ωστώσο, κάποιες ποσότητες θρεπτικών στοιχείων θα πρέπει να προστίθενται υπό τη μορφή λιπασμάτων.

Οι ελλείψεις ή οι υπερβολικές ποσότητες ενός στοιχείου στο έδαφος είναι δυνατόν α προκαλέσουν φυσιολογικές διαταραχές ή τοξικά φαινόμενα με δυσμενείς επιπτώσεις στην παραγωγή της χρονιάς, αλλά και την επιβίωση ή την μακροβιότητα των φυτών.

Η λίπανση συνεπώς είναι μια περιστασιακή πρακτική η οποία αποβλέπει αφ' ενός μεν σε άμεσα αποτελέσματα που αφορούν την ποσότητα και τη ποιότητα των προϊόντων, αφ' ετέρου δε στη διατήρηση της αειφορίας του εδάφους.

Παράγοντες οι οποίοι θα πρέπει να είναι μετρήσιμοι ή τουλάχιστον να μπορούν να εκτιμηθούν:

Οι πηγές των στοιχείων οι οποίες εφοδιάζουν το έδαφος και με ποιες ποσότητες

Οι τρόποι απομάκρυνσης στοιχείων και οι ποσότητες (φυσικές και βιολογικές απώλειες)

Σε εδάφη ομοιογενή, όπου το νερό στραγγίζει κανοικά σε βάθος η ανάπτυξη του ριζικού συστήματος σε  βαθύτερα στρώματα είναι κανονική εμφανίζοντας μια σταδιακή μείωση. Σε ανομοιογενή. εκπλυμένα όξινα εδάφη, αναπτύσσονται μερικές χονδρές ρίζες επιφανειακά και οι αργιλικοί ορίζοντες αποικίζονται πλήρως με ριζίδια.

Η κατανομή του ριζικού συστήματος εξαρτάται:

από τη φύση του εδάφους (μηχανική σύσταση, δομή, αδιαπέρατοι ορίζοντες)

Από το βάθος του εδάφους 

από την υδατική κατάσταση του εδάφους (οι ρίζες αναπτύσσονται ικανοποιητικά σε συνθήκες επάρκειας νερού αλλά όζι σε συνθήκες υπερβολικής ποσότητας νερού)

από το υποκείμενο , το οποίο επιδρά καθοριστικά στη δημιουργία έντονα διακλαδισμένου, ή όχι ριζικού συστήματος

Θρεπτικά στοιχεία

Ποσότητες (kg) που προσλαμβάνει η άμπελος ανά έτος: Ν (4-7) Ρ (0,4-1) Κ (4-7) Ca (4-8) Mg (0,6-1,5)

 Άζωτο

Επιδράσεις του Αζώτου στην αύξηση και  την ανάπτυξη: Η επάρκεια αζώτου στο έδαφος σε συνδυασμό με τις ευνοϊκές θερμοκρασίες και την επάρκεια νερού, προσδίδει στα φυτά υπερβολική ζωηρότητα, η οποία εκδηλώνεται με τα εξής χρακτηριστικά:

μεγάλη ταχύτητα αύξησης των βλαστών

αυξημένο πάχος και μήκος βλαστών

αυξημένο μέγεθος φύλλων και φυλλικής επιφάνειας

καθυστέρηση της διακοπής της αύξησης των βλαστών και της ωρίμανσης των καρπών

σχετική καθυστέρηση της εκβλαστησης

αυξημένος αριθμός βλαστανόντων οφθαλμών

Άζωτο και υδατικές σχέσεις: Αφ' ενός μεν αυξάνει την ποσότητα του διαπνεόμενου νερού από τα φύλλα, αφ' ετέρου δε αυξάνει τη δύναμη με την οποία απορροφάται το νερό από το έδαφος. Η αυξημένη ζωηρότητα έχει ως αποτέλεσμα σε περιόδους ξηρασίας, τα φυτά να υποφέρουν περισσότερο από τις μεγάλες απώλειες νερού και να εκδηλώνουν συμπτώματα ξηρασίας.

Αυξημένες αζωτούχες λιπάνσεις έχουν ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση της ωρίμανσης με σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα των προϊόντων. Μείωση των ανθοκυανών των σταφυλιών και μείωση της εκχυισματικότητάς τους κατά την παραγωγή ερυθρών οίνων.

Mια κανονική αζωτούχος θρέψη συσχετίζεται με ένα εύρος τιμών συγκεντρώσεων αζώτου στα φύλλα από 2-2,5% σε ξηρά ουσία και μια περιεκτικότητα αζώτου στο γλεύκος, 400 mg/L.

Οι Κρίσιμες φάσεις κατά τις οποίες υπάρχει μεγάλη ανάγκη αζώτου από τα φυτά της αμπέλου είναι η περίοδος της ανθοφορίας, της ταχείας αύξησης των βαστών και της γρήγορης αύξησης των ραγών η οποία καλύπτει μια περίοδο περίπου 2 μηνών γύρω από την εποχή της ανθοφορίας με ένα μέγιστο κατά το δέσιμο των ραγών και την περίοδο της αύξησης. Ένα δευτερο μέγιστο απορρόφησης είναι μετά τον περκασμό και κατά την πρώτη περίοδο της ωρίμανσης των ραγών.

Αναλογία C/N 10 και 5 ειναι πολύ ικανοποιητική.

Από την καταστροφή και ενσωμάτωση του ξύλου κλαδέματος , ανάλογα τη ζωηρότητα, υπολογίζεται οι τποσότητες ανόργανων θρ. στοιχείων που αναπληρώνονται ότι κυμαίνονται απο 0,5-6 kg N, 0,2-0,65 kg P, 1-5Kg K, 2-5 Kg Ca, 0,5-2 Kg Mg ανά στρέμμα.

Κάλιο

Κατά την άνθηση και τον περκασμό τα επίπεδα θα πρέπει να είναι > 1,2% σε ξηρά ουσία.

Κ/Μg θα πρέπει να κυμαίνεται 3-7

Κάλιο εδάφους διαθέσιμο στα φυτά 1-2%

Αν Κ/CEC < 1% το κάλιο συγκρατείται έντονα απο την άργιλο και μειώνεται ο εφοδιασμός του εδαφικού διαλύματος με επαρκείς ποσότητες ιόντων καλίου. Εάν η αναλογία ειναι > 4% τότε το εδ. διάλυμα εφοδιάζεται ικανοποιητικά.

Ικανοποιητικό για αργιλώδες εδαφος 4%, αμμώδες ~2%

Ο καλύτερος δείκτης για την θρεπτική κατάσταση των φυτών είναι τα επίπεδα Καλίου στα φύλλα . Κατά την φυλλοδιαγνωστική στο στάδιο του περκασμού, η περιεκτικότητα του ελάσματος δε θα πρέπει να κατέρχεται κάτω του 8% σε ξηρά ουσία και των μίσχων κάτω από 1,5. Γενικά σε ξηρά ουσία φυσιολογικά όρια είναι 1,5-2%

Κ/Μg 2-7 στα φύλλα

Λίπανση νωρίς το χειμώνα. Σε αραιούς αμπελώνες δίπλα στη γραμμή φύτευσης, σε πυκνούς μεταξυ των γραμμών φύτευσης, σε βάθος διπλα στο ριζικο γιατι δε μετακινειται σχεδον καθολου.

Φώσφορος

Στα φύλλα, ικανοποιητική συγκέντρωση είναι μεταξύ 0,20 και 0,25% σε ξηρά ουσία.

Μετακινείται ελάχιστα.

Τα υπερφωσφορικά είναι πιο αποτελεσματικά κατά το έτος εφαρμογής, το φωσφορικό ή μεταφωσφορικό διασβέστιο έχε καλύτερη υπολειμματική δράση.

Έλλειψη όταν < 0,08% στους μίσχους

Ικανοποιητικές ποσότητες : 0,81% στο έλασμα, 1,45% στους μίσχους

Μαγνήσιο

0,20-0,28 ικανοποιητικό

Έλλειψη <0,15% σε ξηρά ουσία, Κ/Mg > 10

Ξήρανση της ράχης: Εμφανίζεται κατά την εποχή του περκασμού με χαρακτηριστικές ξηράνσεις τμημάτων του βοτρύχου των σταφυλών. Τα προσβεβλημένα μέρη σταφυλής δεν ωριμάζουν. Περίσσεια Ν και Κ επιτείνουν το φαινόμενο. Εφαρμόζονται 2 διαφυλλικές επεμβάσεις με ένυδρο θειικόμαγνήσιο (0,5%) κατά τον περκασμό με διαφορά δέκα ημερών, όπου το ψεκαστικό διάλυμα κατευθύνεται στις ράγες.

Σε περιπτώσεις οξίνων εδαφών εκτός από προσθήκη Μg πρέπει να διορθώνεται και η οξύτητα. Προστίθεται λοιπόν δολομίτης σε μεγάλες ποσότητες στο έδαφος.

Βόριο

Όρια έλλειψης , επάρκειας και τοξικότητας είναι πολύ κοντά.

Για την διόρθωση των επιπέδων βορίου: βόρακας 2-6 κιλά/στρέμμα.Για πιο άμεσα αποτελέσματα διαφυλλικές επεμβάσεις 0,2-0,5% με ευδιάλυτη μορφή βορίου, 4-6 φορές (μια δυο πριν και οι υπολοιπες μετα την άνθηση)

Αντιμετώπιση τοξικότητας-κατάκλιση

Σίδηρος...αλατα...μαλακιες

Η χλώρωση του σιδήρου δεν οφείλεται σε πραγματική έλλειψη συνήθως αλλά σε αδιαλυτοποίηση του από το ανθρακικό ασβέστίο, το οποίο ρυθμίζει το ΡΗ.

Συμπτώματα τοξικότητας όταν τα επίπεδα αλάτων στο έδαφος φτάσουν το 2-4%

Η περιεκτικότητα του νατρίου στα φύλλα σε σχέση με το χλώριο είναι μικρότερη και κυμαίνεται από το 1/2 -1/10 αυτής του χλωρίου.

Αποκλείεται η χρησιμοποιηση του νερού άρδευσης όταν Νατριο >5-10 meq/L, Cl>1mg/L , HCΟ3 >30 mg/L

Τοξικότητα χαλκού: ΡΗ < 6 , επαρκής ποσότητα ανταλλαξίμου χαλκού και η εναλλακτική του ικανότητα χαμηλή.

Τοξικότητα Αργιλίου: ΡΗ < 4,8

Τοξικότητα Μαγγανίου:μελανόμορφες κηλίδες, φύλλα με υψηλές συγκεντρώσεις 200-500 ppm ενω κανονικα 10-20. χαμηλο ΡΗ και αναεροβίωση ευνοούν.

Ιδιαίτερα κατά τις αναμπελώσεις θα πρέπει να προσδιορίζεται το ΡΗ και η διαθεσιμότητα των μετάλλων αυτών και να προηγείται βελτίωση του ΡΗ, καθώς και λίπανση σε βαθος λόγω της ευαισθησίας των νεαρών φυτών.

Υλικά ασβέστωσης των εδαφών για άυξηση ΡΗ: Το CaO που προέρχεται από πύρωση του  CaCO3  στους 1100C

Τοξικότητα μολύβδου

Συσσωρεύεται στα φύλλα και στις ράγες. Βαρύ μέταλλο. Όταν βρίσκονται κοντά σε βιομηχανικές περιοχές όσο και σε ρόμους ταχείασ κυκλοφορίας πρέπει να γίνεται έλεγχος για τα επίπεδα μολύβδου. Όταν > 50% τότε αυξημένη περιεκτικότητα σε φύλλα +ράγες. μικροβιακή κατάσταση εδάφους και συμβιωτικές σχέσεις μειώνουν την πρόσληψη μολύβδου. Δεν τίθεται θέμα τοξικότητας. Αυξημένη συγκέντρωση τα χρήζει ακατάλληλα προς κατανάλωση. Η ανώτερη ημερήσια ποσότητα που μπορεί να προσλάβει ο άνθρωπος είναι 200-300μg

[eksetastiki]

Αμπελουργία ΙΙ-ΙΙΙ

ΙΙΙ. ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΥΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ - μερος 2

Κατά τα πρώτα έτη της ζωής των φυτών στον αμπελών. θα πρέπει η υγρασία του εδάφους να είναι κανονική και χωρίς συνθήκες ασφυξίας.

Ο σχηματισμός των ριζών κατά την περίοδο αυτή αυξάνεται σημαντικά σε ένα ανώτατο επίπεδο, όταν το νερό που παρέχεται από το έδαφος αντιστοιχεί στο 50% της μεγίστης ποσότητας διαθεσίμου νερού, ενώ αρχίζει να μειώνεται όταν το νερό μειώνεται στο 25%.

Είδη εδαφών στη Μεσόγειο:

1. Σε πλαγιές-ικανοποιητικό βάθος-χωρίς υπόγεια στάθμη-ικανοπιοητικό νερό-σταδιακή υδατική καταπόνηση το καλοκαίρι επηρεάζει θετικά την πορεία ωρίμανσης. Ποικιλίες οινοποιίας (Νάουσας)

2. Βαθιά-πεδινά-πλούσια σε ανόργανα συστατικά-συχνά με υπόγεια στάθμη νερού-τριχοειδή νυδάτωση του εδάφους όπου είναι το ριζικό σύστημα-υπερβολική ζωηρότητα-υποβάθμιση ποιότητας προϊόντων οινοποιίας- προτιμότερα για επιτραπέζιες.

3. Επιφανειακά ή περιορισμάνε από αδιαπέραστ ορίζοντα-χωρίς μεγάλες ποσότητες διαθέσιμου νερού.Εφοδιασμός το χειμώνα- έντονη εξατμισοδιαπνοή-ωρίμανση υπό έντονη ξηρασία.Προσαρμοσμένα φυτά-χαμηλά κύπελλα-μικρές αποστάσεις-περιορισμένο υπέργειο τμήμα-μικρή ζωηρότητα-μικρά φύλλα.

Ατμόσφαιρα:

Αύξηση αλ.ακτινοβολίας/θερμοκρασίας-αύξηση ρυθμού αφυδάτωσης

Δυνητική εξατμισοδιαπνοή/εξατμισοδιαπνοή αναφοράς/βασική εξατμισοδιαπνοή  είναι η μέγιστη δυνατή που παρατηρείται κάτω από συνθήκες επάρκειας νερού και βλάστησης. Αναφέρεται σε επιφάνεια καλυμένη με χλοοτάπητα 8-15 cm ύψους που σκιάζει πλήρως το έδαφος και άρα η εξατμισοδιαπνοή εξαρτάται από τους κλιματικούς παράγοντες. Αμπελος χωρίς ζιζάνια+κάλυψη 30-50% είναι 4.33 mm τον ιούλη.(10-15 L/μέρα)

Σε συνθηκες θερμών και ξηρών ανέμων τα φυτά με μεγάλη ζωηρότητα και εκτεταμένο υπέργειο τμήμα υφίσταντα πολύ μεγαλύτερες ζημίες

Σε μια αμπελοκαλλιέργεια εγκατεστημένη σε γόνιμο και βαθύ έδαφος, όπου τα φυτά αποκτούν μεγάλο μέγεθος(1kg), η κατανάλωση νερού κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου φθάνει μέχρι τα 1000-1500 L/φυτό, μικρής ζωηρότητας(400-500g) 500-600L

Ρυθμός απορρόφησης του νερού

παράγοντες: διαθέσιμο νερό, κλιματικές συνθήκες, φυλλική επιφάνεια

Επίδραση του νερου στην αυξηση και αναπτυξη της ράγας:

Πρώιμη υδατική καταπόνηση -κατά και μετά την άνθηση-μειώνει τον αριθμό των ραγών και κατά συνέπεια αυξάνει το μέγεθός τους

Υδατική καταπόνηση μεταξύ δεσίματος και περκασμού μειώνει το μέγεθος των ραγών.

Υδατική καταπόνηση κατά τον περκασμό μειώνει την περιεκτικότητα των ραγών σε σάκχαρα

Υδατική καταπόνηση κατά την περίοδο της ωρίμανσης δεν επηρεάζει τη παραγωγή.

Υδατική καταπόνηση των φυτών:

Αξιολόγηση της υδατικής κατάστασης του εδάφους. 

Τα τενσιόμετρα δεν έχουν γενικευθεί.

Θάλαμος πίεσης: Είναι ένα όργανο με το οποίο υπολογίζεται το υδατικό δυναμικό του φύλλου. Όταν το υδατικό δυναμικό των φύλλων φθάσει στο -1,5 Μpa τοτε τα φυτά βρίσκονται κάτω από συνθήκες έντονης υδατικής καταπόνησης. Η μέτρηση του δυναμικού των φύλλων κατάτις πρωινές ώρες είναι αρκετά αξιόπιστος δείκτης. Οι τιμές αυτές σχετίζονται πιο άμεσα με την υδατική κατάσταση του εδάφους και 

όταν αυτές κυμαίνονται μεταξύ του 0 και - 0,2 Mpa τότε τα φυτά δεν παρουσιάζουν υδατικό στρες

μεταξύ -0,2 και -0,5 Mpa τα φυτά χαρακτηρίζονται από ένα ήπιο υδατικό στρες

κάτω από -1Mpa τα φυτά εμφανίζουν συμπτώματα έντονου υδατικού στρες.

Κατά την περίοδο της ανθοφορίας το υδατικό δυναμικό για αμμώδη όχι κάτω από 0,04 Μpa και για αργιλλώδη κάτω από 0,06Mpa

Οικονομία νερού

Ξηρασία: Ανάσχεση αναπτυξης βλαστών -κατά τον περκασμό θεμιτό για τις οινοποιήσιμες. Τα νέα φύλλα έχουν την μεγαλύτερη αντοχή-ηλικιωμένα και σκιασμένα τη χειρότερη.Διαμόρφωση σε χαμηλά κύπελλα με πολύ μικρό φορτίο κατά το κλάδεμα.

ΘΗΛΩΣΗ: είναι μια φυσιολογική ανωμαλία οπυ παρατηρείται με το γενιό σύμπτωμα της κάμψης των φύλλαν τα οποία παρουσιάζουν γενική εικόνα αφυδάτωσης και ανάλογα με την ένταση του φαινομένου οδηγούνται σε ξήρανση μετά από μερικές ημέρες. Χρώμα βρασμένων λαχανικών-μαλακά-σχισμένα από τον αέρα-πράσινες ράγες υφίστανται μερική αφυδάτωση. Ξαφνική εμφάνιση συμπτωμάτων μετά από έντονη ενυδάτωση των φυτών από πότισμ με μεγάλες ποσότητες/δυνατή βροχή που ακολουθείται από δυνατό αέρα.Απορρύθμιση της λειτουργίας των στοματίων-λόγω απώλειας νερού απο τα επιδερμικά κυτταρα-παραμένουν ανοιχτά-μεγάλες απώλειες νερού σε μικρό διάστημα. Νεκρώσεις διαφόρων υδαρών ιστών. Υποπίεση λόγω απώλειας νερού στα αγγεία του ξύλου-οι στήλες του νερού εντός των αγγείων χάνουν τη συνέχεια τους και εισέρχεται αέρας-διακοπή ανόδου του νερού. Είσοδος στα αγγεία κυττοπλάσματος από γειτονικά κύτταρα-φράξιμο αγγείων-σχηματισμός ΘΗΛΩΝ-πιθανότητα επαναπορρόφησης και ξεφράγματος μετέπειτα. Οι θηλές έχουν ως αποτέλεσμα την ακανόνιστη εκβλάστηση οφθαλμών την επόμενη άνοιξη.Υποκείμενα με αγγεία μεγάλης διαμέτρου είναι επιρρεπή (161-49 C)

Τα νέα φυτά που δεν έχουν εγκαταστήσει το ριζικό τους σύστημα και είναι ζωηρά/φυτά με επιφανειακό ριζικό συστημα, είναι πιο επιρρεπή.

Μετά το φεινόμενο πολύ αυστηρό κορυφολόγημα.

Κανονική ξηρασία-διαρκές φαινόμενο-σταδιακά εμφανίζεται-σταδιακή ξύρανση εδάφους-κανονική λειτουργία στομάτων

Φυσιολογική ξύρανση/Θύλωση- εμφανίζεται απότομα-ικανοποιητική ενυδάτωση-ο άνεμος ευθύνεται για την ακανόνιστη λειτουργία των στοματίων-πρόκλιση συνθηκών υποπίεσης στα αγγεία ξύλου.

Κατά την ωρίμανση των ραγών απρατηρείται στις επάκριες ράγες μερική αφυδάτωση λόγω συσσώρευσης ζαχάρων που μειώνουν το υδ. δυναμικό και εισέρχεται νερό.Οι ράγες σταφιδιάζουν μερικώς , χάνουν την σπαργή τους. Το παθαίνουν αυτές με μειωμένους βαθμούς  Brix. 

Αντιμετώπιση ξηρασίας-αρδεύσεις

μέτρα:

εκλογή υποκειμένου και ποικιλίας

πυκνότητα φύτευσης

φορτίο

ύψος κορμού

λίπανση

Άρδευση αμπελώνων επιτραπέζιων σταφυλών:

Τα χαρακτηριστικά του εδάφους

το βάθος και την επέκταση του ριζικού συστήματος

το κλίμα 

το βλαστικό στάδιο

το συστημα διαμόρφωσης των φυτών και της έκθεσης των βλαστών (τυπολογία της καλλιέργειας)

Τρόποι άρδευσης Στάγδην-4,8 L/h - εξοικονόμηση νερού 25% -επιτρέπει την δρολίπανση-κατάλληλη χρησιμοποιηση των θρ.στοιχείων σε κρίσιμα στάδια-χρήση νερού με υψηλότερα επίπεδα αλάτων. Μείον η μη επέκταση του ριζικού συστήματος.

Έναρξη των αρδεύσεων Όταν το νερό του εδάφους φθάνει στο 50% της υδατοχωρητικότητας.

Μερικά πειραματικά δεδομένα  Νερό που αντιστοιχεί στο 100% της εξατμισοδιαπνοής τα καλύτερα αποτελέσματα. Οι μεγαλύτερες ποσότητες νερού είχαν ως αποτέλεσμα και τη μεγαλύτερη αύξηση του μεγέθους των ραγών. Η διατήρηση μόνιμης υγρασίας 90-100 της εξατμισοδιαπνοής μειώνει την ποιότητα. Για την παραγωγή επιτραπεζίων σταφυλιών υψηλής ποιότητας το έλλειμα νερού στο έδαφος θα πρέπει να παραμένει στο 40% της υδατοχωρητικότητας, άρα το νερό του εδάφους θα πρέπει να είναι γύρω στο 60-65% της υδατοχωρητικότητας.

Όγκος και συχνότητα των αρδεύσεων. Ανάλογα τα χαρακτηριστικά του εδάφους. Η απόσταση μεταξύ δύο αρδεύσεων δεν θα πρέπει να είναι τέτεια έτσι ώστε να παρατηρείται υδατική καταπόνηση, ιδιαίτερα κατά τηνευαίσθητη φαση της αύξησης των ραγών (μετά το δέσιμο)

Αρδεύσεις στην πράξη. Επαρκείς νερό-αρδεύσεις ίσως και μετά την εκβλάστηση. Περιορισμένο-μεταξύ καρπόδεσης και συγκομιδής. Κάτω από 150 Μ3/στρ-ανάλογα τις καιρικές συνθήκες.

Κατανάλωση νερού με βάση την ηλικία:

Τα νεαρά φυτά κατά το πρώτο και δεύτερο έτος καταναλώνουν το 50% της ποσότητας που καταναλώνουν κατά την πλήρη παραγωγή

Κατά το τρίτο έτος αυτή ανέρχεται στο 70%

Κατά το τέταρτο έτος η κατανάλωση νερού φθάνει τα 4-6Μ3 νερού/φυτό από τη εκβλάστηση μέχρι το τέλος Οκτωβρίου (800-1200Μ3/στρ)

Περκασμός-Ωρίμανση (42.6%) >Ανθοφορία-Περκασμός (33.7) >Εκβλάστηση ανθοφορία (18.9)> Ωρίμανση-Συγκομιδή (4.8)

[eksetastiki]

Αμπελουργία ΙΙ-ΙΙΙ

ΙΙΙ. ΤΟ ΝΕΡΟ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΥΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ

Εάν ο ρυθμός των απωλειών του νερού είναι έντονος ή το έδαφος αδυνατεί να ανταποκριθεί στις απώλειες αυτές λόγω της χαμηλής περιεκτικότητας του σε νερό, τότε το φυτό καταλήγει σε ξήρανση.

Χοντρή άμμος          2 - 0.2 mm

Λεπτή άμμος         0.2 - 0.02 mm

Ιλύς                  0.002 - 0.0002 mm

Άργιλος                    <   0.0002 mm

Η οργανική ουσία έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα να συγκρατεί νερό από την άργιλο.

Μετά από βρόχη ή πότισμα, ένα μέρος του νερού νάνεται με τη επιφανειακή απορροή, και το υπόλοιπο στραγγίζει, αφού προηγουμένως γεμίσει τους πόρους του εδάφους. Οταν όλοι οι πόροι του εδάφους είναι γεμάτοι με νερό, η ποσότητα του νερού αυτού αντιστοιχεί στη μεγίστη ικανότητα συγκράτησης υγρασίας και το έδαφος χαρακτηρίζεται κορεσμένο με νερό.

Μετά την στράγγιση, το νερό που μένει αντιπροσωπεύει την υδατοχωρητικότητα.

Όταν το νερό του εδάφους μειωθεί τόσο, έτσι ώστε τα φυτά δεν επανακτούν τη σπαργή τους, το νερό του εδάφους αντιστοιχεί στο συντελεστή μόνιμης μάρανσης.

Εκτός από την περιεκτικότητα του εδάφους σε νερό η μηχανική σύσταση επιδρά σημαντικά στην δυνατότητα πρόσληψης του νερού από τα φυτά. Το πηλώδες μπορεί και εφοδιάζει το φυτό με νερό ενώ το αργιλλοπηλώδες όχι, γιατί το τελευταίο συγκρατεί με περισσότερη δύναμη το νερό.

Με βάση τον Laplace,  τα επιφανειακά στρώματα του εδάφους ανάλογα με τη μηχανική τους σύσταση και δομή, ενυδατώνονται από την υπόγεια στάθμη του νερού και οσο μικρότεροι είναι οι εδαφικοί πόροι τόσο μεγαλύτερη είναι και η τριχοειδής άνοδος. Όσο μικρότερες οι στοιβάδες του νερού στο έδαφος (πχ σε έντονη εξατμισοδιαπνοή) τόσο πιο έντονα συγκρατούνται από το έδαφος και οι ρίζες δυσκολεύονται ή αδυνατούν να εφοδιαστούν με νερό. (οι ρίζες έχουν ικανότητα πορρόφησης ~ μέχρι και 15 ατμόσφαιρες) 

Όσο μικρότερες είναι οι αποστάσεις μεταξύ 2 ριζιδίων , τόσο πιο εύκολα εφοδιάζεται το φυτό και τόσο πιο πληρέστερη καθίσταται η εκμετάλλευση του εδαφικού νερού.

Μηχανισμοί απορρόφησης του νερού

-Ανάπτυξη ριζικής πίεσης : Αύξηση θερμοκρασίας του εδάφους-αρχές άνοιξης-ενεργό πρόσληψη ανοργάων θρεπτικών στοιχείων-αύξηση ωσμωτικής πίεσης-πτώση υδατικού δυαμικού-το νερό εισέρχεται στις ρίζεσ και αγγεία.Αυτή είναι και η αιτία δακρύρροιας στο κλάδεμα. H Ριζική πίεση μπορεί να φτάσει 0.2 ή και 0.50 Mpa.

-Διαπνοή : δεύτερος πιο σημαντικός τρόπος. Πτώση υδατικού δυναμικού στο μεσόφυλλο λόγω έντονης εξατμισοδιαπνοής-κινηση από τις ρίζες προς τα φύλλα-διαπνοή στην ατμόσφαιρα. έδαφος συγκρατεί πιο έντονα το νερό. Κλείσιμο στοματίων. Ριζική πίεση λόγω πρόσληψης θρ. στοιχείων. Ενυδάτωση του φυτού.Η διαπνοή συμβάλει ους θερινούς μήνες στο ξεπέρασμα έντονων φυσιολογικών διαταραχών που σεχτίζονται με την ξηρασία.

Όσο πιο πυκνό είναι το ριζικό σύστημα τόσο καλύτερη και η εκμετάλευση του νερού του εδάφους.Τα υποκείμενα που χρησιμοποιούνται στην αμπελοκαλλιέργεια διαφέρουν ως προς την ένταση του αποικισμού του ριζικού συστήματος. Διάφορες καλλιεργητικές φροντίδες απηρεάζουν επίσης. Η ισορροπημένη ανόργανη θρέψη με άζωτο και φώσφορο συμβάλει στην καλύτερη εκμετάλευση του εδαφικού νερού από τα φυτά.

Σε περιοχές με ξηρό καλοκαίρι και με αρκετή βροχόπτωση το χειμώνα, τα αργιλώδη εδάφη συγκρατούν περισσότερη υγρασία.

Η ανάπτυξη των βαστών επίσης επηρεάζει. Κανονική αύξηση επιτυγχάνεται όταν το βάθος του εδάφους είναι μεγαλύτερο των 80-100 cm ενώ σε εδάφη με βάθος 40-80cm για μια ικανοποιητική αύξηση και στρεμματική απόδοση τα φυτά θα πρέπαι να αρδεύονται.

Πολλές φορές γίνεται χρησιμοποιήση διαφορετικών υποκειμένων στον ίδιο αμπελώνα ή στην ίδια τοποθεσία λόγω του ότι τα εδάφη αλλάζουν σε μικρές ποστάσεις.

Η ασβέστωση των όξινων εδαφών συμβάλει στην αύξηση του όγκου του ριζικού συστήματος των φυτών και κυρίως στην αύξηση των μικρών ριζών (2mm<) Θεαματική βελτίωση στα Sο4, 101-14C, 44-53 Μalegue

Εάν η συγκέντρωση του Οξυγόνου πέσει κάτω από το 1/60 αυτής του ατμοσφαιρικού αέρα, η αερόβια αναπνοή σταματά και δημιουργούνται ασφυκτικές συνθήκες.

Για επαρκή αερισμό θα πρέπει  οι μεγάλοι πόροι να αντιστοιχούν στο 15% και δεν θα πρέπει να κατεβαίνουν στο 10%

Η συγκέντρωση του αιθυλενίου σε ποσότητες > 1 mg/l σε αέρια μορφή αναστέλλει την αύξηση των ριζών.

[eksetastiki]

Μύκητες Παλιά Θέματα 4

31. Δύο ασθένειες που προκαλεί η εφυμενίωση.

Φουζικλάδιο (μηλιάς) και κυκλοκόνιο. Το μυκήλιο αναπτύσσεται κάτω από την  εφυμενίδα και βγαζει προς τα έξω κοντούς κονιδιοφόρους με αχλαδόσχημα κονίδια. Κατά την ωρίμανση του φύλλου το μυκήλιο εισχωρεί βαθύτερα και σχηματίζει κάτω από την  επιδερμίδα ψευδοθήκια με πολυάριθμους ασκούς. Τα ασκοσπόρια μοιάζουν με αποτύπωμα ανδρικού παπουτσιού.

32. Μέτρα αντιμετώπισης κυκλοκόνιου.

Προληπτικοί (ψεκασμοί;) :

1ος Φθινόπωρο - έναρξη βροχών

2ος τέλος χειμώνα (σοβαρές μολύνσεις)

3ος Ενδιάμεσος, 1 μήνα μετά τον 1ο ( σε πολύ σοβαρές μολύνσεις)

Χαλκούχα , Βορδιγάλλειος πολτός

33.  Γιατί σε ένα δενδροκομείο συνεχίζει να υπάρχει σηψιρριζία;

Η αντιμετώπιση σηψιρριζιών είναι δύσκολη λόγω της ύπαρξης των ριζομόρφων, των οποίων η αφαίρεση είναι δύσκολη και μεταδίδεται ο μύκητας σε άλλα δένδρα.

34. Ποιά είναι κατά την άποψή σας η επιδημομιολογική προσβολή φουζικλαδίου αχλαδιάς; Δι��αιολογήστε.

Στο φουζικλάδιο της αχλαδιάς σχηματίζονται έλκη στους βλαστούς από την προσβολή. Και έτσι το μυκήλιο διαχειμάζει στις φλύκταινες και στα λέπια των οφθαλμών, ενώ στη μηλιά ως μυκήλιο στα πεσμένα φύλλα. Έτσι, οι πρωτογενείς μολύνσεις στην αχλαδιά γίνονται από κονίδια που παράγει το μυκήλιο και από τα ασκοσπόρια που παράγονται στα ψευδοθήκια, ενώ στη μηλιά μόνο ασκοσπόρια.

35. Πως διαχειμάζουν τα πρωτογενή μολύσματα στην τεφρά σήψη και από που παράγεται το μόλυσμα;

 Πρωτογενή μολύσματα είναι το μυκήλιο και τα σκληρώτια, που διαχειμάζουν μέσα στις ρυτιδώσεις του φλοιού, σε νεαρούς ιστούς, στο έδαφος (βότρεις, φύλλα) ή σε άλλους ξενιστές. Ενώ οι δευτερογενείς μολύνσεις γίνονται από τα κονίδια που παράγονται στα προσβεβλημένα όργανα.

36. Δύο ασθένειες της αμπέλου που προκαλούν συμπτώματα σε όργανα, βλαστούς, καρπούς και ποιά είναι;

Περονόσπορος: 

   Πράσινα μέρη:

Φύλλα:      1) Στα νεαρά έχουμε νεκρωτικές κηλίδες, ανοιχτό πράσινο, 0,5-3cm . "Κηλίδες ελαίου",       2) Στα ώριμα πολυγωνικές κηλίδες διαμέτρου 1-7 mm, χρώμα ανοιχτό πράσινο- κίτρινο- ενδιάμεσο. "Κηλίδες μωσαϊκό"      3) Μπορεί να τα μπερδέψουμε με το ωίδιο αλλά ο περονόσπορος βρίσκεται μόνο στην κάτω επιφάνεια      4) Μπορεί να τα μπερδέψουμε με την ερινίωση αλλά ο περονόσπορος δεν προκαλεί παραμόρφωση των φύλλων.

Ράγες: Χρώμα καστανό πράσινο, όταν καλύπτονται με εξανθίσεις -> τεφρά απόχρωση. Τα σταφύλια γίνονται ανθεκτικά καθώς ωριμάζουν. Στο γυάλισμα οι ράγες είναι δερματώδεις και ζαρώνουν. Χρώμα καστανό με πράσινες αποχρώσεις, συχνά πέφτουν.

Βλαστοί: Νέοι, τρυφεροί με πολύ βροχή -> μόλθνση. Επιμήκεις κηλίδες, καστανές ή καστανόμαυρες, ιδιαίτερα στην κορυφή. Κυματοειδής παραμόρφωση.

Φόμοψη:

Κληματίδες: Προσβεβλημένες από το προηγούμενο έτος (διαχειμάζουσες). Κεφαλές νεκρές οι οφθαλμοί δεν εκπτύσσονται. Χρώμα λευκό ή ανοιχτό τεφρό και παρουσιάζουν μαύρα στίγματα (πυκνίδια). Νεκρωτικές καστανοϊώδεις  κηλίδες ή μαύρες. Κληματίδες έντονα προσβεβλημένες μπορεί να εμφανίσουν μαρασμό και νέκρωση ή νανισμό. Κληματίδες 25-50 cm σπάζουν εύκολα με ισχυρό άνεμο.

Φύλλα: Μικρές γωνιώδεις κηλίδες, καστανόμαυρες ή μαύρες, γίνονται εως 15 mm. Τα κατώτερα φύλλα προσβάλλονται συχνότερα και εντονότερα.

Ράγες: Αποξήραση μέρους ή ολόκληρου του βοτρύος. Οι ράγες συρρικνώνονται και ξεραίνονται. Η επιφάνεια συχνά καλύπτεται με πυκνίδια του παθογόνου.

37.  Δύο πλατάνια έχουν προσβληθεί από κάποια ασθένεια. Μπορεί να οφείλεται στο ωίδιο που έχουν τα αμπέλια του χωραφιού;

Όχι. Ο μύκητας είναι υποχρεωτικό παράσιτο και προσβάλει όλα τα αμερικάνικα είδη της αμπέλου αλλά και τις ευρωπαϊκές ποικιλίες που είναι ευπαθείς.

38. Ευγενής σήψη.

Είναι η τεφρά σήψη - βοτρύτιδα. Σε ορισμένες λευκές οινοποιήσιμες ποικιλίες η παρουσία του παράσιτου βελτιώνει την ποιότητα και το άρωμα.

Η ανάπτυξη της ευγενούς σήψης έχει σαν αποτέλεσμα να παράγεται γλεύκος με υψηλή συγκέντρωση σακχάρων (30-40%) χωρίς την παράλληλη αύξηση της ολικής οξύτητας.

39. Καταπολέμηση  Armillaria.

Προληπτικά:

Εξέταση ιστορικού (καλλιέργεια 1-2 χρόνια με σιτηρά)

Έλεγχος δενδρυλλίων για προσβολές

Υγιές υλικό

Καλή στράγγιση του εδάφους

Ανθεκτικά υποκείμενα

Ξερίζωμα παλιών δένδρων ή θάμνων

Κατασταλτικά:

Καλλιεργητικά:      1) Εντοπισμός κηλίδας, άνοιγμα τάφρου 9ξελάκκωμα) του αρρώστου      2) Διαφορετικά εργαλεία      3) Ξερίζωμα, κάψιμο υπολειμμάτων, εξυγίανση λάκου      4) Απομόνωση προσβεβλημένων με τάφρο πλάτους 30 cm και βάθος 60cm

Χημική καταπολέμηση: Απολύμανση λάκκου μετά την εκρίζωση

Βιολογική καταπολέμηση: Χρήση ειδών trichoderma. Μύκητας υπερπαράσιτος. Είναι στο έδαφος και τρώει άλλους μύκητες.

40. Ποιά όργανα της αμπέλου προσβάλλει ο βοτρύτης και τι ζημιές προκαλεί;

Η συχνότερη και σοβαρή ζημιά εκδηλώνεται στα σταφύλια κατά το φθινόπωρο, όταν πλησιάζουν την ωρίμανση. Εμφάνιση καστανών κηλίδων που επεκτείνονται σε μήκος και βάθος. Η ράγα χάνει τη γυαλιστερή της όψη, δημιουργείται μια μαλακή υδαρής σήψη, οι ιστοί γίνονται καστανοί, χανουν υγρασία. Στις κλιματίδες η προσβολή είναι πολύ σπάνια. Εμφανίζεται καστανή, επιμήκης κηλύδα. Νεαρές κλιματίδες μπορούν να ξεραθούν σε μεγάλο τμήμα, από την κορυφή προς την βάση. Στα φύλλα μεγάλες κηλίδες νεκρωτικές, καστανές, που μοιάζουν με καψίματα στην περιφέρεια του ελάσματος. Τέλος, προκαλεί ζημιές στα στρωματωμένα εμβολιασμένα ή απλά μοσχεύματα.

[eksetastiki]

Μύκητες Παλιά Θέματα 3

21. Πέντε ασθένειες της ελιάς για ξήρανση κλαδίσκων.

phoma incompta

rosellinia necatrix

phytophthora

Omphalotus olearius

Verticillium 

Phialophora parasitica

22. Πως διαχειμάζει το κυκλόνιο;

Ως μυκήλιο και κονίδια που μεταφέρονται με βροχή.

23. Πού οφείλεται κυρίως η σήψη ξύλου; (ασκομύκητα κι βασιδιομύκητα)

Αργυροφυλλία : Βασιδιομύκητας Stereum Purpureum

Ευτυπίωση : Ασκομύκητας Eutypa Lata

Ίσκα : Fomitiporia Punctata (Βασιδιομύκητας) ,  Phaeomoniella chlamydospora , Phaeocremonium aleophilum

24. Τι προκαλεί η μαλσεκίνη στα κύτταρα;

Είναι μη εξειδικευμένη παθοτοξίνη του Phoma Tracheiphilla ,  που προκαλεί αποδιοργάνωση κυτταρικών οργανιδίων, απώλεια ηλεκτρολυτών, καταστροφή κυτταρικών μεμβρανών, διάρρηξη χλωροπλαστών, μείωση φωτοσυνθετικής ικανότητας, επιδρώντας στη πρόσληψη του CO2.

25. Χημική καταπολέμηση Μονίλιας.

Ψεκασμοί:

1ος Στην διόγκωση των οφθαλμών

2ος Στη διάρκεια της άνθησης

3ος Με το τέλος της πτώσης των πετάλων

4ος Με την πτώση των σεπάλων

5ος 15-20 ημέρες αργότερα

6ος 15-20 ημέρες πριν τη συγκομιδή

26. Από που προέρχεται και πως μεταδίδεται το μόλυσμα της βερτισσιλίωσης;

Ο verticcilium dahliae διατηρείται με τη μορφή μικροσκληρωτιων στο έδαφος κ μεταδίδεται με το νερό του ποτίσματος και κάθε τι που μπορεί να μεταφέρει έδαφος και μικροσκληρώτια.

27. Πως διαχειμάζει το έλκος καστανιάς;

Μυκήλια

Πυκνίδια

Περιθήκια στα έλκη στα δένδρα

28. Τρεις ασθένειες που προκαλούν πανδημία.

Καρκίνος του κυπαρισσιού

Έλκος της καστανιάς

Ασθένεια της Ολλανδικής Φτελιάς

29. Καλλιέργεια χονδροελιά Χαλκιδικής. Τα δενδρύλλια είναι 4 ετών. Η έκταση έμεινε για πολύ καιρό ακαλλιέργητη. Παρατηρήθηκε ότι το ριζικό σύστημα ήταν υγιές αλλά υπάρχει απώλεια στιλπνότητας και λευκότητα του κεντρικού κυλίνδρου. Ποιά είναι η ασθένεια; Από που προήλθε το μόλυσμα; Πως θα το εξακριβώσετε; Μέτρα αντιμετώπισης;

- Αδρομύκωση- Βερτισιλίωση , γιατί είναι η μόνη αδρομύκωση που προκαλεί αδιόρατο μεταχρωματισμό του κεντρικού κυλίνδρου (μώλωπας)

- Το μόλυσμα διατηρήθηκε στο έδαφος με τη μορφή μικροσκληρωτιών και η μόλυνση έγινε από τις ρίζες.

- Πρέπει να πάρουμε απομόνωση από τη ρίζα και να το εξετάσουμε μικροσκοπικά στο εργαστήριο.

- Μέτρα αντιμετώπισης          

         Προληπτικά: 

Απολύμανση του εδάφους του σπορείου ή φυτωρίου

Λήψη μοσχευμάτων από απολύτως υγιή δένδρα

Εγκατάσταση δενδρυλλίων σε έδαφος απαλλαγμένο από την παρουσία του μύκητα (ιστορικό!)

2-3 χρόνια(καλλιεργημένης) αγρανάπαυσης σε ύποπτους αγρούς

Ισορροπημένη λίπανση και αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου λίπανσης

Κανονικός κύκλος αρδεύσεων

Να μη διέρχεται το νερό άρδευσης από μολυσμένους αγρούς

Όχι συγκαλλιέργεια με ευπαθείς ξενιστές

Καταστροφή αυτοφυούς βλάστησης

         Κατασταλτικά:

Επιμελημένο κλάδεμα ξερών και κάψιμο

Ηλιοαπολύμανση

30. Τρεις ασθένειες πυρηνόκαρπων που προκαλούν μεταχρωματισμό, μικροφυλλία, πτώση φύλλων, έκκριση κόμμεος.

Εδαφογενείς ασθένειες:

Συψιρριζία - Rosellinia necatrix

Σήψη λαιμού -  Phytophthora cactorum

Αδρομύκωση - Verticillium dahliae

[eksetastiki]

Μύκητες Παλιά Θέματα 2

11. Ποικιλία αχλαδιάς, συγκαλλιέργεια με τομάτα. προσβάλλονται από Alternaria Alternata. Θα μεταδωθεί η ασθένεια από τη τομάτα στην αχλαδιά;

Όχι, γιατί προσβάλλονται από διαφορετικούς παθότυπους του παθογόνου.

12. Συμπτώματα στον αγρό: κόκκινα φύλλα. διογκωμένο βεαρό φύλλο, παχύ φύλλο, θύλακας από κάτω. Για ποια ασθένεια πρόκειται; Ψεκασμοί;

Πρόκειται για τον εξώασκο της ροδακινιάς

Ψεκασμοί:

1ος Από την εποχή της πτώσης των φύλλων μέχρι το φούσκωμα των ματιών πριν την έναρξη της βλάστησης

2ος Σε έντονες προσβολές λίγο πριν το φούσκωμα των ματιών

13. Πέρυσι στο στάδιο της πράσινης κορυφής είχαμε πέρυσι προσβολή από φουζικλάδιο. Εάν πέρυσι το χειμώνα είχατε πολλές βροχές και Τ=10-20 C και η άνοιξη ήταν υγρή με T=15-20 C , πως θα εξελιχθεί φέτος η ασθένεια;

Θα εμφανιστεί και φέτος. Μέτρα μείωσης του αρχικού μολύσματος

Ψεκασμοί:

1ος: Στο στάδιο της πράσινης κορυφής

2ος: Στο στάδιο της ρόδινης κορυφής

3ος: Στο στάδιο πτώσης των πετάλων

4ος: Στάδιο καρπιδίου

5ος: 10-20 μέρες αργότερα

14. Τεφρά σήψη. Τρόποι με τους οποίους πραγματοποιείται η μόλυνση. Αναφέρατε συνθήκες που ευνοούν τη βλάστηση των κονιδίων.

Η τεφρά σήψη (βοτρύτιδα) μολύνει με μυκήλιο για τις πρωτογενείς μολύνσεις και με κονίδια για τις δευτερογενείς. Τα κονίδια μεταφέρονται με έντομα και άνεμο. Οι ευνοϊκές συνθήκες για τη βάστηση των κονιδίων είναι Τ=1-40 C με  Topt=18-20 C , απαραίτητη υγρασία, ταχύτερα σε χυμό ράγας κι απουσία φωτός.

15. Ίσκα - Ευτυπίωση. Αντιμετώπιση.

Το νεκρό ξύλο στην ευτυπίωση είναι συνεκτικό και βαρύ, δεν αποσαθρούται. Στην ίσκα είναι σπογγώδες και εύθρυπτο.

Ίσκα:

Απολύμανση μεγάλων τομών κλαδέματος, τα ξεραμένα πρέμνα απομακρύνονται και καίγονται

Χειμερινός ψεκασμός πρέμνων με πυκνό βορδιγάλλειο πολτό ή με δινιτρο-ορθοκρεζόλη

Πολλαπλασιαστικό υλικό από τελείως υγιείς αμπελώνες, φυτώρια, υγιείς μητρικές φυτείες

Ευτυπίωση:

Καθυστέρηση του κλαδέματος όσο γίνεται αργότερα το χειμώνα, κατά την περίοδο της δακρύροιας (Μάρτιο)

Αφαίρεση προσβεβλημένων και κάψιμο

Επάλειψη τομών κλαδέματος με μυκητοκτόνο

16. Ασθένειες και ονόματα παθογόνου που προκαλούν συμπτώματα ξήρανσης κλαδίσκων στη λεμονιά.

Ευτυπίωση- Eutypalata

Ανθράκωση- Colletotrichum gloeosporioides

Κορυφοξήρα- Phoma tracheiphilla (Deuterophoma tracheiphilla)

Αργυροφυλλία-  Stereum Purpureum

17. Μέτρα αντιμετώπισης αδρομυκώσεων σε δενδρώδεις καλλιέργειες

Απολύμανση εδάφους

Λήψη μοσχευμάτων από υγιή δέντρα

Εγκατάσταση δενδρυλλίων σε έδαφος απαλλαγμένο από μύκητα -Ιστορικό

Αγραναύπαυση 2-3 χρόνια σε ύποπτους αγρούς

Ισορροπημένη λίπανση κ αποφυγή υπερβολικής αζωτούχου λίπανσης

Κανονική άρδευση

Καταστροφή ζιζανίων (υγρασία)

Όχι συγκαλλιέργεια με ευπαθείς ξενιστές

Επιμελημένο κλάδεμα ξερών και κάψιμο

Ηλιοαπολύμανση

Καταστροφή προσβεβλημένων μερών με φωτιά

Ανθεκτικές ποικιλίες

Νομοθετικά μέτρα (κορυφοξήρα)

Έλεγχος δενδρυλλίων

Ψεκασμοί

18. Καταπολέμηση της κορυφοξήρας

Ανθεκτικές ποικιλίες - Ερμιόνη

Έλεγχος δενδρυλλίων

Καταστροφή προσβεβλημένων μερών

Προστασία από δυσμενείς συνθήκες περιβάλλοντος

Ισορροπημένη λίπανση

Κλάδεμα-Καθαρισμός προσβεβλημένων κλαδίσκων

Πυκνότερη φύτευση

Ψεκασμός με χαλκούχα με την έναρξη των βροχών

19. Αργυροφυλλία

Οφείλεται στο βασιδιομύκητα  Stereum purpureum , οι μολύνσεις του οποίου γίνονται με βασιδιοσπόρια μέσω των πληγών. Τα βασιδιοσπόρια μεταφέρονται με τον άνεμο σε μεγάλες αποστάσεις. Προσβάλλει φύλλα και κλάδους και προκαλεί: 

Αλλαγή χρώματος φύλλων. Σκούρος μεταχρωματισμός του ξύλου που ξεκινά από την είσοδο του παθογόνου

Ξήρανση προσβεβλημένων κλάδων

Έκκριση κόμμεος στα πυρηνόκαρπα

Βασιδιοκάρπια σε σχήμα κεραμιδιού σε σειρές στους κλάδους και τον κορμό (διάγνωση)

20. Φαιά σήψη (Μονίλια) -Συμπτώματα

Άνθη: Μεταχρωματισμός και αποξήρανση με φαιόγκριζες καρποφορίες

Κλαδίσκοι: Νεκρωτικές κηλίδες με ρωγμές, έλκη και έκκριση κόμεος στα πυρηνόκαρπα

Φύλλα: Γίνονται καστανά και νεκρώνονται

Καρποί: Καφέ κηλίδες που αυξάνονται, εμφανίζονται γκρίζες μάζες μυκηλίου, σαν μαξιλαράκι, και βαθμιαία αψιδα, ξηραίνονται και ζαρώνουν (μουμιοποιούνται).